📌مظلوميت اميرالمؤمنين عليه السلام بعد از شهادت پيامبر صلى الله عليه و آله
▪️شا، [الإرشاد] : رَوَى اَلْعَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ اَلْعَبْدِيُّ ، عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ ، عَنْ رِجَالِهِ قَالَ: قَالُوا: سَمِعْنَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: مَا رَأَيْتُ مُنْذُ بَعَثَ اَللَّهُ مُحَمَّداً صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ رَخَاءً ، وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ، وَ اَللَّهِ لَقَدْ خِفْتُ صَغِيراً وَ جَاهَدْتُ كَبِيراً، أُقَاتِلُ اَلْمُشْرِكِينَ وَ أُعَادِي اَلْمُنَافِقِينَ حَتَّى قَبَضَ اَللَّهُ نَبِيَّهُ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَكَانَتِ اَلطَّامَّةُ اَلْكُبْرَى فَلَمْ أَزَلْ حَذِراً رَجُلاً أَخَافُ أَنْ يَكُونَ مَا لاَ يَسَعُنِي مَعَهُ اَلْمُقَامُ، فَلَمْ أَرَ - بِحَمْدِ اَللَّهِ - إِلاَّ خَيْراً، وَ اَللَّهِ مَا زِلْتُ أَضْرِبُ بِسَيْفِي صَبِيّاً حَتَّى صِرْتُ شَيْخاً، وَ إِنَّهُ لَيُصَبِّرُنِي عَلَى مَا أَنَا فِيهِ إِنَّ ذَلِكَ كُلَّهُ فِي اَللَّهِ ، وَ أَنَا أَرْجُو أَنْ يَكُونَ اَلرَّوْحُ عَاجِلاً قَرِيباً، فَقَدْ رَأَيْتُ أَسْبَابَهُ. قَالُوا: فَمَا بَقِيَ بَعْدَ هَذِهِ اَلْمَقَالَةِ إِلاَّ يَسِيراً حَتَّى أُصِيبَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ .
▪️اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند :
از روزى كه خداوند محمد(صلّى
الله عليه و آله)را مبعوث كرد آسودگى و خوشى اي نديدم،و سپاس ميكنم خدا را
در خورد سالى انديشناك بودم،در بزرگى پيكار و جهاد كردم،با مشركين جنگ ميكردم و با منافقين دشمنى داشتم تا آنگاه كه خداوند جان پيغمبرش(صلّى
الله عليه و آله)را گرفت كه مصيبت بزرگ آن روز بود،و من پيوسته گريزان و ترسان بودم و ميترسيدم پيش آمدى كند كه تاب تحمل آن را نداشته باشم و بحمد
اللّٰه جز خير و خوبى نديدم،بخدا سوگند پيوسته در خورد سالى شمشير ميزدم تا بسن كهولت و پيرى رسيدم،و همانا شكيبا مىكرد مرا در تمام حالات اينكه اين(شمشير زدن و رنج كشيدن)ها همه در راه خدا و پيغمبرش بود،اميد آن دارم كه آسودگى و راحتى من نزديك باشد زيرا اسباب آن را ديدهام،گويند:پس از اين سخنان چيزى درنگ نكرد كه ضربت بر آن حضرت عليه السّلام زدند(و از اندوه اين جهان آسوده گشت).
| 📜بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۲۹، ص ۵۵۶ |
در روایتی امام صادق علیهالسلام در احوالات روز ظهور امام زمان «ارواحنا فداه» فرمودند:
حضرت حجة بن الحسن علیهماالسلام میان رکن [حجر الأسود] و مقام [ابراهیم] میایستد و بانگی بر میآورد و ندا سر میدهد:
يَا مَعَاشِرَ نُقَبَائِي وَ أَهْلَ خَاصَّتِي وَ مَنْ ذَخَرَهُمُ اللَّهُ لِنُصْرَتِي قَبْلَ ظُهُورِي عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ ائْتُونِي طَائِعِينَ
ای بزرگان جماعت و ای خواصّ من و کسانی که خداوند، آنان را پیش از ظهورم در زمین برای یاریام ذخیره کرده است! به خواست و رغبت، به نزد من بیایید.
فَتَرِدُ صَيْحَتُهُ عَلَيْهِمْ وَ هُمْ عَلَى مَحَارِيبِهِمْ وَ عَلَى فُرُشِهِمْ فِي شَرْقِ الْأَرْضِ وَ غَرْبِهَا
بانگ او به ایشان میرسد، در حالی که در محرابها و بسترهایشان در شرق و غرب زمین هستند.
فَيَسْمَعُونَهُ فِي صَيْحَةٍ وَاحِدَةٍ فِي أُذُنِ كُلِّ رَجُلٍ فَيَجِيئُونَ نَحْوَهَا وَ لَا يَمْضِي لَهُمْ إِلَّا كَلَمْحَةِ بَصَرٍ حَتَّى يَكُونَ كُلُّهُمْ بَيْنَ يَدَيْهِ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ.
و گوش همۀ آنها صدای او را با یک بانگ میشنود و به سویش میآیند و در چشم به هم زدنی، همگی پیش رویش، میان رکن [حجر الأسود] و مقام [ابراهیم] حاضر میشوند.
فَیَأمُرُ اللّهُ عز و جل النّورَ فَیَصیرُ عَموداً مِنَ الأَرضِ إلَی السَّماءِ، فَیَستَضیءُ بِهِ کُلُّ مُؤمِنٍ عَلی وَجهِ الأَرضِ،
و خداوند عزوجل به نور، فرمان میدهد تا ستونی از زمین تا آسمان برافرازد تا همۀ مؤمنان روی زمین، از آن نور بگیرند.
ویَدخُلُ عَلَیهِ نُورٌ مِن جَوفِ بَیتِهِ، فَتَفرَحُ نُفوسُ المُؤمِنینَ بِذلِکَ النّورِ،
و نوری از دل خانهاش [کعبه] بر آن حضرت «سلاماللهعلیه» میتابد و جانهای مؤمنان از آن نور شاد میشود.
در حالی که هنوز از ظهور قائم ما اهل بیت «علیهالسلام» باخبر نشدهاند. آن گاه این سیصد و سیزده تن به تعداد یاران پیامبر خدا صلیاللهعلیهوآله در جنگ بدر، صبح گاهان پیش رویش میایستند.
|📜مختصر البصائر،ج۱ ص۴۱۷ |
|📜بحارالأنوار؛ ج۵۳ ص۷ |
🔴حضرت_زهرا_علیها_السلام #شخص_ولایةالله است
"إِحْدَى الْكُبَرِ" (امر واحد بزرگ) همان ولایت یعنی شخص حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است
👈 حضرت زهرا علیهاالسلام نفس ولایت هستند
«إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ* نَذِيرًا لِلْبَشَرِ»
📚سورة المدّثّر آیه ۳۶
به درستی که آن هرآینه یکی از امور بزرگ است که برای جمیع مردم بيم دهنده و آگاه کننده است.
📌عن أبي جعفر عليه السّلام في قوله:
«إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ* نَذِيرًا لِلْبَشَرِ» قال:
👈يَعْني فاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلامُ.
📌امام باقر علیه السّلام در مورد آیه «إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ* نَذِيرًا لِلْبَشَرِ»
به درستی که آن، هرآینه یکی از امور بزرگ است * که برای جمیع مردم بيم دهنده و آگاه کننده است فرمودند:
یعنی فاطمه علیها السّلام.
📚تفسير القميّ ج۲ ص۳۹۶
📚البرهان ج۵ ص ۵۲۸
📚بحار الأنوار: ج ۲۴ ص ۳۳۱
📌 حضرت كاظم عليه السلام از «لَإِحْدَى الْكُبَرِ» به نفس ولایت تعبیر نموده است .
قُلْتُ إِنَّها لَإِحْدَی الْکُبَرِ قَالَ الْوَلَایَةُ
📚الكافي ج ۱ ص۴۳۴
ولایتِ اهل بیت ، ولایتشان ، همان ولایتِ خداوند است پس ولایتِ فاطمه زهرا علیهاالسلام همان ولایت خداست
و ليلة القدر حضرت زهرا علیهاالسلام است که ظرف نزول ولایت حضرت مولا امیرالمؤمنین علیه السلام است
ظرف که #لیلة_القدر است و مظروف ولایت است و در شب قدر از دامن حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام ولایت بر کل کائنات پخش می شود..
اینگونه نقل کردهاند:
مولا امیرالمؤمنین علی علیه السلام، در شب ٢١ ماه رمضان ، اباالفضل العباس علیه السلام را در آغوش گرفت و به سينه چسبانيد و فرمود:
وَلَدي! سَتقرَّ عيني بِكَ في يَومِ القيامة
ای پسرم! به زودى در روز قيامت به وسيله تو چشمم روشن مىگردد.
سپس فرمود:
ايّاكَ اَنْ تَشرِبَ الماءَ و اَخوكَ الحُسَين عَطشان
پسرم! هنگامى كه روز عاشورا فرا رسيد و بر شريعه آب وارد شدى ، مبادا آب بياشامى در حالى كه برادرت حسین علیهالسلام تشنه است.
📜معالي السّبطين ج١ ص۴۵۴
▪️حضرت ام کلثوم سلام الله علیها از جمله علیا مخدراتی هستند که به اراده و دستور خدا به همراه حضرت زینب علیهاالسلام و دیگر مخدرات عازم کربلا شدند.
ایشان همچون خواهر خود در طول سفربه کوفه وشام با خطبه ها و نوحه های خود احیای دین الهی کردند و اولین #شعائر_حسینیه را بنا نهادند.
از جمله خطبه ایشان خطاب به مردم کوفه است که فرمودند:
ياأهل الكوفة سوأة لكم مالكم خذلتم حسينا وقتلتموه وانتهبتم أمواله وورثتموه وسبيتم نساءه ونكبتموه فتبا لكم وسحقا ويلكم أتدرون أي دواة دهتكم و أي وزر علي ظهوركم حملتم و ای دماء سفكتموها و أي كريمة أصبتموها و أي صبية سلبتموها و أي أموال انتهبتموها قتلتم خير رجالات بعد النبي ونزعت الرحمة من قلوبكم ألا إن حزب الله هم الفائزون و حزب الشيطان هم الخاسرون
ای اهل كوفه! بدا بحال شما! زشت باد روی شما كه حسين را تنها گذاشتيد و او را كشتيد و مال و ارث او را تاراج كرديد و زنان او را اسير و سختی و آزار رسانديد!
پس هلاک باد شما را! می دانيد چه مصيبتها به شما رسيد و چه گناه بزرگی بر دوش گرفتيد و چه خونها ريختيد و چه زنان شريفه را داغدار كرديد؟ بهترين مردان پس از پيغمبر را كشتيد و مهربانی از دل شما بركنده شد، آگاه باشيد كه حزب خدا پيروز گردند و حزب شيطان زيان كنند.
سپس حضرت با اشعار خود روضه خوانی کردند
قتلتم أخي صبرا فويل لأمكم
ستجزون نارا حرها يتوقد
علامه مجلسی میفرمایند که علیا مخدره حضرت ام کلثوم سلام الله علیها در روز عاشورا از شدت مصیبت وغم بر سر و صورت لطمه میزدند و گریبان چاک دادند:
"فلطمت علی وجهها و خدها و شقت جیبها و صاحَت وامحمداه واعلیاه واحسیناه"
همچنین در هنگام بازگشت از مجلس یزید به طرف کربلا و مدینه، یزید ملعون با جسارتی برای خون بهای امام حسین علیه السلام جواهراتی در محامل گذاشته بود. حضرت ام کلثوم علیهاالسلام سر مبارک را به چوبه محمل کوبیدند و خون جاری شد و فرمودند تمام دنیابرابربایک موی حسین نیست
و تمامی آن جواهرات را بیرون ریختند.
سرانجام در بیست و نهم جمادی الثانی حضرت ام کلثوم علیهاالسلام بر اثر جراحات سفر و شدت داغ دق کرده و به شهادت رسیدند.
بحارالانوار ج۴۲ ص۲۸۲📜
مقتل عین الدموع ص۲۱۵📜
مقتل لهوف ص۱۵۳📜