#یک_حدیث_یک_حکمت
🌹✍امام صادق علیه السَّلام می‌فرمایند: اگر کسی بداخلاق باشد در گوش او اذان بگویید.پیامبر گرامی اسلام (ص) هم می‌فرمایند: اجنّه و شیاطین با شنیدن صدای اذان فرار می‌کنند.
🌹✍در کلام وحی خداوند خطاب به شیطان می‌فرماید:
وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ (64 - اسراء)(برو) و هر که را توانستی با آواز خود تحریک کن و به لغزش افکن.
🔥✍پس شیطان در گوش انسان بداخلاق در زمان بدخُلقی‌اش، او را صدا و تحریک می‌کند و با شنیدن صدای اذان چون اجنّه و شیطان از آن مکان فراری می‌شوند، لذا دست از سر انسان و تحریک او برمی‌دارند، پس او بداخلاقی خود را هر چند موقّت ترک می‌کند.
🌹✍دقت کنیم حدیث مذکور اشاره به انسان بداخلاقی دارد که ذاتاً انسان مؤمن و خوبی است ولی در لحظه‌ای در حملهٔ شیطان است و شامل کسانی که خدا را باور ندارند و صاحبِ خشونت هستند، نمی‌شود.
@Rahee_saadat
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍️پیشتر عرض کردیم هر انسان هم ظالم است و هم مظلوم! اما چون اثر ظلم دردناک است انسان مظلوم بودن خود را می‌فهمد ولی از ظالم بودن خویش ناآگاه است.
💫🌟در الأمالی شیخ صدوق از امام صادق علیه السَّلام آمده است: هرگاه مردی ستم بیند و به نفرین کسی که در حق او ستم کرده است بپردازد خداوند عزَّوجلَّ می‌فرماید: کس دیگری هم هست که می‌گوید: تو در حق او ستم کرده‌ای، اگر می‌خواهی نفرین هر دوی شما را اجابت کنم و اگر می‌خواهی به تأخیر اندازم تا هر دو شامل عفو من شوید.
💠نکتۀ بسیار مهم در این حدیث آن است که برخی از روی جهل، گرفتن نفرین خود را نوعی نشان تقرّب به خدا می‌دانند. مثال می‌گویند: فلانی به من ستم کرد، یک‌بار او را نفرین کردم فرزندش مُرد... این فرد باید بداند کسی که به خدا نزدیک است دعای او اجابت می‌شود نه نفرین‌اش!!! و انسان مؤمن نفرین نمی‌کند.
📜در اخبار آمده است: روزی مردی همسایه‌اش او را آزار می‌داد، نزد امام صادق علیه السَّلام به شکایت آمد. امام (ع) فرمودند: در رکعت دوم بعد از نماز شب‌ات سر بر سجده بگذار و بگو: خدایا! من از شرّ فلانی در عذاب هستم، شرّ او را به خودش بازگردان و او را از من دور فرما و چنین شد که با دعای دفع شرّ، آن همسایه تا ظهر هلاک شد. برخی در نفرین پا را فراتر گذاشته حتی برای کسی که نفرین می‌کنند مصداق بلاء هم برای حق‌تعالی مشخص می‌نمایند.
@Rahee_saadat
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍در اصول کافی به نقل از معاویه بن وهب از امام صادق علیه السَّلام آمده است: از ایشان سؤال کردم آیا صحت دارد که مردی از قبیلۀ انصار چون از دنیا رفت و دو دینار بدهکار بود پیامبر (ص) بر او نماز نخواندند و فرمودند: خود بر دوست‌تان نماز بخوانید؛ تا آن که یکی از نزدیکان آن دو دینار را بر عهده گرفت و پرداخت کرد؟ امام علیه السَّلام فرمودند: نبی مکرم اسلام (ص) چنین کردند تا مسلمانان بدهی خود را به یکدیگر بپردازند و آن را سبک نشمارند وگرنه رسول خدا (ص) و امام حسن و امام حسین علیهما‌السَّلام نیز زمان ترک دنیا بدهکار بودند.
💥از حدیث فوق به روشنی برمی‌آید که بدهکار از دنیا رفتن رسول خدا (ص) و امام حسن و امام حسین علیه السَّلام به معنای نداشتن پول آن‌ها برای پرداخت نبود بلکه بدان معنا بود که قُبح وام گرفتن را در مؤمنان از بین ببرند و مؤمنان قرض گرفتن از یکدیگر را کاری حرام ندانند.
💠بدرستی که پرواضح است کسی که وام می‌گیرد قطعا نمی‌تواند عمری بر خود به اندازۀ حتی یک روز بداند که آن را برگشت بتواند بدهد یا نه؟!!! ولی زمان وام گرفتن یا سرمایه‌ای باید داشته باشد که وصیت کند تا در صورت مرگش از آن برداشت کنند (که اگر وصیت بکند یا نکند بدهی و قرض او از ماترک‌اش برداشته می‌شود)، یا یک یا دو نفر که بهرۀ مالی دارند و دارای تمتع هستند ضمانت پرداخت بدهی او را بعد از مرگش باید بپذیرند، و یا از کسی که وام می‌گیرید به شرط حیات بگیرد که اگر از دنیا رفت بر او بدهی‌اش را حلال کند وگرنه نباید به امید کارکردن و برگرداندن بدهی‌اش وامی را بستاند. (هر چند وام گیرنده جوان باشد)
@Rahee_saadat
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍در اصول کافی به نقل از معاویه بن وهب از امام صادق علیه السَّلام آمده است: از ایشان سؤال کردم آیا صحت دارد که مردی از قبیلۀ انصار چون از دنیا رفت و دو دینار بدهکار بود پیامبر (ص) بر او نماز نخواندند و فرمودند: خود بر دوست‌تان نماز بخوانید؛ تا آن که یکی از نزدیکان آن دو دینار را بر عهده گرفت و پرداخت کرد؟ امام علیه السَّلام فرمودند: نبی مکرم اسلام (ص) چنین کردند تا مسلمانان بدهی خود را به یکدیگر بپردازند و آن را سبک نشمارند وگرنه رسول خدا (ص) و امام حسن و امام حسین علیهما‌السَّلام نیز زمان ترک دنیا بدهکار بودند.
💥از حدیث فوق به روشنی برمی‌آید که بدهکار از دنیا رفتن رسول خدا (ص) و امام حسن و امام حسین علیه السَّلام به معنای نداشتن پول آن‌ها برای پرداخت نبود بلکه بدان معنا بود که قُبح وام گرفتن را در مؤمنان از بین ببرند و مؤمنان قرض گرفتن از یکدیگر را کاری حرام ندانند.
💠بدرستی که پرواضح است کسی که وام می‌گیرد قطعا نمی‌تواند عمری بر خود به اندازۀ حتی یک روز بداند که آن را برگشت بتواند بدهد یا نه؟!!! ولی زمان وام گرفتن یا سرمایه‌ای باید داشته باشد که وصیت کند تا در صورت مرگش از آن برداشت کنند (که اگر وصیت بکند یا نکند بدهی و قرض او از ماترک‌اش برداشته می‌شود)، یا یک یا دو نفر که بهرۀ مالی دارند و دارای تمتع هستند ضمانت پرداخت بدهی او را بعد از مرگش باید بپذیرند، و یا از کسی که وام می‌گیرید به شرط حیات بگیرد که اگر از دنیا رفت بر او بدهی‌اش را حلال کند وگرنه نباید به امید کارکردن و برگرداندن بدهی‌اش وامی را بستاند. (هر چند وام گیرنده جوان باشد)
@Rahee_saadat
✨﷽✨
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍️پیشتر عرض کردیم هر انسان هم ظالم است و هم مظلوم! اما چون اثر ظلم دردناک است انسان مظلوم بودن خود را می‌فهمد ولی از ظالم بودن خویش ناآگاه است.
💫🌟در الأمالی شیخ صدوق از امام صادق علیه السَّلام آمده است: هرگاه مردی ستم بیند و به نفرین کسی که در حق او ستم کرده است بپردازد خداوند عزَّوجلَّ می‌فرماید: کس دیگری هم هست که می‌گوید: تو در حق او ستم کرده‌ای، اگر می‌خواهی نفرین هر دوی شما را اجابت کنم و اگر می‌خواهی به تأخیر اندازم تا هر دو شامل عفو من شوید.
💠نکتۀ بسیار مهم در این حدیث آن است که برخی از روی جهل، گرفتن نفرین خود را نوعی نشان تقرّب به خدا می‌دانند. مثال می‌گویند: فلانی به من ستم کرد، یک‌بار او را نفرین کردم فرزندش مُرد... این فرد باید بداند کسی که به خدا نزدیک است دعای او اجابت می‌شود نه نفرین‌اش!!! و انسان مؤمن نفرین نمی‌کند.
📜در اخبار آمده است: روزی مردی همسایه‌اش او را آزار می‌داد، نزد امام صادق علیه السَّلام به شکایت آمد. امام (ع) فرمودند: در رکعت دوم بعد از نماز شب‌ات سر بر سجده بگذار و بگو: خدایا! من از شرّ فلانی در عذاب هستم، شرّ او را به خودش بازگردان و او را از من دور فرما و چنین شد که با دعای دفع شرّ، آن همسایه تا ظهر هلاک شد. برخی در نفرین پا را فراتر گذاشته حتی برای کسی که نفرین می‌کنند مصداق بلاء هم برای حق‌تعالی مشخص می‌نمایند.
@Rahee_saadat
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍پيامبر (ص) در وصيتى به حضرت علی (ع) فرمودند: يا على! هشت نفر هستند كه اگر مورد اهانت واقع شوند، كسى را جز خود سرزنش و ملامت نكنند:
🔹1) کسی که بدون دعوت و ناخوانده بر سر سفره‌ای بنشیند.
🔸2) میهمانی که به صاحب خانه امر و نهی کند.
🔹3) کسی که از دشمنانش درخواست خیر کند.
🔸4) کسی که از انسان لئیم و پست طلب خیر نماید.
🔹5) کسی که میان دو نفر که رازی با هم گویند سرک کشد و کنجکاوی کند.
🔸6) کسی که به قدرت حاکم اعتناء نکند.
🔹7) کسی که بدون شایستگی در مجلسی بنشیند که اهل آن نیست.
🔸8) کسی که به کسی سخنی گوید که سخن او را گوش نمی‌دهند.
📖الخصال شیخ صدوق، ج2، ص 410
@Rahee_saadat
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍پيامبر (ص) در وصيتى به حضرت علی (ع) فرمودند: يا على! هشت نفر هستند كه اگر مورد اهانت واقع شوند، كسى را جز خود سرزنش و ملامت نكنند:
🔹1) کسی که بدون دعوت و ناخوانده بر سر سفره‌ای بنشیند.
🔸2) میهمانی که به صاحب خانه امر و نهی کند.
🔹3) کسی که از دشمنانش درخواست خیر کند.
🔸4) کسی که از انسان لئیم و پست طلب خیر نماید.
🔹5) کسی که میان دو نفر که رازی با هم گویند سرک کشد و کنجکاوی کند.
🔸6) کسی که به قدرت حاکم اعتناء نکند.
🔹7) کسی که بدون شایستگی در مجلسی بنشیند که اهل آن نیست.
🔸8) کسی که به کسی سخنی گوید که سخن او را گوش نمی‌دهند.
📖الخصال شیخ صدوق، ج2، ص 410
@Rahee_saadat
✨﷽✨
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍ آن‌که تو را هشدار داد چون کسى است، که مژده داد. (نهج‌البلاغه - حکمت 56)
برخی از ما «مژده» را فقط خبر خوب می‌دانیم. کسی بگوید: برای تو فلان مبلغ، عیدی خواهند داد، فقط این را یک مژده می‌دانیم در حالی‌که اگر فردی خطری را به ما نشان دهد و از عواقب آن خطر ما را بترساند تا آن خطر از ما دور شود، آن شخص سود عظیمی بر ما رسانده است و مستحقِ دریافت انعام و مژدگانی است.
مثال: در جاده‌ای با ماشین رانندگی می‌کنیم؛ کسی ما را خبر می‌دهد که، در جلو هوا خراب است و رانندگان زیادی تصادف کرده و آسیب دیده‌اند و ما را می‌ترساند تا از ادامه‌ی راه منصرف شویم، چنین شخصی به ما مژده داده است.
ولی اکثر ما این حالت را مژده نمی‌دانیم. در مسائل دین هم، همین‌طور است؛ اگر کسی از بهشت خبری به ما دهد، شاد شده و به او مژدگانی می‌دهیم، اما اگر کسی ما را از جهنم بترساند، هیچ مژدگانی به او نداده و حتی خبر او را، خبر بدی تلقی کرده و از او فرار می‌کنیم؛ در حالی‌که اگر کسی ضرر و زیانی را با خبری از ما دور کند کمتر از کسی که خیری را با خبری به ما می‌رساند، به ما خدمت نکرده و شایسته تقدیر و قدردانی است.
@Rahee_saadat
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍پيامبر (ص) در وصيتى به حضرت علی (ع) فرمودند: يا على! هشت نفر هستند كه اگر مورد اهانت واقع شوند، كسى را جز خود سرزنش و ملامت نكنند:
🔹1) کسی که بدون دعوت و ناخوانده بر سر سفره‌ای بنشیند.
🔸2) میهمانی که به صاحب خانه امر و نهی کند.
🔹3) کسی که از دشمنانش درخواست خیر کند.
🔸4) کسی که از انسان لئیم و پست طلب خیر نماید.
🔹5) کسی که میان دو نفر که رازی با هم گویند سرک کشد و کنجکاوی کند.
🔸6) کسی که به قدرت حاکم اعتناء نکند.
🔹7) کسی که بدون شایستگی در مجلسی بنشیند که اهل آن نیست.
🔸8) کسی که به کسی سخنی گوید که سخن او را گوش نمی‌دهند.
📖الخصال شیخ صدوق، ج2، ص 410
@Rahee_saadat
✨﷽✨
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍ آن‌که تو را هشدار داد چون کسى است، که مژده داد. (نهج‌البلاغه - حکمت 56)
برخی از ما «مژده» را فقط خبر خوب می‌دانیم. کسی بگوید: برای تو فلان مبلغ، عیدی خواهند داد، فقط این را یک مژده می‌دانیم در حالی‌که اگر فردی خطری را به ما نشان دهد و از عواقب آن خطر ما را بترساند تا آن خطر از ما دور شود، آن شخص سود عظیمی بر ما رسانده است و مستحقِ دریافت انعام و مژدگانی است.
مثال: در جاده‌ای با ماشین رانندگی می‌کنیم؛ کسی ما را خبر می‌دهد که، در جلو هوا خراب است و رانندگان زیادی تصادف کرده و آسیب دیده‌اند و ما را می‌ترساند تا از ادامه‌ی راه منصرف شویم، چنین شخصی به ما مژده داده است.
ولی اکثر ما این حالت را مژده نمی‌دانیم. در مسائل دین هم، همین‌طور است؛ اگر کسی از بهشت خبری به ما دهد، شاد شده و به او مژدگانی می‌دهیم، اما اگر کسی ما را از جهنم بترساند، هیچ مژدگانی به او نداده و حتی خبر او را، خبر بدی تلقی کرده و از او فرار می‌کنیم؛ در حالی‌که اگر کسی ضرر و زیانی را با خبری از ما دور کند کمتر از کسی که خیری را با خبری به ما می‌رساند، به ما خدمت نکرده و شایسته تقدیر و قدردانی است.
@Rahee_saadat
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍پيامبر (ص) در وصيتى به حضرت علی (ع) فرمودند: يا على! هشت نفر هستند كه اگر مورد اهانت واقع شوند، كسى را جز خود سرزنش و ملامت نكنند:
🔹1) کسی که بدون دعوت و ناخوانده بر سر سفره‌ای بنشیند.
🔸2) میهمانی که به صاحب خانه امر و نهی کند.
🔹3) کسی که از دشمنانش درخواست خیر کند.
🔸4) کسی که از انسان لئیم و پست طلب خیر نماید.
🔹5) کسی که میان دو نفر که رازی با هم گویند سرک کشد و کنجکاوی کند.
🔸6) کسی که به قدرت حاکم اعتناء نکند.
🔹7) کسی که بدون شایستگی در مجلسی بنشیند که اهل آن نیست.
🔸8) کسی که به کسی سخنی گوید که سخن او را گوش نمی‌دهند.
📖الخصال شیخ صدوق، ج2، ص 410
@Rahee_saadat
#یک_حدیث_یک_حکمت
✍پيامبر (ص) در وصيتى به حضرت علی (ع) فرمودند: يا على! هشت نفر هستند كه اگر مورد اهانت واقع شوند، كسى را جز خود سرزنش و ملامت نكنند:
🔹1) کسی که بدون دعوت و ناخوانده بر سر سفره‌ای بنشیند.
🔸2) میهمانی که به صاحب خانه امر و نهی کند.
🔹3) کسی که از دشمنانش درخواست خیر کند.
🔸4) کسی که از انسان لئیم و پست طلب خیر نماید.
🔹5) کسی که میان دو نفر که رازی با هم گویند سرک کشد و کنجکاوی کند.
🔸6) کسی که به قدرت حاکم اعتناء نکند.
🔹7) کسی که بدون شایستگی در مجلسی بنشیند که اهل آن نیست.
🔸8) کسی که به کسی سخنی گوید که سخن او را گوش نمی‌دهند.
📖الخصال شیخ صدوق، ج2، ص 410
@Rahee_saadat