1403ِ عزیز، متاسفانه برای اکثریت، سال خوش خاطره‌ای نبودی و حالا بعد از 23 ساعت و اندی به اتمام می‌رسی. بی‌شک در آینده لحظات چندان دل‌نشینی از امسال در ذهنم مرور نخواهد شد و احتمالا تا زمانی که شخصی درموردت چیزی نپرسه به اتفاقاتت فکر نمی‌کنم؛ درک نکردم بی اشتیاق بودی یا من رو به این حالت دچار کردی اما به جز این، تعللی ندارم که باعث تغییرات انگشت شمار و در عین حال تاثیر‌گذاری شدی. درواقع تمام چیزهایی که سال‌های گذشته نسبت بهشون آگاه بودم و انکار می‌کردم رو به خوردم دادی تا یکباره خلاص بشم و در آینده دوباره طعم این زهر رو نچشم. عزیزان زیادی رو دور کردی و دلیلی شدی تا اثبات بشه دوستی ملاکی به نام فاصله رو نمی‌شناسه،گفتگو کردن با افراد پوچ به بحث کردن بدل میشه، و چه بهتر که گونه‌ی خیس و بالشتی که نمِ قطرات رو گرفته، همون شب بین خودت و تاریکی تموم بشه، بی حضور کسی‌.