✅#ترجمه_صفحه_372_قرآن_کریم
112 - نوح گفت: مرا بدانچه آنها می‌کردند چه دانشی است!
113 - حسابشان جز بر پروردگار من نیست، اگر می‌فهمیدید
114 - و من طرد کننده‌ی مؤمنان نیستم
115 - من صرفا هشدار دهنده‌ای آشکار هستم
116 - گفتند: ای نوح! اگر دست برنداری، قطعا از جمله سنگسار شدگان خواهی شد
117 - گفت: پروردگارا! قوم من مرا تکذیب کردند
118 - پس میان من و آنها فیصله ده، و من و مؤمنان همراه مرا نجات بخش
119 - پس او و هر که را در آن کشتی پر شده با او بود نجات دادیم
120 - سپس بعد از آنها بازماندگان را غرق کردیم
121 - قطعا در این [ماجرا] درس عبرتی بود ولی اکثرشان مؤمن نبودند
122 - و همانا پروردگار توست که توانای مهربان است
123 - عادیان پیامبران را تکذیب کردند
124 - آن‌گاه که برادرشان هود به آنها گفت: آیا [از خدا] پروا نمی‌دارید!
125 - من برای شما فرستاده‌ای امین هستم
126 - پس از خدا پروا کنید و مرا فرمان برید
127 - و بر این [رسالت] اجری از شما طلب نمی‌کنم، اجر من جز بر پروردگار جهانیان نیست
128 - آیا بر هر بلندی [بنا و] نشانه‌ای از سر بازیچه می‌سازید!
129 - و کاخ‌های استوار می‌گیرید که گویا همیشه خواهید ماند
130 - و وقتی کسی را عقوبت می‌کنید جبارانه عقوبت می‌کنید
131 - پس از خدا پروا دارید و مرا فرمان برید
132 - و بترسید از آن کس که شما را با آنچه [خود] می‌دانید یاری داد
133 - شما را به دادن چهارپایان و پسران مدد کرد،
134 - و به باغ‌ها و چشمه‌ساران
135 - من از عذاب روزی هولناک بر شما می‌ترسم
136 - گفتند: برای ما یکسان است، خواه ما را اندرز دهی یا اندرز ندهی، [ایمان نخواهیم آورد]
✅#ترجمه_صفحه_372_قرآن_کریم
🌿🌺🌿
112 - نوح گفت: مرا بدانچه آنها می‌کردند چه دانشی است!
113 - حسابشان جز بر پروردگار من نیست، اگر می‌فهمیدید
114 - و من طرد کننده‌ی مؤمنان نیستم
115 - من صرفا هشدار دهنده‌ای آشکار هستم
116 - گفتند: ای نوح! اگر دست برنداری، قطعا از جمله سنگسار شدگان خواهی شد
117 - گفت: پروردگارا! قوم من مرا تکذیب کردند
118 - پس میان من و آنها فیصله ده، و من و مؤمنان همراه مرا نجات بخش
119 - پس او و هر که را در آن کشتی پر شده با او بود نجات دادیم
120 - سپس بعد از آنها بازماندگان را غرق کردیم
121 - قطعا در این [ماجرا] درس عبرتی بود ولی اکثرشان مؤمن نبودند
122 - و همانا پروردگار توست که توانای مهربان است
123 - عادیان پیامبران را تکذیب کردند
124 - آن‌گاه که برادرشان هود به آنها گفت: آیا [از خدا] پروا نمی‌دارید!
125 - من برای شما فرستاده‌ای امین هستم
126 - پس از خدا پروا کنید و مرا فرمان برید
127 - و بر این [رسالت] اجری از شما طلب نمی‌کنم، اجر من جز بر پروردگار جهانیان نیست
128 - آیا بر هر بلندی [بنا و] نشانه‌ای از سر بازیچه می‌سازید!
129 - و کاخ‌های استوار می‌گیرید که گویا همیشه خواهید ماند
130 - و وقتی کسی را عقوبت می‌کنید جبارانه عقوبت می‌کنید
131 - پس از خدا پروا دارید و مرا فرمان برید
132 - و بترسید از آن کس که شما را با آنچه [خود] می‌دانید یاری داد
133 - شما را به دادن چهارپایان و پسران مدد کرد،
134 - و به باغ‌ها و چشمه‌ساران
135 - من از عذاب روزی هولناک بر شما می‌ترسم
136 - گفتند: برای ما یکسان است، خواه ما را اندرز دهی یا اندرز ندهی، [ایمان نخواهیم آورد]