#دلت_برا_امام_زمانت_تنگ_شده #بسم_الله آیت الله بهجت(ره) :🌺 اگر دلتان برای امام زمان (ع) تنگ شد ، به صفحات قرآن نگاه کنید... #در_محضر_بزرگان •✾📚 @Dastan 📚✾•

آیت اللّه بهجت (ره) : آیا نباید توجه داشته باشیم که ما رئیسی داریم که بر احوال ما ناظر است؟! وای بر حال ما اگر در کارهایمان او را ناظر نبینیم، و یا او را در همه‌جا ناظر ندانیم! گناهان شخصی که در خلوت انجام می‌گیرد و ربطی به امور اجتماعی ندارد، استحقاق جهنم را دارد، إِلا بِتَوبَةٍ مُناسِبَةٍ لِلْحالِ (مگر اینکه بعد از آن توبه‌ای مناسب حال، انجام گیرد). عواقب گناهان اجتماعی که موجب تغییرات در جامعه و اختلال نظام و انحلال آن، و یا تحریم حلال و ترک واجب و یا مصادره اموال، هتک حرمت و قتل نفوس زکیه و ریختن خون مسلمانان و حکم به ناحق و... می‌شود، چگونه خواهد بود؟ با وجود اعتقاد به داشتن رئیسی که «عَینُ الله الناظِرَة»(۱) است آیا می‌توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؟! و هرکاری را که خواستیم انجام دهیم؟! چه پاسخی خواهیم داد؟ همه ادوات و ابزار را از خود او می‌گیریم و به نفع دشمن به کار می‌گیریم و آلت دست کفار و اجانب می‌شویم و به آنها کمک می‌کنیم! چقدر سخت است، اگر برای ما این امر ملکه نشود که در هر کاری که می‌خواهیم اقدام کنیم و انجام دهیم، ابتدا رضایت و عدم رضایت او را در نظر نگیریم و رضایت و خوشنودی او را جلب ننماییم! البته رضایت و سخط او در هر امری معلوم است و ظاهراً منتهی به واضحات می‌شود، و در غیر واضحات و موارد مشکوک باید احتیاط کنیم. در همین اواخر اتفاق افتاده که شخصی در تقلید و تعیین مرجع شایسته شک و تردید داشت، در خواب چهره شخص مورد نظر را به او معرفی کردند. به نجف رفت و پس از مدتی جست‌وجو او را پیدا کرد. همچنین برای بعضی اتفاق افتاده که در بقا بر تقلید یا عدول به حی تردید داشته‌اند، از قبر معصوم شنیده است که «باقی باش!» البته هر کدام از این نقل‌ها قابل تکذیب است، ولی از مجموع این قضایا معلوم می‌شود که امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، متوجه و مراقب ماست و نمی‌توان گفت از احوال ما مطلع نیست و ما هر کار و یا هر چه را خواستیم، می‌توانیم آزادانه انجام دهیم. (در محضر بهجت، ج۱، ص۸۹) ۱. بحارالانوار، ج۲۶، ص۲۴۰؛ توحید صدوق، ص۱۶۷؛ معانی‌الاخبار، ص۱۶. #در_محضر_بزرگان ═══✼🍃🌹🍃✼═══ http://eitaa.com/joinchat/12451840C08a2fdc722

هر قدر این درک حضور تقویت شود... به حکم « الحکمة ضآلة المؤ من، فلیاخذها ولو من الکافر» (حکمت گمشده ی مؤ من است، لذا مؤ من باید آن را ولو از کافر فرا گیرد.) با تامل در احوال دیگران حتی کافران برای انسان تنبه حاصل می شود. نقل شده که دو نفر مرد و زن از کفار محض، با یکدیگر مواعده ی خلاف دین و شرع می گذارند و جای خلوتی پیدا می کنند که هیچ مانعی وجود نداشته است، با این وجود یکی از آن ها (مرد یا زن) مطلع می شود که روی صورت بت آن ها باز است و مثلا ما را نگاه می کند. لذا بلند می شود و جامه ای بر صورت بت می اندازد تا به اصطلاح آن ها را نبیند. این داستان چه قدر عبرت است برای مؤ من! آن کافر صورت بتی را که هیچ نمی داند می پوشاند. بنابراین، ما اگر خدا را همه جا حاضر و ناظر ببینیم چگونه باید باشیم؟! از نگاه ی ک انسان عادی هراس داریم، و به خاطر عدم اطلاع افراد معمولی در را می بندیم، بلکه از طفل حیا می کنیم چه رسد به نظر خدا. با توجه به «فلیاخذها و لو من الکافر» از این ماجرا باید عبرت بگیریم که در برابر ذاتی که حیلولت و جدایی او از ما محال است و در همه جا حاضر و بر ما ناظر است، چگونه باید باشیم و مرتکب معاصی نشویم؟! هر قدر این درک حضور تقویت شود، انسان محفوظتر و مامون تر است؛ و هر قدر تضعیف شود، مصونیت و مامونیت او کمتر است. «در محضر بهجت» #در_محضر_بزرگان •••═✼✾⊱🌹⊰✾✼═••• http://eitaa.com/joinchat/12451840C08a2fdc722