این آخرشبی با آرامش بخوابید

آقا یه چیزی بگید آروم بشیم: حضرت آقا؛ آرام باشید این چیزهایی که شما می بیند حوادث طبیعی یک راه دشوار به سمت قله است

شهدا رو یاد کنیم با یک صلوات

🌷ماجرای حاج احمد با بانوی دوعالم حضرت زهرا (س) عملیات بیت المقدس بدجوری مجروح شد.ترکش خورده بود به سرش با اصرار بردیمش اورژانس. می گفت:«کسی نفهمه زخمی شدم.همینجا مداوام کنید».دکتر اومد گفت:«زخمش عمیقه،باید بخیه بشه».بستریش کردند. از بس خونریزی داشت بی هوش شد. یه مدت گذشت.یکدفعه از جا پرید. گفت:«پاشو بریم خط».قسمش دادم. گفتم:« آخه توکه بی هوش بودی،چی شد یهو از جا پریدی»؟ گفت:«بهت میگم.به شرطی که تا وقتی زنده ام به کسی چیزی نگی. وقتی توی اتاق خوابیده بودم،دیدم خانم فاطمه زهرا(س)اومدند داخل.فرمودند:«چیه؟چرا خوابیدی؟»؟ عرض کردم:«سرم مجروح شده،نمی تونم ادامه بدم». حضرت دستی به سرم کشیدند و فرمودند:«بلند شو بلند شو،چیزی نیست.بلند شو برو به کارهایت برس»  به خاطرهمین است که هر جا که می‌روید حاج احمد کاظمی حسینیه فاطمه‌الزهرا ساخته است… #شهید_کاظمی #فاطمیه شادی روح شهدا صلوات الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

رمز مقاومت در لحظات پایانی دوران غیبت! ( فتنه‌های سنگینی که در پیش داریم! ) #کلیپ | #استاد_شجاعی

به نظر می رسد که : تصویر اسد در مسکو جعلی است تصویری که دقایقی قبل به عنوان حضور بشار اسد و همسرش در مسکو منتشر شده قدیمی و مرتبط با حضور اسد در مناطق زلزله زده سوریه در بهمن ماه سال ۱۴۰۱ است. با مقایسه تصاویر بازدید اسد از مجروحین زلزله سوریه مشخص می شود که لباس‌ها یکی است.

🟤 «دلایل اقتصادی سقوط بشار اسد» شروع دومینوی شکست سوریه به 2005 باز میگردد زمانیکه برخی «اقتصادخوان‌های سیاست‌ندان» با بلاگری رسانه‌ای بر طبل توهمِ «دولت بزرگ و پرخرج» کوبیدند تا سیاستهای «رفاه عمومی» سوریه را در هم بشکنند که امروز ثمره شوم آن بشود انهدام سرمایه اجتماعی دولت. سوریه با همه نواقص اقتصادی که داشت اما چتر رفاهی عمومی را در حوزه خدمات عمومی مثل بهداشت و درمان، آموزش، بیمه و تأمین اجتماعی و نظام بازنشستگی فراهم کرده بود. حتی تسهیلات دهی خوبی برای حوزه کشاورزی و خودکفایی کالاهای اساسی خود به اجرا گذاشته بود تا اینکه عده ای مبتنی بر آموزه‌های جزوات اقتصادی خود، بدون توجه به هیچ کدام از سایر ابعاد سیاسی، اجتماعی، امنیتی و اقتصادی سوریه، با اهدافی مثل «کاهش مخارج دولت، چابک‌سازی دولت، توزیع عادلانه!! یارانه و ...» و دقیقا با همین واژگان، بشار اسد را به سمت حذف سیاست‌های رفاه عمومی در سوریه بردند. حذف یارانه‌ها شروع شد، سوخت و نان گران شد، حمایت دولت از تولید کالاهای اساسی غذایی و کشاورزی شدیدا کاهش پیدا کرد، سوریه به واردکننده بسیار از همین کالاها تبدیل شد. نظام بیمه عمومی عملا لغو شد و بیمارستانهای دولتی به سمت خصوصی شدن رفتند و هزینه درمان سر به فلک کشید.حتی حوزه آموزش هم به سمت خصوصی شدن پیش رفت تا جاییکه از مهدکودک تا دانشگاه را شامل میشد. اما نه دولت چابک شد، نه بخش خصوصی توسعه یافت، نه درآمد سرانه رشد کرد، نه بهره‌وری و توسعه به صرفه شد و نه هیچکدام از درهای آرمان‌شهر تَوَهمی آن اقتصادخوان‌های مشاور بشار اسد باز شد. رسانه‌های دولتی سوریه هم با تریبون دادن به این جریان، ناخواسته سقوط را تسریع کردند. نتیجه: انهدام سرمایه اجتماعی اسد و شروع و توسعه ناامنی های گاه و بیگاه از شمال و جنوب سوریه. این عاقبت حتمی هر دولتی است که حکمرانی را به دست «اقتصادخوان‌های سیاست‌ندان» و بلاگرها بدهد.

مستند سیاسی " ماجرای یک نفوذ " این قسمت / عباس زریبافان #نفوذ

سخنان قابل تامل سردار دکتر حسن عباسی پیرامون حادثه سقوط بالگرد رئیس جمهور و‌قصور صورت گرفته ترک‌فعل یک سردار یکی از دلایل اصلی ایجادخسارات جبران‌ناپذیر به ج.ا.ا پ ن: کاری به تحلیل و چرایی عوامل سقوط بالگرد نداریم اما تحلیل آقای عباسی از نگاه امنیتی و تخصصی تحلیل واقع بینانه‌ای هست . علاوه بر موارد ذکر شده باید تاخیر در پرواز بالگرد به جهت ملاقات با چند نفر را هم به این قصور اضافه کرد . چرا که برابر برنامه رئیس جمهور می بایست قبل از تغییر وضعیت جوی منطقه محل را ترک می کردند که متاسفانه دقت نظر لازم از طرف مسئولان امنیتی و‌ تیم حفاظت صورت نگرفت و ملاقات با چند نفر کارگر سبب شد سفر رییس جمهور شهید با تاخیر انجام و شرایط جوی دگرگون شود . برای پی بردن به اهمیت رعایت الزامات حفاظتی برای مسئولان رده اول کشورها پیشنهاد میدیم حتما به نحو رعایت پروتکل های امنیتی پوتین رییس جمهور کشور روسیه دقت کنید. این سخنان را با نگاه آسیب شناسانه ببینید نه پیدا کردن مقصر و زیر سوال بردن فرد یا افرادی . نقد به همه ی افراد و مسئولان وارد هست و اگر فرآیندی دچار اشکال هست باید آسیب شناسی شود مهم نیست که طرف مقابل وزیر باشد یا سردار یا امیر و آیت الله العظمی و....

🟤 «اختلاف در شام» قبل ظهور، نشانه حُزن یا فرج؟ به شیعیان و موحدان توصیه شده است، با بروز اختلاف اهالی شام با یگدیگر و رقابت بر سر حکومت و مُلک، دیگر در شام نمانید و به مناطق امن همچون مکه توجه داشته باشید که البته محل ظهور و بروز حوادث آینده است: «إِذَا سَمِعْتُمْ‏ بِاخْتِلَافِ‏ الشَّامِ‏ فِيمَا بَيْنَهُمْ فَالْهَرَبَ مِنَ الشَّامِ فَإِنَّ الْقَتْلَ بِهَا وَ الْفِتْنَةَ قُلْتُ إِلَى أَيِّ الْبِلَادِ فَقَالَ إِلَى مَكَّةَ فَإِنَّهَا خَيْرُ بِلَادٍ يَهْرُبُ النَّاسُ إِلَيْهَا قُلْتُ فَالْكُوفَةُ قَالَ الْكُوفَةُ مَا ذَا يَلْقَوْنَ يُقْتَلُ الرِّجَالُ إِلَّا شَامِيٌّ»[1] نکته قابل ذکر اینکه سخن از اختلاف اهالی شام با یکدیگر است و گویی وظیفه خاصی دیگر متوجه شیعه نیست. در حالیکه در ابتدای فتنه شام، از «اختلاف رمحان» و تقابل دو جبهه مخالف، سخن به میان آمده بود که با «اختلاف اهل الشام فیما بینهم» فرق دارد. علی ای حال، اولین منطقه‌ای که در خاورمیانه، تخریب و فتنه آن را احاطه خواهد کرد، کشور سوریه است که بعد از وقوع حوادثی، سفیانی موردحمایت غربی‌ها وارد صحنه تحولات میدانی فتنه شام خواهد شد: «فَأَوَّلُ أَرْضٍ تَخْرَبُ أَرْضُ الشَّامِ ثُمَّ يَخْتَلِفُونَ عِنْدَ ذَلِكَ عَلَى ثَلَاثِ رَايَاتٍ رَايَةِ الْأَصْهَبِ وَ رَايَةِ الْأَبْقَعِ وَ رَايَةِ السُّفْيَانِي‏»[2] البته سفیانی، نقمت و عذابی بر دشمنان توصیف شده است و بسیاری از مخالفین شیعه را به قتل می‌رساند: أَ لَسْتُمْ تَرَوْنَ أَعْدَاءَکُمْ یقْتَتِلُونَ فِی مَعَاصِی اللَّهِ وَ یقْتُلُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً عَلَی الدُّنْیا دُونَکُمْ وَ أَنْتُمْ فِی بُیوتِکُمْ آمِنُونَ فِی عُزْلَةٍ عَنْهُمْ وَ کَفَی بِالسُّفْیانِی نَقِمَةً لَکُمْ مِنْ عَدُوِّکُمْ...حَتَّی یقْتُلَ خَلْقاً کَثِیراً دُونَکُم[3] از این‌رو در احادیث ذکر شده است «انتظار فرج» و نقطه عطف رویداد ظهور در سه حادثه مهم است ازجمله آن اختلاف اهل شام با یکدیگر، پرچم‌ ایرانیان و ندای آسمانی: «انْتَظِرُوا الْفَرَجَ مِنْ ثَلَاثٍ فَقِيلَ يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ وَ مَا هُنَّ فَقَالَ اخْتِلَافُ أَهْلِ الشَّامِ بَيْنَهُمْ وَ الرَّايَاتُ السُّودُ مِنْ خُرَاسَانَ وَ الْفَزْعَةُ فِي شَهْرِ رَمَضَان‏»[4] پرسشی که مطرح است: آیا از حوادث منطقه شام قبل ظهور، باید غمگین و ناراحت باشیم؟ پی‌نوشت: 1. مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۷۱. 2. نعمانی، الغیبة، ص۲۸۰. 3. نعمانی، الغیبۀ، ص۳۰۰. 4. نعمانی، الغیبة، ص۲۵۱.