جذبهی علی، «باطن دینیِ جامعهی ایران» را در خیابانهای شهرها، نمایان کرد. خیابان به «تجلّیگاه هویت الهیِ مردم» تبدیل شد. خیابان را برای «مبارزهی مدنی» میخواستند اما تمامیّت خیابان، بستر «معاشقهی معنوی» شد. جوشش دینیِ مردم، آلودگیهای برآمده از محرّمات شرعی و سیاسی را در خویش فرو برد.
#ما_بر_ان_عهد_که_بستیم_هستیم