تنها چیزایی که اهمیت دارن و باید برامون مهم باشن دوتا چیزن بچه ها: یک: سلامتی. دو: بهداشت فردی. همین. بقیشو بریز دور، به خاطرشون اینقدر خودتو عذاب نده و از خودت بیزار نباش. زیبایی های خودتو درک کن و از خدا سپاسگزار باش. و اگه کسی نمیتونه زیباییتو درک کنه مشکل از ذهن خودشه نه تو اوکی؟ #ThinkTime

حتی کشورهای مختلف هم معیارهای زیبایی متفاوت دارن، و این ینی چیزی به اسم معیار زیبایی فقط یه تلقینه که انسان باید خودشو از این تلقین نجات بده. #ThinkTime

دلم براتون تنگ شده:)

احتمالا به زودی برمیگردم دوستان، تقریبا مثل قبل ولی بادقت بیشتر تو انتخاب محتوا:)

امام حسن عسکری علیه السلام: از ما حیا نکن! هر چی میخوای از ما بخواه. . ‌.

آقا من میگم دیگه نور شمع و چراغ قوه گوشی پاسخگو نیست همگی بریم یه چن تا فانوس بخریم بذاریم تو خونه، حداقل تا چارسال آینده اوضاع همینه💔🚶

الان چهل پنجاه نفر میخوان بریزن تو خونه خب، مثل روستاهای چهل پنجاه سال پیش باید تو تاریکی و نور شمع از مهمونا پذیرایی کنیم🚶

بابا حداقل روزا برقو قطع کنید تاریک نباشه مسلمونا💔 لابد زمستونم میخوان گازارو قطع کنن

از طرف خاکستر زرد به: https://eitaa.com/Chocolate2005

درسته که اولین دیدار تعیین کننده هیچی نیست اما اولین دیدار من با خوابگاه قرار نیست توی نظرم تغییری ایجاد کنه! حتی اگه بحثِ یه عادت و روتین برای دانشگاه هم باشه من ، اتاق ، خونه و خانواده ی خودم رو میخوام!! دلتنگی هم عجیبه ، نه از نوع دوست داشتن آدما ؛ این دفعه از نوعِ مکانی مثلا قم برای من شهریه که می تونم هر زمان دلتنگش بشم ، به هرجایی که سفر میکنم همانند سازیش با قم از موضوعات علاقمند ذهنمه تا با دوغ ( و اگه تکنولوژی پیشرفت چشمگیری داشته باشه که سالاد شیرازی آماده بفروشه تا حتما کنارش داشته باشم ) سفرنامم رو بچینم! آره خلاصه ، به هرحال من اینجام! روی تخت ، توی اتاق و مکانِ خوابگاه... شاید این حس منفوریت از دیوار های خوابگاهه که بهم فشار میده و شاید هم مقصر خوده منم؟! این چیزیه که از آدم های اطرافم میشنوم.. اما چرا همیشه اونی که باید سرزنش بشه و مقصره منم؟ احساس آبی شدن دارم یه سرمای خاصی داره ، می بینم که حتی جهنم هم ازش وحشت داره از اینکه اون نوای آبی درونم حلول پیدا کنه... صدای آژیر خطر رو می شنوم و نمیدونم باید چیکار کنم. شاید باید گوشی رو پرت کنم کنجی شاید هم از خجالت فیلم های ندیده ام دربیام. صدای اذان صبح میاد، فکر کنم بهترین تصمیم اینه که پاشم و نماز بخونم. امیدی که با هر کلمه از اذان موقع صبح میگیرم میتونه روزم رو بسازه. به قول استاد چمران تا صدای اذان از گلدسته ها بلنده ، نا امیدی گناه کبیره است! از هارمهرِ خوابگاهی امروز: ۱۴۰۳/۸/۱۹ ____ روز ها و خاطراتِ رقم خورده نوشته هایی که از اجتماع نقیضین اومده لبخندی زد و از خجالت چند سال پیش خودش با بهم زدن نوشته ها دراومد. _ خدای من، دغدغه های عجیب غریبم هیچ وقت قرار نیست عوض بشن حتی هنوز هم توی اولین دیدار باهام فکر میکنن حصارم رو دور خودم کشیدم و بالا بهشون نگاه میکنن فکر میکنم همه ی ما عجیبیم! عجیب تر از هارمهر حال ، آینده و گذشتش... امروز: روزگاری از آینده ی نچندان دور ● ● از طرف خاکستر زرد به: https://eitaa.com/Chocolate2005

0:45 این تیکه از این آهنگ تو ادیتا خیلی خیلی به دلم نشسته بود ولی آهنگشو نداشتم، ممنونم:) And if you have a minute, why don't we go, Talk about it somewhere only we know?! و درمورد متن تنها چیزی که میتونم بگم اینه: یاخدا! خیلی دقیق بود، و کاملا نشون میداد که چقدر پیامای اینجا بادقت خونده شده واسه نوشتن این تقدیمی و این خیلی جالب بود، واقعا جذاب ترین تقدیمی ای بود که تا به حال گرفتم از زحمتتون ممنونم لذت بردم🙏🏻✨🌱