یه وقتایی به خودت بگو: خیلی ممنون که جا نزدی و وتا اینجا اومدی...!😌⭐️ #انگیزشے🌈 •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

از نگرانی‌ها فاصله بگیر : )🤎🧺 #پروفایل •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌🌻|@BABONAH

رفقا تبادل کسی هست بیاد پیوی :) @Yasamin_dadbod_313

#انگیزشی •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

گاهـے وقتا معجزه همون آدم ها؎ خوش قلبی هستن ك اتفاقی سرِ راهت قرار میگیرن 👀:)) #انگیزشی •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

#پروفایل آل استار😍 •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

گاهی ما انسان‌ها هم در مقاطعی از زندگی به‌شدت آسیب پذیر میشیم،اما نقطه‌ی قوتش اینجاست در عین آسیب پذیری رشد خواهیم کرد . !🔓'🌱' •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

#بک_گراند •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

اینارو برای مدرست نصب کن|😌🔖 ‌⋅ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ─ ⋅ Alarmy صبح از خواب بیدار نمیشی؟ این اپ تا بیدارت نکنه دست از سرت بر نمیداره|🤍💭 Flip با این اپ میتونی تو جو گروهی درس بخونی نمودار تحلیل پیشرفتم داره|☁️👀 Photomath سوالای ریاضیتو برات حل میکنه|🤘🏻🧪 Tickick میتونی لیست کاراتو داخلش بنویسی و تیک بزنی|🎀🧸 ࣸ#معرفی_اپلیکیشن •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

یه قانون روانشناسی میگه: چرا وقتی ماشینت جوش میاره، حرکت نمی‌کنی؟ کنار می‌زنی و می‌ایستی؟ چون ممکنه آتیش بگیره؛ و به خودت و دیگران صدمه بزنه! خودت هم همین‌طوری. وقتی جوش میاری، عصبی و عصبانی میشی. در این حال تخته‌گاز نرو. بزن کنار، ساکت باش، و هیچ نگو. وگرنه هم به خودت آسیب می‌زنی هم به اطرافیان. #جالب •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

ناگت مرغ😁✨ #آشپزی •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

دوستان عزیز، به دلایلی من نمیتونم بعد از ظهر ساعت ۴ آنلاین بشم. بنابراین الان پارت های بعدی رو بارگذاری میکنم😁✨ #خوشحالی😂❤️ •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

✨🌱✨ #ناحله #پارت_3 دیگه نایی برام نمونده بود کلید انداختم و درو باز کردم نبود مامان بابا رو غنیمت دونستم و خیلی تند پریدم تو حموم تو آینه یه نگاه ب صورت زخمیم انداختم و آروم روشو با کرم پوشوندم رفتم‌سمت تخت و خواستم خودمو پرت کنم روش که درد عجیبی رو تو پهلوم حس کردم از درد زیادش صورتم جمع شد دوباره رفتم جلوی آینه وایستادم و لباسمو کشیدم بالا با دیدن کبودی پهلوم دلم یجوری شد خواستم بیخیالش شم ولی انقدر دردش زیاد بود که حتی نمیتونستم درست و حسابی رو تختم دراز بکشم چشامو بستمو سعی کردم به چیزی فکر نکنم .... با صدای آلارم گوشیم بیدار شدم یه نگا به ساعت انداختم ای وای ۱۲ ساعت خوابیده بودم با عجله از رخت خواب بلند شدم واز اتاق زدم بیرون بابامو نزدیک اتاقم دیدم بهش سلام کردم ولی ازش جوابی نشنیدم مث اینکه هنوز از دستم عصبانی بود بیخیالش شدم و رفتم تو دستشویی. از دستشویی که برگشتم یه راست رفتم تو اتاقمو چادر سفیدمو برداشتم تا نماز بخونم بعد نمازم رفتم جلو آینه و یه خورده کرم زدم به صورتم تا زخماش مشخص نشه بعدشم خیلی تند لباسای مدرسمو پوشیدمو حاضر شدم . رفتم پایین و یه سلام گرم به مامانم کردم پریدم بغلشو لپشو بوسیدم و نشستیم تا باهم صبحانه بخوریم همینجوری که لقمه رو میزاشتم تو دهنم رو به مامان گفتم +ینی چی اخه ؟؟ چرا بیدارم نکردی مامان خانوووممم چرا گذاشتی انقدر بخوابم کلی از کارام عقب موندم مامان یه نگاه معنی داری کرد و گف _اولا که با دهن پر حرف نزن دوما صدبار صدات زدم خانم شما هوش نبودی دوتا لقمه گذاشتم تو دهنمو با چایی قورتش دادم مامان با کنایه گف _نه که وقتی بیداری خیلی درس میخونی با چشای از کاسه بیرون زدم بش خیره شدم و گفتم +خدایی من درس نمیخونم؟ ن خدایی نمیخونم؟ اخه چرا انقده نامردی؟؟؟ با شنیدن صدای بوق سرویسم از جا پریدم و گفتم دیگه اینجوری نگو دلم میگیره مامان با خنده گف _خب حالا توعم مواظب خودت باش براش دست تکون دادم و ازش خدافظی کردم کیفمو برداشتمو رفتم تو حیاط خم شدم تا کفشمو بپوشم که نگام به کفش خاکیم افتاد و همه ی اتفاقات دیروز مث یه خواب از جلو چشام گذشت ... کفشمو پام کردم از راهروی حیاطمون گذشتم نگاه به بوته های گل رز صورتی و قرمز سمت راست باغچه افتاد یدونشو چیدم و گذاشتم تو جیب مانتو مدرسم از حیاط بیرون رفتم در ماشینو باز کردمو توش نشستم به راننده سلام کردم .کتاب زیستمو از تو کیفم در اوردم که یه نگاه بهش بندازم این اواخر از بس که این کتابا رو خوندم حالم داش بهم میخورد از همه چی هر کاری کردم که بتونم تمرکز کنم نشد هر خطی که میخوندم از اتفاقای دیروز یادم میومد از پرت شدن خودم رو آسفالت تا رسیدن امدادای غیبی خدا از لحظاتی که ترس و دلهره همه ی وجودمو فرا گرفته بود زمانیکه دیگه فکر کردم همه چی تموم شده و دیگه بایدبا همه چی خداحافظی کنم خیلی لحظات بدی بود اگه اونایی که کمکم کردن نبودن قطعا الان من اینجا نبودم تو اون کوچه ی تاریک که پرنده پر نمیزد احتمال زنده بودنم 0 درصد بود . وای خدایا ممنونتم بابت همه ی لطفی که در حق من کردی تا اینکه برسیم هزار بار خدارو شکر کردم و یادم افتاد من تو اون شرایط حتی ازشون تشکرم نکردم کل راه به همین منوال گذشت و همش تو فکر اونا بودم و حتی یک کلمه درس نخوندم دریغ از یه خط ... وقتی رسیدم مدرسه سوییشرتمو در آوردم و رو آویز آویزون کردم و نشستم رو صندلیم کیفمم گذاشتم رو شوفآژ ، کنار دستم . عادت نداشتم با کسی حرف بزنم از ارتباط با بچه ها خوشم نمیومد مخصوصا که همشون از خانواده های جانباز و شهید و شیمیایی بودن یا خیلی لات و بی فرهنگ یا خیلی خشک و متحجر یا ازین ور بوم افتاده یا از اون ور بوم افتاده ولی خب من معمولا خیلی متعادل بودم نه بدون تحقیق چیزیو میپذیرفتم و نه تعصب خاصی رو چیزی داشتم ترجیح هم میدادم راجع به چیزایی که نمیدونم بدون ادعا بخونم و اطلاعات بدست بیارم برا همینم اکثر معلما تو قانع کردن من مونده بودن . خب دیگه تک‌دختر قاضی بودن این مشکلاتم داره کتابمو گرفتم دستم و مشغول مطالعه شدم که ریحانه رسید بغل دستی خوش ذوق و خوش اخلاقم بود با اینکه چادری واز خانواده مذهبی بود ولی خیلی شیطون بود یه جورایی ازش خوشم میومد میشه گفت تو بچه های کلاس بیشتر با اون راحت بودم همینکه وارد کلاس شد و سلام علیک کردیم‌متوجه زخم روی صورتم شد زخمی که حتی مامانمم اول صبح متوجهش نشده بود چشاش و گرد کرد و گفت _وایییی وایییی وایییی دختر این چیههه رو صورتت ؟ خندیدم و سعی کردم بپیچونمش دستشو زد زیر چونش و با شوخی گف +ای کلک!!! شیطون نگام کرد و گفت شوهرت زدت ؟دسش بشکنه الهی ذلیل شده با این حرفش باهم زدیم زیر خنده... ✍🏻نویسندگان: فاطمه زهرا درزی و غزاله میرزاپور #رمان •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

✨🌱✨ #ناحله #پارت_4 انقدر حرف زد و سوال پرسید که دیگه نتونستم دربرابر زبونش مقاومت کنم برا همین از سیر تا پیاز ماجرای دیروزو براش تعریف کردم اونم هر دقیقه سرشو میبرد سمت سقف و خدا رو شکر میکرد ازینکه الان زندم . مشغول صحبت بودیم که معلم زیست با ورقه های خوشگل امتحانی وارد شد خیلی سریع صندلیامونو جابه جا کردیم و برا امتحان آماده شدیم با اینکه چیزی نخونده بودم ولی یه چیزایی از قبل یادم می اومد به همونقدر اکتفا کردم.... ___ معلم زیست با اخم اومد سمتم و رو به من کرد و گفت _نگاه کن تو همیشه آخری... همیشه هم من باید به خاطر تو بشینم ازش عذرخواهی کردمو ورقه رو تحویل دادم در همین حین مدیر وارد کلاس شد و گف _چون امروز جلسه داریم شما زودتر تعطیل میشین اونایی که پیاده میرن برن اونایی هم که میخان با خانوادشون تماس بگیرن دفتر بیان‌ با ذوق وسایلمو از روی میزم جمع کردم و بزور چپوندم تو کیفم از ریحانه و بچه ها خداحافظی کردمو از مدرسه زدم بیرون یه دربست گرفتم تا دم خونه خودمم مشغول تماشای بیرون از زاویه پنجره نشسته و کثیف ماشین شدم یه مانتو تو یکی از مغازه ها نظرمو جلب کرد همون طور که داشتم بهش نگاه میکردم متوجه صدای تیک تیکِ قطره های بارون شدم یه خمیازه کشیدم و محکم زدم تو سرم با این کارم راننده از تو اینه با حالت تاسف انگیزی نگام کرد خجالت کشیدم و رومو کردم سمت پنجره اخه الان وقت بارون باریدنه؟ منم ک ماشالله به بارون حساس مث چی خوابم میبره اخمام رفت تو هم یه دست به صورتم کشیدم و مشغول تماشای بیرون شدم ماشین ایستاد یه نگاه به جلو انداختم تا دلیلشو بفهمم که چشام به چراغ قرمز خورد پوفی کشیدم و دوباره به یه جهت خیابون خیره شدم همینطور که نگاهم و بی هدف رو همچی میچرخوندم یهو حس کردم قیافه ی آشنایی به چشم خورد برای اینکه بهتر ببینم شیشه ماشین رو کشیدم پایین وقتی فهمیدم همون پسریه که دیروز یهو از آسمون برای نجاتم فرستاده شد . دوسشم کنارش بود خیره شدم بهشون و اصلا به قطره های بارون ک تو صورتم میخورد توجه نداشم دوستش خم شدو یه بنری گرفت تو دستش، اون یکی هم بالای داربست مشغول بستن بنر بود دقت که کردم دیدم بنر اعلام برنامه یه هیئته... تا چراغ سبز شه خیلی مونده بود سعی کردم بفهمم چی دارن میگن با خنده داد میزد و میگفت _از بنر نصب کردن بدم میاد از بالا داربست رفتن بدم میاد محمد میدونه من چقدر، از بلندی بدم میاد اینا رو میگفت و با دوستش میخندیدن وا یعنی چی؟ الان این سه تا جمله انقدر خنده داره؟ خو لابد واسه خودشون بودکه اینطوری میخندن ! چند متر پایین ترم دو نفر دیگه داشتن همین بنرو وصل میکردن به نوشته روش دقت کردم تا ببینم چیه (ویژه برنامه ی شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) زیرشم اسم یه مداح نوشته شده بود قسمت پایین تر بنر ادرس و زمان مراسم هم نوشته بود یه لحظه به سرم زد از آدرسش عکس بگیرم) سریع گوشیمو در اوردم زوم کردم و عکس گرفتم یهو ماشین حرکت کرد و هم زمان صدای راننده هم بلند شد ک با اخم گفت : خانوم شیشه رو بکشید بالا سرده .ماشینم خیس بارون شد فکرم مشغول شده بود نفهمیدم کی رسیدیم از ماشین پیاده شدم و داشتم میرفتم که دوباره صدای راننده و شنیدم : خانوم کرایه رو ندادین!!! دوباره برگشتم و کرایه رو دادم بش که اروم گفت معلوم نیست ملت حواسشون کجاست بی توجه به طعنه اش قدمام و تند کردم و رفتم درو باز کنم تا بخوام کلید و تو قفل بچرخونم موش ابکشیده شدم ✍🏻نویسندگان: فاطمه زهرا درزی و غزاله میرزاپور #رمان •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

|🎥| دخترِ آن پدر و این مادرُ ..🙂! - آرمیتا فرزند شهید رضایی نژاد🌱 #شهیدانه 🪴|@BABONAH

میشه از ۱۸۰ بریم به ۱۸۵؟🥺😉 #فور_ماه_من🌙 #حتی‌شما‌ممبࢪعزیز 💌|@BABONAH

#بک_گراند •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

#بک_گراند •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

#بک_گراند •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH

#پروفایل •°•°•‌‌━━━━⪻🌹⪼━━━━•°•°• ‌‌✨|@BABONAH