[#79]
#شب_فکر 5
یک معلم به هر دانش آموزی یک بادکنک داد که باید آن را باد کرده، نام خود را روی آن بنویسد و در راهرو پرتاب کند. معلم تمام بادکنک ها را با هم مخلوط کرد و به دانش آموزان 5 دقیقه فرصت داد تا بادکنک خود را پیدا کنند
در این جستجوی سخت، هیچ کس بادکنک خود را پیدا نکرد.
در این لحظه معلم به دانش آموزان گفت که اولین بادکنک را که پیدا کردید بردارید و به کسی که نامش روی آن نوشته شده بدهید، در عرض چند دقیقه، هرکس بادکنک مخصوص به خود را پیدا کرد.
معلم به دانش آموزان گفت: این بادکنک ها مانند #شادی و #خوشبختی هستند. ما هرگز آن را پیدا نخواهیم کرد اگر هر کسی به دنبال شادی و خوشبختی خود باشد، اما اگر به فکر خوشبختی دیگران هم باشیم، خوشبختی خود را هم پیدا خواهیم کرد.