⁉️ در طول روز چند ساعت می‌توانید با فرزند خود گفتگو کنید؟ خیلی از اوقات، خیلی از پدرها را دیده اید، با فرزندانشان وقتی زیر سه چهار سال سن دارند، خیلی رفیقند؛ بوسشان می‌کنند، با آنها بازی می کنند، بغلشان می‌کنند، پارک می‌برندشان... کافیست این بچه بزرگ شود، اصلا پدر انگار دیگر آنقدری به فرزند توجه نمی کند. آنقدری که قبلا به او توجه می کرد، دوستش ندارد. خب این یعنی اینکه تو خودت را دوست داشتی یعنی چون شیرین کاری می کرد، حالت را خوب می کرد، دوستش داشتی، الان چرا رهایش کردی؟ این رابطه همینطور کمرنگ میشود. بعد کمرنگ که بشود، یک پدر نمازخوانِ بداخلاق... طبیعتا آن بچه میلی به نماز خواندن ندارد یا بعضی از مادرها می‌گویند که مثلا ما خوشمان نمی آید به فرزندمان نزدیک بشویم، بوسش کنیم، بغلش کنیم، مخصوصا وقتی که وارد سنین دبستان و بلوغ می‌شوند، اصلا حس خوبی نداریم. ❓ وقتی از پدر مادرها می‌پرسیم که در طول روز، چند دقیقه با فرزندتان صحبت می‌کنید؟ شاید بگویم اکثر این ها میانگین ۱۵ دقیقه هم نمی‌توانند با فرزندشان سر مسائلِ خنثی، صحبت بکنند یعنی دیالوگ نمی‌توانند برقرار بکنند، سریع دعوا می‌شود. سریع بحث می‌شود، سریع به نتیجه نمی‌رسد و ترجیح می‌دهند که اصلا صحبت نکنند. ✅ اولین چیزی که روی نمازخوان شدن فرزند اثر می‌گذارد، رابطه فرزند با ولی اش است. همان ولی که می‌خواهد نماز را یاد بدهد. هر چقدر این ارتباط، براساس محبت بیشتر باشد، بر اساس بروز بیشتر باشد، بر اساس اخلاق و در واقع احسان بیشتر باشد، طبیعتا میل بچه ها به نماز بیشتر میشود. مثلا یک معلم دینی بداخلاق دیده اید؟ نمی‌تواند اثر خوبی بگذارد، معلم های دینی باید خوش اخلاق ترین معلم ها باشند. زیبارو ترین‌ها باشند، عامل ترین‌ها باشند به حرفشان. ولی متاسفانه خیلی از اوقات شاید این‌ها رعایت نشود. 📚 خانم دکتر فیاض #دوشنبه #دوره_دوم_رشد #روابط_عاطفی @davat_namaz