باشه پزشکیان ساده‌است و اینکارا رو اون نمیکنه‌. ولی سنگر خوبی برای قایم شدنِ اون‌هاییه که میکنن. یه نکته‌یِ مهمی که هست اینه که وقتی میدونست آدم اینکار نیست، وقتی چیزی جز نهج‌البلاغه خوندن بلد نبود، وقتی شعارش از ابتدا "ما نمیتوانیم" بود چرا اومد؟ باشه اصلا اومد، فرستادنش جلو، تو، تویِ ایرانی چرا رأی دادی به اینی که از روز اول میگفت ایران درست نمیشه؟

ما هنوز امیدواریم، چون در مسیر قله‌ایم. ولی یک ثانیه وقتی فکر میکنم از اون شونزده میلیونی که رأی دادن هنوز اکثرشون خوشحال و راضین، دلم میخواد زندگی همینجا بس بشه. همه حق رأی دارن و هیچکس رو نمیشه، و نباید مجبور کرد به کاری و نباید چیزی رو تحمیل کرد. ولی بعضی از انتخاب‌ها اشتباهن، چه بپذیریم چه نپذیریم. و یه وقت‌هایی گند میزنن به سرنوشت یک مِلت. ولی حداقل کاش بعدش می‌فهمیدن.. نمی‌فهمن.

https://eitaa.com/Tipapol/16575 قصدی برای جواب دادن نداشتم حقیقتاً مخصوصا وقتی یکی رو میبینم که در حق به جانب ترین موضع ایستاده و حتی امیدواری آدم‌هارو هم زیر سوال میبره. اما چندتا نکته توجه‌م رو جلب کرد. مثلا اینکه گفتی که شماهم خیلی وقته که ناراحتین. عه چقدر جالب چون تا یادم میاد شماها که خوشحال بودید. مثلا زمان هاشمی، مثلا زمان خاتمی، مثلا زمان روحانی، مثلا زمان پزشکیان. چون خودت گفتی اصلاح طلبی میگما! وگرنه از نظر من هرکسی که گول میخوره و یه بار به اینا رأی میده آدم بدی نیست، آگاه نیست. از این چهل و خورده ای سال مملکت، بیش از نصفش دست شماها بوده، چیکار کردین؟ ناراحتین؟ به سلامتی و میمنت. نکنه این‌رو هم مردم باید پاسخگو باشن؟ مردمی که همه‌جا پایِ کار بودن (وقتی ترسوها فرار میکردن). آقای پزشکیان بعد از گذشت یه سال از ریاستش هنوزهم چیزی جز همون حرفارو نزده. جلویِ مردم میشینه میگه تا کی دعوا؟ ممنونم جناب دیگه دعوا نمی‌کنیم که برق وصل بشه. یکسال، برای کار کردن اصلا وقت کمی نیست، البته که اگر یه آدمی (برخلاف کسی قبلا این جایگاه رو داشت) پشت میزش بشینه، قطعا وقت کمیه. گفت بیاید باهم حلش کنیم، حل کرد؟ یه چیزایی بگید که باورمون بشه. منظور جناب از همدلی و همبستگی، همبستگی خودشه با مردمی که مخالف نظامن، و قشر خاکستری و حتی قشر ضعیف زیر پاهایِ این آدم‌ها له شدند و خواهند شد. میگی که گفت: باید با فساد مبارزه کرد، باید صادق بود تا بتوانیم. الان با فساد مبارزه کرد؟ شاید از نظر شما اینکه مسئولین و خانواده‌هاشون در شرایطی که مردم نه پول دارن نه امکانات اولیه رفاهی، پا میشن میرن سفر های خارجی پر خرج، یه نوع مبارزه به فساده و یا شاید صادق بودن، اینه که به مردم بگیم سه روز در هفته برقتون رو قطع میکنیم. و در نهایت، شماها همیشه با این حرفا هم خودتون رو گول زدین هم بقیه رو. نه جلیلی باتوم به دسته، نه پزشکیان اصلا به هدف تغییر پا توی میدون گذاشته. اینکه جلیلی فردِ بسته‌ای بود، خیلی توجیه خوبیه برای اتفاقی که رقم زدین. درباره رییسی هم خیلی چیز‌ها میگفتن، ولی زمان مشخص کرد دلسوز ترین و صادق ترین و آنتی‌فساد ترین رییس جمهور کلِ تاریخ بود. حالا خوبه اگر نیاید بنویسید که رییسی چیکار کرد؟ چون اون‌موقع واقعا دیگه حوصله توضیح بدیهیات رو نخواهم داشت.

و در آخر، اینکه شما به یه سری اعتقاداتِ محکم دیگران بگید تعصب یا اسم اونارو بذارید انقلابی ادایی، احتمالا شمارو بالاتر از شخصیتی که هستید نشون نمیده. ما تکلیفمون با خودمون مشخصه ما اگر امیدواریم به آینده ایران بخاطر یک نفره، اگر فحش میخوریم بخاطر یک نفر میخوریم، اگر پای انقلاب می‌ایستیم بخاطر یک نفر و امامش می‌ایستیم، اگر به این انقلاب ایمان داریم چون دیدیم چه انسان‌هایی ایمان داشتن، اگر تحمل میکنیم، اگر وطن رو ترک نمیکنیم چون میدونیم جز ما ادایی‌ها بقیه لافِ وطن دوستی میزنن، اگر ما نمونیم کسی نمیمونه. مبانی فکری ما مشخصه. دربرابر اونی که مخالف نظامه ما فحش میخوریم. در حالی که هیچوقت موافق رأی هایی که شما دادین نبودیم، ما اذیت شدن اماممون رو وقتی به حرفش گوش نمیدادن و ایران رو به این وضع کشیدن دیدیم ولی باید ساکت بمونیم چون انگار دفاع از انقلاب با دفاع از جمهوری اسلامی گره خورده و در برابر شماها هم باز ما فحش میخوریم که چرا اصلا انقلابی ایم؟ چرا همون چند سالی که اون وسطا مملکت رو از دست شما کشیدیم بیرون نمرده بودیم تا شماها باز هم گند بزنید. ما ادایی نیستیم، ما انقلابی‌ایم، فقط همین.

حوصله ادامه این بحث رو نداشتم، چون خیلی وقته دیگه اینجا از این کارا نمیکردم. خودتون برید بخونید بقیش رو. خوندم و حس کردم همین‌هاییم که نوشتم اتلاف وقت بود. ولی چندتا نکته میگم، کوتاه و مختصر. اول اینکه هر جریانی که به قدرت میرسه کشور رو کنترل میکنه، از این نمیتونید فرار کنید و من گفتم از این پنجاه سال جهل سال حکومت دست اصلاحات بوده و باز هم میگم، تازه الان شریح تر و قاطع تر میگم که تا وقتی هاشمی زنده بود، حتی آقا هم نمیتونست اونقدری تاثیر گذار باشه، جریان های فکری دیگه که سهله، یک دیکتاتوری خاموشِ پشتِ پرده. ما نتیجه مذاکراتی که اسمش "تعامل با دنیا" بود و نه "مقاومت" رو هم دیدیم. مقاومت هزینه داره، معلومه که داره، ولی پیشرفت با دنبال داره، آسونی در گِرو سختی. نه حقارت، نه ذلت، نه سختی همیشگی. اون جمله ای که درباره انتخابات ۹۲ گفتی کار رو تموم کرد. قالیباف و جلیلی باهم تو یه سبد جا نمیشن. قالیباف نماینده قشر انقلابی نبوده و نیست. تصورت از جلیلی شبیه همون حرفاییه که درباره رییسی میزدید، میاد بین پیاده رو ها بین زن و مرد دیوار میکشه. و در ضمن خودتون رو از روحانی جدا نکنید. پزشکیان ادامه روحانیه. عین یک عروسک خیمه‌شب بازی. دست روحیمه از زیر هدایتش میکنه، اگر اون نحسه، اینم هست. وقتی میگم خودتون رو گول میزنید: و در آخر فکر میکنم کسی که با شعار دروغ درباره اتحاد و صداقت و وفاق و ما در کنار هم مشکلات را گلستان میکنیم، یک نفرو به عنوان رییس یه مملکت انتخاب میکنه دنیا رو بیشتر انیمه میبینه تا من، یا ما. دیگه درباره حرفام چیزی نگو حوصله ندارم بخونمت : )

بخونید حتما این پستارو.

https://eitaa.com/Tipapol/16575 مشکل دقیقاً از جایی شروع می‌شه که کشور، سیاست و آینده‌ی ملت تبدیل می‌شه به یه شوی احساسی. طرف فقط اومده گفته "مردم خسته‌ ان"، بعد یه عده فکر کردن چون حرف دل زده؛ پس باید بهش رأی بدن! مگه رئیس‌جمهور قراره نقش مجری تلویزیونی رو بازی کنه که فقط بشینه درد دل کنه؟ آخه کی گفته صرف گفتن مشکلات یعنی داشتن برنامه؟ شما به کسی رأی دادید که علناً گفت برنامه ندارم، صادقانه فقط ناله کرد؛ حالا همین شده معیار انتخابتون؟! خب اگه این‌جوریه همه‌ی مردم ایران صلاحیت ریاست‌جمهوری دارن چون همه بلدن بگن اوضاع خرابه و ناله کنن! بله، مردم خسته‌ ان؛ اما رئیس‌جمهور باید کسی باشه که از وسط همین خستگی کشور رو بکشه بیرون، نه کسی که بشینه و فقط خستگی رو تکرار کنه و پخش کنه! پزشکیان دقیقاً چه راه‌حلی داد؟ در مرحله عمل هم نتیجه ای نداشت که بلکه پسرفت هم کرد. الان ایشون شده نجات دهنده ما؟! ما به جلیلی رأی دادیم چون برای اولین‌بار کسی اومد که هم فهم فنی داشت، هم تجربه در مسائل امنیتی و راهبردی، هم برنامه‌ی مشخص داشت و هم شجاعت اجرای اون برنامه رو. نه مثل پزشکیان که گفت: «من برنامه ندارم چون برنامه دادن فایده‌ای نداره» (نقل قول مستقیم از خود پزشکیان). ما دنبال کسی بودیم که کشور رو از حالت تعلیق و بلاتکلیفی دربیاره، نه کسی که خودش هم دچار ابهامه. تو می‌گی جلیلی شعاری بود؟ اتفاقاً جلیلی شجاعت داشت بگه مشکل اصلی ما نه تحریم، نه توطئه، بلکه نداشتن انسجام داخلی و ضعف در مدیریت جدیه. شما از کسی دفاع می‌کنید که معلوم نیست موضعش چیه، با کیه، و اصلاً چطور می‌خواد مشکلات رو حل کنه. ضمن اینکه، اگه کسی به‌خاطر تعصب قومیتی یا موج‌سواری احساسی رأی داده، لااقل حالا که نتیجه‌ها معلوم شده؛ واقع‌بین باشه و ماله کشی و لج نکنه و حداقل دفعه بعدی درست انتخاب کنه، سرنوشت کشوره. ما اثر اون رأی احساسی رو همین حالا داریم می‌بینیم: برگشتن خاموشی برق، عدم مدیریت بحران آب، وضع نابهنجار کشاورزی، ناهماهنگی اقتصادی، تیم اجرایی ناپخته، و باز شدن پای همون سیاست‌های التماس مذاکره به عنوان سیاست رسمی کشور. آره، ما هم انتظار نداشتیم تو یه ماه معجزه بشه، ولی انتظار داشتیم حداقل خراب‌ تر نشه. اما الان حتی خود رای‌دهنده‌های پزشکیان هم آه می‌کشن. متأسفانه یه عده هنوز حاضر نیستن قبول کنن که رایشون نه از روی تحلیل، که از روی احساس، نارضایتی و تبلیغات هیجانی بود. و تا وقتی که این چرخه‌ی رأی دادن بدون منطق و تحلیل و از سر احساس یا تعصب ادامه پیدا کنه، وضع همینه که هست. و در آخر این که اگه قراره رئیس‌جمهور فقط با گفتن "اوضاع خرابه" انتخاب بشه، دیگه چرا انتخابات برگزار می‌کنیم؟ خب از هر کوچه یه نفر پیدا کنید که بلد باشه ناله کنه، همونو بکنید رئیس‌جمهور! #ThinkTime

کشورو تو خیلی زمینه ها برگردونده به دوران ماقبل شهید رییسی و داره ادامه راه بیراهه روحانی رو میره بعد باز توجیهات بیخود میارن عوض این که سکوت کنن یا اشتباهو بپذیرن و بگن دفعه دیگه درست رای میدیم و اینقدر احساسی بازی درنمیاریم

و این که یه عده هستن که کلا یادشون رفته دوران شهید رییسی رو انگار، یا شایدم همون موقعم اینقدر که حرف پشت این شهید مظلوم بود تا کاراش دیده نشه اصن نفهمیدن که چه کارای بزرگی کرده بذارید خیلی خلاصه چن تاشو یادآوری کنم: یادتون رفته انگار که کشور ذخیره ارز و ذخیره کالای اساسی نداشت و دائم برقا نامنظم قطع می شد و مردم داشتن از کرونا می مردن و واکسن وارد نمی شد و همه جا بسته بود و منزوی منزوی شده بودیم در سطح جهانی و حتی بایدن هم داشت سیاست فشار حداکثری رو اعمال می کرد. درحالی که شهید وقتی اومد اولا وضع آشفته کرونا رو در اندک زمانی مدیریت کرد. همه جا باز شد. برقا دیگه قطع نشد. تورمی که به گفته اغلب اقتصاد دان ها قرار بود سه رقمی بشه در یک حالت ناباورانه ای روند کاهشی گرفت و تا سال آخر چه بسا تک رقمی می شد. دلار بعد از اینکه در اوایل به ۶۰ رسید با کارگروه ویژه ای که رئیس جمهور گذاشته بود دیگه بالاتر نرفت. پول های مسدود شده ما در کره آزاد شد که چقد امریکایی ها به خاطرش به دولت بایدن چیز گفتن. درحالی که اینا گفته بودن ما با برجام پول ها رو آزاد می کنیم و هیچی آزاد نکردن که بلکه حتی عراق هم پول های ما رو نمی داد. گفته بودن باید fatf امضا بشه که عضو شانگهای بشید ولی بدون اون شهید همه اینا رو پیش برد. با اقتدار سر ملت ایران رو برد بالا. بسیاری از طرح ها که رو زمین مونده بود رو اجرایی کرد از جمله رتبه بندی معلم ها. کنکور پر از مافیا رو بعد از چندین سال تغیر داد و عمومیارو حذف کرد. کمربندی مهم شیراز رو ردیف کرد. بودجه لازم برای راه آهن استان بوشهر رو درست کرد. اولین صنایع مرز دانش رو در ایران تاسیس کرد که واقعا بنده به شخصه جا خوردم از این همه پیشرفت. #ThinkTime

دولت الکترونیک و ارتقای خدمات غیرحضوری رو گسترش داد. #ThinkTime

پروژه آب شیرین کن سیستانی که خیلیا فقط الکی ادعا میکنن سنگشو به سینه میزنن توسط شهید رییسی ردیف شد، همینطور گاز کشی هایی که صورت گرفت. #ThinkTime

زمین هایی که در طرح جوانی جمعیت به خیلیا داد و مسکن هایی که با طراحی درست به اجرا دراورد. #ThinkTime