به اولین روزه اباعبدالله
به اولین روضه اباعبدالله

تنهاترین سردار از گریه دست بردار
دق میکنی آخر ای مرد بی تکرار

خوشبختی اینه که‌هوامو داری

به دست و پات میوفتم ابوالفضل

طفل سه ‌ساله‌ی تو نزدیک یه ماهه
روزای خوبمون دیگه برنمی‌گرده

بمون بگم، واسه تو از داغ جوون بگم
از پیکر غرق به خون بگم، بمون بگم

یارا یارا دریاب ما را
ما پس زده‌ایم با غمت دنیا

هر روز هر شب توی رویاشم
وقت مرگم بغلت باشم

سرگشته‌ودیوانه،هرشب‌پی‌می‌خوانه

حسین‌ستوده

عباس