یک گوشه نشسته بود و زار میزد،مدام این جمله را تکرار میکرد و گریه‌هایش شدت می‌گرفت: -من گمش کردم...من گمش کردم! و شدیدتر از قبل گریه میکرد؛هیچکس نمی‌دانست چه بر سرش آمده بود،بعضا اطرافیانش میگفتند: +حتما دیوونه شده!!! اما دخترک دیوانه نبود،گریه‌ها و حرفهایش حتما معنی خاصی داشتند! +چیو گم کردی؟کیو گم کردی؟ با گریه جواب داد: -نمیدونم،هیچی نمیدونم فقط میدونم خیلی وقت پیش یه نفر بود،نه غمی داشت و نه غصه‌ای،نه گریه میکرد و نه همیشه ناراحت بود..یادمه خیلی دختر شادی بود و همه دوستش داشتن؛همیشه با دوستاش درحال بگو بخند بود،پرحرف و پرانرژی بود ولی..نمیدونم چیشد که یهو خودمو گم کردم:)!? #خود‌نوشت✍🏻