امام حسن عسکری علیه‌السلام، امام یازدهم شیعیان در هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری در شهر سامرا به شهادت رسید. نام مبارکش حسن بن علی، لقبش عسکری و کنیه‌اش ابومحمد بود. مادرش، بانویی پاکیزه و عبادت‌پیشه و در سرزمین خویش پیش از اسارت، پادشاه‌زاده بود و پس از اسارت و انتقال به مدینه به همسری امام دهم شیعیان حضرت امام علی النقی علیه‌السلام افتخار یافت. نامش "حُدیث" و در روایات و عبارات دیگر نام‌هایی چون جده، سلیل و سوسن نیز برای وی گفته شد. این بانوی پاکدامن و پاکیزه سرشت، در ربیع الثانی سال 232 هجری قمری فرزند گرامی‌اش حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام را به دنیا آورد و سراسر جهان هستی را با نور رخسارش جلوه‌گر ساخت. امام حسن عسکری علیه‌السلام پس از پدر بزرگوارش، از جهت دانش و معارف دینی، فقیه‌ترین و داناترین مردم و از جهت اخلاق و رفتار، برترین انسان‌های روی زمین بود و از تمام جهات، دارای کمالات عالیه و ویژگی‌های منحصر به فرد بود. وجود مبارک آثار وی در میان مسلمانان، استوانه محکم و پایداری بود که اسلام عزیز و مکتب حیات بخش اهل بیت علیهم‌السلام را برپا نگه می‌داشت و از گزند دشمنان خارجی و کینه‌توزان و بدخواهان داخلی، محفوظ و مصون نگه می‌داشت. امام حسن عسکری علیه‌السلام در چهار سالگی، بنا به درخواست متوکل عباسی (دهمین خلیفه عباسیان) به همراه پدر بزرگوارش امام هادی علیه‌السلام و سایر خانواده‌اش راهی سامرا (مرکز خلافت عباسیان، در شمال غربی عراق) گردید.[۱] و پس از شهادت پدرش در سال 254 هجری قمری به امامت شیعیان نائل آمد. آن حضرت و خانواده و خاندان پدرش در ظاهر به دعوت متوکل عباسی در سامرا سکونت داشتند ولی در حقیقت حضورشان در سامرا اجباری و تبعیدگونه بود تا آن حضرت را از نزدیک در مراقبت و نظارت خویش داشته باشند. زمامداران معاصر آن حضرت عبارت بودند از: 1. متوکل عباسی (247 - 232 ق)؛ 2. منتصر عباسی (248 - 247 ق)؛ 3. مستعین عباسی (252 - 248 ق)؛ 4. معتز عباسی (255 - 252 ق)؛ 5. مهتدی عباسی (256 - 255 ق)؛ 6. معتمد عباسی (279 - 256 ق). از میان خلفای مذکور، تنها از سوی منتصر عباسی فرزند متوکل نسبت به امام هادی علیه‌السلام، امام حسن عسکری علیه‌السلام و علویان و شیعیان آزاری نرسید و در ایام خلافت کوتاه مدت وی، احسان و خدمات شایانی به آنان شد که در مقایسه با نامهربانی‌ها و ستم‌کاری‌های سایر خلفای عباسی چیز مهمی بشمار نمی‌آمد. امام حسن عسکری علیه‌السلام از آنان، فشارها و سختی‌های زیادی متحمل گردید و سرانجام به وسیله زهری که معتمد عباسی به آن حضرت خورانید، مسموم و پس از چند روز تحمل بیماری، روح ملکوتی‌اش به لقاءالله پیوست. ا---------------- 1- منتهی الآمال، ج 2، ص 393. منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی

دوران امامت امام حسن عسكري(ع) دوراني حساس و متفاوت بود. امام از جواني تحت نظر خلفاي جورِ عباسي قرار داشتند تا جايى كه از 15 سالگي و در زمان حيات پدر بزرگوار خويش نيز به زندان برده شدند. آن امام همام، به مقتضاي زمان، رسالت خويش را به انجام ‏رسانده و كار امامت را به پيش مي‏بردند. همچنين وظيفه سنگينِ آماده ساختن شيعيان براي امامت و غيبَت امام زمان، نيز بر عهده آن حضرت بود. يكي از مهم‏ترين كارهاي امام عسكري، همانند پدر و اجداد طاهرينَشان، تربيت شاگرد و حفظ فقه تشيُّع و انديشه‏ ناب اسلام در برابر دشمنان و مخالفان بود تا آن جا كه بيش از 260 نفر را از شاگردان آن امام نام برده‏اند. امام حسن عسكري(ع) در كنار كارهاي علمي، مجموعه‏اي از تفسير، روايات، معارف اسلامي و عقايد را نيز تأليف نمودند كه تفسير منسوب به ايشان و مواعظِ قصار از آن جمله‏اند. در ادامه به احاديثي از آن حضرت اشاره مي‌شود: قال العسكري‏(ع): ما أقبَحَ بِالمُؤمِنِ أن تَكونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُ (تحف العقول، ص 489) چه زشت است براي مؤمن كه خواسته‏اي داشته باشد كه او را به خواري كشاند. قال العسكري‏(ع): مَن لَم يَتَّقِ وُجُوهَ النّاسِ لَم يَتَّقِ اللَّهَ (بحار الأنوار ، ج 71 ، ص 336) آن كه از مردم پروا نكند ، از خدا نيز پروا نمي‏كند. قال العسكري‏(ع): إيّاكَ و الإذاعَةَ و طَلَبَ الرِّئاسَةِ ، فَإنَّهُما يَدعُوانِ إلَي الهَلَكَةِ (تحف العقول ، ص 487) از افشاي اسرار و رياست‏طلبي بپرهيز كه اين دو [آدمي را] به هلاكت مي‏كشانند. قال العسكري‏(ع): إنَّ الوصولَ إلَي اللَّهِ سَفَرٌ لايُدرَكُ إلاّ بِامتِطاءِ اللَّيلِ(بحار الأنوار ، ج 78 ، ص 379) وصال خداوند سفري است كه جز با مركب شب زنده‏داري به دست نمي‏آيد. قال العسكري‏(ع): التَّواضُعُ نِعمَةٌ لايُحسَدُ عَلَيها(تحف العقول ، ص 489) فروتني نعمتي است كه بر آن حسد نبرند. قال العسكري‏(ع): مَن تعدّي في طَهورِهِ كانَ كَناقِضِهِ (تحف العقول، ص 363) هر كه در مصرف آب (وضو و غسل) زياده‏روي كند، مانند كسي است كه وضو و غسل خود را باطل كند.

قطره ای از دریای فضائل امام عسکری علیه السلام حضرت امام حسن عسکرى علیه‏ السلام یازدهمین پیشواى شیعه است، رهبرى که در تمام عمر کوتاه خویش (28 سال) مدّتى را در پادگانى در سامرّا، به همراه پدرش امام هادى علیه ‏السلام ،تحت مراقبت بسیار شدید دستگاه استبدادى خلفاى بنى عبّاس قرار داشت،و بعد از شهادت پدر بزرگوارش، این حالت استمرار یافت و نیز بارها به زندان جبّاران زمان، گرفتار شد. دوران امامت آن رهبر بزرگ الهى بیش از شش سال به درازا نکشید. آن بزرگوار، همانند پدرانش به همه فضائل و خوبى‏ها آراسته و از همه بدى‏ها پیراسته بود. او آن چنان در قلّه شکوهمند کمال و فضیلت قرار داشت که نه تنها دوستان و پیروانش او را ستوده‏اند بلکه دشمنانِ کینه ورز و سرسخت، به مدح و ستایش او پرداخته‏اند. براى نشان دادن این حقیقت، به چند نمونه اشاره می ‏شود. تجلّى فضائل احمد بن عبیداللّه بن خاقان ـ که پدرش از مهره ‏هاى مهمّ دستگاه خلافتِ ستم پیشه بنى عبّاس و از وزیران آن به شمار مى‏رفت و خود نیز از مخالفان و معاندانِ سرسخت امامان علیهم ‏السلام بود و که در برهه‏‌اى، از طرف حکومت، مسئولیت گرفتن مالیات را در قم، به عهده داشت ـ مى‏گوید:من در سامرّا ندیدم و نشناختم مردى را در میان علویّان، همانند حسن‏بن‏على. وى از جهت وقار، عفاف، بزرگوارى و بخشندگى، در میان علویّان، فرماندهان ارشد نظامى، وزراء و همه مردم، «نمونه و الگو» بود. و با هر کس سخن مى گفتى، او را مى‏ستود و به نیکى یاد مى‏کرد.* روزى ابو محمّد بر پدرم عبید اللّه بن خاقان وارد شد، من او را نگریستم؛ آثار بزرگى و عزّت و جلالت از سیماى او پیدا بود. پدرم، مقدم او را گرامى داشت و او را بسیار تکریم کرد. من از این روش پدرم، ناراحت و عصبانى شدم، از او سبب این بزرگداشت را پرسیدم، و خواستم که آن شخصیّت را به من معرّفى کند، پدرم گفت: «او پیشواى شیعیان و بزرگ خاندان بنى‏هاشم است. او کسى است که شایستگى پیشوایى امّت را دارد، چون خصلت‏هاى برجسته‏اى دارد؛ همچون: فضیلت، پاکى، وقار و متانت، صیانت نفس، زهد و بى‏رغبتى به دنیا، عبادت، اخلاق نیکو، صلاح و تقوا.» آنگاه احمد بن عبیداللّه مى ‏افزاید: ابومحمّد ابن الرّضا، در نهایت بزرگى و والائى بود.»( 1) اخلاق وتحوّل آفرینى حکومت ستمگر بنى عبّاس، امام عسکرى علیه‏ السلام را نزد شخصى به نام: على بن نارمش ـ که یکى از عناصر جنایتکار و از دشمنان سرسخت آل‏ ابوطالب بود ـ زندانى کرد. سران بنى عبّاس به او گفتند: ابومحمّد ابن ‏الرّضاء را تا توان دارى، آزار و اذیّت ده و او را به قتل برسان. از زندان نمودن حضرت، چند روزى نگذشت، تا اینکه دیدند على ‏بن نارمش با آن همه دشمنى و عداوت، در برابر امام سر به زیر افکنده و آن چنان جذبه و عظمت و خُلق و خوى حضرت عسکرى در او تأثیر نهاده که به حضرت نگاه نمى‏کند.وقتى امام عسکرى علیه‏ السلام از این زندان خلاص شد، على بن نارمش آن چنان دچار تحوّل روحى و معنوى گردید که دیدگاهش درباره حضرت، تغییر یافت و در گروه شایستگان زمان قرار گرفت.(2) بار دیگر امام حسن عسکرى علیه ‏السلام را نزد صالح بن وصیف زندانى کردند، او نیز شخصى پلید و بى رحم بود. گروهى از جنایت پیشگان بنى عبّاس نزد صالح بن وصیف رفتند و درباره امام به گفت و گو پرداختند. زندانبان به آنان گفت: آخر من چه کار کنم؟ دو نفر از بدترین افراد را بر او گماشتم، بعد از گذشت چند روز، باشگفتى دیدم آن دو به نماز، عبادت و روزه روى آورده ‏اند، به آنان گفتم: چه چیز اتفاق افتاده است؟ گفتند: «ما چه گوییم در پیرامون مردى که روزها روزه و شب‏ها تا سحر نماز مى‏خواند، کمتر سخن مى‏گوید و به کارهاى غیر ضرورى نمى‏پردازد! ما هنگامى که به او مى‏نگریستیم، بدنمان به لرزه مى‏افتاد و توان استقامت در خود نمى‏دیدیم.»(3) سخاوت و بخشندگى امام حسن عسکرى علیه ‏السلام بسان اجداد بزرگوارش در بخشندگى و کمک به مردم یگانه روزگار بود. شخصى به نام محمد بن‏على همراه پدرش ـ که از خاندان علویان بودند؛ ولى از گروه واقفیّه به شمار مى‏ رفتند ـ در زندگى دچار بحران شدند و در مضیقه مالى سختى قرار گرفتند. وى مى‏گوید: پدرم گفت: برویم نزد این مرد ـ امام حسن عسکرى ـ چون خصلت «بخشندگى» او را زیاد شنیده بودیم. در راه که مى‏رفتیم، پدرم گفت: اى کاش آن حضرت براى برآورده ‏شدن سه نیاز من، کمکم کند! من هم با خود گفتم: اى کاش به سه نیاز من توجّه و عنایت کند! نزد آن حضرت رفتیم، از حال ما پرسید، پاسخ دادیم. هنگامى که با امام خداحافظى کرده و از خانه خارج شدیم، خادم حضرت آمد و به اندازه ‏اى که نیاز داشتیم و آرزو کرده بودیم، کیسه هایى از اشرفى به ما داد. آنان با آنکه از امام عسکرى علیه ‏السلام کرامت دیدند؛ ولى دست از مرام خود برنداشتند.(4) پاسداشتِ نماز امام عسکرى علیه‏ السلام به نماز اوّل وقت بسیار اهتمام مى‏داد و نماز را بزرگ مى‏داشت. ابوهاشم ج

عفرى که یکى از یاران خاصّ و ویژه آن بزرگوار بود، مى‏گوید: نزد آن امام معصوم بودم. حضرت در حال نوشتن نامه بود که وقت اداء نماز فرا رسید، آن بزرگوار نامه را به سوئى نهاد و براى خواندن نماز حرکت کرد. از نماز که فارغ شد، دوباره تشریف آورد و قلم را برداشت و شروع کرد به نوشتن نامه.(5) ترغیب به خدمت رسانى ابوهاشم مى‏ گوید:روزى در محضر امام عسکرى علیه ‏السلام بودم، آن حضرت فرمود: «یکى از درهاى بهشت، «بابُ المعروف» است. از آن در کسى داخل بهشت نمى‏ شود مگر اینکه در دنیا کارهاى نیک انجام داده و به مردم کمک و خدمت نماید.» تا این را از حضرت شنیدم، خدا را سپاس گفتم و بسى خشنود گردیدم؛ زیرا یکى از برنامه‏ هاى زندگى من، خدمت رسانى به مردم و رفع نیاز پا برهنگان و محرومان بود. تا این مطلب در دلم گذشت، حضرت به من نگاه کرد و فرمود: «بله، کسانى که در این جهان به مردم کمک مى‏کنند، در جهان دیگر نیز سر بلند و جایگاه آنان برجسته است. اى ابوهاشم! خدا تو را از این گروه قرار دهد، خداى تو را رحمت کند.»(6) پى‏ نوشت‏ها: * ما رأیتُ و لا عرفتُ بسرّمن‏رأى، رجلاً من العلویة مثل الحسن بن على فى هدیه و سکونه و عفافه و نبله و کرمه عند اهل بیته و بنى هاشم... 1.اصول کافى،ج1، ص 503؛ مناقب آل ابى‏طالب(ع)، ج 4، ص 423؛ سیرة‏الائمه، ج 2، ص 502. 2. اصول کافى، ج 2، ص 508. 3. همان، ص 512. 4. همان، ص 506. 5 و 6. انوارالبهیّه، شیخ عباس قمى، ص 154.

به بهانه ولادت امام حسن عسکری علیه السلام خشم و غضب وَ قَالَ أبی محمد العسکری علیهماالسلام : «الْغَضَبُ مِفْتَاحُ کُلِّ شَر». امام حسن عسکری (علیه السلام) می فرمایند: خشم کلید تمام بدیهاست. منبع: بحار الأنوار –جلد ‏۷۵ – صفحه ۳۷۳ – باب ۲۹ – مواعظ أبی محمد العسکری… داستانک: خانواده مستضعفی به تازگی میزی خریده بودند. بچه خانواده از خوشحالی روی میز بالا می پرد و پایه میز می شکند. پدر عصبانی می شود و سیلی ای به بچه می زند که منجر به کر شدن گوش بچه می شود. در بیمارستان بچه به پدرش می گوید: بابا اگر من بزرگ شدم و یک میز برای شما خریدم، گوش من خوب می شود؟ می گویند پدرش خودش را از طبقه چهارم بیمارستان به پایین پرت کرد.

💠 دور شدن از اهل بیت علیهم‌السلام با پارتی‌بازی 👌 پیغام عجیب امام حسین علیه‌السلام 🎙 حجت‌الاسلام عالی

☆ 🤷‍♂️مرد عرب پرسید: جانشین شما کیست؟ امام داخل اتاقی رفتند؛ وقتی برگشتند پسر بچه‌ای روی شانه‌اش بود موهای سیاه و پیچیده.لب‌های غنچه‌ای قرمز، ابروهای کشیده؛ از او زیباتر ندیده بود😍 پرسید: اسمش چیست؟ گفتند: هم اسم جدم رسول‌الله! ولی او غایب می‌شود، نمی‌بینندش. مثل خضر و ذوالقرنین، مدت زمان زیادی طول می‌کشد. وقتی بیاید آرامش با خودش می‌آورد. زمین را پر از عدل می‌کند، بعد از آن که ظلم همه‌جا را گرفته باشد ولادت پرسرور و با سعادت امام حسن عسکری علیه‌السلام مبارک‌باد 🌹✨️

•°هرچند ڪه رسم استــ ، بگویند تبریڪ پسر را به پدرهـا... •°میلادِ پدر بر تو مبارڪ ای آمدنت، رأسِ خبرهـا...💕✨ ◽️میلاد‌ با سعادت امام حسن عسکری علیه‌السلام مبارک‌باد😍🎉 هدیه به روح آقا امام حسن عسگری و خانم حضرت نرجس خاتون و سلامتی و ظهور آقا امام زمان بر محمد و آل محمد صلوات 🌺🤲 اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🌺🤲 اللهم عجل لولیک الفرج و العافیت والنصر 🌺🤲 ╰┅┅❀🍃🌸🍃❀┅┅╯

عدد ۱۶۴۰ را بدون هیچگونه ستاره‌ و مربعی شماره‌ گيری کنيد بعداز خوشحالی بنده را هم دعا بفرمایید🌹🌹🌹

💠 حدیث روز 💠 💎 تواضـع از نگاه امام حسن عسکری(ع) 🔻امام عسکری علیه‌السلام: مِنَ التَواضُعِ السَّلامُ عَلی کُلِّ مَنْ تَمُرُّ بِهِ، وَ الْجُلُوسُ دُونَ شَرَفِ الْمَجْلِسِ ❇️ سـلام کردن به هر کس که بر او می‌گذری و نشستن در جایی که پایین‌تر از جایگاه (توست) نشانه تواضـع و فـروتنی اسـت. 📚 بحارالأنوار ۷۸: ۳۷۲ ح ۹ 🌷فرخنده میلاد امام حسن عسکری علیه السلام بر دوستان و پیروان حضرتش مبارک ها باد🌷❤️

روایت #آزاده_آل‌ایوب مجری تلوزیون از شهید سید حسن نصرالله

♨️زندگی نکبت بار وطن‌فروشی به نام مهناز افشار از زبان خودش

🌸🍃🌹🌹🍃🌸 🔘جرعه‌ای از زلال قرآن 📖سوره مبارکه تکویر ، آیات ﴿9-1﴾ 🌙💚 بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 🥀🤍إذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿١﴾ 🌙💚وإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ ﴿٢﴾ 🥀🤍وإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿٣﴾ 🌙💚وإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾ 🥀🤍وإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿٥﴾ ... 🌙💚به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی 🥀🤍هنگامی که خورشید را به هم درپیچند 🌙💚و هنگامی که ستارگان تیره و بی نور شوند 🥀🤍و هنگامی که کوه ها را به حرکت آرند و از جا برکنند 🌙💚و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود 🥀🤍و هنگامی که همه حیوانات وحشی محشور شوند ... 🌸🍃🌹🌹🍃🌸

🔻معما کدام بانوی مکرمه، هم مادر امام بود، هم دختر امام، هم همسر امام و هم عروس امام؟ دقت کنید شخصیتی که انتخاب میکنید باید ۴ ویژگی رو باهم داشته باشه. زیر همین پست بفرمایید سپاس فراوان ♥️