#علیرضا_افتخاری #تصنیف #دستگاه_شور نور خدا جلوه كند در گل رخسار تو تشنه ترم هر نفسي تشنه ديدار تو باغ گل و لاله بود خنده ی زيباي تو محو توام ، محو توام ، محو تماشاي تو يار وفادار مني يار وفادار من مهرِ تو روشنگرِ جان و دل من ، يار من خندان شد گلشن جان تا تو شكفتي در آن جان و جانان مني تاج سر دلبران بسته به عشق تو ، به عشق تو بود ، هستي‌ام عشق دهد ، عشق دهد ، اين همه سرمستي‌ام در اين جهان مثل تو كي ، مثل تو پيدا كنم بيا كه چون آيينه روي تو تماشا كنم https://eitaa.com/DastgahSHur

#حسام_الدین_سراج #آواز #دستگاه_شور از ناله عشاق، نوایی بردار وز درد و غم دوست، دوایی بردار از منزل یار، تا تو ای سست قدم یک گام زیاده نیست، پایی بردار https://eitaa.com/DastgahSHur

#محمد_رضا_شجریان #آواز #دستگاه_شور https://eitaa.com/DastgahSHur

#محمد_رضا_شجریان #آواز #دستگاه_شور خفته خبر ندارد سر بر کنار جانان کاین شب دراز باشد بر چشم پاسبانان بر عقل من بخندی گر در غمش بگریم کاین کارهای مشکل افتد به کاردانان دل داده را ملامت گفتن چه سود دارد می‌باید این نصیحت کردن به دلستانان دامن ز پای برگیر ای خوبروی خوش رو تا دامنت نگیرد دست خدای خوانان من ترک مهر اینان در خود نمی‌شناسم بگذار تا بیاید بر من جفای آنان روشن روان عاشق از تیره شب ننالد داند که روز گردد روزی شب شبانان باور مکن که من دست از دامنت بدارم شمشیر نگسلاند پیوند مهربانان چشم از تو برنگیرم ور می‌کشد رقیبم مشتاق گل بسازد با خوی باغبانان من اختیار خود را تسلیم عشق کردم همچون زمام اشتر بر دست ساربانان شکرفروش مصری حال مگس چه داند این دست شوق بر سر وان آستین فشانان شاید که آستینت بر سر زنند سعدی تا چون مگس نگردی گرد شکردهانان https://eitaa.com/DastgahSHur

#عبدالحسین_مختاباد #تصنیف #دستگاه_شور من نه خود مي‌روم، او مرا مي کشد کاه سرگشته را کهربا مي‌کشد چون گريبان ز چنگش رها مي کنم دامنم را به قهر از قفا مي کشد گفتم اين عشق اگر واگذارد مرا گفت اگر واگذارم وفا مي‌کشد دست و پا مي‌زنم، مي‌ربايد سرم سر رها مي‌کنم دست و پا مي‌کشد گفتم اين گوش تو خفته زير زبان حرف ناگفته را از خفا مي‌کشد گفت از اين پيش‌تر اين مشام نهان بوي انديشه را در هوا مي‌کشد سايه‌ي او شدم چون گريزم از او در پي اش مي‌روم تا کجا مي کشد https://eitaa.com/DastgahSHur

#عبدالحسین_مختاباد #تصنیف #دستگاه_شور شهر خالي، جاده خالي، کوچه خالي، خانه خالي جام خالي، سفره خالي، ساغر و پيمانه خالي کوچ کرده دسته دسته، آشنايان، عندليبان باغ خالي، باغچه خالي، شاخه خالي، لانه خالي واي از دنيا که يار از يار مي‌ترسد غنچه‌هاي تشنه از گلزار مي‌ترسد عاشق از آوازه‌ي ديدار مي‌ترسد پنجه‌ي خنياگران از تار مي‌ترسد شه سوار از جاده‌ي هموار مي‌ترسد اين طبيب از ديدن بيمار مي‌ترسد سازها بشکست و در شاعران از حد گذشت سال‌هاي انتظاري بر من و تو بد گذشت آشنا نا آشنا شد تا بلي گفتم بلا شد گريه کردم، ناله کردم، حلقه بر هر در زدم سنگ سنگ کلبه‌ي ويرانه را بر سر زدم آب از آبي نجنبيد خفته در خوابي نجنبيد چشمه ها خشکيد و دريا خستگي را دم گرفت آسمان افسانه‌ي ما به دست کم گرفت جام‌ها جوشي ندارد، عشق آغوشي ندارد بر من و بر ناله‌هايم هيچ کس گوشي ندارد باز آ تا کاروان رفته باز آيد باز آ تا دلبران ناز ناز آيد بازآ تا مطرب و آهنگساز آيد تا گل افشانان نگار دلنواز آيد بازآ تا بر در حافظ سراندازيم گل بيافشانيم و مي در ساغر اندازيم https://eitaa.com/DastgahSHur

#عبدالحسین_مختاباد #آواز #دستگاه_شور اي گل باغ وفا، درد مرا درمان کن جرعه اي ريز و مرا بنده نافرمان کن راز ميخوارگيم از همه کس پنهان کن گوشه چشم به حال من بي سامان کن باشد آن شاهد دلدار سرايي بدهد بر سر کوي تو اي مي زده، ديوانه شدم عقل را راندم و وابسته به ميخانه شدم دور آن شمع دل افروز چو پروانه شدم به هواي شکن گيسوي تو شانه شدم درد دل را به که گويم که دوايي بدهد https://eitaa.com/DastgahSHur

#علیرضا_افتخاری #تصنیف #دستگاه_شور این همه آشفته حالی این همه نازک خیالی ای به دوش افکنده گیسو از تو دارم از تو دارم این غرور و عشق و مستی خنده بر غوغای هستی ای سیه چشم سیه مو از تو دارم از تو دارم این تو بودی کز ازل خواندی به من درس وفا را این تو بودی کآشنا کردی به عشق این مبتلا را من که این حاشا نکردم از غمت پروا نکردم دین من دنیای من از عشق جاویدان تو رونق گرفته سوز من سودای من از نور بی پایان تو رونق گرفته من خود آتشی که مرا داده رنگ فنا میشناسم من خود شیوه نگه چشم مست تو را میشناسم دیگر ای برگشته مژگان از نگاهم رو مگردان دین من دنیای من از عشق جاویدان تو رونق گرفته سوز من سودای من از نور بی پایان تو رونق گرفته این همه آشفته حالی این همه نازک خیالی ای به دوش افکنده گیسو از تو دارم از تو دارم این غرور و عشق و مستی خنده بر غوغای هستی ای سیه چشمه سیه مو از تو دارم از تو دارم https://eitaa.com/DastgahSHur

#علیرضا_افتخاری #تصنیف #دستگاه_شور آتشی ز کاروان جدا مانده این نشان ز کاروان به جا مانده یک جهان شرار تنها مانده در میان صحرا به درد خود سوزد به سوز خود سازد سوزد از جفای دوران فتنه و بلای طوفان فنای او خواهد به سوی او تازد من هم ای یاران تنها ماندم آتشی بودم برجا ماندم با این گرمی جان در ره مانده حیران این غم خود به کجا ببرم با این جان لرزان با این پای لغزان ره به کجا ز بلا ببرم می سوزم با بی پروایی می لرزم بر خود از این تنهایی آتشی خو هستی سوزم شعله جانی بزم افروزم بی پناهی محفل آرا بی نصیبی تیره روزم کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن شرط اول قدم آن است که مجنون باشی https://eitaa.com/DastgahSHur

#سالار_عقیلی #آواز #دستگاه_شور دلم آشفته ی آن مایه ی ناز است هنوز مرغ پر سوخته در پنجه ی باز است هنوز جان به لب آمد و لب برلب جانان نرسید دل به جان آمد و او بر سر ناز است هنوز گرچه بیگانه به خود گشتم و دیوانه زعشق یار عاشق کش و بیگانه نواز است هنوز خاک گردیدم و بر آتش من آب نزد غافل از حسرت ارباب نیاز است هنوز گرچه رفتی ز دلم حسرت روی تو نرفت در این خانه به امید تو باز است هنوز همه خفتند به غیر از من و پروانه و شمع قصه ی ما دو سه دیوانه دراز است هنوز این چه سوداست عمادا که تو درسر داری وین چه سوزیست که در پرده ی ساز است هنوز https://eitaa.com/DastgahSHur

#حسام_الدین_سراج #تصنیف #دستگاه_شور ز دست دیده و دل هر دو فریاد که هرچه دیده بیند دل کند یاد بسازم خنجری نیشش ز فولاد زنم بر دیده تا دل گردد آزاد به برگ لاله رنگ آمیزی عشق به جان ما بلا انگیزی عشق اگر این خاکدان را واشکافی درونش بنگری خونریزی عشق خوشا روزی که دیدار تو وینم گل و سنبل ز رخسار تو چینم بیا بنشین برم سالون و ماهون که تا سیرت ببینم نازنینم مرا رمزی ز بالای تو باشه جنون سری ز سودای تو باشه به صورت آفرینم این گمان بی که پنهان در تماشای تو باشه https://eitaa.com/DastgahSHur