🔹☀️🔹☀️🔹 💢پرسش: 🔰تاثیر دعای پدر و مادر برای آخرت فرزند چقدر است؟ ✍️پاسخ: ✅بدون شک دعاي پدر و مادر براي آخرت انسان نيز موثر خواهد بود و باعث سعادت اخروي انسان مي گردد. 🍃به نظر مي رسد کثرت رواياتي که درباره اثر دعاي والدين در دنيا وارد شده است اين سوال را پيش آورده است. در حالي که اثرات اصلي اعمال در آخرت ظاهر مي شود و اگر اثراتي در دنيا هم دارد براي تشويق افراد به انجام اين افعال خير است. 🗞امام علي(علیه السلام) مي فرمايد: الدنيا مزرعة الآخره دنيا کشتزار آخرت است هر عملي که انسان در اين دنيا انجام دهد و يا ديگران برايش انجام دهند در آخرت اثر آن را خواهد ديد. دعاي پدر و مادر باعث خواهد شد که زندگي ديني و حتي مادي انسان در اين دنيا نيکو گردد و اعمال نيکي براي آخرت ذخيره کرده و سعادت آن دنيا نيز به دست آورد. 💠در روايت آمده است: شخصي به امام صادق عليه السلام عرض کرد: «پدرم به حدّي پير و ناتوان شده که او را براي قضاي حاجت، حمل مي کنم و مي برم. امام صادق عليه السلام فرمود: اگر قدرت داري، خودت اين کار را انجام بده و خودت بر دهان او غذا بگذار تا اين عمل، سپر آتش فردايت باشد [و تو را به بهشت ببرد]. 🔷دعاي پدر و مادر در حق فرزند يکي از مهمترين اين عوامل سعادت دنيوي و اخروي است که اثرات فراواني چه در دنيا و چه در آخرت داد. امام صادق عليه السلام فرمود: سه دعاست که رد نمي شود و يکي، دعاي پدر براي فرزندش است، زماني که به او نيکي کند. 🔹همان طور که در مقابل اگر کسي موجب نفرين و عقوق والدين قرار گيرد در دنيا و آخرت عقوبتش را مي بيند درباره عاق والدين در روايات داريم که بوي بهشت را نمي شنود. 🌸در مقابل کسي که بار به والدين باشد بهشتي خواهد بود: سيد الأبرار يوم القيامه رجل برّ والديه. بهترين نيکوکار در روز قيامت، مردي است که به پدر و مادر خود، نيکي کند. ☘️امام صادق مي فرمايد: روز رستاخيز، چيزي مثل سپر آورده مي شود و در بهشت بر سر مؤمن افکنده گردد و او را داخل بهشت مي کند و گفته مي شود که اين، به سبب نيکي به والدين و خويشان و مؤمنان است. 📚پی نوشت: (1). من لا يحضره الفقيه‏، ابن بابويه، محمد بن على‏، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏، قم،‏ 1413 قمری‏، چاپ: دوم‏، ج ‏4، ص 399، 📎 #اخلاقی 🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی #معارف_اسلامی #پرسمان #بیان_الصدق @Bayanalsidq ¦بیان الصدق

🔹☀️🔹☀️🔹 💢پرسش: 🔰آیا اهدا کردن عضو، انفاق محسوب می شود؟ حد و حدود انفاق چیست؟ ✍️پاسخ: ✅نقص عضو، مانند کسی که کلیه خود را به یک نیازمند، اهدا می نماید، نیز مصداق انفاق می باشد. یا کسی که آبروی خود را گرو می گذارد تا خدمتی کرده باشد. ☘️بر طبق بیان قرآن کریم، حد و حدود در انفاق و کمک به دیگران و نیازمندان، رعایت حد اعتدال و میانه روی است. 🔸میانه روی و پرهیز از افراط و تفریط، در هر کاری از جمله در انفاق پسندیده است. حد افراط در انفاق، آن است که به اسراف و هدر دادن مال برسد. حد تفریط آن است که سر از بخل و امساک در آورد. 🔹حق تعالی در این زمنیه می فرماید: 1-📌 «وَ لا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلى عُنُقِکَ وَ لا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً (1) هرگز دستت را بر گردنت زنجیر مکن (و ترک انفاق و بخشش منما) و بیش از حد آن را مگشا تا مورد سرزنش قرار گیرى و از کار فرو مانى» 🔹این تعبیر کنایه لطیفى است از اینکه دست دهنده داشته باش، و همچون بخیلان که گویى دست هایشان به گردنشان با غل و زنجیر بسته اند و قادر به کمک و انفاق نیستند مباش. از سویى دیگر دست خود را فوق العاده گشاده مدار، و بذل و بخشش بى حساب مکن که سبب شود از کار بمانى، و مورد ملامت این و آن قرار گیرى، و از مردم جدا شوی 2- 📌خداوند یکی از اوصاف عباد الرحمن را رعایت اعتدال در انفاق، بر می شمارد: «وَالَّذِينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكانَ بَيْنَ ذلِكَ قَواماً؛(2) و [عباد الرحمان] كسانى‌اند كه چون انفاق كنند، نه اسراف مى‌كنند و نه تنگ مى‌گيرند، و ميان اين دو [روش] حد اعتدالى دارند.» 3-📌 امیرالمومنین (علیه السلام) نیز در این زمینه می فرمایند: «كُنْ سَمْحاً وَ لَا تَكُنْ مُبَذِّراً وَ كُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَكُنْ مُقَتِّراً (3) بخشنده باش ولى نه به حدّ اسراف و بيجا (كه افراط و تجاوز از حدّ باشد) و ميانه رو باش و سختگير مباش (كه آن تفريط و تقصير در حدّ باشد) 📚پی نوشت: 1.اسراء/29. 2.فرقان/67. 3. شريف الرضي، نهج البلاغة (للصبحي صالح)،ص474. 📎 #اخلاقی 🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی #انفاق #عضو #اهداء_عضو #بیان_الصدق @Bayanalsidq ¦بیان الصدق

🔹☀️🔹☀️🔹 ♻️پرسش: 🔰جایی می خواندم علت عذابهایي که در اين دنيا مي کشيم، گناه هایمان است. برام سوال شد که حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم که گناه نکرده اند چرا اينهمه سختي تحمل کردند؟ ✍️پاسخ: ✅درست است که بسياري از سختي ها و مشکلات، ممکن است به خاطر گناهان باشد و تلنگري براي انسان تا به خود بيايد و در رفتار خويش تجديد نظر نمايد. اما اين همه ي فلسفه ي مشکلات و سختي ها نيست. 💥توجه داشته باشيد که اصولا دنيا محل سختي هاست و ساختار آن به شکلي است که پيچيده با کمبود و نقص بوده و براي انسان رنج و سختي به همراه دارد. 🌱علاوه بر آن، برخي از مشکلات به عنوان عاملي براي ارتقاي درجه بالاتر رفتن جايگاه معنوي شخص عمل ميکنند. 🔹و از همه مهمتر، اين است که دنيا محل امتحان و آزمايش انسان است و يکي از اصلي ترين عوامل امتحان انسان، همين سختي ها و مشکلات هستند تا آزموده و آبديده شود و براي حضور در جايگاه نعمت هاي الهي بعني بهشت، به آمادگي کامل برسد. 👈پس به برخي از اين دلايل، حتي بهترين خلق خداود يعني پيامبر گرامي اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نيز دچار سختي ها و مشکلات بودند. 💢علاوه بر اين، خصوصيت ديگري براي ايشان مطرح بود که همانا مسئوليت رسالت و هدايت انسان ها بود و ايشان که از کاملترين مظاهر رحمت و مهرباني الهي بودند، به خاطر هدايت انسان ها دچار رنج و سختي مي شدند تا جايي که خداوند به ايشان فرمود اينقدر خود را به سختي نينداز ! 📎 #اخلاقی 🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی #معارف_اسلامی #عذاب #رسول_الله #روایات #اهلبیت #بیان_الصدق @Bayanalsidq ¦بیان الصدق

🔷🗞🗞🔷 💢پرسش: 🔰آیا درست است که حق الناس و حرام خواری جلوی استجابت دعا را می‌گیرد؟ ✍️پاسخ: ✅امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: هر یك از شما كه می‌خواهد دعایش مستجاب شود درآمد خود را پاك كند و حقّ مردم را بپردازد. دعای هیچ بنده‌ای كه مال حرامی در شكمش باشد یا مظلمه كسی به گردنش باشد به درگاه خدا بالا نمی‌رود.»(۱) 🔹لقمه حرام و در آمد آمیخته به حرام تأثیر منفی زیادی در زندگی انسان دارد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «نماز کسی که لقمه‌ای حرام بخورد تا چهل روز پذیرفته نیست، تا چهل روز هیچ دعایی هم از او مستجاب نمی‌شود.» (۲) یعنی با اینکه باید نماز بخواند و اگر نخواند گناه کبیرۀ نماز نخواندن هم به دوشش اضافه می‌شود ولی روحش به خاطر حرام خوردن به قدری آلوده شده که نه نماز او شایستگی پذیرش در درگاه الهی را دارد و نه دعای او در درگاه الهی پذیرفته است. 📚پی نوشت‌ها: ۱. إذا أرَادَ أحدُكُم أن یستَجابَ لَهُ فَلیطَیبْ كَسبَهُ و لْیخرُجْ مِن مَظالِمِ الناسِ، و إنَّ اللّه َ لایرفَعُ إلَیهِ دُعاءُ عبدٍ و فی بَطنِهِ حرامٌ أو عندَهُ مَظلِمَةٌ لِأحَدٍ مِن خَلقِهِ. بحارالانوار، علامه مجلسی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۳۱، ص۳۲۱. ۲. عَنِ النَّبِی(ص) قَالَ: مَنْ أَكَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِینَ لَیلَةً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً وَ كُلُّ لَحْمٍ ینْبِتُهُ الْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَی. همان، ج۶۳، ص۳۱۴. 📎 #اخلاقی 🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی @Bayanalsidq ¦بیان الصدق

💠☀️💠☀️💠 💢پرسش: 🔰اینکه بیان می شواد غضب و خشم باید برای خدا باشد به چه معنا است؟ ✍️پاسخ: ✅خشمی که در راستای اطاعت از خداوند باشد و انسان در خشم خود، خشنودی خدا را در نظر داشته باشد آن خشم، خشمی پسندیده است؛ مثل خشم مؤمن نسبت به دشمنان خدا و هنگام انجام گناهان، امّا خشمی که جهت اطاعت از خداوند نباشد، بلکه در راستای پیروی از شیطان باشد و شخص رضا و خشنودی شیطان را مدنظر داشته باشد آن خشم، خشمی ناپسند است مانند خشم انسان نسبت به برادر دینی خود. 💠این مطلب توضیحاتی دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم: 👈در روایات اسلامی نوعاً خشم و غضب به طور مطلق مورد مذمت و نکوهش قرارگرفته است، اما مشخص است که مراد از آن‌ها، غضبی است که برای هوای نفس و منافع شخصی باشد. زمانی که انسان غضبناک می‌شود عقل وی تحت الشعاع قرار می‌گیرد؛ چنان چه امام صادق(ع) می‌فرماید: «خشم و غضب، دل حکیم را تاریک می‌کند و هر کس غضب خود را در اختیار نگرفت، نمی‌تواند عقل خود را در اختیار بگیرد». بر این اساس، فکرش به درستی کار نمی‌کند؛ 👈همان طور که امام علی(ع) فرمود: «تندخویی، بخشی از دیوانگی است؛ زیرا صاحب آن (در غالب موارد)، بعداً پشیمان می‌گردد و اگر چنانچه پشیمان نشد جنون او ریشه می‌دواند!». بسیاری از تصمیم‌هایی که شخص خشمگین می‌گیرد درست نبوده و او دست به کارهایی می‌زند که بعداً پشیمانی را به دنبال خواهد داشت؛ بر این اساس باید از چنین خشمی به خدا پناه برد. 🔸نکته مهم در اخلاق اسلامی این است که خشم و غضب برای رضای خدا نیز نباید از دایره اخلاق و شرع فراتر رود؛ یعنی مثلاً کسی که برای خدا خشمگین می‌شود، نباید به خود اجازه ظلم و ستم و فحاشی و هتاکی و کارهای غیراخلاقی بدهد؛ یعنی مثلاً در مواجهه با فاسقان تذکر محکم می‌دهد یا در جبهه جهاد محکم و جدی مبارزه می‌کند. نباید کسی تصور کند حالا که در مواجهه با گناه یا فسق یا کفار یا فاسق باید جدی و محکم و تند باشد، پس اجازه هر نوع ظلم و تجاوز از حق یا فحاشی و هتاکی را دارد. اسلام چنین اجازه‌ای به ما نمی‌دهد. 🔹امیرالمؤمنین در عین جدیت در جهاد، پا را از دایره اخلاق بیرون نگذاشته است. دریکی از جنگ‌ها وقتی لشکر دشمن شروع به فحاشی یا هتاکی کرد و لشکریان امیرالمؤمنین(ع) نیز قصد مقابله به مثل داشتند، حضرت فرمودند: «من دوست ندارم که شما دشنام دهنده باشید; ولی اگر اعمال زشتشان را شرح دهید و احوال آن‌ها را بیان کنید به گفتار صحیح نزدیک‌تر و برای اتمام حجّت رساتر است»این سیره اهل بیت علیهم السلام است. در جای خود در کتب تاریخی ثابت است که فاطمۀ زهرا(س) دو خطبه طوفانی ایراد کرده؛ 👈دو خطبۀ به معنای واقعی کلمه طوفانی. یکی در مسجد در میان انبوه متراکم مردان ، یکی هم خطاب به زنان مدینه که پُر است از مطالب بسیار مهم و اعتراضی و تنبیه نسبت به مفاهیم برجستۀ اسلامی که فاطمۀ زهرا (سلام الله علیها) در مورد آن‌ها خطر را احساس می‌کرد، ولی در این دو خطبۀ مهم و بزرگ و پُرشور، یک کلمۀ هتک و زشت و توهین آمیز وجود ندارد؛ و همۀ کلمات، محکم و مستحکم و بیانات متین و متقن است. پس به بهانه غضب برای خدا، ظلم و ستم و معصیت و بی‌اخلاقی جایز نیست. 📎 #اخلاقی 🌐منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی @Bayanalsidq ¦بیان الصدق