🔰 | صفر و صد یا صفر تا صد ؟! | «روش شناسی شیخ انصاری» 🔻در نوع اول مکاسب محرمه ، مستثنای چهارم (دهن متنجس)، ذیل بررسی این مسئله که {آیا استصباح‌ تحت‌السماء وجوب دارد؟} مقایسه‌ی روش حل‌مسئله مرحوم #شیخ‌انصاری با #آقای‌خوئی ، یکی از آن جاهایی‌ست که خیلی خوب تفاوت مدرسه‌ی فقاهت شیخ با فقاهت در مدرسه‌ی آقای‌خویی و شاگردانش را نشان میدهد. 🔸 توضیح آنکه: مرحوم شیخ با مشاهده‌ی اخبار کثیره‌ای که به سبب اطلاق، دال بر جواز استصباح تحت‌الظلال هستند و اباء از تقیید دارند ، 👌پاسخ اولیه مسئله را «عدمِ‌وجوب‌استصباح تحت‌السماء» میداند. ❗️اما وجود شهرت و ادعای اتفاق بر «وجوب تحت‌السماء» ، دست شیخ را از صدور فتوا به «عدم وجوب»میلرزاند. در واقع مرحوم شیخ مخالفت مشهور با خودش را یک احتمال معتنا‌به میداند و به آن توجه‌میکند لذا فتوای به ترخیص استصباح تحت‌الظلال نمیدهد. ⚠️به عبارت شیخ خوب دقت کنید: و لو رجع إلى أصالة البراءة حينئذٍ لم يكن إلّا بعيداً عن الاحتياط و جرأةً‌ على مخالفة المشهور (مکاسب،چاپ‌کنگره،ج1ص79) 🔻 در واقع در دستگاه فقاهت شیخ ، مخالفت با مشهور «جرئت» میخواهد و چنین جرئت‌هایی در این سیستم ، نارواست. 🛑اما مواجهه‌ی آقای خویی بسیار متفاوت است! ❓ایشان در مقام اندک اعتنایی به مشهور نمیکند و آن را «لاحجت و مساوی صفر» میداند. و به دلیل وجود ادله‌ی مطلق در مقام و ارسال دلیل مقید، به راحتی حکم به مخالفت با مشهور میدهد. ⚠️ به عبارتهای ایشان در حاشیه‌ای که به‌متن مرحوم شیخ زده‌اند دقت کنید: قوله: و لو رجع إلى أصالة البراءة حينئذ لم يكن إلاّ بعيدا عن الاحتياط، و جرأة على مخالفة المشهور. ‼️أقول: لا يكون البعد عن الاحتياط مانعا عن الرجوع إلى البراءة في شيء من الموارد، و أمّا الجرأة على خلاف المشهور فلا محذور فيها، لأنّ‌ الشهرة ليست بحجّة. (موسوعه ج35 ص198) #سطح_طلبگی #فقه ✅ @DARDIJAT