••• ختم گویای نهج البلاغه بخش حکمت ها🌱 حکمت ۲۱۰ تا ۲۲۲ ••• https://eitaa.com/abotorabalhasan

‹ الگوهای پرهیزکاری، اخلاقی، تربیتی › «از خدا بترسيد، ترسيدن انسان وارسته ای كه دامن به كمر زده و خود را آماده كرده و در فرصتها كوشيده و هراسان در اطاعت خدا تلاش كرده و در دنيای زودگذر و پايان زندگی و عاقبت كار، به درستی انديشيده است.» امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۱۰

‹ ارزش‌های اخلاقی، اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی › « بخشندگی نگاهدارنده آبروست و شكيبایی دهان بند بی خردان، و عفو زكات پيروزی و دوری كردن كيفر خيانتكار و مشورت چشم هدايت است. و آن كس كه با رای خود احساس بی نيازی كند به كام خطرها افتد، شكيبایی با مصيبتهای شب و روز پيكار كند و بی تابی، زمان را در نابودی انسان ياری دهد و برترين بی نيازی ترك آرزوهاست و چه بسا عقل كه اسير فرمانروایی هوس است، حفظ و به كارگيری تجربه رمز پيروزی است و دوستی نوعی خويشاوندی به دست آمده است و به آن كس كه به ستوه آمده و توان تحمل ندارد اعتماد نكن. » امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۱۱

‹ خودپسندی آفت عقل، اخلاقی› « خودپسندی يكی از حسودان عقل است.» امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۱۲

‹تحمل مشکلات و خوشنودی، اخلاقی، تربیتی › « چشم از سختی خار و خاشاك و رنج ها فروبند تا همواره خشنود باشی.» امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۱۳

‹نرم‌خویی و کامیابی، اخلاقی، علمی › « كسی كه درخت شخصيت او نرم و بی عيب باشد، شاخ و برگش فراوان است.» امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۱۴

‹ اختلاف آفتِ اندیشه، اخلاقی، سیاسی › « اختلاف، نابودكننده انديشه است.» امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۱۵

‹ قدرت و تجاوزکاری، اخلاقی، سیاسی › « كسی كه به نوایی رسيد تجاوزكار شد.» امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۱۶

‹ دگرگونی روزگار و شناخت انسان‌ها، اخلاقی، علمی › « در دگرگونی روزگار گوهر شخصيت مردان شناخته می شود.» امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۱۷

‹ حسادت آفتِ دوستی، اخلاقی، اجتماعی › « حسادت بر دوست، از آفات دوستی است.» امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۱۸

‹طمع آفتِ اندیشه ، اخلاقی › « قربانگاه انديشه ها، زير برق طمع هاست. » امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۱۹

‹ عدالت در قضاوت، اخلاقی، قضایی › « داوری با گمان بر افراد مورد اطمينان، دور از عدالت است. » امیرالمؤمنین، نهج‌البلاغه، حکمت ۲۲۰