eitaa logo
بَینَ الطُّلُوعَینْ
14.3هزار دنبال‌کننده
6.1هزار عکس
4.7هزار ویدیو
1.4هزار فایل
با جاری قرآن تا سرنوشت نیک 18ساله ازنیم ساعت بعد اذان صبح مشهد تاطلوع آفتاب هرروزه تدّبر درقرآن خودم (واحدیان) @MSDVMSDV ادمین @Alliiareza1355
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 محبوب 💫 «در كوی او دلی می‌ خرند و بس»! 💫 درست است كه هر كس به مكّه و بار یابد جزء مهمانان خداست؛ امّا مهمان دو قسم است: 🌀 یك قسم است كه خدا با او دارد یعنی هم او را به مهمانی می ‌پذیرد و هم مهمانی او را می ‌پذیرد. 🌀 و مهمانانی هستند كه بین آن‌ها و خدا نیست. 🔸 ذات الهی ـ چه به خود و چه به خود(علیهما آلاف التحیة و الثناء) ـ فرمود: ﴿وَ أَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یأْتُوكَ رِجالاً وَ عَلی‏ كُلِّ ضامِرٍ یأْتینَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمیقٍ﴾؛ چرا این ها را بكن؟ ♻️ برای اینكه این ها مهمانان من هستند (یک) و مخصوص من هستند (دو)؛ من مهمان اینها خواهم بود. 💠⚜💠⚜💠⚜💠 اگر گفته شد و معتمر، «ضِیف‌ الرَّحمن» هستند، اقدس الهی فرمود: «أَنَا عِنْدَ الْمُنْكَسِرَةِ قُلُوبُهُم‏»؛ آن انسان دل‌ شكسته ‌ای كه ﴿رِجالاً﴾ آمده، ﴿وَ عَلی‏ كُلِّ ضامِرٍ﴾ آمده، آن ـ🔻 دست ـ 🔺دل میزبان من است و من مهمانی او را می ‌پذیرم. 💠⚜💠⚜💠⚜💠 🔸حاجی و اگر حالت و فقر خود را در نظر گرفت گفت من مستکینِ هستم، می‌ تواند با خدا داد و ستد كند و تعامل باشد که هم مهمان خدا بشود و هم الهی! 🔅 گرچه در هر دو حال مهمانِ خداست؛ آن وقت كه خداست, مهمان خداست و آن وقت هم كه میزبان خداست, مهمان خداست، زیرا این را از ذات اقدس گرفته است؛ «اللهم مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْك‏». ▁▂🍃▂▃▄▄🌺▅▆▆▇█🌺 «کانال قرآنی بِینَ الطُّلُوعَینْ » 🆔 https://eitaa.com/beinotoluein
💠اگر کمالی برای اَبرار باشد، آن کمال حتماً برای مُقَرَّبین هم هست؛ اما این نیست یعنی ممکن است که برای مُقَرَّبین باشد ولی برای اَبرار نباشد. 🔸 سوره «» که بخش وسیعی از آن بر اهل بیت (علیهم السلام) شده است، به این معنا نیست که جمیع کمالات آنها در همین حدّ است، بلکه یعنی این را دارند. در این سوره، زمینه اینکه از مقام اَبرار بالاترند و به مُقَرَّبین رسیده اند هم وجود دارد. 🔸 در آیه هشتم این فرمود: ﴿وَ یطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ﴾؛ عدّه ای ضمیر ﴿حُبِّهِ﴾ را به برمی گردانند که این معنا در حدّ است؛ یعنی اینها در عین حال که خودشان گرسنه اند و به طعام مندند، این طعام را به دیگران می کنند؛ اما ای ضمیر ﴿حُبِّهِ﴾ را به «الله» برمی گردانند، این دیگر است نه مقام اَبرار! فرمود: ﴿وَ یطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ﴾. 🔸 اینکه فرمودند ما «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» یا «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّة» نمی کنیم، بلکه «حُبّاً» عبادت می کنیم؛ یعنی سیره ما در یتیم و و اسیر هم «حبّاً لله» است نه «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» یا «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّة». ▁▂🍃▂▃▄▄🌺▅▆▆▇█🌺 «کانال قرآنی » 🆔 https://eitaa.com/beinotoluein
در طلیعه سوره مباركه «مائده» گذشت كه شما را سبك نشمرید؛ آیه دوم سوره مباركه «مائده» این بود: ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلاَ الْهَدْی وَلاَ الْقَلاَئِدَ وَلاَ آمِّینَ الْبَیتَ الْحَرَامَ یبْتَغُونَ﴾؛ خدا فرمود اینها كه آمینِ بیت ‌الحرام ‌اند یعنی قصد بیت ‌الحرام دارند, قصد طواف دارند, قصد زیارت دارند, قصد حجّ و عمره دارند، اینها جزء شعائر الهی ‌اند؛ نه تنها مشعر و مِنا جزء شعائر خداست, نه تنها زمزم و صفا جزء شعائر خداست, بلکه حاجی جزء شعائر خداست, معتمر جزء شعائر خداست! 🔸 فرمود اینها مهمان الهی ‌اند هستند، اینها را سبك نشمارید اینها را اهانت نكنید اینها را تحقیر نكنید، اینها جزء شعائر الهی ‌اند. هیچ فرقی بین حاجی با موقِف نیست, هیچ فرقی بین حاجی و زمزم نیست, هیچ فرقی بین حاجی و صفا نیست، البته اگر حاجی باشد! 🔸 فرمود: ﴿وَلاَ آمِّینَ الْبَیتَ الحَرامَ﴾ _ «أمَّ» یعنی «قَصَد»؛ ﴿آمِّینَ﴾ یعنی «قاصدین» _ فرمود اینها جزء شعائر الهی ‌اند اینها را سبك نشمارید. 🔸حرُمات الهی تنها اشیای خارجی نیستند، انسان هایی كه از قداست برخوردارند و جزء ضیوف ‌الرحمان ‌اند، اینها هم جزء شعائر الهی ‌اند؛ این قدرِ انسان است! در روایات هم آمده است كه كمتر از حرمت كعبه نیست؛ خب اگر كسی آبروی مؤمنی را ببرد مثل آن است كه كعبه را اهانت كرده باشد. _🌹🍃🌹_◇🕊◇____ «کانال قرآنی » 🆔eitaa.com/beinotoluein
فرمود آن مقداری که باید اثربخش باشد ما گفتیم، خبرهای مهم را به آنها گفتیم، ﴿حِكْمَةٌ بالِغَةٌ﴾؛ یعنی ما و ، کار کردیم، ـ برهان اقامه کردیم، تبشیر کردیم، انذار هم کردیم، دیگر غیر از این فرض ندارد! 🔸 اگر ما یک وقت بدون دلیل حرف زده باشیم، این حکمت نیست و اگر با دلیل گفتیم ولی ضامن اجرا نفرستاده بودیم، نیست. یک وقت کسی حرف حکیمانه می‌ زند اما ضامن اجرا ندارد، فرمود ما این طور نیستیم، ما حکمت داریم، ضامن اجرا هم داریم؛ تبلیغ می ‌کنیم ابلاغ می ‌کنیم و به انبیا مخصوصاً وجود مبارک حضرت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) می ‌گوییم: ﴿قُلْ لَهُمْ فی‏ أَنْفُسِهِمْ قَوْلاً بَلیغاً﴾؛ ـ حرف‌ ها را به جان آنها برسانید نه به گوش آنها! آنها هم همین کار را کردند، خب این می‌ شود . 🔸 یک بیان نورانی دارد که فرمود: «بَلِیةُ النَّاسِ عَلَینَا عَظِیمَةٌ إِنْ دَعَوْنَاهُمْ لَمْ یسْتَجِیبُوا لَنَا وَ إِنْ تَرَكْنَاهُمْ لَمْ یهْتَدُوا بِغَیرِنَا»؛ گرفتاری ما با این مردم کم نیست، سنگین است، برای اینکه دعوتشان می‌ کنیم نمی ‌آیند و اگر رها کنیم، نمی شود، برای اینکه راهی غیر از این نیست! این حرف ما نیست که بگوییم: «بگذار تا بیفتد و بیند سزای خویش»؛ این برای ما بسیار دشوار است، غصّه می‌ خوریم! 🌺🍃꧁꯭꯭꯭꯭꯭꯭🌺🍃꧁꯭꯭꯭꯭꯭꯭ «کانال قرآنی » 🆔 eitaa.com/beinotoluein
یكی از شاگردان امام باقر به نام جابر جعفی كه سالیان متمادی در محضر امام باقر درس می ‌خواند، بعد از هجده سال كه خواست خداحافظی كند عرض كرد مطلب جدیدی بفرمایید؛ حضرت فرمود شما هجده سال از محضر ما مطالب آموختید! عرض كرد شما دریای بی كرانید، این ‌چنین نیست كه با هجده سال بشود با همه علوم یا بخش مهم علوم شما آشنا شد. 🔹 وجود مبارك امام باقر(سلام الله علیه) به جابر جعفی فرمود: «بَلِّغ شیعتی عَنّی السلام»؛ سلام مرا به شیعیان من برسان، آن وقت چندین جمله نصیحت كرد؛ ـ فرمود خدای سبحان با هیچ كس قوم و خویش نیست كه كسی به خدا نزدیك باشد و كسی از خدا دور باشد (این اصل اول)، ـ بعد فرمود: «لا یتَقَرَّبُ الیهِ الا بِالطّاعَةِ لَهُ»؛ هیچ كس به خدا نزدیك نمی ‌شود مگر از راه او. ـ بعد هم فرمود: «مَن عَصَی اللهَ لم ینفَعهُ حُبُّنا»؛ اگر كسی _ خدای ناكرده _ اهل اطاعت از خدا نبود و دستور خدا را انجام نداد، محبت ما برای او كارآمد نیست. اصل، اطاعت از خداست و محبت ما هم چون خدا به آن دستور داد كارآمد است. 🔹 اگر كسی دوست خاندان عصمت و طهارت بود، این هم دستور خدا را دارد اطاعت می ‌كند، چون ذات اقدس الهی به رسولش فرمود به مردم بگو مزد رسالت من است: ﴿قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْرَاً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی﴾. اگر كسی با اهل بیت، با علی‌ بن ‌ابی‌ طالب، با فاطمه زهرا، با ائمه(علیهم السلام) ـ معاذ الله ـ رابطه ‌ای نداشته باشد، پیامبر را نداد. 👈 این دو چیز عامل سعادت است: یكی خدا و یكی ما! . اصل، اطاعت از خداست و محبت ما هم چون خدا به آن دستور داد كارآمد است. _🌹🍃🌹_◇🕊◇____ «کانال قرآنی » 🆔eitaa.com/beinotoluein
روز عرفه، روز دعا و ناله است! ما یک علم داریم، یک عبادت داریم و یک ناله داریم! 🔹 ناله این نیست که ما نماز می ‌خوانیم یا تعقیبات دعا می ‌خوانیم، البته این ثوابی است که می بریم؛ اما الآن اگر ـ خدای ناکرده ـ به کسی گفتند که شما یک غدّه بدخیم داری، او چگونه دعا می ‌کند؟ او نمی ‌گوید: «اللهم اشفنی»، بلکه ضجّه می‌ زند! دعا آن است که هم در آن است و هم در آن است. 👈 این ناله که خدایا مرا دارا کن نه دانا همین است؛ روز عرفه، روز این کار است! 🔹 در این دعای نورانی امام سجاد که در خواندند، همان تعبیری که درباره ماه مبارک رمضان هست آمده است؛ در ماه مبارک رمضان ما چه می‌ گوییم؟ می‌ گوییم: «هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَی الشُّهُور»، در دعای نورانی امام سجاد در روز عرفه هم این آمده است که این روز که «شَرَّفْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ»! این روز شبیه ماه مبارک رمضان است، زمان دعاست. ❖═▩ஜ••🍃🌹🍃••ஜ▩═❖ «کانال قرآنی » 🆔eitaa.com/beinotoluein