💠 محبوب جاوید آیةالله جوادی آملی 🔸 پیغمبر به جبرئیل (سلام الله علیهما) فرمود: «عِظنِی»؛ مرا موعظه کن! چند چیز را جبرئیل (سلام الله علیه) به آن حضرت گفت _ حالا مسئله نماز شب بود و مانند آن _ از جمله فرمود: «أَحبِب مَا شِئتَ فَإِنَّکَ مفَارقُه»؛ هر چه که غیر خداست را بخواهی دوست داشته باشی، دوست داشته باش؛ ولی بالاخره مفارقت آن را تهدید می ‌کند؛ یعنی نه تنها «منقطع الآخر» است و دوام ندارد، بلکه «عند الفراق» به درد آن مبتلا می ‌شوی. 🔸 محبوب ‌ها را ذات اقدس الهی در قرآن به دو قسم تقسیم کرد: محبوب پایدار و محبوب ناپایدار. #محبوب_پایدار همان ذات اقدس الهی است که ﴿إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی‏ یحْبِبْكُمُ اللَّهُ﴾؛ اما غیر خدا را در اوایل سوره مبارکه «آل عمران» مشخص کرد، فرمود: ﴿زُینَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوات﴾. #محبوب_انسان یا زن و فرزند هستند که از سنخ انسان هستند؛ یا دام‌ ها مثل گاو و گوسفند و اسب و مانند آن هستند که حیوان هستند؛ یا باغ و بوستان و مزرعه هستند که از سنخ گیاهان می باشند؛ یا طلا و نقره و مانند آن هستند که از جمادات می باشند. فرمود: ﴿زُینَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ﴾؛ جامع اینها شهوت است نه عقل، پس محبت به اینها محبت عقلی نیست. 🔸 فرمود چه جماد باشد، چه نبات باشد، چه حیوان باشد، چه انسان باشد، حبّ اینها حبّ شهوی است نه حبّ عقلی، حبّ عقلی همان #مودت_اهل_بیت است که فرمود مزد رسالت پیغمبر است: ﴿لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى﴾. این از سنخ محبت‌ های چهارگانه سوره مبارکه «آل عمران» که نیست، این مودت دائمی است، هجرانی ندارد؛ تا ما رها نکنیم آنها رها نمی ‌کنند، گاهی هم ممکن است انسان رها بکند ولی آنها بر اساس فیض و لطفی که دارند رها نمی‌ کنند، لذا پیام جبرئیل به حضرت پیغمبر (سلام الله علیهما) که فرمود: «أحبِب مَا شِئتَ فَإِنَّکَ مفَارِقه»، این اعلام خطر را کرد که چیزی که از دست دادنی است قابل محبت نیست.