شب جمعه شد و باز ترس از آن ڪه اگر فردا نیایے این هفته را چگونه تحمل ڪنیم... به امید تو هفته هارا به پایان می‌رسانیم؛ به امید آمدنت... به امید اینڪه رهبر فرزانه پرچم نظام را به دست تو بدهد و ما شوق و شعف را در وجودش به تماشا بنشینیم. این ماییم... ملتی ڪه سختی و لرزش‌ها دیده ولی لحظه‌ای پا از این خط مهدوی ڪج نگذاشته. این ماییم ڪه شاید تشنه‌ی آمدنت هستیم و ندایی ڪه در جهان رخنه می‌ڪند. این ما و این لطف بی‌پایانت...💔🌱