Motivation🇵🇸
📪 پیام جدید 💬حس مسکنم فعالیتتون کم شده و اصلا کانال هیچ سابجکتی نداره #دایگو
کانالمون هیچوقت سابجکت یا بهتره بگیم موضوع خاصی نداشت
دیلیه، از هرچی خوشمون میاد میذاریم توش و حرفایی که میخوایمو توش میزنیم یا بحث میکنیم
ی سری روتینم به صورت هشتگ گذاشتم که اوناهم خیلی منظم نیستن چون کلا آدم منظمی نیستم:/
Motivation🇵🇸
کانالمون هیچوقت سابجکت یا بهتره بگیم موضوع خاصی نداشت دیلیه، از هرچی خوشمون میاد میذاریم توش و حرفا
ولی کانالمو دوست دارم و شاید تعریف باشه اما به نظرم از خیلی از کانالای به اصطلاح محتوا محور دیگه محتوای به درد بخور داره به موقعش:)
هدایت شده از - از سرنوشت -
این یه واقعیت تلخه که
بیشتر کسایی که کنکور دادن
الان در یک دوران پوچ به سر میبرن ؛
چون چیز مشخصی به نام سال بعد ندارن
هرسال قرار بود برن یه پایه بالاتر
ولی حالا تا نتایج نیاد، نه میدونی کجا قبول شدی ، نه میدونی چه رشتهای افتادی
و به همین علت کل روزت با بیحوصلگی و پوچی همراه میشه .
Motivation🇵🇸
این یه واقعیت تلخه که بیشتر کسایی که کنکور دادن الان در یک دوران پوچ به سر میبرن ؛ چون چیز مشخصی
فعلا فقط از آزادی و رهایی لذت میبرم، همین:)
البته عصبی ام که اینقدر جوابا دیر میاد
چون اگه قرار باشه پشت کنکور بمونیم سه ماهمون رفته:/
هرچند نیاز داشتیم به این استراحت🚶
هدایت شده از - خـانومِ۲۷۴.
به عنوان کسیکه جفتشو تجربه کرده بهتون میگم:
بسکتباللل خیلیییی بهترهههه از والیباللل.
Motivation🇵🇸
به عنوان کسیکه جفتشو تجربه کرده بهتون میگم: بسکتباللل خیلیییی بهترهههه از والیباللل.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
Motivation🇵🇸
به عنوان کسیکه جفتشو تجربه کرده بهتون میگم: بسکتباللل خیلیییی بهترهههه از والیباللل.
باید برم بسکتبال دوباره:)
هدایت شده از 𝑨 𝒔𝒆𝒂 𝒐𝒇 𝒃𝒍𝒐𝒐𝒅 │دریایی از خون
به مناسبت ¹⁰⁰ممبری شدن چنل ...
دریای خون برای اولین بار قصد داره تقدیمی بده !
تنها کاری که لازمه انجام بدین اینکه که این تکست رو فور کنین و اینجانب با توجه به وایب دارک و وایت و البته محتوای چنلتون ، سناریوی مرگ میچینم و قاتلتون رو توصیف میکنم .
لطفا حتما فور کنید و لینک چنل های جذابتون رو اینجا قرار بدین .
ظرفیت :33
𝑨 𝒔𝒆𝒂 𝒐𝒇 𝒃𝒍𝒐𝒐𝒅
آقا اینایی که امام حسین ندارن چقدر گناه دارن
چجوری کل سالو تحمل میکنن وقتی میدونن قرار نیست به محرمی برسن؟
چجوری ریکاوری میشن که بتونن دوباره زندگی کنن ی سال دیگه رو؟
چجوری احساس امنیت و داشتن تکیه گاه میکنن؟
چجوری خیالشون راحته که یکی هست و امیدشون به اونه؟
واقعا سخته:)
دلم براشون میسوزه، اونا تنهای حقیقی ان:)