💕💕💕💕💕💕 💕💕💕💕💕 💕💕💕💕 💕💕💕 💕💕 💕 #مجنون_تواَم🥰 #پارت_41 تو تموم مسیر سکوت کرده بودم، امشب باید میرفتم خونه بابا و معلوم نبود زنش یه ذره غذا واسه من نگه میداشت یا نه و از شانس بدم شکمم شروع به قار و قور کرد و تو سکوت ماشین حسابی هم گوشنواز شده بود که دستام و رو شکمم گذاشتم و با خجالت لبخندی به شریف زدم و همزمان صداش و شنیدم: _آقای رسولی میریم خونه من! رسولی یا همون آقای راننده مخصو جناب شریف تو آینه به شریف نگاه کرد و چشمی گفت و رئیس روبه من ادامه داد: _باید راجع به برنامه فردا صحبت کنیم بعدش آقای رسولی شمارو میرسونه! آب دهنم و با سر و صدا قورت دادم، معذب شدم اما چیزی نگفتم، به هرحال ما همکار بودیم، ایشون رئیس بود و من منشی و عیبی نداشت اگه میرفتم به خونش خونه ای که حتما اعضای خانوادش هم اونجا بودن! به خودم دلگرمی دادم و همه فکر و خیالهایی که میومد تو سرم و پس فرستادم، الان تنها دغدغم رفتن به خونه بابا بود ، رفتن و دیدن قیافه نحس رضا! دیشب نرفتم اما امشب باید میرفتم به اون خونه و مگه میشد من برم اونجا و برادر عوضی زن بابام و نبینم؟ حتی فکر بهش باعث کلافگیم میشد که بالاخره رسیدیم به خونه شریف، خونه که چه عرض کنم قصری بود برای خودش! با دیدن خونه زندگیش کم مونده بود پس بیفتم، مثل این خونه رو حتی تو فیلمهاهم ندیده بودم و حالا واردش شده بودم! آقای رسولی با گذر از فضای باز هزار متری این قصر ماشین و نگهداشت و من پیاده شدم، انقدر محو این خونه شده بودم که حتی نفهمیدم شریف کی پیاده شد و رسولی کی رفت و قرار شد کی برگرده و حالا با شنیدن صدای شریف از فکر بیرون اومدم:

💕💕💕💕💕💕 💕💕💕💕💕 💕💕💕💕 💕💕💕 💕💕 💕 #مجنون_تواَم🥰 #پارت_42 _بریم تو! دنبالش رفتم: _خونتون خیلی قشنگه و انگار نمیتونستم خودم و نگهدارم که ادامه دادم: _خیلی هم با صفاست و هرچی جلوتر رفتیم نگاهم و به اطراف چرخوندم، نه خدمتکاری و نه هیچ کس دیگه ای رو به جز همون دو نفری که جلوی در قصرش بودن نمیدیدم و خونه غرق در سکوت مطلق بود که شریف کفش هاش و درآورد و بعد از پوشیدن دمپایی های مخصوصش نگاهی بهم انداخت: _ممنون! و به اون جفت دمپایی که روی جاکفشی بود اشاره کرد، همزمان با درآوردن کفش های پاشنه بلند مشکیم لب زدم: _این خونه کم کم نیاز به ده تا خدمتکار داره، چرا کسی نیست؟ یه تای ابروی خوش فرم مردونش و بالا انداخت و جواب داد: _من اینجا تنها زندگی میکنم، بدون هیچ خدمتکاری و با همون دوتا محافظ! چشمام تو کاسه چرخید و مو به تنم سیخ شد و یه لبخند ضایع زدم: _یعنی تنهای تنها؟ سر تکون داد: _تنها! و راه گرفت تو خونه: _بیا تو میخوام هرچی زودتر انجامش بدیم میخوام بخوابم! و چشم ازم گرفت. موهای تنم سیخ موند! پس این بود، من و کشونده بود خونه خالی و میخواست یه کاری باهام کنه و بعد هم بگیره بخوابه، اما کور خونده بود! پاهام و بهم چسبوندم و دستامم واسه دفاع از خودم مشت کردم هرچی با خودم کلنجار میرفتم نمیتونستم از این حرفاش معنی و مفهوم بدی استخراج نکنم که جدی لب زدم:

#داستانهای‌سوتیهای‌من 🔰چالش بوسه یواشکی💋😋🙈 دوران نامزدی همیشه دوست داشتم نامزدم دستمو بگیر یا منو بغل کنه ولی نامزدم از اونجایی که خیلی مذهبیه میگفت تا محرم نشدیم به هم دست نمی زنیم. اون روزا من دانشجو بودم و خوابگاهی. نامزدم دو هفته ای یه بار می اومدم پیشم . منم چون دلم بوس و بغل می خواست ونامزدم هم مذهبی میدونستم که منتفیه. خلاصه هر وقتی که قرار بودنامزدم بیاد با بچه های اتاقمون نقشه می کشیدیم همینجوری که من دارم با نامزدم قدم می زنم یجوری زمین بخورم که اون منو بغل کنه... هیچ وقت هم نقشه من اجرا نشد ولی یه بار که با هم بودیم برف اومده بود منم مثل خنگا کفش پاشنه بلند پوشیده بودم. روی برف ها لیز خوردم در حال زمین خوردن بودم که دستمو گرفت، تا من تعادلمو حفظ کردم که زمین نخورم اونم دستشو کشید. منم به یه بهونه ای باهاش قهر کردم برگشتم خوابگاه. زنگ میزد پیام میداد من باهاش سرد برخورد می کردم. خلاصه دو سه روز بعد از لیز خوردن من روی برف ها زنگ زد گفت میخام عقد کنیم(منم تو دلم عروسی بود) بهش گفتم نمیدونم هر کاری که دوس داری بکن. مقدمات عقد فراهم شد و تو خونه ی ما مراسم عقد برگزار شد. منم بر اساس تجربه ی نامزدیمون هیچ امیدی به آقامون نداشتم گفتم به این باشه میگه بعد عروسی... ولی روز عقد من برای یه کاری رفتم اتاقم. وقتی وارد اتاقم شدم دیدم... #خاطراتوسوتیهای_من😅🤭 برای خوندن ادامه ی سوتیهای من بزن روی لینک و جوین شو😍😍😍👇👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3113222281C77e69aee37

💕💕💕💕💕💕 💕💕💕💕💕 💕💕💕💕 💕💕💕 💕💕 💕 #مجنون_تواَم🥰 #پارت_43 _چی و میخواید زودتر انجام بدیم؟ و داشتم خودم و آماده مقابله میکردم، حالا میخواست طرف رئیس باشه یا هر خر دیگه ای، من دختری نبودم که بخوام وا بدم و در حد بروسلی آماده هر نبردی بودم که کامل چرخید سمتم، کتش و از تنش درآورد و گره کراواتش و شل کرد ، حالا یقش کمی باز بود و پیرهن جذب سفید رنگش هیکلش و به معرض تماشا گذاشته بود اما همه اینها بی فایده بود که مشت دستهام سفت تر شد و منتظر شنیدن جوابش با جدیت و عصبانیت زل زدم بهش که درعین تعجبم لبخندی زد: _میدونم گشنه ای خون به مغزت نمیرسه، پس بهتره اول یه چیزی بخوری بعد شروع میکنیم! و با دست به آشپزخونه ای که روبه روش بود اشاره کرد: _تو یخچال غذا هست! پس داشت آمادم میکرد، میخواست بهم برسه و بعد شروع کنه! جواب لبخندش و با پوزخند دادم : _من گشنه نیستم، اگه میتونید شروعش کنید! چند ثانیه ای نگاهم کرد و بعد سری به نشونه تایید تکون داد: _خیلی خب، شروع میکنیم، فردا با نماینده یه کارخونه اماراتی قرار داریم میخوام همه چیز و راجع به این کارخونه بدونم، همه اون چیزایی که شاید خانم روشن پیداش نکرده باشه! و ادامه داد: _بیا تو... و جلوتر از من رفت و نشست رو یکی از مبلهای راحتی و من هاج و واج نگاهش کردم، این همه از شروع کردن و انجام دادن گفته بود و حالا داشت راجع به قرار کاری حرف میزد و منِ حیرون انگار دوباره عقلم و از دست داده بودم!

💕💕💕💕💕💕 💕💕💕💕💕 💕💕💕💕 💕💕💕 💕💕 💕 #مجنون_تواَم🥰 #پارت_44 کنارش که نشستم لپ تاپش و باز کرد و سر داد به سمتم: _هرچی که میتونی ازشون پیدا کن، میخوام یه قرداد خوب باهاشون ببندم! سری به نشونه تایید تکون دادم، من هنوز تو فاز چند دقیقه قبل و افکار پلیدم بودم و شریف غرق کار! حالا خودش هم مشغول بررسی یه سری چیزها توی تبلتش بود و من عین بز داشتم نگاهش میکردم که متوجهم شد و مردمک چشمهاش به سمتم چرخید: _توضیح بیشتری لازمه؟ تازه به خودم اومدم و تند تند سرم و به نشونه رد حرفش تکون دادم: _نه الان بررسی میکنم! و لپ تاپ و روی پاهام گذاشتم و مثل همیشه خیلی فرض شروع کردم، باید کاری میکردم که بفهمه چه کارمند تیز و به درد بخوریم و واسه اثبات این موضوع حسابی غرق کارم شده بودم که یهو با شنیدن صدای قار و قوری که این بار از سمت من نبود، متعجب ابرویی بالا انداختم، مثل اینکه جناب شریف گشنه بودن و شکمشون داشت زجه میزد و حقش هم بود وقتی اون همه غذا روی میز چیده شده بود و آقا ناز میکردن الان بایدم به همچین حالی میفتادن! بااین حال دستش و رو شکمش گذاشت و صداشم درنیاورد، لعنتی بااین سر و صداش گشنگی و به منم یادآوری کرده بود که لب و لوچم آویزون شد و بی انرژی به کارم ادامه دادم، حالا فقط میخواستم بررسی های اون شرکت کوفتی تموم شه و پاشم برم که دوباره صدای شکم شریف بلند شد و مثل اینکه آقا بدجوری گشنه تشریف داشتن! به روی خودم نیاوردم که چیزی شنیدم اما اون زرنگ تر از این حرفها بود که تبلتش و روی میز گذاشت و بلند شد:

💕💕💕💕💕💕 💕💕💕💕💕 💕💕💕💕 💕💕💕 💕💕 💕 #مجنون_تواَم🥰 #پارت_45 _تو به کارت برس، من باید غذا بخورم! حالا نگاهش کردم، با چشمهایی که شریف و یه انسان نمیدید، انواع و اقسام غذاهای صنعتی و صنعتی میدید! یه لحظه به چشمم پیتزا بود و لحظه دیگه قیمه بادمجون و حتی اون غذاهایی که امشب دیده بودم و اسمشون و نمیدونستم... اینطوری نگاهش میکردم و این یعنی گشنگی تا چشمهامم نفوذ کرده بود بااین وجود زیر لب چشمی گفتم: _نوش جان! از جلوی چشمام که رد شد آه از نهادم بلند شد اگه همون اول بهش نمیگفتم که گشنه نیستم حالا به این وضع دچار نمیشدم و حالاهم باید با گندی که زده بودم کنار میومدم که سرم و کردم تو لپتاپ و چند دقیقه بیشتر نگذشته بود که یهو با بویی که مشامم و پر کرده بود دستم رو کیبورد شل شد، لعنتی یه بوی قرمه سبزی ای بلند شده بود که دلتنگیم برای مامان چندین برابر شد و چشم بسته بودم و پشت سرهم بو میکشیدم و با حرکت دستمم سعی در بیشتر استشمام کردن عطرش داشتم که صدای شریف گوشم و پر کرد: _غذا نمیخوری؟ تو همون حال و صرفا واسه حفظ غرور جواب دادم: _نه من سیرم و دوباره به کارم ادامه دادم و اون که قصد بیخیال شدن نداشت جواب داد: _مطمئنی؟ دهن کجی ای کردم ، معلوم بود که مطمئن نبودم، معلوم بود که صددرصد گشنه بودم اما نمیتونستم بشینم باهاش غذا بخورم که گفتم: _بله همینطوریش ولوم صداش انقدر بالا بود که انگار کنارم وایساده و داره حرف میزنه و این بار حتی صداش رسا تر هم شد: _ولی من مطمئن نیستم و یهو سنگینی لپ تاپ از روی پاهام برداشته شد که هول شده چشم باز کردم ، فکر میکردم از رو پام افتاده اما با دیدن شریف که روبه روم ایستاده بود از ترس هینی کشیدم : _شما... شما اینجایید؟ سری به نشونه تایید تکون داد: _چند دقیقه ای میشه با یادآوری دهن کجیم مردم و زنده شدم اما پرسیدم: _دقیقا چند دقیقه؟ و این سوالم برای نقش بستن پوزخند روی لبهاش کافی بود: _از قبل از دهن کجی و ادا درآوردنت!

برادر شوهرم فوت شد🖤🖤 خانواده همسرم نشستن زیر پای شوهرم ک باید تو بگیریش ناموس داداشتو و من باید با جاری سابقم هوو میشدم😔😔 جاریم نامزد بود...🔞 و مادرشوهرم حتی ب شوهرم گفته بود باید باهاش بری تو حجله 😭😭 واسم خیلی خیلی وحشتناک بود ک بخوام شوهری ک عاشقش بودمو با جاریم شریک شم😭😭 تصمیم داشتم اگر شوهرم بخواد بره باهاش تو حجله خودکشی کنم تا اون روز رو هیچوقت فراموش نکنن🥺🥺 روز عقدشون رسید همین ک عاقد خطبه رو خوند 😱😱😱😭😭😭 https://eitaa.com/joinchat/3113222281C77e69aee37

💕💕💕💕💕💕 💕💕💕💕💕 💕💕💕💕 💕💕💕 💕💕 💕 #مجنون_تواَم🥰 #پارت_46 همچین خشن لپ تاپ و بست که تو جام تکون خوردم، حتما دلش میخواست من و ناکار کنه و داشت اینجوری بهم هشدار میداد و بهم میفهموند که بااسترس نگاهش کردم و شریف با چشم به آشپزخونه اشاره کرد: _میدونم که فرصت نشد شام بخوری، پس بریم شام بخوریم! با تردید از روی مبل بلند شدم: _ولی من... من اصلا گشنم نیست! یه تای ابروش بالا پرید و سرش به بالا و پایین تکون خورد: _میدونم! و جلوتر از من راه افتاد، با رفتنش مشت محکمی به پاهام کوبیدم، باز گند زده بودم اصلا انگار تو گند زدن اونم جلوی شریف استعداد فوق العاده ای داشتم! رفتنم به آشپزخونه رو لفت دادم اما باید میرفتم که با خجالت بالاخره وارد شدم، آشپزخونش اندازه کل خونه ما بااحتساب حیاط و حموم و دستشویی بود و من نمیدونستم چجوری باید تو همیچین جایی جلوی همچین آدمی بشینم و قرمه سبزی میل کنم که آب دهنم و با سر و صدا قورت دادم و همزمان صدای شریف و شنیدم: _بشین روبه روش که نشستم زل زد بهم  و من که نمیدونستم باید چیکار کنم هم فقط نگاهش کردم که پلکی زد و نگاه کردنش و از سر گرفت و من هم اصلا کم نیاوردم، اگه اون میخواست چشمای من و دربیاره منم میتونستم چشمای اون و دربیارم و حتما روش و کم میکردم که حالا سعی داشتم بی هیچ پلک زدنی نگاهش کنم و همین برای دراومدن صداش کافی بود : _خانم علیزاده! لبخندی زدم: _بله؟ دستهاش روی میز مشت شد:

💕💕💕💕💕💕 💕💕💕💕💕 💕💕💕💕 💕💕💕 💕💕 💕 #مجنون_تواَم🥰 #پارت_47 _شام و که خودم گرم کردم میزم که چیدم نمیخواید غذا بکشید؟ دهنم تا جایی که میشد باز شد: _آها، این کارم من باید بکنم؟ وقتی چشمای آتیشیش و دیدم فهمیدم که صددرصد کار خودمه و هرچند اون عمیق و بلند بلند نفس میکشید اما من براش برنج کشیدم و از ظرف خورشت هم همینطور و برای جلوگیری از غر زدنهاش سالادهم براش کشیدم و حتی یه لیوان نوشابه هم براش ریختم حالا فقط مونده بود کوفت کردنش که گفتم: _دیگه باید چیکار کنم؟ به صندلیم اشاره کرد: _بشین و غذات و بخور! بی هیچ حرفی نشستم. رنگ و روی قرمه سبزی حتی از بوش هم خفن تر بود و حتما یه آشپز اختصاصی همچین قرمه سبزی ای براش پخته بود که یه کمی برای خودم کشیدم و قبل از اینکه بخوام شروع به خوردن کنم تلفن خونش زنگ خورد و بعد از یکی دو تا بوق رفت رو پیغامگیر و صدای زنونه ای تو خونه پیچید: _الو معین ، عزیزم یادت نره امشب حتما قرمه سبزیت و بخور، گذاشتمش تو یخچال! و تماس قطع شد، نمیدونستم زنی که شریف و معین صدا زده بود کی بود اما از عزیزم گفتنش معلوم بود یه سر و سری باهاش داره که زیرچشمی نگاهش کردم، لبخند روی لبهاش نشسته بود، از اون لبخندها که بخاطر شنیدن صدای کسی که دوستش داری روی لبهات نقش میبنده و حتی غذاخوردنش هم کمی به تاخیر افتاد بااین وجود خیلی زود چشم ازش گرفتم و مشغول غذا خوردن شدم، هرکی که درستش کرده بود، آشپز اختصاصی یااون زن که نمیدونستم کیه فرقی نمیکرد اما دست و پنجش طلا! انقدر خوشمزه بود که قبل از پایین رفتن قاشق قبلی، قاشق بعدی و تو دهنم خالی میکردم و انگار همه چی یادم رفته بود،

💕💕💕💕💕💕 💕💕💕💕💕 💕💕💕💕 💕💕💕 💕💕 💕 #مجنون_تواَم🥰 #پارت_48 این قرمه سبزی هوش و حواس و از سرم پرونده بود که حتی دهن کجی و درآوردن ادای جناب معین شریف و هم از یاد برده بودم و دو لپی میلومبوندم که صدای شریف گوشم و پر کرد: _خانم علیزاده به نظر خیلی هم گشنتون نیست با همون دهن پر جواب دادم: _بله، چیزی هم نمیخوردم فرقی نمیکرد! و لیوان نوشابه رو سر کشیدم و از این پشت نگاهم افتاد به چشمهای شریف، دست به سینه نشسته بود و زل زده بود بهم و یه لبخند کج هم به لب داشت که لیوان و روی میز گذاشتم و نفسی کشیدم، تا قبل از نگاه کردن به ظرفهای خالی پیش روم نمیدونستم دلیل اون لبخند یا پوزخندش چیه اما حالا خوب میفهمیدم، حالا که تو ظرف خورشت یه دونه لوبیا باقی نمونده بود، حالا که نه ته دیگی درکار بود و نه دونه برنجی و همه این هارو کسی نخورده بود جز من! آب دهنم و با سر و صدا قورت دادم و دستم و روی شکمم گذاشتم، خندق بلا دوباره کار دستم داده بود و از این بدتر فشاری بود که گازهای لعنتی نوشابه داشتن بهم وارد میکردن و دنبال راه خروج میگشتن بااین وجود لبخندی زدم، لبخندی سخت و نفس گیر لبخندی که همزمان شد با پیچیدن گاز نوشابه تو دماغم و اشکی شدن چشمام و نامساعد شدن حالم و لب زدم: _بابت شام ممنون! جوشیدن اشک و تو چشمهام حس میکردم و همش کار اون نوشابه که کاش نمیخوردمش بود که شریف چشم گرد کرد: _خواهش میکنم، حالت خوبه؟ نمیخواستم فکر کنه دارم اشک شوق میریزم که قرمه سبزی و نوشابه خوردم که سریع دهن باز کردم تا حرفی بزنم اما همزمان با گفتن "بله" همچین صدام دو رگه شد و اون نوشابه کوفتی زهرش و بیشتر از قبل ریخت که ترجیح دادم دوتا دستم و بزارم رو دهنم و شریف که باورش نمیشد یکی جلوش همچین کاری کرده باشه سرش به هرجهت چرخید و نگاهش ناباور و ناباورانه تر شد و نهایتا از روی صندلیش پاشد: _خوبه که خوبی! و از آشپزخونه بیرون زد...

💕💕💕💕💕💕 💕💕💕💕💕 💕💕💕💕 💕💕💕 💕💕 💕 #مجنون_تواَم🥰 #پارت_49 ظرفهای روی میز و جمع کردم، گندای بی شمارم باعث میشدن تا هرچند ثانیه یه بار چشمام و ببندم و آه عمیقی بکشم، نمیدونستم چرا جلوی این آدم انقدر احمق میشم اما روند گند زدنهام ادامه داشت و حالا میخواستم ظرفهای کثیف و بشورم و از آشپزخونه بیرون بزنم که صداش و شنیدم: _نیازی نیست خودت بشوری، فقط بچینشون تو ظرفشویی! بیرون آشپزخونه اما روبه روم ایستاده بود که جواب دادم: _همینکارو میکنم بی هیچ حرفی منتظر نگاهم کرد، چشمهام به سمت ماشین ظرفشوییش چرخید اما هرچی فکر میکردم نمیدونستم چجوری باید راهش بندازم و ازش استفاده کنم ، تا شعاع پنجاه کیلومتری اطرافمم همچین ماشین ظرفشویی ای ندیده بودم و حالا میترسیدم گند تازه ای به بار بیارم و کاری کنم که شریف از شدت خنده خون بالا بیاره که تو یه لحظه فکری تو مخم جرقه زد و دستم و روی سرم گذاشتم و قدم کجی به سمت جلو برداشتم: _آخ سرم! زیر چشمی نگاهش میکردم که ابروهاش بالا پرید و وارد آشپزخونه شد: _چیشد؟ تکرار کردم: _سرم داره گیج میره فکر کنم بشینم بهتر بشم زیرلب باشه ای گفت و کنار ایستاد، قدم برداشتم به سمت صندلی ای که کمی باهام فاصله داشت و تو خلوتم لبخندی به این هوش و ذکاوت و زیرکیم زدم و تو دلم گفتم 'یس یس همینه!'

💕💕💕💕💕💕 💕💕💕💕💕 💕💕💕💕 💕💕💕 💕💕 💕 #مجنون_تواَم🥰 #پارت_50 بالاخره موفق شده بودم که جلوی شریف ضایع بازی درنیارم و این حس و حال خیلی خوبی بود ، حس و حالی که متاسفانه خیلی دووم نیاورد که پای چپم پشت پای راستم گیر کرد و با همون لبخند روی لب داشتم پخش میشدم رو میز و لبخندمم تبدیل به صدای جیغ شد حالا آماده بودم برای فرود اومدن رو میز که درست تو لحظه آخر شریف عینهو فرشته نجات بین من و میز قرار گرفت و من به جای میز شیشه ای تو بغل شریف فرود اومدم! هرچقدر صدای نفس کشیدنهام بلند بود، قلبم دوبرابر تو سینم میکوبید و داشت از جا کنده میشد، چشمام و تو کاسه چرخوندم، پر از سفیدی بود و بوی ادکلن منحصر به فردی دماغم و پر کرده بود که عمیق بو کشیدمش و همزمان با تکون خوردن اون پناهگاه سفید رنگ تازه دو هزاری کجم افتاد که سرم رو چیه و این بوی ادکلن متعلق به کیه! من تو بغل شریف بودم که هینی کشیدم و هرچند با تاخیر اما عقب رفتم. چند قدمی به عقب برداشتم، قیافه شریف دیدنی نبود، دستاش و رو هوا نگهداشته بود و پشت سرهم پلک میزد که با صدای گرفته ای گفتم: _ببخشید! طول کشید تا جواب داد: _فکر میکنم... نفسی گرفت و ادامه داد: _فکر میکنم واسه امشب کافی باشه، خودم راجع به اون شرکت تحقیق میکنم، بفرمایید! آب دهنم و با سر و صدا قورت دادم، خیرسرم میخواستم آبرو ریزی راه نندازم اما حالا نه تنها همه چیز و بدتر کرده بودم که حتی تو بغل شریف هم رفته بودم و سر روی سینش هم گذاشته بودم! قبل از اینکه چیزی بگم با یادآوری چند ثانیه قبل نگاهی به پیرهنش انداختم، دوتا از دکمه هاش باز شده بودن و تن و هیکل مردونش حسابی نمایان شده بود اما این چیزی نبود که چشمهام و روی خودش زوم نگهداشت، اثر کرم پودرم روی پیرهن سفیدش بود که باعث شد گلوم خشک شه و چشمهام گرد، گند زده بودم، دوباره گند زده بودم که نگاهم و دنبال کرد و به پیرهن کثیفش رسید، این بار چشمهاش و بست و دوباره باز کرد که گفتم: _لطفا پیرهنتون و عوض کنید من میبرم میشورمش فردا تحویلتون میدم. چشم هاش که باز شد انقدر ترسناک شده بود که لبام و تو دهنم جمع کردم و شریف گفت: _لازم نیست، فقط برو! و گام بلندی به سمتم برداشت که ترسیده کنار رفتم و شریف گوشیش و برداشت و چند لحظه بیشتر طول نکشید که رسولی و فراخوند.. رسولی ده دقیقه ای خودش و رسوند و حالا من داشتم میرفتم که همزمان با پوشیدن کفشهام گفتم: _امشب حتما راجع به اون شرکت تحقیق میکنم و فردا دست پر میام خدمتتون لب از لب باز نکرد و فقط سر تکون داد ، شاید زیادی به لباسش حساس بود یا شایدهم من به جنون رسونده بودمش، هرچیزی ممکن بود! بااین وجود همینطور که سعی میکردم خودم و به سرگیجه و سردرد بزنم آروم آروم قدم برداشتم و تو ماشین نشستم، حالا باید میرفتم خونه بابا، میرفتم و تحمل آدمهای اون خونه و مخصوصا رضا شروع میشد...