eitaa logo
بسیج خواهران مهدیه
386 دنبال‌کننده
19.9هزار عکس
10هزار ویدیو
477 فایل
💠 اطلاع رسانی جلسات و برنامه های بسیج خواهران مهدیه 💠 خیابان شهیدان خاندایی؛خ پیام؛ جنب پارک جوان؛ مسجد باب الحوائج؛ پایگاه مهدیه مدیریت @kosaronnabi135 @Ya_hossein99
مشاهده در ایتا
دانلود
📝 برجام و اقتصاد ایران 🔻 تحریم‌های شدید اقتصادی با هدف فشار برای متوقف یا محدود کردن فعالیت‌های هسته‌ای را می‌توان مهم‌ترین راهبرد غرب در مواجهه با ایران دانست. این موضوع باعث شده تا دو موضوع اقتصاد و فعالیت‌های هسته‌ای به هم پیوند بخورد. در خصوص رابطه اقتصاد ایران و برجام چند نکته را باید مدنظر قرار داد: 1️⃣ اگرچه ارتباط مستقیمی بین مسائل اقتصادی و برجام وجود دارد ولیکن نمی‌توان کل اقتصاد ایران را در برجام خلاصه کرد. اقتصاد ایران ظرفیت‌ها و فرصت‌های متنوعی دارد که با نبود برجام نیز می‌توان با بهره‌برداری هوشمندانه از ظرفیت‌ها و فرصت‌ها، تهدیدات اقتصادی را خنثی نمود... گسترش روابط با کشورهای همسایه، پیمان‌های پولی و مالی دوجانبه، گسترش بخش دانش‌بنیانی اقتصاد و بسیاری از موارد دیگر می‌تواند بدون برجام نیز باعث شکوفایی اقتصاد ایران شود. 2️⃣ اگرچه دولت سیزدهم اقتصاد خود را به گره نزده و حل مشکلات اقتصادی را در بخش‌های دیگر اقتصادی دنبال می‌کند؛ اما این بدان معنی نیست که احیای برجام منفعت اقتصادی ندارد. احیای برجام و رفع واقعی تحریم‌ها دسترسی ایران به میلیاردها دلار از اموال خود را میسر می‌سازد که می‌تواند علاوه بر جبران کسری بودجه، از طریق سرمایه‌گذاری در بخش‌های مولد، باعث ایجاد درآمدهای پایدار برای کشور شود 3️⃣ احیای برجام باعث به وجود آمدن فرصت‌هایی در اقتصاد ایران می‌شود که می‌تواند سرعت رفع مشکلات اقتصادی کشور را افزایش دهد و اساساً مذاکره برای دستیابی به این منافع صورت می‌گیرد؛ اما اگر در احیای برجام همانند گذشته تحریم‌های اقتصادی به‌صورت عملی برداشته نشود و یا امکان استفاده ایران از سایر منافع برجام فراهم نشود، ایران انگیزه‌ای برای نجات برجام ندارد. ✍️ علی کارگر ┈••✾🏴✾••┈
Sedaye enghelab mak.mp3
زمان: حجم: 3.52M
| ۸۸ 🔰 تهدید نکنید آقای مکرون! 🍃🌹🍃 🔹ماجرای توافق هسته‌ای ایران و غرب، ماجرایی که سومین دهه خود را پشت سر می‌گذارد، اگر بخواهیم خلاصه این سه دهه را در کوتاه‌ترین عبارات بگنجانیم باید بنویسیم؛ بدعهدی پیوسته غرب و پیشرفت بدون توقف ایران! | |
🇮🇷🇵🇸 🔰ایران و تصویر ایران 🍃🌹🍃 🔹در مباحث مربوط به می‌خوانیم که ما دو جهان داریم؛ جهان واقعی و جهان رسانه‌ای. اما حقیقت این است که مردم برای درک بهتر و بیشتر جهان واقعی به جهان رسانه‌ای پناه می‌برند. حال سؤال این است که در سایه این پناه بردن از جهان واقعی دور می‌شوند یا به آن نزدیک‌تر می‌شوند؟ در جهان رسانه با تصویر مواجه هستیم، اما در جهان واقعی با خود پدیده که نقش آیینگی دارد مواجه هستیم 🔹حال سؤال اساسی این است که تصویری که از ایران درک می‌کنیم چقدر خود ایران واقعی است؟ آیا امکان دارد ایران واقعی از ایران رسانه‌ای بهتر باشد؟ در چنین مواقعی خواهیم شنید که ما داریم در این کشور زندگی می‌کنیم، واقعیت را لمس می‌کنیم و این واقعیت ارتباطی با رسانه ندارد! 🔹رهبر معظم انقلاب از شکستن محاصره رسانه‌ای کشور سخن گفته‌اند و این همان تصویر ایران است که با خود ایران فاصله دارد. تصویر ایران بعضاً به صورت حرکت رودخانه‌ای است، یعنی کسی جرئت نمی‌کند خلاف آب حرکت کند که می‌ترسد رسوا شود. موجی راه می‌افتد و خروج از این موج پرهزینه می‌شود. آنچه به عنوان مثال در ذیل می‌آید واقعیت ایران است یا تصویر ایران؟ 1⃣ در جهان امروز تصویر ایران در مواجهه با جهان و خصوصاً غرب و همسایگان، چهره‌ای جنگی است. ایران با همه دنیا دعوا دارد، حیاتش در دعواست، با همه درگیر است...؛حال آنکه تصویر واقعی ایران این است که این کشور ۲۸۶ سال است (از پایان حکومت نادر در سال ۱۱۶۰ ه) به هیچ کشوری حمله نکرده است. هیچ جنگی را آغاز نکرده است. بلکه صرفاً از خود دفاع کرده است.درعین حال یا اشغال یا تجزیه شده است 2⃣ تصویر دیگر ایران دشمنی با غرب یا غرب‌ستیزی است. این را روشنفکران داخلی نیز باور دارند.حال به عالم واقعیت برویم. ایران در این ۴۵ سال کدام ظلم را علیه انگلیس، فرانسه، آلمان و حتی امریکا کرده است؟ اصلاً ما با آنها چکار داریم؟ آنها ما را ر‌ها نمی‌کنند و خواستار رفتاری از ما هستند که با استاندارد‌های غرب منطبق باشد. ما صرفاً این را نمی‌پذیریم، اما آنها تحریم می‌کنند و همه هم می‌دانند که تحریم با قواعد بین‌المللی منطبق نیست، اما مطالبه رفع تحریم نیز غرب ستیزی ایران محسوب می‌شود. 3⃣ تصویر ایران۸۸میلیون فقیر مفلوک و گرسنه را که در حداقل‌ها مانده‌اند نشان می‌دهد. آیا این تصویر واقعی است؟ کسی جرئت می‌کند برخلاف این تصویر سخن بگوید؟ همه اسناد نشان می‌دهد حدود ۳۰میلیون نفر از مردم در مراتب تنگنای اقتصادی هستند، اما شما یک نفر پیدا نمی‌کنید که از سطح زندگی و درآمد خود راضی باشد. آنان که پرخورند، طلبکارند، آنان که ندارند (روستاها) آرام‌تر وکم‌ادعاتر 4⃣ تصویر ایران این است که همه مدیران کشور دزد و فاسد هستند، هزاران آقازاده فاسد داریم. رسماً می‌گویند ۴هزار آقازاده فقط در لندن داریم. تاکنون دیده‌اید کسی ۲۰ نفر را نام ببرد و فساد آنان را - فراتر از سوءظن و تحلیل- اثبات کند؟ اما تصویر به گونه‌ای است که اگر شما منکر شوید(مانند حرکت برخلاف رودخانه است) خود نیز متهم به دزدی و همسویی با دزد خواهید شد. 5⃣ تصویر مذاکره را ببینید، امریکا از خارج شده و مجدد وزیر خارجه دولت روحانی درخواست مذاکره کرده است و ترامپ به فارسی نوشته است «نه مرسی» و همین چهارشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۳ و هر دو در حیاط دولت به خبرنگاران گفتند هیچ پیامی مبنی بر از دریافت نکرده‌ایم. حال تصویر چیست؟ ایران از سر سیری تن به مذاکره نمی‌دهد و مردم هم گرسنه‌اند! و اصلاً برایش مهم نیست و علت خروج ترامپ از برجام -به عنوان سندحقوقی جهانی- را هم به تعرض به سفارت عربستان، مقاله فلان‌روزنامه و نظر فلان امام جمعه ارجاع می‌دهند تا امریکا را تبرئه نمایند 6⃣ مثال دیگر ایرانیان خارج از کشور است. مرتب می‌شنوید فضا را برای بازگشت مهیا کنید،چرا فلانی نیامد و آنجا مرد؟ اما واقعیت این است که هیچ‌کس را از ایران اخراج نکرده است و هیچ‌کس را نام نمی‌برند که خواسته است برگردد و اجازه نداده باشند و هر هفته صد‌ها ایرانی می‌آیند و می‌روند، اما بنابر «الخائن خائف» برخی خودشان نمی‌آیند، اما تصویر این است که آنان را راه نمی‌دهند! 7⃣ وقتی از مجامع جهانی می‌شنوند ایران اقتصاد ۲۲ یا ۲۳جهان است به هم می‌ریزند، چون تصویر ایران در انتهای جدول جهانی است و هزار دلیل می‌تراشند تا واقعیت جای خود را به تصویرندهد ☘ همه اینها به این معنا نیست که در مدینه فاضله هستیم، مشکلات جدی داریم و بر کسی پوشیده نیست، اما شما در ایران محاصره شده اقتصادی و رسانه‌ای هزار مؤلفه منفی می‌بینید، اما یک نقطه مثبت نمی‌بینید. 🔹 یعنی تمرکز بر این موارد نه تمرکز بر تپق زدن کلامی فلان مسئول و مسائل فاقد اولویت ✍ عبدالله گنجی
🇮🇷🇵🇸 🔰ذات آمریکا عهدشکنی است! 🍃🌹🍃 🔹عهدشکنی آمریکا فقط منحصر به ایران و نمی‌شود. ایالات متحده هر کجا که عشقش بکشد، پا روی توافقنامه‌‌ها می‌گذارد. فرقی هم نمی‌کند توافقنامه بین‌المللی باشد، دوجانبه باشد یا چند جانبه. این ذات آمریکاست. 🔹تعدادی از نقض عهدهای را نسبت به کشورهای مختلف و سازمان‌های بین‌المللی در تصویر ببینید.
🇮🇷🇵🇸 🔰چرا رهبری مخالف مذاکره هستند؟ 🍃🌹🍃 🔹مذاکرات متعدد ایران با قدرت‌های جهانی نشان داده است که اعتمادسازی یک‌جانبه بدون تضمین‌های عملی از سوی طـــــرف مقابل، نه‌تنها نتیجه‌ای مثبت نداشته، بلکه خسارات اقتصادی، سیاسی و اجتـــــماعی گسترده‌ای را نیز به دنبال داشـــــته است. این تجربیات به وضوح نشان می‌دهـــد که قدرت‌های بزرگ به تعهدات خود پایــــــبند نبوده و تنها به دنبال منافع یک‌طرفه هستند. 1⃣ اولین مذاکره: بیانیه الجزایر (۱۳۵۹) این با وساطت الجزایر برای آزادی گروگان‌های آمریکایی در ایران انجام شد. طبق توافق، آمریکا متعهد شد که در قبال آزادی گروگان‌ها، اموال بلوکه‌شده ایران به ارزش حدود ۸ میلیارد دلار را آزاد کند. اما پس از تحویل گروگان‌ها، تعهدات آمریکا عملی نشد. *(تجربه)* 2⃣ دومین مذاکره: ماجرای گروگان‌های امریکایی در دست لبنان (۱۳۶۵) هیات آمریکایی-اسرائیلی با پاسپورت ایرلندی به تهران آمدند تا بر سر آزادسازی گروگان‌های آمریکایی در لبنان با ایران مذاکره کنند. توافق شد که در قبال این خدمت،بخشی از سلاح‌های مورد نیاز ایران در جنگ با عراق تأمین شود. اما آمریکا پس از آزادسازی گروگان‌ها، سلاح‌های تاریخ‌گذشته‌ای و غیر قابل استفاده از انبارهای دپوشده اسرائیل به ایران داد که تنــــها قابل استفاده نبودند،بلکه مشکلاتی سیـــــــــاسی و شایعاتی درباره ارتباط ایران با اسرائیل برای ایران،در منطقه ایجاد کرد. *(تجربه)* 3⃣ سومین مذاکره: توافق سعدآباد (۱۳۸۲) در این مذاکرات میان ایران و سه کشور اروپایی (بریتانیا، فرانسه و آلمان) با محوریت بود و ایران برای اعتمادسازی، فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم و بازفرآوری را تعلیق کرد و بیشتر تأسیسات هسته‌ای خود را پلمپ نمود. اما کشورهای مقابل به تعهدات خود عمل نکردند و پرونده ایران به شورای امنیت ارجاع شد. این امر به اعمال تحریم‌های گسترده‌ای مانند تحریم‌های نفتی و بانکی علیه ایران منجر شد. *(تجربه)* 4⃣ مذاکرات برجام (۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴) در جریان ، ایران با اقدامات گسترده‌ای همچون آنلاین کردن دوربین‌های آژانـــــس بین‌المللی انرژی اتمی، اکسید کردن ۲۰ تن اورانیوم، تعطیلی سه مرکز غنی‌سازی و فراهم کردن امکان بازرسی‌های بی‌سابقه، تعهدات خود را به‌طور کامل اجرا کرد. اما در سال ۱۳۹۷، آمریکا به‌ صورت یک‌جانبه از توافق خارج شد و تحریم‌های شدیدی علیه ایران اعمال کرد. *(تجربه)* و اما طبق تجربه نیز مقام معظم رهبری بارها تأکید کرده‌اند: *«ما به این نتیجه رسیدیم که مذاکره با آمریکا نه‌تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه مشکلات بیشتری را نیز به وجود می‌آورد؛ زیرا آنها به هیچ تعهدی پایبند نیستند.»* همچنین حضرت آقا، بر لزوم اتکا به توان داخلی و تقویت اقتصاد مقاومتی تصریح کرده‌اند: *«اگر کشور به توان داخلی خود تکیه کند و از ظرفیت‌های ملی بهره‌برداری نماید، دشمنان نخواهند توانست اهداف شوم خود را بر ملت ایران تحمیل کنند.»* ❇️ بنابراین مسیر پیشرفت: استقلال، مقاومت و عزت است. تجارب گذشته ثابت کرده است که تنها راه حفظ عزت ملی و دستیابی به پیشرفت، مقاومت در برابر زیاده‌خواهی‌ها و بهره‌گیری از توان داخلی است. ایران با ایستادگی و خوداتکایی، می‌تواند آینده‌ای روشن و مقتدر برای خود رقم بزند.
🇮🇷🇵🇸 🔰 | زمین بازی کجاست؟ 🍃🌹🍃 ۱. قرارداد استارت ۱و۲ بین و شوروی به‌منظور کاهش تسلیحات استراتژیک و محدود کردن تولید سلاح‌های هسته‌ای و نیز قرارداد سالت ۱و۲ برای تکمیل این پیمان بین رهبران دو قدرت برتر اتمی جهان امضا شد. قباحت و ترسناکی تولید سلاح‌های هسته‌ای بر همگان روشن است. کاربرد آن در جنگ جهانی دوم علیه ژاپن یک جنایت جنگی آشکار است. آمریکا متهم اصلی این جنایت در جهان شناخته می‌شود. ۲. کنوانسیون منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای می‌گوید: کشورهای دارای سلاح هسته‌ای نباید مستقیم و غیرمستقیم به کشورهای غیربرخوردار در راه تحصیل این سلاح کمک کنند. تمام کشورهای جهان به جز چند کشور ازجمله اسرائیل عضو ان پی تی هستند ایران عضو ان پی تی است و غیر از این عضویت بارها اعلام کرده است دنبال تولید سلاح هسته‌ای نیست و برای این رویکرد یک نگاه فقهی و حقوقی دارد. ۳. موضوع و محمول اصلی این کنوانسیون‌ها متهم‌بودن ‌آمریکا به‌عنوان متهم اصلی تولید، انبارکردن و کاربرد سلاح اتمی در جامعه جهانی است. رژیم اشغالگر قدس متهم ردیف دوم این کنوانسیون‌هاست که با عدم پیوستن به ان پی تی دارای ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای است. این دو نظام روسیاه برای منحرف کردن افکار عمومی جهان یک زمین‌بازی تعریف کرده‌اند و توپ را در زمین ایران انداخته‌اند. آن‌ها با متهم کردن ایران که می‌خواهد سلاح اتمی بسازد نزدیک به نیم قرن است افکار عمومی جهان را سر کار گذاشته‌اند. تا زمانی که بازیکنان حرفه‌ای کنوانسیون منع گسترش سلاح هسته‌ای، توپ تولید سلاح را در زمین ایران نگه‌دارند هرازچندی دروازه‌های امنیت ملی ما را در معرض خطر قرار می‌دهند. لذا ما مجبوریم مدام قسم بخوریم دنبال تولید سلاح نیستیم و ناظران جهانی را همراه با دوربین‌های کنترل در حساس‌ترین مراکز هسته‌ای خود تحمل کنیم. با آن‌که بارها آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به‌ویژه بعد از برجام گزارش کرده است که ایران دنبال تولید سلاح نیست و فعالیت‌های هسته‌ای تهران صلح‌آمیز است. از آن بالاتر تمام نهادهای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا اعتراف دارند ایران دنبال تولید سلاح هسته‌ای نیست. اما اتهام تولید سلاح توسط آمریکا و اسرائیل به‌عنوان دو کشور روسیاه دارنده سلاح هسته‌ای مدام به رسانه‌های جهان پمپاژ می‌شود. ۴. ما در مذاکرات و قبل از آن و پس‌ از آن به خاطر یک اتهام بی‌اساس در محکمه‌ای حضور پیدا می‌کنیم که جای شاکی و متهم و جلاد و شهید عوض‌شده است.  ما در محکمه‌ای حضور پیدا می‌کنیم که قبل از اثبات جرم ما توسط قاضی خودخوانده هسته‌ای به شدیدترین و بی‌سابقه‌ترین تحریم‌ها محکوم شده و این تحریم‌ها با قدرت و شدت تا حد تهدید حمله نظامی اعمال و اعلام می‌شود. ۵. تحریم‌های آمریکا و تهدیدهای عنصر نیابتی او در منطقه به معنای اعلام و اعمال جنگ است. ما برای این جنگ آماده‌ایم. ملت و دولت ایران وظیفه خود را در این مقابله خوب می‌داند. آمریکا و اسرائیل جرئت حمله به ایران را ندارند اگر داشتند ظرف این چهار دهه در مبادرت به آن تردید نمی‌کردند. یک‌بار در اوایل انقلاب این جرئت را پیدا کردند خداوند در صحرای طبس دماغ آن‌ها را به خاک مالید. ۶. ایران با فتوای رهبری علمدار سلاح‌های کشتارجمعی و پرچم‌دار منع و اشاعه سلاح هسته‌ای است، این موضوع و موضع باید در هر نشستی و هر گفت‌وگویی تکرار شود و در موضع مدعی در برابر ادعاهای آمریکا و سه کشور شرور اروپایی ظاهر شویم. اگر این موضع را رها کنیم وضعیت همین می‌شود که با آن روبه‌رو هستیم. توپ در زمین دشمن را نباید به زمین خودی بیاوریم و مدام گل بخوریم.  مذاکرات عمان با دو هدف رفع تحریم و قطع تهدید برگزار می‌شود. باید هدف سومی هم برای آن قائل شد و آن تغییر زمین‌بازی و شلیک توپ به زمین حریف باشد.
🇮🇷🇵🇸 🔰 | تناقض‎گویی به سبک ویتکاف 🍃🌹🍃 🔹 مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا در عمان، با چرخش اخیر مواضع استیو ویتکاف، نماینده ویژه دونالد ترامپ، به صحنه‌ای پیچیده و سیال از واقعیت‌های میدانی و آنچه در اذهان و آرمان‌های دو طرف است، تبدیل شده است. 🔹 موضع‎گیری‎های متعدد و گاه متناقض تیم آمریکایی مذاکره‎کننده و شخص «دونالد ترامپ»، بازتاب‎دهنده دو واقعیت انکارناپذیر در این دور از مذاکرات است: ۱. تیم آمریکایی سردرگم و هیجان‌زده بوده و کاملاً نیازمند و دستیابی به توافقی تازه با ایران است. ۲. فشار لابی‌های سیاسی و اختلافات داخلی میان نهادهای تأثیرگذار سیاسی در آمریکا موجب شده است که آمریکای ترامپ مجبور به چرخش‌های یکباره و خلق‎الساعه شود. 🔹 تناقض‎گویی استیو ویتکاف که پیشینه‌ای در املاک و روابط نزدیک با ترامپ دارد، از آن جایی شروع شد که ابتدا با ادعای محدودسازی غنی‌سازی اورانیوم ایران وارد میدان شد، اما در موضع‎گیری جدید خود، خواستار توقف و حذف کامل برنامه غنی‌سازی هسته‌ای و تسلیحاتی ایران شد. او ابتدا در مصاحبه با «فاکس نیوز» ادعا کرد: «ایران نیازی به غنی‌سازی بیش از ۳/۶۷ درصد ندارد»، اما تنها ساعاتی بعد در شبکه اجتماعی ایکس تأکید کرد هر توافق باید شامل «حذف کامل برنامه غنی‌سازی هسته‌ای» باشد. 🔹 به نظر می‌رسد این چرخش، به دنبال آن است که اولاً فضای را به سمت پذیرش حداکثری خواسته‌های آمریکایی‌ها برده و در ثانی تلقی پیروزی ایران یا عقب‎نشینی تیم آمریکایی از سیاست‌های گذشته خود را از بین ببرد. صحبت‌های یک بام و دو هوای آمریکایی‌ها همچنین تلاشی برای القای این تصور است که گزینه نظامی و جنگ همچنان روی میز است، اما واقعیت این است که ترامپ با توجه به شکست سیاست فشار حداکثری خود در دوره اول ریاست جمهوری، نیازمند دستیابی به یک توافق جدید با ایران به عنوان یک دستاورد ارزشمند دیپلماتیک است. 🔹 از سوی دیگر شرایط امروز مذاکرات کاملاً متفاوت با زمانی است که آمریکا از برجام خارج شد. توانمندی‌ها و دستاوردهای فنی صنعت هسته‌ای ایران در سال‌های اخیر به همراه انسجام و هماهنگی ساختار حاکمیت دولت و ملت و افزایش تاب‎آوری‌ها در برابر سیاست فشار حداکثری و تحریم‌های ظالمانه آمریکایی سبب شده است تا ایالات متحده ناگزیر مجبور به پذیرش اراده و خواست ایرانیان شود. با آغاز مذاکرات، آمریکا عملاً برنامه هسته‌ای ایران را به رسمیت شناخته است. این نقطه، تفاوت بنیادین با مواضع افراط‎گرایانه ترامپ در سال ۱۳۹۷ و درخواست انحلال کامل برنامه‌های هسته‌ای و غنی‌سازی اورانیوم در داخل ایران دارد؛ موضعی که همچنان به عنوان مطلوب‌ترین و ایده‌آل‌‎ترین حالت ممکن بعضاً مطرح می‌شود، اما توان عملیاتی شدن ندارد.
🇮🇷🇵🇸 🔰 | شنبه سرنوشت‌ساز مسقط 🍃🌹🍃 🔹آن گونه که دو طرف مذاکرات هسته‌ای اعلام کرده‌اند، مذاکرات دور اول و دوم که در مسقط و رم برگزار شد، سازنده و رو به جلو بوده است. با این حال، این نکته مهم را باید در نظر داشت که مراحل اول و دوم مذاکرات با وجود آنکه مثبت ارزیابی شده، تمرکز مباحث بر سر کلیات بوده است. کار هنگامی دشوارتر و پیچیده‌تر خواهد شد که ابعاد فنی و کارشناسی ماجرا به موضوع مذاکرات تبدیل شود؛‌ اتفاقی که از امروز، شنبه در مسقط آغاز خواهد شد. مذاکرات کارشناسی بنا بود از روز چهارشنبه‌ شروع و کار برای نشست مسئولان عالی آماده شود؛ اما به دلایلی که جای بحثش این‌جا نیست، تصمیم گرفته شد نشست‌های کارشناسی با مذاکرات غیرمستقیم «عراقچی» و «ویتکاف»، به صورت همزمان برگزار شد. 🔸نشست امروز، شنبه از این حیث اهمیت ویژه دارد که تعیین‌کننده مسیر آینده است. عبور موفق از بحث‌های کارشناسی، یعنی تداوم مسیر سازنده مذاکرات هسته‌ای و البته با سرعت بیشتر. از آن سو توقف در این بخش و پیدایش تعارضات، شانس رسیدن به توافق را به صورت چشمگیری کاهش خواهد داد. 🔹تیم مذاکره کننده جمهوری اسلامی ایران در نشست‌های کارشناسی با چند مسئله اساسی روبه‌روست که به نوعی خطوط قرمز نظام جمهوری اسلامی ایران به شمار می‎آید. برای نمونه، تداوم غنی‌سازی در داخل کشور هرگز از طرف تیم مذاکره‎کننده ایرانی قابل چشم‎پوشی نخواهد بود. بدیهی است به رسمیت نشناختن غنی‌سازی از سوی طرف آمریکایی به شکست زودهنگام مذاکرات معنا می‌شود؛ شکستی که ناشی از رفتار زیاده‎خواهانه آمریکایی‌هاست. 🔸از آن سو پایدار بودن توافق یک اصل اساسی برای جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌آید. بی‌اعتمادی سربازان عرصه دیپلماسی کشور به طرف آمریکایی برخاسته از یک تجربه و حقیقت تلخ است. این دولت آمریکا و از قضا همین رئیس‌جمهور کنونی بود که در ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۹۷ از توافق که به تأیید شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز رسیده بود، خارج شد. پرسشی که در مذاکرات اخیر به درستی نماینده‌ عالی نظام در مذاکرات غیرمستقیم از طرف آمریکایی پرسیده، همین است که چه ضمانتی وجود دارد که با فرض دست یافتن به توافق، آمریکایی‌ها همان کاری را نکنند که پیشتر ترامپ با کرد؟ 🔹به هر ترتیب، به نظر می‌رسد مذاکرات هسته‌ای غیرمستقیم میان ایران و آمریکا به مرحله حساس و سرنوشت‌ساز خود رسیده‌ است. در شنبه سوم مذاکرات، این حقیقت روشن می‌شود که طرف آمریکایی آن گونه که تبلیغات می‌کند، آیا اراده سیاسی برای حل مسائل را دارد یا خیر؟ ✍ عزیز غضنفری
🇮🇷🇵🇸 🔰 | ترامپ در سراشیبی سقوط 🍃🌹🍃 🔹در هفته‌های اخیر، کاهش محبوبیت دونالد ترامپ در میان افکار عمومی آمریکا به یکی از موضوعات مهم در تحلیل‌های سیاسی تبدیل شده است. نظرسنجی‌های معتبر، از جمله واشنگتن‌ پست و ای‌بی‌سی نیوز، نشان می‌دهند که تنها ۳۹ درصد از مردم آمریکا عملکرد او را تأیید می‌کنند؛ این رقم، در مقایسه با ۴۵ درصد در فوریه، کاهش قابل‌توجهی را نشان می‌دهد. این روند نزولی، ریشه در ناکارآمدی‌های اقتصادی، تعمیق شکاف‌های اجتماعی، هجمه رسانه‌ای و شکست‌های سیاست خارجی او دارد. 🔸۱. ناکارآمدی اقتصادی: سیاست‌های اقتصادی دولت ترامپ، یکی از اصلی‌ترین عوامل افت محبوبیت او به‌ شمار می‌رود. سیاست‌های تجاری تهاجمی، به‌ویژه اعمال تعرفه‌های سنگین بر چین، نه‌تنها به رونق اقتصادی منجر نشد، بلکه موجب بی‌ثباتی در بازارها و افزایش هزینه‌های زندگی شد. بر اساس گزارش فدرال رزرو، جنگ تجاری با چین تا سال ۲۰۲۵ حدود ۳۰۰ میلیارد دلار به اقتصاد آمریکا خسارت وارد می‌کند و قیمت مصرف‌کننده را نیز تا ۳ درصد افزایش می‌دهد. 🔹۲. شکاف‌های اجتماعی و سیاسی: تصمیماتی مانند اعمال محدودیت‌های مهاجرتی و مدیریت ضعیف اعتراضات نژادی، جامعه را به سمت دوقطبی شدن سوق داده است. طبق گزارش مرکز تحقیقات پیو، ۷۸ درصد آمریکایی‌ها معتقدند کشورشان بیش از هر زمان دیگری دچار تفرقه و شکاف شده است. 🔸۳. نقش رسانه‌ها: رسانه‌های جریان اصلی آمریکا نیز نقش مؤثری در شکل‌گیری این روند ایفا کرده‌اند. شبکه‌هایی مانند سی‌ان‌ان و ان‌بی‌سی، تصویری منفی از ترامپ به نمایش گذاشته‌اند. بر اساس مطالعه مرکز تحقیقات رسانه‌ای، ۹۲ درصد پوشش خبری درباره ترامپ منفی بوده است. 🔹۴. شکست در سیاست خارجی: در حوزه سیاست خارجی نیز رویکرد «اول آمریکا» نه‌تنها موجب افزایش نفوذ جهانی ایالات متحده نشد، بلکه باعث انزوای آن گردید. خروج یک‌جانبه از توافق‌هایی مانند و پیمان اقلیمی پاریس، روابط واشنگتن با متحدان سنتی را تیره و تار کرده و اعتماد جهانی به رهبری آمریکا را به ۲۸ درصد کاهش داده است. به‌علاوه، ناکامی در مدیریت تنش‌ها با چین، روسیه و کره شمالی نیز ضعف راهبردی سیاست خارجی ترامپ را برجسته کرده و اعتبار داخلی و بین‌المللی او را خدشه‌دار ساخته است. بسیاری از تحلیل‌گران، اقدامات دولت ترامپ در برابر سایر کشورها را مصداقی از خوی استکباری می‌دانند که نهایتاً به تضعیف جایگاه خود آمریکا منجر می‌شود. 🔸جمع‌بندی: کاهش محبوبیت ترامپ نتیجه ترکیبی از ناکارآمدی‌های اقتصادی، دوقطبی‌سازی اجتماعی، فشار رسانه‌ای و شکست‌های سیاست خارجی است. این روند نه‌تنها نشانه‌ای از بحران در رهبری و مدیریت اوست، بلکه نمادی از افول تدریجی قدرت ایالات متحده نیز تلقی می‌شود. آینده سیاسی آمریکا ممکن است به سمت تغییراتی بنیادین پیش رود، امّا ناتوانی سیاست‌های کنونی در پاسخ‌گویی به چالش‌های داخلی و بین‌المللی، کاملاً آشکار است.
🇮🇷🇵🇸 🔰 | مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا؛ گره در دستان کاخ سفید 🍃🌹🍃 ۱. بن‌بست یا بازی دیپلماتیک؟ در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ، مذاکرات هسته‌ای با ایران دوباره به کانون توجهات بین‌المللی بازگشته؛ اما این بار با پیچیدگی‌های مضاعف. تهران با اتکا به عقلانیت حاکمیتی و تجربه‌های پیشین، مسیر گفت‌وگو را نه از موضع ضعف، بلکه برای تثبیت حقوق خود آغاز کرد. با وجود حسن نیت ایران، گره اصلی همچنان در دستان آمریکایی است که در سال ۲۰۱۸ یکجانبه از برجام خارج شد و حالا با سابقه‌ای پرخطا، در تلاش برای بازگشت است. ۲. سه دور و سه تصویر از مذاکرات نخستین دور (در عمان) تنها امکان‌سنجی بود؛ نمادی از پذیرش شکست سیاست‌های فشار حداکثری. دور دوم (در رم)، گام مهم‌تری برداشته شد: ایران سه مطالبه اصلی خود را مطرح کرد—تضمین‌های حقوقی، لغو کامل تحریم‌ها و حفظ غنی‌سازی. اما دور سوم (باز هم در عمان) با تنش همراه شد؛ آمریکا از مواضع اولیه عقب نشست و با درخواست توقف کامل غنی‌سازی، عملاً به خطوط قرمز ایران تاخت. واکنش قاطع تهران، توقف مذاکرات را رقم زد. ۳. دیپلماسی در دستان حاکمیت فرایند تصمیم‌گیری در ایران، برخلاف تصور رسانه‌های غربی، فرادولتی و در سطح شورای عالی امنیت ملی انجام می‌شود. توافق خوب آن است که عزت، استقلال و منافع ملت را حفظ کند. ۴. راه دشوار توافق؛ موانع در کمین از اختلافات داخلی در واشنگتن گرفته تا سنگ‌اندازی‌های اروپا، تهدید مکانیسم ماشه، فشار صهیونیست‌ها و مطالبات حداکثری آمریکا، همه نشان از دشواری مسیر دارد. ایران اما ثابت‌قدم است: غنی‌سازی خط قرمز است، و حذف توان هسته‌ای یعنی تسلیم در برابر سلطه. ۵. آینده چه خواهد شد؟ پنج سناریوی محتمل 1⃣ توافق موقت و شکننده، برای نفس‌گیری طرفین 2⃣ شکست مذاکرات و تداوم تقابل هوشمند 3⃣ سناریوی نظامی با حمله احتمالی ، پرهزینه و بی‌نتیجه 4⃣ توافق حداقلی منطقه‌ای برای کنترل بحران 5⃣ توافق جامع با حفظ حقوق ایران، اما دور از دسترس در کوتاه‌مدت 🔸ایران در این نبرد دیپلماتیک، نه‌تنها از تجربه آموخته، بلکه با صبر استراتژیک و حاکمیتی، مسیر خود را مشخص کرده است. گره در دستان آمریکاست، نه تهران.
🇮🇷🇵🇸 🔰 | خطوط قرمز مذاکرات 🍃🌹🍃 🔹یکی از واژه‌های پرتکرار در مذاکرات مختلف، از جمله مذاکرات ایران و ، «خطوط قرمز» است. به‌طور طبیعی، خط قرمز در مذاکرات به حوزه‌هایی اطلاق می‌شود که طرف ذی‌نفع ، ورود به آن‌ها را کاملاً منتفی می‌داند. خطوط قرمز معمولاً محدود هستند و آن‌قدر گسترده نیستند که جایی برای مذاکره باقی نگذارند. در مذاکرات اخیر بین ایران و آمریکا در موضوع ، خطوط قرمز ایران شفاف و حداقلی است؛ اما طرف آمریکایی و بوق‌های تبلیغاتی آن‌ها، به‌گونه‌ای القا می‌کنند که ایران خواسته‌های زیادی دارد و باید از آن‌ها دست بردارد. در ادامه، نگارنده تلاش می‌کند برخی از خطوط قرمز ایران در مذاکرات اخیر را مورد اشاره قرار دهد. لازم به ذکر است موارد زیر به‌ صورت تحلیلی و بر اساس منطق جمهوری اسلامی ایران استخراج شده و برای اطلاع دقیق از خطوط قرمز مذاکرات هسته‌ای، نیاز به منابع خبری دست‌اول داریم: 🔸نخستین خط قرمز ایران، که در حال حاضر نیز چالش‌های زیادی حول آن شکل گرفته، حق اورانیوم در داخل کشور است. در بند چهارم NPT به‌ صراحت آمده است: «هیچ چیز در این معاهده نباید به معنی تأثیرگذاری بر حق مسلم تمامی اعضای این پیمان برای تولید، تحقیق و استفاده از انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح‌آمیز، بدون تبعیض و مطابق با بندهای یک و دو این پیمان باشد.» در حال حاضر، بسیاری از کشورها از جمله برزیل، آرژانتین، ایتالیا، بلژیک و... بر پایه همین قانون فعالیت غنی‌سازی انجام می‌دهند و تأکید شده که هیچ‌گونه تبعیضی بین کشورها در این زمینه وجود ندارد. 🔹تحقیق و توسعه از دیگر خطوط قرمز ایران است، چراکه پذیرش محدودیت در این زمینه به‌ معنای عقب‌ماندن تدریجی در مسیر علمی و در نهایت، توقف فعالیت‌های غنی‌سازی خواهد بود؛ که این موضوع با اصل حق غنی‌سازی در تعارض است. 🔸برگشت‌پذیری تعهدات در صورت نقض عهد از سوی طرف مقابل، یکی دیگر از خطوط قرمز ایران است. اگر طرف مقابل، همان‌گونه که پیش‌تر از خارج شد، در مذاکرات فعلی نیز بدعهدی کند، باید این امکان برای ایران وجود داشته باشد که به‌سرعت مقابله‌به‌مثل کند. 🔹خط قرمز دیگر ایران، تأمین سوخت مورد نیاز است؛ یعنی سوخت نیروگاه بوشهر، راکتور تحقیقاتی تهران و یا مواد مورد نیاز برای تولید رادیوداروها باید تأمین شود. 🔸البته خطوط قرمز دیگری نیز وجود دارد که به موضوع هسته‌ای مربوط نمی‌شود، اما در این مذاکرات باید مدنظر قرار گیرد؛ مثلاً در موضوعات غیرهسته‌ای مانند برنامه موشکی، ایران وارد مذاکره نمی‌شود. همچنین بازرسی از مراکز نظامی خاص ایران، با هیچ بهانه‌ای ـ از جمله بهانه هسته‌ای ـ قابل‌پذیرش نیست. 🔹همان‌گونه که مشاهده می‌شود، خطوط قرمز ایران بر اساس منطقی روشن و حداقلی تنظیم شده و نظام و مردم ایران بر ایستادگی بر این خطوط، همفکر و هم‌نظر هستند.
🇮🇷🇵🇸 🔰 | خوش‌بینی کورکورانه 🍃🌹🍃 🔹این روزها مذاکرات غیرمستقیم تهران-واشنگتن به خطوط قرمز خود رسیده است؛ به‌گونه‌ای که استیو ویتکاف، مذاکره‌کننده ارشد آمریکایی، با تأکید بر «غنی‌سازی صفر» به‌عنوان پیش‌شرط توافق، خط قرمز واشنگتن را پررنگ‌تر کرد. در مقابل، سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران، با قاطعیت اعلام کرد که اگر بر این موضع پافشاری کند، هیچ توافقی در کار نخواهد بود.در پی این صحبت‌ها در داخل ایران، برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب، مانند روزنامه اعتماد، معتقدند که کلید گشایش این بن‌بست در دستان دونالد ترامپ است. آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که وعده‌های سرمایه‌گذاری اقتصادی از سوی آمریکا می‌تواند قفل مذاکرات را باز کند. به باور این گروه، اگر ایران در دوران امتیازات اقتصادی ویژه‌ای برای آمریکا در نظر می‌گرفت، خروج یک‌جانبه ترامپ از توافق دشوارتر می‌شد. اعتماد در گزارشی نوشته است که گشایش‌های اقتصادی و فرصت‌های تجاری می‌تواند تضمینی برای پایبندی طرفین به توافق باشد. اما آیا این خوش‌بینی واقع‌بینانه است؟ 🔸دولت ترامپ، که ادبیاتش بیش از ، رنگ و بوی تهدید و دارد، نشان داده که حتی به متحدان نزدیک خود مانند اروپا و کانادا امتیازی نمی‌دهد. سیاست تعرفه‌گذاری و فشار برای جذب سرمایه به داخل آمریکا، جایی برای خوش‌خیالی درباره سرمایه‌گذاری‌های کلان در ایران باقی نمی‌گذارد. ادعاهایی چون «جذب ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی» یا «آزادی ۱۰۰ میلیارد دلار دارایی ایران» که چند سال پیش مطرح شدند، امروز بیش از پیش به رویایی دست‌نیافتنی شبیه‌اند. برخی منتقدان، این خوش‌بینی‌ها را به اعتیادی تشبیه می‌کنند که دوز آن باید مدام افزایش یابد تا اثر کند.در این میان، فضای سیاسی داخلی ایران نیز از التهاب خالی نیست. برخی اصلاح‌طلبان رادیکال که به نظر می‌رسد از عملکرد دولت مسعود پزشکیان رضایت ندارند، ایده‌های جنجالی چون «کابینه موازی» را مطرح می‌کنند. آن‌ها معتقدند پزشکیان مدیون حمایت آن‌هاست و باید دولت را مطابق خواست آن‌ها اداره کند. آذر منصوری، از چهره‌های برجسته اصلاح‌طلب، ضمن تأکید بر ضرورت برای حل بحران‌های اقتصادی، هشدار داده که وفاق بدون دستاورد ملموس برای مردم بی‌معناست. اما طرح کابینه موازی، که از سوی برخی تندروها مطرح شده، می‌تواند کشور را به ورطه بحران‌های سیاسی تازه‌ای بکشاند؛ بحرانی که شاید به نفع بازیگران خارجی، به‌ویژه آمریکا، تمام شود. رئیس جمهور اما نشان داده که منافع ملی را فدای منافع جریان های سیاسی نمی کند. دستگاه دیپلماسی هم با رعایت اصول اساسی عزت، حکم و مصلحت و با هوشمندی و تدبیر مذاکرات را تا حصول نتیجه به نفع کشور و ملت ایران دنبال می‌کند و در عین رعایت خطوط قرمز، ایده‌ها و راهکارهایی که به تأمین منافع ملی ایران کمک کند، را بررسی می‌کند.