📢 #مقاله «بی‌زمانی در فلسفه اسلامی و فیزیک جدید» از پروفسور حاج محمد لگنهاوزن 📢 #خلاصه «بی‌زمانی در فلسفه اسلامی و فیزیک جدید» ✅پیش از ابن‌سینا دیدگاه رایج وابستگی زمان به حرکت و تعیین حرکت با فلک اطلس بود. همان‌گونه که علامه مصباح فرموده‌اند نظام افلاک اکنون قابل دفاع نیست‌ و فلسفه اسلامی باید پاسخگوی این امر باشد که به جای فلک اطلس چه چیزی می‌تواند حرکت را تعیین کند. به عبارت دیگر، چه چیزی می‌تواند اکنون مقیاس حرکت باشد. با بررسی دیدگاه ملاصدرا متوجه می‌شویم که هرچند نظریه افلاک مورد پذیرش او بود، ولی مقیاس حرکت را مستقل از نظام افلاک می‌دانست. از نظر ملاصدرا زمان بعد چهارم اجسام است و نهایتا حرکت از حرکت جوهری تعیین می‌‌شود. از طرف دیگر می‌بینیم که زمان در فیزیک جدید و براساس نظریه نسبیت خاص اینشتین(Special Relativity Theory) نسبی است و این مسئله که آیا دو حادثه همزمان هستند یا نه نیز مطلبی نسبی است. نتیجه فیزیک جدید برای الهیات این است که خداوند نمی‌تواند داخل زمان باشد، زیرا خداوند در فضا-زمان(space-time) مکانی ندارد و چیزی که جایی در فضا-زمان ندارد، نمی‌تواند زمانی باشد.‌ در فلسفه اسلامی هم ملاصدرا و هم ابن‌سینا هر دو نشان می‌دهند که خداوند نمی‌تواند زمانی باشد، ولی چون ملاصدرا زمان را به عنوان بعد چهارم اجسام معرفی می‌کند راحت‌تر می‌توانیم نظریه او را برای سازگارشدن با نظریه فیزیک جدید یا نظریه اینشتین بپرورانیم. 🟢 کانال رسمی پروفسور حاج محمد لگنهاوزن 🆔 eitaa.com/legenhausen_ir 🆔 t.me/legenhausen_ir 🟢#محمدفنایی_اشکوری http://eitaa.com/dreshkevari 🆔@Brain_Mind