سلام خانم خراسانی من یه دختر ۱۲ ساله هستم اهل نماز و روزه و حجابم . امشب خونه ی همسایه ی دیوار به دیوارمون جشن بله برون بود و ما هم دعوت بودیم ، از اونجایی که مادر من مذهبی هستش و تو این مجلس زن و مرد با هم قاطی بودن ما به این مجلس نرفتیم ... امشب حال خوشی ندارم ، احساس گیجی میکنم فکر میکنم من با همه فرق دارم ... یه جورایی تافته ی جدا بافته ام با خودم فکر میکنم حتی اگه به این مجلس هم میرفتم مسخره ام میکردن و به خاطر حجابی که دارم یه جوری نگاهم میکنن رو راست بگم حتی از مدل نگاه کردنشون هم اذیت میشم ... این موضوع اصلا فقط مربوط به این جشن نمیشه تو جاهای مختلف هم این احساس رو دارم مخصوصا از وقتی مدرسه ها باز شده دوستام بهم فشار میارن حالا تو مدرسه حجابم به خاطر داشتن لباس فرم زیاد به چشم نمیاد ، اما مثلا وقتی ازم میپرسن که تو رقص بلدی ؟ و من میگم نه مسخره ام میکنن و میگن یه کم شاد باش خودتو انقدر غرق حجاب نکن چه عیب داره یه کم برای خودت برقصی و.. یا مثلا تو ماه رمضون من تمام روزه هامو گرفتم و وقتی ماه رمضون تموم شد مثل بقیه بچه ها خوراکی بردم مدرسه و واکنش بچه ها : وای خدا ن مردیم و غذا خوردنت هم دیدیم ، چه خبره کل ماه رمضون روزه میگیری یه چند روز وسطش به خودت استراحت بده و.. (البته نمیدونن که خدا ویژه وسطش بهم استراحت داد به خاطر عذر شرعی 🥰) اینا خیلی اذیتم میکنه و باعث شده امشب به اوجش برسم و کاملا گیج بشم و با خودم بگم من با همه فرق دارم و این تفاوت کاملا منفی هست . لطفا کمکم کنید 🌹