السلام علیک یا سبط الاکبر
مَجْمُوعَةُ الشَّهِيدِ، عَنْ يَزِيدَ بْنِ الْأَصَمِّ قَالَ: خَرَجْتُ مَعَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ سلام الله علیه مِنَ الْحَمَّامِ فَبَيْنَا هُوَ جَالِسٌ يَحُكُ ظَهْرَهُ مِنَ الْحِنَّاءِ إِذْ أَتَتْ إِضْبَارَةُ كُتُبٍ فَمَا نَظَرَ فِي شَيْءٍ مِنْهَا حَتَّى دَعَا الْخَادِمَ بِالْمِخْضَبِ وَ الْمَاءِ فَأَلْقَاهَا فِيهِ ثُمَّ دَلَّكَهَا فَقُلْتُ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ مِنْ أَيْنَ هَذِهِ الْكُتُبُ فَقَالَ مِنَ الْعِرَاقِ مِنْ عِنْدِ قَوْمٍ لَا يَقْصُرُونَ عَنْ بَاطِلٍ وَ لَا يَرْجِعُونَ إِلَى حَقٍّ أَمَا إِنِّي لَسْتُ أَخْشَاهُمْ عَلَى نَفْسِي وَ لَكِنِّي أَخْشَاهُمْ عَلَى ذَاكَ وَ أَشَارَ إِلَى الْحُسَيْنِ سلام الله علیه.
یزید بن اصم گوید : با امام حسن سلام الله علیه از حمام خارج شدم در حالی که ایشان حنا را از پشت خود برمی داشت که شخصی همان وقت بسته ای نامه آورد، حضرت به چیزی نگاه نکرد و خادم خود را خواند به جایی که خضاب می کردند بیاید و نامه ها را داخل آب انداخت و تکان داد، پرسیدم این کتاب ها از کجاست؟ فرمود از نزد گروهی است در عراق که اهل باطل اند و به حق بر نمی گردند ولی من بر خودم نمی ترسم بلکه بر او از آنها می ترسم و اشاره کرد به امام حسین سلام الله علیه
مستدرك الوسائل، ج ۸، ص ۴۳۶
افضل الاعمال زیارة الحسین...
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ اَلْقَمَّاطِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ أَبِي يَعْفُورٍ قَالَ : سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ لِرَجُلٍ مِنْ مَوَالِيهِ يَا فُلاَنُ أَ تَزُورُ قَبْرَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ نَعَمْ إِنِّي أَزُورُهُ بَيْنَ ثَلاَثِ سِنِينَ أَوْ سَنَتَيْنِ مَرَّةً فَقَالَ لَهُ وَ هُوَ مُصْفَرُّ اَلْوَجْهِ أَمَا وَ اَللَّهِ اَلَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ لَوْ زُرْتَهُ لَكَانَ أَفْضَلَ لَكَ مِمَّا أَنْتَ فِيهِ - فَقَالَ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ أَ كُلُّ هَذَا اَلْفَضْلُ فَقَالَ نَعَمْ وَ اَللَّهِ لَوْ أَنِّي حَدَّثْتُكُمْ بِفَضْلِ زِيَارَتِهِ وَ بِفَضْلِ قَبْرِهِ لَتَرَكْتُمُ اَلْحَجَّ رَأْساً وَ مَا حَجَّ مِنْكُمْ أَحَدٌ وَيْحَكَ أَ مَا تَعْلَمُ - أَنَّ اَللَّهَ اِتَّخَذَ [بِفَضْلِ قَبْرِهِ] كَرْبَلاَءَ حَرَماً آمِناً مُبَارَكاً قَبْلَ أَنْ يَتَّخِذَ مَكَّةَ حَرَماً قَالَ اِبْنُ أَبِي يَعْفُورٍ فَقُلْتُ لَهُ قَدْ فَرَضَ اَللَّهُ عَلَى اَلنَّاسِ حِجَّ اَلْبَيْتِ وَ لَمْ يَذْكُرْ زِيَارَةَ قَبْرِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَقَالَ وَ إِنْ كَانَ كَذَلِكَ فَإِنَّ هَذَا شَيْءٌ جَعَلَهُ اَللَّهُ هَكَذَا أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ أَبِي أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ حَيْثُ يَقُولُ إِنَّ بَاطِنَ اَلْقَدَمِ أَحَقُّ بِالْمَسْحِ مِنْ ظَاهِرِ اَلْقَدَمِ وَ لَكِنَّ اَللَّهَ فَرَضَ هَذَا عَلَى اَلْعِبَادِ أَ وَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ اَلْمَوْقِفَ لَوْ كَانَ فِي اَلْحَرَمِ كَانَ أَفْضَلَ لِأَجْلِ اَلْحَرَمِ وَ لَكِنَّ اَللَّهَ صَنَعَ ذَلِكَ فِي غَيْرِ اَلْحَرَمِ .
عبد اللّٰه ابى يعفور گوید : از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم كه به شخصى از دوستانش فرمودند فلانى به زيارت قبر ابى عبد اللّٰه الحسين عليه السّلام مىروى؟ آن شخص گفت: بلى من هر سه سال يا دو سال يك مرتبه به زيارتش مىروم. حضرت در حالى كه صورتشان زرد شده بود فرمودند: به خدائى كه معبودى غير از او نيست، اگر او را زيارت كنى برتر است براى تو از آنچه در آن هستى! آن شخص عرض كرد : فدايت شوم آيا تمام اين فضل براى من هست؟ حضرت فرمودند : بلى به خدا سوگند، اگر من فضيلت زيارت آن حضرت و فضيلت قبرش را براى شما باز گو كنم به طورى كلّى حجّ را ترك كرده و احدى از شما ديگر به حج نمىرود، واى بر تو آيا نمىدانى خداوند متعال بواسطه فضيلت قبر آن حضرت كربلا را حرم امن و مبارك قرار داد پيش از آنكه مكّه را حرم امن نمايد؟ ابن ابى اليعفور مىگويد : محضرش عرضه داشتم : خداوند متعال حج و زيارت بيت اللّٰه را بر مردم واجب كرده ولى زيارت قبر امام حسين عليه السّلام را بر مردم واجب نكرده است پس چطور شما چنين مىفرمائيد؟ حضرت فرمودند : اگر چه همين طور است ولى در عين حال خداوند متعال فضيلت زيارت آن حضرت را اين گونه قرار داده است. مگر نشنيدهاى كلام امير المؤمنين عليه السّلام را كه فرمودند : كف پا سزاوارتر است به مسح نمودن از ظاهر و روى پا ولى در عين حال حق تعالى مسح روى پا را بر بندگان واجب كرده است؟! و نيز مگر نمىدانى اگر حق تعالى موقف (محلّ محرم شدن) به خاطر شرافتى كه در حرم هست افضل و برتر بود ولى خداوند متعال آن را در غير حرم قرار داده است.
کامل الزيارات ج ۱، ص ۲۶۶
دو زن قاتل رسول الله صلی الله علیه و اله
عَنْ عَبْدِ الصَّمَدِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: تَدْرُونَ مَاتَ النَّبِیُّ أَوْ قُتِلَ إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلی أَعْقابِکُمْ فَسُمَّ قَبْلَ الْمَوْتِ إِنَّهُمَا سَقَتَاهُ فَقُلْنَا إِنَّهُمَا وَ أَبُوهُمَا شَرُّ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ.
عبدالصمد بن بشير می گوید :
امام صادق(﮼عليهالسلام) فرمودند :آيا ميدانيد كه پيامبراكرم(﮼صلىاللهعلیهوآلهوسلم) (به مرگ طبيعى)مرده و يا آن كشته (و شهيد) شده است؟ (به راستى خداوند مي فرمايد: پس اگر بميرد و كشته شود به گذشتگان خود باز مي گرديد) پيش از آن كه حضرت بميرد ، مسمومش كردند و آن دو نفر(عايشه و حفصه) به حضرت زهر خورانيدند، بر همين اساس ما معتقديم كه آن دو و پدرانشان شرورترين خلق خدا ميباشند.
📔 تفسير العياشي، ج 1، ص 200
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله سر و سینه و دستان امام حسین سلام الله علیه رو میبوسید و وقتی از ایشان سوال شد فرمودند :
أُقَبِّلُ مَوْضِعَ السُّیوفِ...
دارم مواضعی که قراره با شمشیر زخمی بشه رو میبوسم...
کامل الزیارات، ص 70
💠فضائل الصادق سلام الله علیه
🔰به نقل از یونس بن طبیان، مى گوید:
با گروهى خدمت امام صادق(علیه السلام) بودیم، من از این فرموده خدا، به ابراهیم: «خذ اربعه من الطیر فصوهنّ الیک» پرسیدم که آیا چهار پرنده از جنس هاى مختلف بودند یا از یک جنس ؟ فرمود: آیا مایلید که نظیر آن رویداد را به شما نشان دهم؟ گفتم: آرى، فرمود: اى طاووس! ناگاه طاووسى به حضور امام پرواز کرد. فرمود: اى کلاغ! ناگاه کلاغى در حضور امام مشاهده کردیم. فرمود: اى باز! ناگاه بازى مقابل حضرت حاضر شد. سپس فرمود: اى کبوتر! ناگاه کبوترى جلو حضرت قرار گرفت.آنگاه دستور داد همه را سر ببرند و قطعه قطعه کرده و پرهای شان را بکنند و درهم مخلوط کند، سرانجام دست برد و سر طاووسى را برداشت، فرمود: اى طاووس! دیدیم گوشت، استخوان و پرهایش را از پیکر درهم آمیخته پرندگان جدا شد و به سر طاووس چسبید و زنده شد. آنگاه کلاغ را صدا زد، زنده شد و باز و کبوتر را صدا زد، همچنین به پا خاستند و همگى زنده شدند و در مقابل آن حضرت ایستادند.
📚«خرائج و جرائح » ص ۱۹۸
صلی الله علیک یا عبدالعظیم
💎[الغیبة] للنعمانی مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ مُحَمَّدِ بْنِ هِشَامٍ عَنْ أَبِی سَعْدٍ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الرِّضَا علیهما السلام أَنَّهُ سَمِعَهُ یَقُولُ: إِذَا مَاتَ ابْنِی عَلِیٌّ بَدَا سِرَاجٌ بَعْدَهُ ثُمَّ خَفِیَ فَوَیْلٌ لِلْمُرْتَابِ وَ طُوبَی لِلْعَرَبِ الْفَارِّ بِدِینِهِ ثُمَّ یَکُونُ بَعْدَ ذَلِکَ أَحْدَاثٌ تَشِیبُ فِیهَا النَّوَاصِی وَ یَسِیرُ الصُّمُّ الصِّلَابُ.
عبدالعظیم حسنی میگوید: شنیدم که حضرت ابو جعفر امام محمد تقی علیه السّلام میفرمود: «چون فرزند علی (امام علی النقی علیه السّلام) وفات کند(امام عسکری شهید شود)، چراغی بعد از وی پدید آید و بعد پنهان شود. وای بر کسی که درباره او شک کند و خوشا به حال عربها که دین خود را حفظ کرده اند. بعد از آن حوادثی روی دهد که جوانان را پیر کند و اوضاع بحرانی و هرج و مرج سختی به وقوع پیوندد. »
📖غیبت نعمانی،۱۸۶
📖بحارالانوار، ج۵۱،ص۱۵۶،ح۳
صلی الله علیک أیّتها الصدّیقة الشهیدة
🔸وَ لَقَدْ كَانَتْ (فاطمة) طَاعَتُهَا مَفْرُوضَةً عَلَى جَمِيعِ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّيْرِ وَ الْبَهَائِمِ وَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمَلَائِكَةِ.
🔹امام باقر علیهالسلام فرمودند:
اطاعتِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بر تمامی موجوداتی که خداوند آنها را خلق کرده از جنّ و انس و پرنده و حیوانات و پیامبران و فرشتگان، واجب و الزامی است.
📚دلائل الإمامة ص ۱۰۶