🔶عَنْ أَبِي اَلْوَرْدِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ اَلْبَاقِرَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلْقِيَامَةِ جَمَعَ اَللَّهُ اَلنَّاسَ فِي صَعِيدٍ وَاحِدٍ مِنَ اَلْأَوَّلِينَ وَ اَلْآخِرِينَ عُرَاةً حُفَاةً فَيَقِفُونَ عَلَى طَرِيقِ اَلْمَحْشَرِ حَتَّى يَعْرَقُوا عَرَقاً شَدِيداً وَ تَشْتَدُّ أَنْفَاسُهُمْ فَيَمْكُثُونَ بِذَلِكَ مَا شَاءَ اَللَّهُ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ فَلاٰ تَسْمَعُ إِلاّٰ هَمْساً قَالَ ثُمَّ يُنَادِي مُنَادٍ مِنْ تِلْقَاءِ اَلْعَرْشِ أَيْنَ اَلنَّبِيُّ اَلْأُمِّيُّ قَالَ فَيَقُولُ اَلنَّاسُ قَدْ أَسْمَعْتَ فَسَمِّ بِاسْمِهِ فَيُنَادِي أَيْنَ نَبِيُّ اَلرَّحْمَةِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ فَيَقُومُ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَيَتَقَدَّمُ أَمَامَ اَلنَّاسِ كُلِّهِمْ حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى حَوْضٍ طُولُهُ مَا بَيْنَ أَيْلَةَ وَ صَنْعَاءَ فَيَقِفُ عَلَيْهِ ثُمَّ يُنَادِي بِصَاحِبِكُمْ فَيَقُومُ أَمَامَ اَلنَّاسِ فَيَقِفُ مَعَهُ ثُمَّ يُؤْذَنُ لِلنَّاسِ فَيَمُرُّونَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَبَيْنَ وَارِدٍ يَوْمَئِذٍ وَ بَيْنَ مَصْرُوفٍ فَإِذَا رَأَى رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْ يُصْرَفُ عَنْهُ مِنْ مُحِبِّينَا بَكَى وَ قَالَ يَا رَبِّ شِيعَةُ عَلِيٍّ قَالَ فَيَبْعَثُ إِلَيْهِ مَلَكاً فَيَقُولُ لَهُ يَا مُحَمَّدُ مَا يُبْكِيكَ فَيَقُولُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ كَيْفَ لاَ أَبْكِي وَ أُنَاسٌ مِنْ شِيعَةِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَرَاهُمْ قَدْ صُرِفُوا تِلْقَاءَ أَصْحَابِ اَلنَّارِ وَ مُنِعُوا مِنْ وُرُودِ حَوْضِي قَالَ فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ يَا مُحَمَّدُ قَدْ وَهَبْتُهُمْ لَكَ وَ صَفَحْتُ لَكَ عَنْ ذُنُوبِهِمْ وَ أَلْحَقْتُهُمْ بِكَ وَ مَنْ كَانُوا يَتَوَلَّوْنَهُ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ وَ جَعَلْتُهُمْ فِي زُمْرَتِكَ وَ أَوْرَدْتُهُمْ حَوْضَكَ وَ قَبِلْتُ شَفَاعَتَكَ فِيهِمْ وَ أَكْرَمْتُهُمْ بِذَلِكَ ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَكَمْ مِنْ بَاكٍ يَوْمَئِذٍ وَ بَاكِيَةٍ يُنَادُونَ يَا مُحَمَّدَاهْ إِذَا رَأَوْا ذَلِكَ فَلاَ يَبْقَى أَحَدٌ يَوْمَئِذٍ كَانَ يَتَوَلاَّنَا وَ يُحِبُّنَا إِلاَّ كَانَ مِنْ حِزْبِنَا وَ مَعَنَا وَ وَرَدَ حَوْضَنَا 🔹ابوالورد روایت کرده است که از امام باقر علیه السلام شنیدم فرمود : چون روز قیامت فرا رسد، خداوند همه خلایق را از اولین و آخرین در یک سرزمین جمع میکند در حالی که عریان و پابرهنه هستند، و در راه محشر آنها را متوقف می‌سازد، تا آنکه (از گرمای محشر) بسیار عرق می‌ریزند، و به شدت به نفس می‌افتند، و تا هنگامی که خداوند بخواهد در آن موقف مکث میکنند، و اینجاست تفسیر سخن خدای تعالی که در قرآن می‌فرماید: {جز صدای آهسته چیزی نمیشنوی} سپس منادی از سوی عرش ندا در میدهد که: کجاست پیامبر امی؟ مردم میگویند: صدایت به گوش همه رساندی، اورا با نام صدا کن.آنگاه ندا میدهد که :کجاست پیامبر رحمت محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله) راوی میگوید: در این هنگام رسول خدا صلی الله علیه و آله برخاسته و پیشاپیش همه مردم به راه می‌افتد ، تا به حوضی که طول آن به اندازه فاصله ایله و صنعاء است می‌رسد ، بر سر آن حوض می‌ایستد ، سپس پیشوای شمارا صدا میزند ، پس آن حضرت جلوی مردم کنار پیامبر صلی الله علیه و آله می‌ایستد ، سپس به مردم اجازه داده می‌شود و همگی عبور میکنند. امام باقر علیه السلام فرمودند در آن روز گروهی بر حوض وارد میشوند و گروهی دیگر را از وارد شدن بر حوض باز میدارند. چون رسول خدا صلی الله علیه و آله کسانی از دوستان و محبان ما اهل بیت را مشاهده میکند که از ورود بر حوض باز داشته شده اند ، میگرید و بر درگاه باریتعالی عرض میکند : پروردگارا ! شیعیان علی ! شیعیان علی! (را در یاب) فرمود: در این هنگام خداوند فرشته ای را به سوی آن حضرت می‌فرستد و میگوید : ای محمد چرا میگریی ؟ عرض میکند چگونه نگریم در حالی که گروهی از شیعیان بردارم علی بن ابی طالب علیهماالسلام را میبینم که به سوی دوزخ برده می‌شوند ، و از آمدن بر کنار حوض من منع شده اند فرمود : پس خداوند عزوجل میفرماید ای محمد! من آنان را به تو بخشیدم، و بخاطر تو از گناهانشان در گذشتم، و آنان را به تو و به فرزندانت که ولایتشان را پذیرفته بودند ملحق نمودم، و آنها را نیز در حزب و گروه تو قرارشان دادم ، و بر حوض تو واردشان ساختم، و شفاعت تورا درباره آنان پذیرفتم ، و تورا بدین کرامت گرامی داشتم. آنگاه امام باقر علیه السلام فرمودند: در آن روز هیچ کس نیست که مارا دوست داشته و ولایت مارا پذیرفته باشد ،مگر اینکه در حزب ما قرا ر میگیرد، و بر سر حوض کوثر بر ما وارد میشود 📜بحار الأنوار ج ۸، ص ۱۷

🔷ابن عباس گوید: در این میان که اهل بهشت در بهشت قرار گرفته‌اند، نوری مثل نور خورشید ببینند که بهشت از آن نور درخشان گشته 🔶 اهل بهشت گویند: پروردگارا تو در کتابت گفتى که: ﴿لا یَرَوْنَ فِیها شَمْساً﴾ [در آن [بهشت] آفتابی نبینند] 🔷 خداى تعالی ‏جبرئیل را نزد آنها فرستد و به ایشان گوید: این نه خورشید است و نه ماه بلکه حضرت على و فاطمه خندیدند و بهشت از نور خنده‏شان درخشان شد‏. 📜امالی صدوق ص ۳۳۳.

💠دست در دست مولا 🔹عَنِ ابْنِ نُبَاتَةَ، قَالَ: أَتَیْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلَامُ لِأُسَلِّمَ عَلَیْهِ فَجَلَسْتُ أَنْتَظِرُهُ، فَخَرَجَ إِلَیَّ فَقُمْتُ إِلَیْهِ فَسَلَّمْتُ عَلَیْهِ، فَضَرَبَ عَلَی کَفِّی ثُمَّ شَبَّکَ أَصَابِعَهُ فِی أَصَابِعِی ثُمَّ قَالَ: یَا أَصْبَغَ بْنَ نُبَاتَةَ! قُلْتُ: لَبَّیْکَ وَ سَعْدَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ. فَقَالَ: إِنَّ وَلِیَّنَا وَلِیُّ اللَّهِ. فَإِذَا مَاتَ وَلِیُّ اللَّهِ کَانَ مِنَ اللَّهِ بِالرَّفِیقِ الْأَعْلَی، وَ سَقَاهُ مِنْ نَهَرٍ أَبْرَدَ مِنَ الثَّلْجِ وَ أَحْلَی مِنَ الشَّهْدِ وَ أَلْیَنَ مِنَ الزُّبْدِ. فَقُلْتُ: بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی وَ إِنْ کَانَ مُذْنِباً فَقَالَ: نَعَمْ وَ إِنْ کَانَ مُذْنِباً، أَمَا تَقْرَأُ الْقُرْآنَ فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِیماً یَا أَصْبَغُ إِنَّ وَلِیَّنَا لَوْ لَقِیَ اللَّهَ وَ عَلَیْهِ مِنَ الذُّنُوبِ مِثْلُ زَبَدِ الْبَحْرِ وَ مِثْلُ عَدَدِ الرَّمْلِ لَغَفَرَهَا اللَّهُ لَهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَی. 🔶 اصبغ بن نباته روایت می‌کند که نزد امیرالمؤمنین علیه السلام رفتم تا عرض سلام کنم. نشستم و در انتظارش ماندم، سپس نزد من آمد و من در برابرش برپا خواستم و سلام عرض کردم، سپس آن حضرت با دستش به دست من زد و انگشتانش را در انگشتان من قرار داد، و فرمود: ای اصبغ بن نباته! گفتم: لبَّیک و سَعدَیْک (بله بفرمایید در خدمتم)، ای امیر مؤمنان. ایشان گفتند: همانا دوستدار ما دوستدار خداست و هرگاه چنین فردی بمیرد، نزد خداوند می‌رود و او را از آب نهری سردتر از برف و شیرین تر از شهد و لطیف تر از روغن می‌نوشاند. عرض کردم: پدر و مادرم فدایت شوند، حتی اگر گناهکار باشد؟ ایشان جواب دادند: آری، حتی اگر گناهکار باشد، آیا این آیه را نخواندی «فَأُوْلَئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا» {پس خداوند بدیهایشان را به نیکیها تبدیل می‌کند، و خدا همواره آمرزنده مهربان است. } ای اصبغ همانا اگر که دوستدار ما خدا را دیدار کند در حالی که گناهانی به اندازه کف روی دریا و سنگریزه‌های بیابان دارد، خداوند آن را می‌بخشاید - إن شاء الله تعالی 📜 الاختصاص: ۶۰ 📜بحارالانوار ج۳۴ ص۲۸۰

🔷عَنْ رَجُلٍ عَنْ شِهَابٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ : سَأَلَنِي فَقَالَ يَا شِهَابُ كَمْ حَجَجْتَ مِنْ حِجَّةٍ - فَقُلْتُ تِسْعَةَ عَشَرَ حِجَّةً فَقَالَ لِي تَمِّمْهَا عِشْرِينَ حِجَّةً تُحْسَبْ لَكَ بِزِيَارَةِ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ 🔶یکی از اصحاب امام صادق صلوات الله علیه گوید روزی حضرت از من پرسیدند: ای شهاب! چند مرتبه حج انجام داده‌ای؟ گفتم: نوزده بار. امام علیه ‌السلام فرمودند: آن را به بیست حج برسان تا ثوابش با یک بار زیارت امام حسین علیه ‌السلام برابر شود! 📜ثواب الأعمال ج 2، ص 92

🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله: 💢وَلاَيَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَلاَيَةُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ حُبُّهُ عِبَادَةُ اَللَّهِ وَ اِتِّبَاعُهُ فَرِيضَةٌ وَ أَوْلِيَاؤُهُ أَوْلِيَاءُ اَللَّهِ وَ أَعْدَاؤُهُ أَعْدَاءُ اَللَّهِ وَ حَرْبُهُ حَرْبُ اَللَّهِ وَ سِلْمُهُ سِلْمُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ. ولايت على ابن ابى طالب (عليهما السّلام) ولايت خداست و محبت او عبادت خداست و متابعت او فريضه خداست و دوستان او دوستان خدايند و دشمنان او دشمنان خدايند و جنگ با او جنگ با خداست و صلح با او صلح با خداست. 📜بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۴۰، ص ۴

و لهذا روزی حضرت رسول‌خدا به جبرئیل امین فرمود یا اخی وحی را از کجا میگیری؟ عرض کرد: از وسایط وحی میکائیل و اسرافیل. فرمودند او از کجا می‌گیرد؟ عرض کرد از پس پرده حجاب فرمود این دفعه دست دراز کن و حجاب را پس کن تا چه میبینی عرض کرد فدایت شوم حدّ ما نیست این جسارت! آن حضرت فرمود به امر من بکن عرض کرد اطاعت میکنم بعد از آنکه پرده حجاب را بالا کرد دید مولانا الاعظم امیرالمؤمنین علی به عقب پرده حجاب واقف اند و وحی می‌فرمایند! پس کیفیت را خدمت آن حضرت عرض نمود و گفت من معرفت آن حضرت را به این حد و مرتبه نداشتم، این بزرگوار همان استاد اول ازلی من است که حق تعالی مرا دلالت به او فرمود.. 📚انهار جاریه شرح البیان ص۱۴

🔶عَنِ اَلصَّادِقِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : أَتَانِي جَبْرَئِيلُ مِنْ قِبَلِ رَبِّي جَلَّ جَلاَلُهُ فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُقْرِئُكَ اَلسَّلاَمَ وَ يَقُولُ لَكَ بَشِّرْ أَخَاكَ عَلِيّاً بِأَنِّي لاَ أُعَذِّبُ مَنْ تَوَلاَّهُ وَ لاَ أَرْحَمُ مَنْ عَادَاهُ . 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند جبرئیل خبر آورد مرا از خداوند متعال که حق تعالی شمارا سلام رسانده و میفرماید : ای محمد! بشارت ده برادرت علی را که من عذاب نمیکنم آنکس که اورا دوست بدارد و رحم نمیکنم بر آنکس که اورا دشمن بدارد . | 📜بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۳۹، ص ۲۹۷ |

🔻محبت و مودت امیرالمومنین در قرآن .. إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَـٰنُ وُدًّا ﴿سورة مريم ٩٦﴾ كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به زودى [خداى‌] رحمان براى آنان محبتى قرار مى‌دهد. 🔶قال الامام الصادق صلوات الله علیه: وَلَايَةُ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات الله علیه) هِيَ الْوُدُّ الَّذِي قَالَ اللَّه‏ 🔹امام صادق صلوات الله علیه: منظور از ودّ و محبت که خداوند فرموده است؛ همان ولایت امیرالمومنین (صلوات الله علیه) است. | 📜الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص: 431|

🔹قالَ الرِضا عَلَيهِ السَّلام: وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْیَوْمِ بِحَقِیقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِکَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ‏ وَ لَوْ لَا أَنِّی أَکْرَهُ التَّطْوِیلَ لَذَکَرْتُ مِنْ فَضْلِ هَذَا الْیَوْمِ وَ مَا أَعْطَى اللَّهُ فِیهِ مَنْ عَرَفَهُ مَا لَا یُحْصَى بِعَدَدٍ. 🔸به خدا سوگند اگر مردم فضیلت این روز [غدیر] را حقیقتاً می‌شناختند، به راستی که ملائکه روزی ده بار دست در دست ایشان می‌گذاشتند، و اگر نبود اکراهَم از طولانی شدن [سخن]، از [دیگر] فضائل این روز و آنچه خداوند عطا می‌کند به کسانی که آن را می‌شناسند، یاد می‌کردم آنقدر که به عدد شمرده نشود. 📚بحارالانوار ج۹۴ ص۱۱۸