#سیره_شهدا
او در سیره شهدا ذوب شده بود...
مــادر از خصوصیـاتش
اینگونه روایت می‌کند :
علیرضا لباس نو نمی‌پوشید ...
می‌گفت مگر رزمنده‌های ما لباس نو می‌پوشیدند. موقع خواب تشک زیرش نمی‌انداخت و می گفت:
مگر شهدای‌ما روی تشک میخوابیدند
او بسیجی به تمام معنا بود؛
وقتی از او می‌پرسیدم
در پادگان چه کاره هستی؟
می‌گفت : جاروکشم ...
شوخ طبع بود و در عین حال با ادب
از هر غذایی نمی‌خورد و می‌گفت نمی‌دانم پول این غذا از چه راهی تهیه شده ، اهل تضرع بود و عبادت خالصانه گاهی شب‌ها که می‌رفتم رویش پتو بیاندازم که سردش نشود، می دیدم عبا انداخته و دارد قرآن می‌خواند و گریه می‌ڪند....
#شهید_تفحص #علیرضا_شهبازی
هدیه به روح مطهرشون صلوات 🌷
#الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج
╭┈───── 🌱🕊
╰─┈➤ @BandeParvaz
باند پرواز 🕊
. . مادر شهید #علیرضاشهبازی به گذشته برمی گردد به سال 1355 و تولد علیرضا. «بالاخره آقا علی بن موسی ا
.
مادر شهید شهبازی از #شهادت پسرش می گوید، از کار در #تفحص شهدا و علاقه اش به #فکه، از عضویتش در #بسیج مسجد امام رضا(ع) که راهش را به سرزمین فکه بازکرد. علیرضا همیشه می گفت: «مادر نمی دانی خاک فکه چقدر مظلوم است. به خاطر همین مظلومیت است که عاشق فکه و شهدایش هستم.»
ماه رمضان سال 1380 برای مادر حال و هوای دیگری دارد روزی که شهید شهبازی عازم فکه بود و از مادرش تنها نان و پنیر توشه راه خواست مادرش آن روز را این طور تعریف می کند:«علیرضا اکثر اوقات روزه بود. ولی آخرین باری که برای تفحص شهدا عازم فکه شد، ماه مبارک رمضان بود. گفتم چه غذایی برایت بپزم گفت: با 5 نفر از بچه ها باهم به فکه می رویم. اگر می شود برایمان نان بربری و پنیر و سبزی بگیر.» این آخرین غذایی بود که برای علیرضا فراهم کردم به همین خاطر هم هر پنجشنبه به همان مقدار نان و پنیر می گیرم و بر سر مزارش می آیم.
فردای #عیدفطر بود که علیرضا شهید شد. علیرضا به آرزویش رسید و خاک مظلوم #فکه نقطه وصالش به حضرت حق شد.
بیست و ششم آذرماه سال1380 #علیرضا_شهبازی و #محمد_زمانی بر روی مین رفتند تا سالها بعد از جنگ از خیل شهدا عقب نمانند..🕊🥀
مادر از شهادت پسرش و حال و هوای خود می گوید:
خواب علیرضا را دیدم که داخل خانه دراز کشیده بود و تعداد زیادی هم کبوتر از هواکش منزلمان به داخل آمده بودند. در خواب به رضا گفتم بگذار کبوترها را بیرون کنم که رضا گفت: نه مادر اینها کبوترهای #امام_رضا(ع) هستند، نباید بیرون شون کنیم. فردای آن روز رفتم امامزاده سیدنصرالدین و برای علیرضا سفره انداختم چون رضا ارادت خاصی به این امامزاده داشت و هر وقت دلش می گرفت برای زیارت به آنجا می رفت. اما دلم طاقت نیاورد و سریع برگشتم خانه . ساعت 5 بعدازظهر که شد زنگ تلفن قلبم را از جا کند صدایی از پشت گوشی خبر شهادت رضا را داد و تلفن قطع شد.🥀💔
.