سعی کردم خیلی به این احتمالات فکر نکنم. یه نفس عمیق کشیدم و کمی شالم رو جلو آوردم ! از ماشین پیاده شدم و رفتم تو ! یه خونه ی دو طبقه بود که مردها از پله میرفتن بالا و زن ها میرفتن تو طبقه ی همکف ! بوی خوبی میومد ! یکم این پا و اون پا کردم. نمیدونستم دارم چیکارمیکنم !! کفشام رو درآوردم و موهایی که رو صورتم بود رو دادم پشت گوشام و شالم رو باز جلوتر آوردم. استرس گرفته بودم ! صدای حرف زدن میومد ! یه بار دیگه نفس عمیق کشیدم و رفتم داخل! یه اتاق هفتاد ، هشتاد متری بود ! چشمم رو دور اتاق گردوندم و یه جای خالی رو هدف گرفتم ! بیخیال همه ی نگاه هایی که با تعجب دنبالم میکردن ، سریع رفتم همونجا نشستم و سرم رو انداختم پایین ! با پاهایی که جلوم جفت شدن، ترسیدم ! سرم رو بلند کردم. دوتا چشم مهربون با لبخند نگاهم میکردن ! - بفرمایید عزیزم . چایی رو برداشتم و به زور لبخند زدم ! - ممنونم . پشت سرش یکی دیگه جلوم خم شد و با دوتا دستش کاسه ی پر از قند رو بهم تعارف کرد. معمولا چایی رو بدون قند میخوردم، اما دلم نیومد دستش رو رد کنم. فضای آرومی بود. هرچند سر و صدا بود ولی آروم بود !! سرم رو انداخته بودم پایین و با انگشتام بازی میکردم و احساس میکردم چندین جفت چشم بهم خیره شدن و از این فکر از تو داغ میشدم !! ساعتمو نگاه کردم ، نهایتا نیم ساعت دیگه میتونستم اینجا باشم و باید بعدش میرفتم که دیرم نشه. از طرفی هم حوصلم داشت سر میرفت. بعد از چند دقیقه صلوات فرستادن و همگی ساکت شدن ! و بلافاصله صدای یه آقایی تو اتاق پیچید. یه دعایی رو خوند و بعد شروع کرد به حرف زدن ! چشمامو با تأسف بستم "حتما باز یه آخوندی رفته بالا منبر !" میخواستم پاشم برم ، اما ... " مگه من نیومده بودم ببینم اینجا چه خبره!؟ بعدم بیست دقیقه بیشتر وقت ندارم . بیست دقیقه میشینم ببینم چی میگن که اون هفته ای دو شب میاد اینجا بعدشم میرم! " با این فکر ، خودم رو قانع کردم و بی میل گوشم رو دادم به صدایی که میومد! #فصل_ششم "پس گفتیم اگر این رو قبول کنی ، دیگه الکی جزع فزع نمیکنی !! دیگه ناامید نمیشی ، افسرده نمیشی ، اصلاً مگه بچه شیعه باید افسرده بشه؟؟ جمع کن خودتو !! این لوس بازیا چیه؟! آقا خدا بدش میاد تو رو این شکلی له و لورده و داغون ببینه!" گوشم تیز شد !! یعنی چی؟؟ چیو باید قبول کنی که افسرده نشی؟! اه ... چرا اوایل حرفشو گوش ندادم؟؟!! "تو اگر شاد نبودی ، اگر سرحال نبودی ، اگر لذت نمیبردی از دینداریت ، لطف کن خودت رو دیندار معرفی نکن ! آبروی دین رو نبر !!" با تعجب به اسپیکری که گوشه ی اتاق بود نگاه کردم !! " دین و شادی ؟!! دینداری و سرحالی !؟؟؟ هه! توهم زدی حاجی؟ " پوزخند زدم و دوباره سرم رو انداختم پایین. "راجع به این مسئله شب های قبل زیاد حرف زدیم. دیگه تکرار نمیکنیم . بحث امشب اینه که یکی دیگه از فواید قبول واقعیت های دنیا ، اینه که بهتر به هدف خلقتت میرسی !" دوباره به اسپیکر نگاه کردم! خلقت؟ هدف؟ همون چیزی که دنبالش بودم ...!! از اینکه قسمت اول حرفشو نشنیده بودم دوباره حرصم گرفت و لبمو گاز گرفتم ! "اونوقت دیگه وقتت رو تلف نمیکنی ! حالا بگو ببینم هدف خلقت چی بود؟ تو که خودت ، خودتو خلق نکردی ! پس کسی تو رو خلق کرده. تو خلق شدی که به چی برسی؟! مگه نمیتونست تو رو به شکل یه حیوون خلقت کنه؟ چرا انسان خلقت کرد ؟! به من بگو چرا ؟؟" چپ چپ نگاه کردم تو دلم گفتم خب اگر میدونستم اینجا چیکار میکردم! بگو دیگه !! "برو از سازندت بپرس برای چی تو رو خلق کرده؟ میدونی بپرسی چی میگه؟ میگه من زمین و آسمون رو خلق کردم برای تو ! اما تو رو خلق کردم برای خودم...... خودش !!! تورو برای خودش خلق کرده !! بفهم اینو ! بِکَن از این دغدغه هایی که برای خودت درست کردی! بیا برو ... تو کار مهم تری داری ! تو خلق شدی برای رسیدن به اون !!" گیج و مات نشسته بودم و هرچی بیشتر سعی میکردم ،کمتر میفهمیدم ! حرفاش رو نمیتونستم تو ذهنم بالا پایین کنم ! هرچی میشکافتم ، به چیزی نمیرسیدم !! نیم ساعت رو گذشته بود ، دلم نمیخواست برم ... اما حسابی دیرم شده بود ! یه نگاه دیگه به اسپیکر انداختم و بلند شدم. وقتی اومدم بیرون ، تعجب کردم ! سر و ته کوچه رو نگاه کردم اما خبری از ماشینش نبود !! سوار ماشین شدم و روشنش کردم. اما با دیدن برگه‌ای که زیر برف پاک‌کن گذاشته شده بود، دوباره پایین رفتم. کاغذ تا خورده رو برداشتم و بازش کردم. جمله‌ی عجیب روش رو چند بار خوندم اما متوجه منظورش نشدم. " همیشه گذشتن، مقدمه‌ی رسیدن است!" 🦋