همه قسمت های قرآن مثل نور هستند اما آیه ای که همیشه در بدترین حال، مرا امیدوار می کند، آیه ای است که ترجمه اش می گوید: آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟ در سخت ترین شرایط که به این آیه فکر می کنم، می‌بینم که خدا برای من کافی است، از من حمایت می کند و هیچ جایی برای ناامیدی وجود ندارد. خدا و جامعه ای که قرآن به تصویر می کشد خیلی زیباست.من بعد از خواندن قرآن فهمیدم که  با دانسته های قبلی خیلی تفاوت داشت. با اینکه خانواده مذهبی داشتم. خدای قرآن با خدای شناخته شده از حرف های این و آن فرق دارد.

همیشه نکات عبرت آموز اقوام پیشین، دلیل هلاکت شون برای من تکان دهنده است. وقتی می بینم بسیاری از فسادهای مالی و جنسی که سبب هلاکت آن اقوام بوده، در جامعه امروز ما هم وجود دارد، واقعا تکان می خوردم.ما امروز در دنیایی قدم بر می داریم که خیلی لغزنده است. هر لحظه ممکن است، سقوط کنیم، اما قرآن مثل یک دستگیره محکم است که جلوی افتادن ما را می گیرد و مانع سقوط میشود اگر واقعا به آیات فکر و عمل کنیم.