🔆 #به_چی_رای_بدم ؟ 🇮🇷 به ایرانی که در زمره امن ترین کشورهای جهان است . (طبق رده بندی دو موسسه معروف انگلیسی بنام «انترنشنالsos» و «کنترل ریسک») 🇮🇷 به ایرانی که قطب پزشکی خاورمیانه است 🇮🇷 به ایرانی که نامی از آن در لیست 50 کشور پر سرطان جهان وجود ندارد (طبق لیست منتشر شده توسط بنیاد بین المللی پژوهش در مورد سرطان) 🇮🇷 به ایرانی که دارای دومین ارتش قدرتمند سایبری جهان (به اقرار نشریه اکونومیست) 🇮🇷 به ایرانی که چهارمین کشور جهان در زمینه علم نانو است . 🇮🇷 به ایرانی که دارای سومین مرکز پیوند عضو برتر جهان (بیمارستان نمازی شیراز) 🇮🇷 به ایرانی که سریع ترین کشور جهان از نظر رشد نوآوری است . 🇮🇷 به ایرانی که سومین کشور پیشرفته جهان در زمینه دانش سلول های بنیادی است . 🇮🇷 به ایرانی که ششمین کشور پرتاب کننده موجود زنده به فضا است . 🇮🇷 به ایرانی که طراح و سازنده قدرتمند ترین سلاح تک تیرانداز جهان است . (باهر) 🇮🇷‌ به ایرانی که دومین کشور جهان در زمینه ساخت «هواپیمای خورشیدی استراتژیک ارتفاع بالا» بعد از آمریکا است . 🇮🇷 به ایرانی که بزرگترین تولید کننده متانول جهان است . 🇮🇷 *به ایرانی که یکی از چند کشور سازنده جت جنگنده در جهان است* . (جت کوثر) 🇮🇷 *به ایرانی که پنجمین کشور تولید کننده کاغذ از سنگ در جهان است* . 🇮🇷 *به ایرانی که تنها سازنده داروی آنژی پارس(درمان زخم های دیابتی) و ایمود (کنترل بیماری ایدز) در جهان است* . 🇮🇷 *به ایرانی که یکی از چند کشور سازنده دستگاه جراحی الکتریکی فرکانس بالا در جهان است* . 🇮🇷 *به ایرانی که 37 امین صادر کننده برتر جهان دربین 227 کشور است* . (طبق گزارش بخش اقتصادی سازمان سیا) 🇮🇷 *به ایرانی که دومین کشور سازنده دستگاه شتاب دهنده خطی پرتو درمانی در جهان است* . 🇮🇷 *به ایرانی که بزرگترین شکارچی پهپادهای فوق پیشرفته جاسوسی جهان است* . 🇮🇷 *به ایرانی که دوازدهمین کشور جهان در زمینه دندانپزشکی است* . 🇮🇷 *به ایرانی که یکی از چند کشور جهان که بیش از 95 درصد داروهای مورد نیاز مردمش را خودش تولید میکند* . 🇮🇷 *به ایرانی که سیزدهمین قدرت برتر جهان از نظر سیاسی نظامی و اقتصادی (طبق گزارش روزنامه ایندیپندنت انگلستان) است* . 🇮🇷 *به ایرانی که پرشتاب ترین کشور دنیا در زمینه رشد امید به زندگی (طبق جدول سازمان ملل) است* . 🇮🇷 *به ایرانی که یکی از چند کشور سازنده ناوشکن های اقیانوس پیما در جهان است* . 🇮🇷 *به ایرانی که پر سرعت ترین کشور جهان در زمینه رشد شاخص توسعه انسانی است* . (بر اساس جدول سازمان ملل) 🇮🇷 *به ایرانی که پنجمین کشور جهان در زمینه فناوری برتر قرن 21 یعنی لیزر است* . 🇮🇷 *به ایرانی که رتبه اول غرب آسیا و هفدهم جهان در زمینه پرورش آبزیان است* . 🇮🇷 *‌ به ایرانی که هشتمین کشور جهان از نظر گسترش خطوط لوله کشی گاز و بهره مندی مردم از گاز است* . 🇮🇷 *به ایرانی که از پیشرفته ترین کشورهای جهان در زمینه درمان ناباروری است* . 🇮🇷 *به ایرانی که بیستمین کشور جهان از نظر ترانزیت دریایی است* . 🇮🇷 *به ایرانی که دارنده چهارمین نیروی بزرگ دریایی جهان است* . (بر اساس رده بندی وب سایت آمریکایی BusinessInsider) 🇮🇷 *به ایرانی که دارنده بالاترین نرخ رشد پذیرش دانشجوی خارجی در جهان است* . (طبق گزارش سازمان یونسکو) 🇮🇷 *به ایرانی که پانزدهمین کشور جهان در زمینه دانش سلول های بنیادی است* . 🇮🇷 *به ایرانی که پر افتخار ترین کشور جهان از نظر فعالیت های قرآنی و تنها کشور جهان که یکی از شروط تصویب قانون در آن ، عدم تضاد با قرآن است* . 🇮🇷 *به ایرانی که رتبه نخست جهان در زمینه مبارزه با مواد مخدر در خاک خود را دارد* . (طبق گزارش سازمان ملل) 🇮🇷 *به ایرانی که برگزار کننده و مدیریت کننده بزرگترین تجمعات گسترده تاریخ جهان است* . (راهپیمایی های داخلی و خارجی و پیاده روی اربعین) 🇮🇷 *به ایرانی که تنها کشور جهان است که شکل حکومت آن از طریق انتخابات مشخص شده است* . (رای 98 درصدی به جمهوری اسلامی) 🇮🇷 *به ایرانی که تاب آورده ترین، مقاوم ترین و بالنده ترین کشور جهان در زیر سنگین ترین و گسترده ترین تحریم های جهان است* . 🇮🇷 *به ایرانی که هدف مسموم ترین موج های شایعه و القای اخبار نا امید کننده است* . 🇮🇷 *به ایرانی که بزرگترین نگرانی آمریکا بوده و هست* . 🇮🇷 *به ایرانی که این طومار، ظرفیت انعکاس همه ی افتخاراتش را نداشت* ... *حالا شما بگید چرا باید رای ندم* ⁉️ #رأی_میدهم #انتخابات https://eitaa.com/Delkadeh_313

بسم‌الله «ولی من رای میدم. چون پسرم اتیسم داره.» همینکه جمله‌ام تمام شد با ترمز محکم و ناگهانی راننده، همه هُل خوردیم سمت جلو. نمی‌دانم خشونت توی ترمزش به خاطر تعجب بود یا از مخالفت صریح و قاطعم با حرف‌هایش جا خورد. مسافران در حال نچ نچ داشتند خودشان را به عقب بر می‌گرداندند که راننده پنجره‌اش را پایین کشید تا صدای «گوسفند» گفتنش به ماشین جلویی برسد. از پنجره باز شده، سوز هوای بهمن‌ماه می‌خورد توی صورتم و مرا با خودش به بهمن پارسال می‌برد؛ وقتی که توی همین تاکسی‌های سبز رنگ نشسته بودم و بین انگشت‌هایمْ کاغذ آدرس داروخانه‌ای در کوچه پس کوچه‌های جنت‌آباد شمالی را فشار می‌دادم. یک واسطه بهم اطمینان داده بود که آنجا رسپیریدون دارد؛ قرصی کوچکتر از عدس. اندازه نقطه‌ای که توی زندگی پسرم بین کلمه مرگ و زندگی فاصله می‌انداخت. پسر دو ساله من، درکی از ارتفاع نداشت. این یک نوع کم‌حسی در اتیسم است. بدون آن قرص، ممکن بود خودش را از هر بالا بلندی به پایین پرتاب کند. آن سطح مرتفع می‌خواست مبل باشد یا قله‌ی سرسره‌ای در پارک. می‌توانست پشت بام خانه‌ای سه طبقه باشد یا پنجره باز ماشین در حال حرکت. وقتی به مقصد رسیدیم هوا تاریک شده بود. رفتم توی داروخانه خلوت. ناخودآگاه با صدای پایین‌تر از معمول از مرد پشت شیشه پرسیدم رسپیریدون دارید؟ مرد چند ثانیه‌ای به من نگاه کرد. انگار می‌خواست از دزاژ استیصال صورتم شناسایی‌ام کند که آیا واقعا کودک اتیستیک دارم یا نه. منتظر جواب دستگاه خیالی دروغ‌سنجی‌اش نماندم. نسخه را از کیفم بیرون کشیدم و گفتم «آقا بخدا برای همین کاغذ ۳۷۰ تومن پول ویزیت روانپزشک اطفال دادم. ثبت اینترنتی هم هست. می‌تونید کدملی بچه‌مو چک کنید.» بغض اگر چهره داشت، در آن لحظه حتما شکل من بود. سراغ رایانه‌اش نرفت. فقط جوری با احتیاط و آهسته برگه قرص را روی پیشخان گذاشت که انگار داریم کوکائین رد و بدل می‌کنیم. تشکرکنان قرص را توی دستم فشار دادم. هنوز در خروجی را باز نکرده بودم که صدای مرد توی داروخانه پیچید: «خانم این آخریش بود. دیگه اینجا نیاین.» آنجا به اشک‌هایم اجازه ریختن ندادم. اما کمتر از یک هفته بعدْ دیگر دلیلی برای اختفای اضطرابم نداشتم و می‌شد راحت و رها گریه کنم. توی تاکسی بودم. قرص‌های تو برگه یا بهتر بگویم، روزهای آرامش خانه‌مان، تمام شده بود. صبح زود، کاسه‌ی چه کنم را برداشته بودم تا آن را سمت متصدی داروخانه سیزده آبان بگیرم. راننده، رادیو را برای اخبار ساعت هفت روشن کرد. گوینده اخبار، اول مطمئن‌مان کرد که اینجا تهران است؛ و صدا، صدای جمهوری اسلامی ایران. بعد جوری که انگار مخاطبش فقط خود خود من باشم متن اولین خبر را خواند: «دانشمندان ایرانی توانستند قرص رسپیریدون را بومی‌سازی کنند. ماده اولیه این دارو در لیست جدید تحریم‌ها علیه ایران قرار داشت. این دارو برای درمان و کنترل اتیسم به کار می‌رود...» نه صورتم را پوشاندم و نه صدایم را پایین آوردم. اشک شادی که پنهان کردن ندارد. شیرین‌تر این که تنها بیست روز بعد، همسرم با سه برگه رسپیریدون از داروخانه‌ی محله‌مان به خانه آمد. من رای می‌دهم چون پسرم اتیسم دارد. چون می‌دانم اگر با صندوق‌های خالی اقتدار و امنیت این مملکت خال بردارد، هزاران مادر نگران مثل من، باید برای داروهای ساده‌ای مثل تب‌بر و سرماخوردگی، مسیر پر رنج مرا طی کنند. تازه معلوم نیست آن موقع اصلا سیزده آبانی باشد... صدای بوق ممتد راننده مرا به بهمن ۱۴۰۲ و حوالی انتخابات برگرداند. زنی با غیظ داشت راجع به چای دبش و قیمت گوشت و شاسی‌بلندهای نماینده‌ها حرف می‌زد. پسر جوان کنارش که نگاه خیره‌ی معذب‌کننده‌ای به یقه‌ی باز زن داشت، در تایید حرفش گفت: «آدم یه گوسفند توی مراتع سوییس باشه شرف داره به اینکه یه شهروند باشه تو این مملکت خراب شده» خواستم بگویم خیلی از مردمان سرزمین‌های جنگ زده اطرافمان هم رفتند سوییس؛ منتها مثل گوشت گوسفندی، قلب و چشم و کلیه‌شان با قاچاق اعضای بدن رفت توی فریزرهای اروپا نه مراتع سرسبزش! اما نمی‌شد. چون هم به مقصد رسیده بودم و هم بعید بود پسرک خبری از آمار شهروندان ربوده شده یا مفقود شده‌ی لیبی و عراق و سوریه، در خلال جنگ‌های داخلی‌شان داشته باشد. در را که برای پیاده شدن باز کردم از راننده پرسیدم: «این عبارت *آهسته ببندید* که زیر دستگیره نوشته رو خودتون میدید بزنن یا سازمان تاکسی‌رانی برای همه ماشینا میزنه؟» راننده که انگار سر درد و دلش باز شده باشد گفت: «نه خواهر من! خودم زدم. خون دل خوردم تا این ماشینو خریدم. مردم مراعات نمی‌کنن که! باید خودم حواسم بهش باشه. به امید به این و اون باشیم که کلامون پس معرکه است.» با خنده‌‌ام تاییدی نثارش کردم و گفتم: «چقدر خوبه آدم به چیزی که مال خودش می‌دونه تعلق و تعصب داشته باشه، حالا چه ماشینش باشه، چه وطنش!» #انتخابات #رای_میدهم https://eitaa.com/Delkadeh_313

خییییییییییلی قشنگ خونده حسین طاهری 😍👌 #رای_میدهم💚🤍❤️