#ترجمه_صفحه_347_قرآن_کریم
75 - و اگر به آنها رحم کنیم و بلایی که بدان گرفتارند از ایشان برطرف سازیم، باز در طغیان خود، سرگشته لجاجت میورزند
76 - و به راستی ایشان را گرفتار عذاب کردیم [تا بیدار شوند]، ولی در مقابل پروردگارشان، نه فروتنی کردند، و نه تضرّع میکردند
77 - تا وقتی که دری از عذاب سخت به رویشان میگشاییم، که به ناگاه از همه جا قطع امید کنند
78 - و اوست [خدایی] که برای شما گوش و چشم و دل پدید آورد، امّا کمتر سپاسگزاری میکنید
79 - و اوست که شما را در زمین پدید آورد و به سوی او محشور میشوید
80 - و اوست آن که زنده میکند و میمیراند و آمد و شد شب و روز از اوست، پس چرا تعقل نمیکنید!
81 - بلکه آنها نیز همان سخنان گفتند که پیشینیان میگفتند
82 - گفتند: آیا چون مردیم و خاک و استخوان شدیم، واقعا باز برانگیخته میشویم!
83 - درست همین را قبلا ما و پدرانمان وعده داده شدهایم اینها جز افسانههای پیشینیان نیست
84 - بگو: اگر میدانید [بگویید] زمین و هر که در آن است به چه کسی تعلق دارد!
85 - به زودی خواهند گفت: از آن خداست بگو: پس آیا متذکّر نمیشوید!
86 - بگو: کیست پروردگار آسمانهای هفتگانه و صاحب عرش بزرگ!
87 - به زودی خواهند گفت: از آن خداست بگو: پس آیا پروا نمیکنید!
88 - بگو: اگر میدانید، فرمانروایی همه موجودات در دست کیست، در حالی که او پناه دهد و به کسی [از عذاب او] پناه داده نشود
89 - خواهند گفت: از آن خداست بگو: پس چگونه دستخوش افسون میشوید!.