🔰امام هادی (ع): کسی که امام هشتم را زيارت کند و در راه به او قطره‌ای باران ببارد، خداوند پيکرش را بر آتش دوزخ حرام می‌کند. #اهل_بیت_النبوه 🏴 شهادت امام هادی (ع) تسلیت باد

از دنیا شدی تو خسته از مردم دلت شکسته تا کوچه شبیه حیدر تو رفتی با دست بسته #زمینه🔊 #سید_مجید_بنی_فاطمه🎙 #شهادت_امام_هادی(ع)🏴

●🍯● #ماهمموݩ‌اول‌بنده‌ایم♥️ وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ خدا زحمتات رو مےبینه فڪر نکݩ از جلوی چشمش كنار میری یاخبر نداره از سختی هایی ڪه مےڪشی از صبوری هات از مشکلاتت اگه به این معتقد باشے ایمانت قوے میشه نیاز به تحسین دیگران نداری 🌱 واسه همین میگݩ : بھترین ایمان اونیہ ڪه معتقد باشے هرجاهستے خدا هم هست . #خدامےبینہ❤️

شهید «مهدی باغیشنی»: چراغ راه ۲۰ خواهرانم! شما با حجاب خود مشت محکمی بر دهان ابرقدرت­‌ها بکوبید و بگوئید‌ «ای از خدا بی‌خبران! ما مانند حضرت زهرا (س) و حضرت زینب کبری (س) هستیم و هرگز از راهی که آنان رفته‌اند، برنمی‌گردیم و با تمام توان راه آن‌ها را ادامه می‌دهیم.» #زن_عفت_افتخار ═✧❁🌷یازهرا🌷❁✧┄

#رؤیای_واقعی #پارت_۴۱ _فاطمه آقا مصطفی اگه دوستت نداشت نمیومد پیش علی التماس کنه که تو رو راضی کنه اون یه انتخاب اشتباهی کرد زندایی میگفت تا حالا ندیدم باهم مهربون باشن و محبت کنن مصطفی به الناز علاقه ای نداشت اینو تا الان باید فهمیده باشی تصمیم با خودته کسی تو رو مجبور نمی کنه ولی هر تصمیمی میگیری حواست باشه که پشیمون نشی فاطمه دیگر اشک نمی ریخت و در فکر فرو رفت من هم سکوت کردم تا با خود کنار بیاید در همان سکوت به خانه آقاجون رساندمش آنقدر فکرش درگیر بود که حتی خداحافظی هم نکرد اِی کاش تصمیم درستی بگیرد فردایش زنگ فاطمه زدم اما جواب نمی داد چند بار دیگر هم زنگ زدم جواب نداد به مادرجون زنگ زدم که گفت حال فاطمه بد شده است و به بیمارستان بردنش علی اکبر را خانه رضا نزد سمانه گذاشتم و به بیمارستان رفتم فاطمه را دیدم که به او سرم زدند و خوابیده است زنگ مصطفی زدم و به او گفتم که به بیمارستان بیاید و جوابش را بگیرد روی صندلی های بیمارستان کنار نرگس نشسته بودم که مصطفی را دیدم هراسان به سمت ما می آید به ما که رسید سراغ فاطمه را گرفت به سمت اتاقی که در آن فاطمه از دیشب بستری بود رفت نرگس گفت _مصطفی از کجا خبر دار شده؟ _لبخند ملیحی زدم نرگس با چهره خندان گفت _کار تو بوده؟ گفتم _باید تکلیفشون معلوم می شد بعد از نیم ساعت مصطفی با صورتی خندان از اتاق خارج شد نرگس به سمت پسر دایی اش رفت و من به اتاق فاطمه رفتم که با خوشحالی تعریف میکرد که چه حرف هایی زدند و چه قول هایی از او گرفته است بعد از چندی رضا و نرگس هم به اتاق آمدند رضا با حالت مسخره ای گفت _این وروجک هم عروس شد؟ من لب به اعتراض زدم ولی فاطمه از خجالت صورتش رنگ لبو شده بود خداروشکر که تکلیف این دو نفر هم معلوم شد.

#رؤیای_واقعی #پارت_۴۲ مراسم بی سر صدایی گرفتند و بدون عروسی به خانه بخت رفتند امشب شام خانه ی فاطمه دعوت شده بودیم قرار شد که رضا و سمانه به دنبال من بیایند خانه فاطمه کمی از خانه ما دور بود و رانندگی با علی اکبر برایم کمی سخت بود با تک زنگی که سمانه زد به پایین رفتم بعد از سلام و احوال پرسی به سمت خانه فاطمه رفتیم اولین بار بود که به خانه او میرفتم بعد از چهل دقیقه به خانه شان رسیدیم بعد از سلام و احوال پرسی علی اکبر را بردم که عوض کنم کمی حالت تنها بودن به من دست داد شاید علی اکبر را بهانه کردم که کمی از جمعیت دور بشوم جای خالی علی اذیتم میکرد به اتاقی رفتم علی اکبر را روی زمین گذاشتم و گریستم با اینکه خانواده علی را مانند خانواده خودم میدانستم اما احساس غریبی میکردم هر روز به خودم می گویم تو باید صبور باشی و از یادگار علی مراقبت کنی هیچگاه از انتخابم پشیمان نشدم و نمی شوم زیرا می دانم علی من عاقبت بخیر شده است. بعد از چندی ما هم به جمع پیوستیم مادر جون و پدر جون و نرگس و همسرش هم رسیدند. علی اکبر را نزد مرد ها سپردم و من هم برای کمک به آشپزخانه رفتم سمانه که داشت بشقاب آماده میکرد زیر لب پرسید خوبی با تکان دادن سرم و لبخندی جوابش را دادم. موقع شام علی اکبر در آغوش مادربزرگش آرام خوابیده بود مادرِعلی با مهر خاصی او را نگاه میکرد فاطمه میگفت علی اکبر خیلی شبیه کودکی های علی است. مادرِعلی شکسته و ضعیف تر شده بود پدر هم همینطور بود سالیان سال هم که بگذرد دیگر نمی توانند مانند قبل باشند آخر پدر و مادرند!

#رؤیای_واقعی #پارت_۴۳ روز ها میگذشتند علی اکبر بزرگتر میشد و هرچه می گذشت به علی شبیه تر میشد زمانی که دلتنگ علی می شدم با نگاه کردن به علی اکبر دل تنگیم را از یاد می بردم. پسر آرامی بود اذیتم نمی کرد روزی خواب بودم که دستان کوچکی را روی صورتم حس کردم نگاهی به ساعت کردم که نشان می داد که تا چند دقیقه دیگر نماز صبحم قضا می شود. گونه اش را بوسیدم و گفتم _قربون پسرم برم که مامانش رو بیدار کرده نماز بخونه شیر قوطی اش را دادم تا مشغول شود و نمازم را خواندم. به پسرم که نگاه کردم آرام خوابیده بود و شیر قوطی کنارش افتاده بود. فردا صبح خودم و پسرم تصمیم گرفتیم به مزار علی بریم علی اکبرم را در آغوش گرفتم و به سمت گلزار شهدا حرکت کردیم به قبر علی که رسیدیم. علی اکبر انگشتان کوچکش را به عکس علی اشاره کرد و ناگهان گفت بَ بَ شوکه شده بودم آنقدر از این کارش ذوق کردم و می بوسیدمش او هم خنده می کرد رو به مزار علی گفتم _می بینی علی آقا پسرت برای اولین بار که صحبت کرد معلومه که خیلی دوستت داره حقم داره علی اکبر را روی سنگ قبرش گذاشتم و گلهایی که خریده بودم را روی قبرش گذاشتم. نشسته بودیم خانومی که تقریبا هم سن مادرم بود به سمت ما اومد. و با لبخندی که بر لب داشت شیرینی تعارف کرد و گفت _امروز تولد پسرمه و بعد با محبت به علی اکبر نگاه کرد و دستی بر سرش کشید و گفت _ماشاالله خدا حفظش کنه فرزند همین شهیده؟ _بله علی اکبر او را بوسید و یک شیرینی دستش داد و بعد از چندی او هم رفت علی اکبر که از برخورد این خانوم ذوق کرده بود میخندید و به آن خانوم اشاره میکرد بعد از نیم ساعت برگشتیم علی اکبر خوابش می آمد. در بغلم بود رو به او گفتم _بریم خونه عمه فاطمه؟ او فقط کلمات نا مفهومی میگفت که متوجه نمی شدم زنگ فاطمه زدم و به او گفتم که به آنجا می آییم آقا مصطفی صبح های زود به محل کارش می رود و بعد از مغرب به خانه بر می گردد.

#رؤیای_واقعی #پارت_۴۴ بدون علی بودن سخت بود اما علی اکبرم را داشتم امسال شانزده ساله میشود. پسرم را مستقل تربیت کردم تا بتواند از پس خودش بر آید. مدرک دکتری را گرفتم و در همان دانشگاه تدریس می کنم بعضی از روزها که دیر به خانه می روم علی اکبر با آنکه از مدرسه آمده و خسته است غذای حاضری درست میکند گاهی که به خانه می روم غذا آماده روی میز است. بیشتر از سنش می فهمد و بزرگتر ها روی او حساب دیگری باز کرده اند امشب می خواستیم به خانه پدرجون برویم. آماده شده بودم و روبه روی آینه چادرم را روی سرم تنظیم می کردم که علی اکبر آمد و بعد با اخم نگاهم کرد. سوالی نگاهش کردم کردم که گفت _مامان این چیه پوشیدی با تعجب نگاهی به خودم انداختم و گفتم _مگه چه مشکلی داره؟ _روسریت چرا رنگش تیره هست؟ _خب به لباسم میاد _مامان یادت نیست دکتر مامان جون گفت که محیط اطرافش باید روحیه بخش باشه بعد از این حرفش برگشت و با روسری دیگه ای آمد. من که از این کار هایش تعجب کردم بودم روسری را از دستش گرفتم _نگاه کن مامان این یکی بیشتر از اون به لباست میاد. راست هم میگفت بعد از چندی سوار ماشین شدیم و به خانه پدرجون حرکت کردیم. به همراه خانمها ظرف های شام را می شستیم و آشپزخانه را مرتب می کردیم که پدرجون صدایم زد. در حالی که دستانم را با لباسم خشک میکردم به سمت پذیرایی رفتم _جانم باباجون نگاهی به مادرجون کردم که آرام اشک می ریخت نگران شدم. و با نگرانی و هولی گفتم _اتفاقی افتاده؟ پدرجون به مبل اشاره کرد و گفتم _نه بابا جون بیا بشین نگاهی به رضا انداختم که چهره درهمی داشت. بچه ها در اتاق بازی می کردند و خداروشکر شاهد این صحنه نبودند منتظر به پدرجون نگاه کردم و انتظار سخنی از او را می کشیدم. که با حرفی که زد قلبم مچاله شد.

#رؤیای_واقعی #پارت_۴۵ _دخترم، چند سال از شهادت علی می گذره بسته تنهایی!تا کی میخوای تنها باشی ماشاالله جوونی هنوز تازه نصف راه رو اومدی.علی اکبرم که پسر عاقلیه می تونه درک کنه که تنهایی سخته دیروز یکی از دوستانم تو رو برای پسرش خواستگاری کرده بهشون گفتم فرداشب تشریف بیارید. نفسم بالا نمی اومد اشک از چشمانم سرازیر شده بود دختر ها هم که از آشپزخانه خارج شده بودند و شاهد این صحنه بودند. با صدایی که به زور خودم هم می شنیدم گفتم _به علی اکبر بگید بیاد می خوایم بریم علی اکبر که آمد با دیدن این وضعیت با بهت گفت _چی شده مامان و من که به زور روی پاهایم می ایستادم فقط گفتم بریم علی اکبر هم که فهمید موقعیت خوبی برای سوال کردن نیست سکوت کرد چادر مشکی ام را سرم کردم و تا خواستم از خانه خارج شوم پدرجون گفت _فرداشب منتظرتیم دخترم! وقتی که از ساختمان خارج شدیم انگار که تازه توانسته ام نفس بکشم دم عمیقی کشیدم و به همراه علی اکبر سوار ماشین شدیم پایم روی گاز بود و با سرعت می راندم دست خودم نبود بدنم کوه آتشفشان شده بود که با داد علی اکبر به خودم آمدم _مامان حواست کجاست داشتی به ماشینه میزدی! ماشین را کنار جدول پارک کردم و سرم را روی فرمان گذاشتم و با صدا گریه می کردم حالم آنقدر بد بود که اصلا حواسم به علی اکبر نبود. علی اکبر با چشم هایی پر از اشک به من نگاه کرد و پرسید _مامان تو رو به روح بابا قسمت میدم بگو چی شده؟ _آقاجون ازم میخواد که ازدواج کنم علی اکبرم به خدا نمی تونم.

#پارت_۴۶ دیشب به پیشنهاد علی اکبر به مزار علی رفتیم بعد از یک ساعت نشستن و درددل کردن با او به خانه برگشتیم علی اکبر مانند یک مرد سی ساله دل داری ام می داد رفتارش با هم سن و سال هایش تمایز داشت از اینکه او را از علی یادگاری داشتم بار ها خدایم را شکر می کردم کتابی را که دیروز شروع به خواندنش کرده بودم را باز کردم و تا حوالی دو بیدار ماندم. در هر شرایطی کتاب می خواندم و این بر حسب عادت بود فردا کلاس نداشتم دو ساعت خوابیدم و برای نماز بیدار شدم بعد از آن دیگر خوابم نبرد برای علی اکبر صبحانه آماده کردم و آشپزخانه را مرتب کردم تا کمی حواسم پرت شود. کمی برای امشب استرس داشتم تا کنون روی حرف پدر جون حرف نزده بودم جوابم در هر صورت منفی بود بعد از اینکه علی اکبر را روانه مدرسه کردم کمی خانه را نظافت کردم و قصد آشپزی کردن کردم ابتدا به بازار رفتم و خرید هایم را انجام دادم و سپس به خانه برگشتم و شروع به پختن غذای مورد علاقه علی اکبر کردم. علی اکبر که به خانه آمد کمی در خودش بود با خودم گفتم که حتما برای قضیه امشب است. وقتی لباس هایم را پوشیدم آماده رفتن بودم که علی اکبر را دیدم که او هم لباس پوشیده آماده است. خطاب به او که اخم هایش در هم بود گفتم _من تنها میرم ها محض اطلاع بعضی ها با اخمی که از صورتش پاک نمی شد گفت _من همراتون میام و بعد هم سوئیچ ماشین را برداشت و از خانه خارج شدم از غیرتی شدن پسرم لبخندی بر لبم آمد. دیگر استرس صبح و حال بد دیشب را نداشتم بودن علی اکبر دلگرمی ام میداد. طبق عادت پولی را در صندوق صدقات که روی جا کفشی بود انداختم و از خانه خارج شدم.

#رؤیای_واقعی #پارت_۴۷ در صندلی شاگرد نشسته بود و با همان اخمی که بالا داشت به روبرو خیره شده بود در ماشین را باز کروم و سوار شدم با حالت طنزی گفتم _نگا قیافش هنوز کسی مادرتو نگرفته همچین قیافه ای گرفتی باز کن اون اخمارو زشت شدی من که بهت گفتم نیا خودت لباس پوشیدی اومدی _مامان دست خودم نیست با تعجب و خنده کنترل شده گفتم _اینکه اخماتو باز کنی؟ کلافه گفت _آره هر کاری می کنم اخمام از بین نمیره هر دو از این حرفش خندیدیم پسرم را می شناختم سر این موضوع ناراحت نبود قبلا هم چند باری خواستگار آمده بود ولی این بار حضوری و به طور رسمی بود ناراحتی علی اکبر سر چیز دیگری بود که با توجه به درک بالایی که داشت نمی خواست بیشتر از این ذهنم را درگیر کند. و به خانه آقاجون که رسیدیم علی تکی گفت _مامان بدو برو بپیچونشون بیا با حالت شوخی لبم را گاز گرفتم و با دستم روی دست دیگر زدم و گفتم _نوچ نوچ بپیچون چیه بی ادب از حرکت من خنده اش گرفت و گفت _مامان زودی برو بیا بریم اون بستنی فروشیه که با بابا می رفتین _تو اومدی دکوری پاشو بیا یه خودی نشون بده _مامان حالت کلافه طوری گفتم _باشه ولی اگه طول دادم بعدش سرم غر نزنیا کتاب درسی اش را که آورده بود نشانم داد و گفت _تا شما بیای من درسم رو‌ می خونم _دور پسر درسخونم بگردم من و با خنده از ماشین پیاده شدم و به داخل ساختمان رفتم.