🔹#مصاحبه دکتر #علی_حائری پیرامون نگرش مرحوم استاد (ره) به طب سنتی و پزشکی جدید🔹 مرحوم آیت الله حائری شیرازی به شدت نسبت به علم پزشکی سنتی و جدید علاقه مند بود. نزدیکترین افراد به آیت الله حائری شیرازی، پزشکان بودند که از جمله این افراد می توان به دکتر ملک حسینی، دکتر ملک زاده و دکترکامران لنکرانی و دکتر ایمانیه اشاره کرد. حتی وصی خود بعد از وفات، برای اداره امور را دکتر ایمانیه رییس پیشین دانشگاه علوم پزشکی شیراز مشخص کردند و این نشان می دهد آیت الله حائری نسبت به پزشکان یک حسن ظن وافری داشتند. پدرم در سال های ۱۳۸۶-۱۳۸۷ متوجه بیماری خود شد و از ابتدا نیز خود را به طور کامل در اختیار پزشکان قرار داد و داروهایی برای ایشان تجویز شد که حدود یک سال با شیمی درمانی درصدد درمان بودند، اما بیماری برگشت. پزشکان گفتند در این شرایط که بیماری برمی گردد باید عضو برداشته شود که پدرم از دکتر ملک حسینی و دکتر صالح پور که پزشکانش بودند، عوارض را سوال کرد و آنان پاسخ دادند یکسری تحرکات شما کم می شود و عوارضی دارد. با توجه به اینکه فعالیت اجتماعی مرحوم آیت الله حائری شیرازی گسترده بود و ایشان جزو روحانیونی بودند که فعالیت و عملکرد اجتماعی زیادی داشتند و هم امام جمعه شیراز و نمایندگی ولی فقیه در استان فارس بودند و هم به نقاط مختلف کشور برای سخنرانی رفت و آمد می کردند، برای ورود ایشان به وضعیت جدید نیاز به فرصت بود. پدرم نیاز به فرصت داشت تا استعفا دهد چون ایشان اعتقاد داشت با توجه به اینکه یک نقص عضوی برای من حاصل می شود، من نباید در جایگاه امام جمعه شیراز و نماینده ولی فقیه در استان قرار داشته باشم تا این که استعفا دادند و استعفای ایشان پذیرفته شد. آیت الله محی الدین حائری شیرازی تا شرایط جدید را بپذیرند، در کمتر از ۲ سال روش های درمانی دیگری را انتخاب کردند، به عنوان مثال پرتونگاری کردند و رژیم های غذایی خاصی را مدنظر قرار دادند، بین گوشت ها تنها گوشت پاچه را می خوردند و بین نان ها تنها نان سنگک را استفاده می کردند و لبنیات و برنج را به هیچ عنوان مصرف نمی کردند. این روند ادامه داشت تا یکی از روحانیون، آقای حسین روازاده (کارشناس طب اسلامی) را معرفی کرد و گفت ایشان طبابت هایی برای آیت الله شاهرودی داشته که موثر بوده است. آیت الله حائری شیرازی تنها یک یا دو بار آقای روازاده را ملاقات کرد که آقای روازاده بابت معاینه هیچ هزینه ای دریافت نکرد اما تجویزی کرد که بعدها پزشکان گفتند این تجویز باعث بدتر شدن بیماری ایشان شده است. این که بگوییم پزشک معالج آیت‌الله حائری شیرازی، آقای روازاده بود، درست نیست چرا که تنها یک الی دو بار همدیگر را ملاقات کردند. آنچه پزشکان در تمام دنیا به آن باور دارند این است که استفاده از طب مکمل از حقوق تمام بیماران است، این را یک امر شخصی می‌دانند که هر بیمار در کنار پزشکی جدید، طب مکمل نیز استفاده کند. آیت‌الله حائری شیرازی در کنار اینکه پزشکی جدید را در مواقع ضروری و حاد مرجع می دانست، از یک طب مکمل نیز استفاده می کرد. مدتی که پدرم از رژیم خاص استفاده کرد، مدت طولانی نبود و بعد از آن نیز طبق نظر پزشکان جراحی کرد و هفت سال پس از این جراحی نیز برنامه های بسیار متعدد و وسیعی در سطح کشور داشت و از ایشان برکات و آثاری زیادی به جا ماند که این آثار مربوط به بعد از جراحی ایشان بود و این نشان می‌دهد که ایشان به پزشکان تمکین داشتند. @haerishirazi