کارگࢪدانے
مث شما بودن بࢪاے
ما ڪہ کاࢪگردانیم آرزوستـــ 😍☺️
شهادت شما نشاݩ
داد
حتما بࢪاے شهید شدن نیاز
نیست فࢪد نظامی باشے
فقط کافیستـ ڪہ شهدایے باشی🙂💔
#شهیدآوینی
#کارگردان
🌱Join→↓
『 @Dokhtarane_parva 』
هدایت شده از روضه فکر
#صرفاجهتاطلاع 🌱
شبا
وقتی میری تو مود افسردگی
آهنگای شاد نجاتت نمیدن
آرامش توسط دعای کمیل بدست میاد !
#صددرصدتضمینی
『 @refighegomnam 』
#شهید_یعنی.....🙃🕊
#سکانساول⇊•°•
-حسين؟
+اوهوم!
-اميرعلۍ؟
+آرہ!☺️
-سبحان؟
+اممم...آرہ!
-هادۍچی؟هادۍ؟
+اينمقشنگہ!😅
-چيزہ... ببيناينمعلامتزدما،محمدامين؟
+اينمخوبہ!😌
زنكتابرامےاندازد.😐
-اۍبابا !...
منكہنميگمدرموردقشنگيشوننظربدی!😐
بگوكدومبهترہ!
يكيشوانتخابکنديگہ!!😒
مردميخنددوباشيطنتنگاہميكند:🤪
+اسمحالامهمنيست...(مکث)
مهماينہكہقيافشبہمنميرہ!😎
-چی؟!چیگفتی؟!😏
صبركنبيينمچیگفتی؟😒
+كپۍمنميشہ! ... حالاببين!!😅
زنكہسعیميكندقيافہیجدۍخودشرا حفظكردہوزيرخندہنزند، كـتابراسمت ديگرمبلسرميدهدورويشرابہحالتقهر
برميگرداند!😒
مردبامهربانۍمیخندد!☺️
-حالامیبينيمديگہکیميبَرہ!😇
🎞 #سکانسدوم⇊•°•
زنآهستہكنارتابوتزانوميزند.😔
نوزادرارویسينہیبابامیگزارد.
-توبُردی ....راستۍ ... 💔
حسين؟ اميرعلي؟ سبحان؟ هادۍ؟محمد
امين؟ ... نگفتیاسمشوچیبذارم... ؟!😔
#شهیدسجادطاهرنیا
#روایت_همسر_شهید
🌱Join→↓
『 @Dokhtarane_parva 』
دستانت منبع آرامش
مݩ است😌❤️
آغوشتـ خانہ امن
من است😄
و خودت تمام
من هستے❤️ با تو
خودم ࢪا پیدا مے کنم رفیق جانم😍❤️
#رفیقانه
#رفیق_جانم
🌱Join→↓
『 @Dokhtarane_parva 』
هر چه دل تنگت میخواهد بگو 😉😅
https://harfeto.timefriend.net/16274663206535
جواب 👇
@nashnasparva
منتظرتونیم😉😜
🔴 یک معادله ریاضی زیبا
شاید تا بهحال این سؤال براتون پیش اومده كه جمعه روز فرده یا زوجه؟
جواب این پرسش اینه:
جمعه نه فرده و نه زوجه
بلكه تركیب فرد و زوجه
یعنی روز "فر جه"
اللهم عجل لولیک الفرج
تعداد جمعه های یک سال 52 تاست.
و تعداد روزهای یک سال 365 روز.
🔹 بنابراین تعداد روزهای غیر جمعه:
365-52=3️⃣1️⃣3⃣
چه پیام زیبایی دارد 👇👇👇
یعنی ای شیعه و ای منتظر ظـهور!!
در روزهای کاری هفته
باید کاری کنی که جزء این 3️⃣1️⃣3️⃣ نفر
باشی و آنگاه در روز جمعه منتظر ظهور باشی
🌱Join→↓
『 @Dokhtarane_parva 』
#مسیحاےعشق
#پارت_پنجاه
وارد سالن می شوم،فاطمه را میبینم که ردیف دوم نشسته،برایم دست تکان میدهد. محسن را
هم میبینم. ردیف اول. از کنارش که رد میشوم آرام میگویم: سلام آقای علایی.
سربلند میکند:عه،سلام خانم نیایش.
کنار فاطمه مینشینم.باهم روبوسی میکنیم،دو هفته ای میشد که ندیده بودمش.
آرام میگوید:دلم برات تنگ شده بود.
:_منم همینطور..
استاد وارد سالن میشود و بعد سلام و علیک می گوید:خب خانم زرین،امروز چه شعری برامون
آوردین؟
فاطمه میگوید:شرمنده استاد،امروز هیچی
:_ای بابا،چقدر حیف..خب بذارید از شاعر عزیزمون آقای محمودی دعوت کنم تشریف بیارن.
*
جلسه تقریبا رو به اتمام است،فاطــمه مدام عطســه میکند. محسن با نگــرانی برمیگردد و
نگاهش میکند.
استاد بلند میگوید:خب این جلسه هم عالی بود،هفته ی آینده می بینمتون
فاطــمه عطسه میکند،میخندم. گونه های سرخ شده اش بامزه اند!
استاد کیفش را برمیدارد و از سالن خارج میشود.
مشغول جمع و جور کردن وسایلم میشوم، نگاهم به محسن میافتد.
در حالی کـه از سالن خارج میشود؛نگران به فاطمه نگاه میکند.
زیر لب میگویم:خـوش بـه حالت فاطــمه
:_چرا؟
:+داداشت،همش با نگرانی نگاهت میکرد
فاطــمه بلند میشود و با اخم می گوید:نه خیر،نگرانی اش از دوست داشتن نیست،آقا عذاب
وجدان دارن
بلند میشوم و کیفم را برمیدارم:چی شده فاطــمه؟
:_هیچی عزیزم،چی میخواستی بشه؟جواب یه فنجون آبی که من روش ریختم رو با سه تا پارچ
آب داد
:+تو این ســرما آب بازی می کردین؟
:_بله تو همین ســرما!
از ساختمان خارج میشویم،محسن آن طرف تر به انتظار فاطمه ایستاده است. فاطمه با دیدنش
چهره در هم میکشد و آرام میگوید:ایییییش
از رفتارهای بچگانه اش خنده ام میگیرد،من خوب میدانم که جانش درمیرود برای داداش
محسنش!
از جلوی محسن رد میشویم،فاطمه بی محلی میکند،میخواهم چیزی بگویم اما فاطمه نمیگذارد
:_هیچی نگو
برمیگردم و میبینم محسن پشت سرمان میآید،سعی میکند فاصله اش را کم کند و چند بار
فاطمه را صدا میزند:خانمـــ زریـن،خانمـ زرین
فاطمه اهمیت نمی دهد و ریز میخندد.
محسن پاتند میکند و جلویمان را میگیرد؛اخم کرده،واقعی و باجذبه.
میگوید:مگه صدات نمیکنم؟؟حواست کجاست؟
فاطمه خونسرد میگوید:همین جاست
محسن نگاهش میکند و جدی می گوید:فاطمه،چند بار بگم؟نه در شأن توعه که کسی دنبالت
راه بیفته،نه در شأن منه که دنبال دو تا دختر راه برم،می فهمی؟؟همه ی شهر که نمیدونن ما
خواهر و برادریم...
فاطمه نمیتواند جلوی خنده اش را بگیرد،بلاخره خودش را میبازد:الهی قربون داداش غیرتی
خودم بشم
غیرت!
دلــم میگیرد،چقدر واژه ی غریبیست در خانه ی ما
محسن سعی میکند لبخندش را پنهان کند،آرام میگوید:میخوای ماشین بمونه؟
فاطمه میگوید:نه ممنون
محسن خداحافظی میکند و میرود. فاطمه با شیطنت نگاهم میکند.
میگویم:چیه؟
:_هیچی،فقط در طول جلسه سه چهار بار یه اسم رو تو دفترت نوشتی و خط زدی
با تعجب میگویم:فاطـــمه؟حواست به شعر بود یا به من؟؟؟
:_بیخیال این حرفا،بگو دانیال کیه؟؟
:+فاطمه؟؟؟
:_ایش،خب نگو...خسیــــــــــــس
رفتارهایش بامزه است. همه چیز را میخواهم به او بگویم،اما واقعا حواسش جمع است،چه خوب
است خواهری مثل او داشتن...
فاطمه پیشنهاد کافه ی انتهای خیابان را میدهد. با هم راه می افتیم.
شروع میکنم
:_میدونی فاطمه؟ آقای رادان یکی از همکارای بابامه و دوستش محسوب میشه. از وقتی من
بچه بودم خیلی باهاشون رفت و آمد داشتیم.
:+آهان،شب عید مهمونی شون دعوت شدی؟
:_آره،پسرشم دانیال،بچه که بودیم هم بازی من بود.
با شیطنت می خندد
:+خـــــــب....
:_امشب میخوان بیان واسه...واسه خواستگاری
🌱Join→↓
『 @Dokhtarane_parva 』
#مسیحاےعشق
#پارت_پنجاه_یکم
:+مبارکه
:_چی میگی؟؟میدونی چقدر با من فرق داره؟
:+نیکی،من حس میکنم اینکه اون حاضر شده با این همه فرق و اختلاف عقیده پا پیش بذاره
یعنی واقعا بهت علاقه داره
:_برام فرقی نمیکنه
:+پس چرا گذاشتی بیان خواستگاری؟
:_مجبور شدم،بابام ازم خواست. من مطمئنم خونواده اش اصلا راضی نیستن..
:+نیکی یه چیز بگم؟برنگردیا،ولی از وقتی از ساختمون اومدیم بیرون،این ماشینه دنبالمونه.
میخواهم برگردم که فاطمه چادرم را میکشد:حواست کجاس؟میگم برنگرد
با گوشه ی چشم نگاه میکنم،اتومبیل مشکی با شیشه های دودی. داخلش هیچ چیز مشخص
نیست.
:+نه بابا،شاید مسیرشه
:_اگه مسیرشه،چرا این همه آروم میره؟
:+نمیدونم...وای دارم میترسم فاطمه
:_نترس،ما داریم راهمون رو میریم دیگه،فقط تند تر
پاتند میکنیم،صدای باز شدن در ماشین میآید و بعد صدای قدم هایی پشت سرمان. میترسم!
حتی نمی توانم برگردم و پشت سرم را نگاه کنم.
صدای پاهای پشت سرمان تندتر میشود،یعنی نزدیک تر!
ناگهان صدای محسن را تشخیص میدهم:مشکلی پیش اومده آقا؟؟؟
فاطمه میگوید:بدبخت شدیم نیکی،محسن اومد
صدای ایستادن ماشین میآید و پیاده شدن یک نفر...
آنقدر میترسم که جرئت نمیکنم برگردم..
فاطمه برمیگردد:نیکی دست به یقه شدن،وای این آقا چقدر متشخص به نظر میرسه..
صدای داد و فریاد بالا میرود. فاطمه مینالد:محســـــن؟
صدای آشنایی به گوشم میخورد:پس آقامحسن شمایی؟
برمیگردم،چشمانم خیره میماند به آنچه میبینم..
محسن یقه ی عمووحید را گرفته و آقاسیاوش هم اینجاست
حیرتم در یک کلمه خلاصه میشود:عمـــــــو
محسن دست میکشد و با تعجب به من و بعد به عمو نگاه میکند...
عمو لبخند میزند:دمت گرم خوش غیرت
محسن،یقه ی بارانی عمو را مرتب میکند و میگوید
:_من...من شرمندم...ببخشید...فکر کردم...یعنی...
عمو آرام به بازوی محسن میکوبد:ممنون که حواست هست...
عمو به طرف من برمیگردد..
فاطمه هم مثل من،هول شده. با اضطراب میگوید: سـَلام
عمو از رفتار فاطمه خنده اش گرفته:سلام
من هنوز مبهوتم،نمیدانم خوابم یا بیدار؟؟
عمو با لبخند میگوید:علیک السلام نیکی خانم
حتی پلک هم نمیزنم.
عمو دستش راجلوی صورتم تکان میدهد:فرمانده؟
اشک هایم بی اجازه صورتم را تر میکنند و تناقض عجیبی با لبخند روی لبم ایجاد کرده...
دلم میخواهد بدوم و بغلش کنم،اما میدانم کار درستی نیست و عمو هم خوشش نمیآید.
آرام میگویم :عمــــــو
عمو،شیرین میخندد:خداروشکر یه کلمه حرف زدی،ترسیدم عموجان
:_کی اومدین؟؟چه بی خبر؟؟
:+خیلی وقت بود،میخواستیم بیایم. گفتیم سورپرایزت کنیم ولی بیشتر خودمون سورپرایز شدیم
با این حرکت تو!
اشکهایم را پاک میکنم و از ته دل لبخند میزنم:فاطمه،عمو وحیدم،ایشونم آقاسیاوش هستن.
عمو جان،ایشون هم فاطمه،دوستم،و برادرشون آقامحسن.
محسن همچنان خجالت زده است:من شرمندم آقای نیایش...نشناختمون
عمو ميگوید:دشمنت آقامحسن،این حرفا چیه؟
فاطمه میگوید:خب نیکی جون،ما بریم دیگه.. راجع اون قضیه ام،خبرم کن هرچی شد.. ]به طرف
عمو برمیگردد[خیلی از دیدنتون خوشحال شدم،آقای آریا خب با اجازه تون..
محسن هم دوباره معذرت خواهی میکند و میروند.
سوار ماشین میشویم.
سرخوشم.آمدن عمو بهترین اتفاق ممکن است
:_عمو،کی اومدین؟
:+با تو که حرف زدم،راه افتادیم رفتیم فرودگاه و الانم که در خدمت شماییم.
:_ماشین از کجا آوردین؟
:+دوست خوب داشتن،این موهبت هارم داره دیگه
و به سیاوش که پشت فرمان نشسته نگاه میکند و میخندد.
سیاوش میگوید:بابا خجالت نده داداش
عمو به طرف من برمیگردد:خب نیکی خانم،زنگ بزن به مامانت اینا بگو پیش من هستی و قراره
امشب ببری ما رو بگردونی،تازه باید شام مهمونمون کنی
آب دهانم را قورت میدهم:امشــــب؟؟؟
:+آره دیگه،خیلی خب خسیس،خودم مهمونتون میکنم...
نمیدانم چطور بگویم،با حضور سیاوش معذب شده ام
:_آخه امشب....
سیاوش متوجه اوضاع غیرعادی میشود،کنار خیابان نگه میدارد.
عمو میپرسد:چی شد سیاوش؟
:+برم یه چیزی بخرم،بیام.
از ذهنم میگذرد:چقدر فهمیده است...
سیاوش پیاده میشود و تنهایمان میگذارد،عمو به طرف من برمیگردد: خب امشب چه خبره؟؟
:_راستش...راستش نمیدونم چی بگم...عمو... امشب قراره واسه من خواستگار بیاد...
:+نگفته بودی... حالا کیه طرف؟
:_پسر همکار بابا،آقای رادان
:+عه،دانیال؟
:_میشناسینش؟
:+آره به بار دیدمش با محمود،چرا به من نگفتی شیطون؟
:_قضیه اصلا اونطوری نیس عمو،من به خاطر بابا قبول کردم
:+نوچ...ای بابا...
🌱Join→↓
『 @Dokhtarane_parva 』
هدایت شده از •|کانالرسمیشهیدحاجحمید سیاهکالی مرادی |•
۱۵ مرداد سالگرد شهادت شهید عباس بابایی🌹🌹
@modafehh
#سیدناخامنهای:
✨جمله کارهای بسیار مهم،
کتابخوان کردن زنان است.
#آقامونه | #کتابخوانی | #مقام_معظم_دلبری
🌱Join→↓
『 @Dokhtarane_parva 』
هدایت شده از کانال رسمی شهید محمدرضا دهقان امیری
بسم الرب الشهداء و الصدیقین
#اطلاعیه
فروشگاه مجازی وصال
عرضه کننده محصولات فرهنگی و مذهبی
در این فروشگاه محصولاتی از قبیل
پیکسل و دفترچه و جانماز با طرح
شهیدمحمدرضادهقانامیری موجود شد
جهت مشاهده و سفارش محصولات
به کانال زیر در پیام رسان ایتا مراجعه نمایید
|• @vesal_shop
#حدیث_طوری
#امیرالمؤمنین(ع): 🌱
«هیچ عمل و طاعتی نزد خدای با عزّت و جلال از نماز محبوب تر نیست، پس هیچ چیز از امور دنیا از بجا آوردن نماز در وقت هایش شما را مشغول نگرداند، زیرا خداوند با عزت و جلال جماعت و گروهی را مذمّت کرده و فرموده است:
کسانی که از نمازشان غفلت می ورزند یعنی وقت های آن را سبک می شمارند.
(وسائل الشیعة، ج 4، ص 113 )
#نماز_اول_وقت
🖤 ➣『 @Dokhtarane_parva 』
#امام_خمینے:
✨ اگر دانشگاه واقعا اسلامے باشد، یعنے در ڪنار تحصیلات، تہذیب و تعہد نیز باشد، مےتواند ڪشور را نجات بدهد.
( صحیفہ امام، ج۱۳، صص۱۳ ۴_۴۱۲ )
🖤 ➣『 @Dokhtarane_parva 』
#سیدناخامنهای:
✨ فراموش نڪنیم ڪہ ڪار، تلاش، امید، صبࢪ و برنامہریزے، لازمھ حرڪت از این مسیرهای مہم است. مسیرۍ ڪہ ما داریم حرڪت میڪنیم، مسیر مهمی است؛ یڪ مسیرے است کہ میتواند تاریخ جہان را متحول ڪند.
♥️ ⇨ ۱۳۹۱/۷/۱۹
↯ #آقامونه
↯ #تحول
↯ #برنامہ_ریزے
🖤 ➣『 @Dokhtarane_parva 』
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
زیباتࢪین عاشقانہ اے
ڪہ
تا حالا دیدم 😂❤️
#عاشقانه
🖤 ➣『 @Dokhtarane_parva 』
#مسیحاےعشق
#پارت_پنجاه_دوم
سیاوش سوار میشود،برایمان آب میوه پاکتی گرفته...
:_ممنون آقاسیاوش.
میگوید:نوش جان
عمو میگوید:سیاوش جان،شرمنده..امشب گردش نمیشه، بمونه واسه فردا
آقاسیاوش میگوید:باشه عیبی نداره
:_پس دمت گرم،یه جا ما رو پیاده کن
:+تو مگه با من نمیای؟
:_نه راستش،امشب واسه این نیکی خانم قراره خواستگار بیاد....
آبمیوه،میپرد گلوی سیاوش....سرفه میکند
حس میکنم،خون به صورتم هجوم میآورد:عمو؟؟؟
سیاوش دور لبش را پاک میکند...
نمیدانم چرا،دلم نمیخواست او بداند.. سکوت وحشتناکی حاکم میشود،حتی عمو ساکت
است،فقط آدرس میدهد و سیاوش خیایان ها را میگردد...جلوی خانه میرسیم. شب شده است و
من دلم گرفته...
کش چادرم را باز میکنم و آن را داخل کیف میچپانم. عمو با سیاوش دست می دهد و پیاده
میشود.
زیر لب میگویم:خداحافظ
میخواهم پیاده شوم که سیاوش میگوید:مبارکه..
صاف مینشینم و محکم،بدون هیج شکی میگویم:امشب قرار نیس هیچ اتفاق مبارکی
بیفته...بااجازه
منتظر جوابش نمی مانم... پیاده میشوم. در را با کلید باز میکنم و وارد حیاط میشوم. عمو برای
سیاوش دست تکان میدهد و سیاوش میرود... وارد خانه میشوم. مامان به طرفم میآید:هیچ
معلومه تو کجایی...بدو الانه که....
عمو پشت سرم داخل میشود،مامان ادامه ی حرفش را میخورد.
عمو سرش را پایین میاندازد:سلام
مامان با پوزخند میگوید:عه؟ باز اومدی چه آتیشی تو زندگیم بندازی؟
:_مامان
:+نیکی تو حرف نزن... به حساب تو بعدا میرسم...
عمو ساکت است و هیچ نمیگوید... دلم نمیخواهد مامان به او توهین کند.
:+ بدون دعوت جایی رفتن اصلا خوب نیست
میگویم :ایشون بدون دعوت نیومدن،من ازشون خواستم...مامان عمو باید باشن،اگه عمو نباشه
منم نیستم
صداي بابا میآید:معلومه که وحید هم باید باشه
سرم را پایین میاندازم: سلام بابا
بابا سر تکان میدهد:زود آماده شو،الان مهمونا میان
دست عمو را میگیرم و به طرف اتاقم می برمش.
صدای مامان میآید و حرف های بابا که قصد دارد آرامش کندـ
عمو در اتاقم میچرخد:چه اتاق قشنگی
:_عمو،من بابت رفتار مامانم...
:+هیس،بدو عروس خانم آماده شو دیگه
:_عمو،عروس کیه؟شما چرا این حرفا رو میزنین..
عمو لبخند میزند..
★
کراوات عمو را مرتب میکنم عمو با لبخند میگوید:خوشگل شدیا
اخم ساختگی میکنم:نبودم؟
:_بودی،بیشتر شدی..
به طرف آینه برمیگردم. دلم نمی خواست اینها را بپوشم اصرار عمو باعث شد..
مانتوی بلند بنفش پوشیده ام و روسری روشن.
:+عمو این لباسا خوب نیستن
:_چرا؟
:+خیلی روشنه
:_خوبه اتفاقا،خب عروس که نباید تیره بپوشه،اونم وقتی تو یه جمع نماینده ی مذهبیاس
دوباره به خودم نگاه میکنم. ساعتم را دور دستم میبندم.
:_نیکی؟
:+هوم
:_هوم چیه بچه؟برنامت چیه؟
:+هیچی،در معیت شماییم دیگه
:_راجع این پسره میگم،دانیال
سرم را بلند میکنم.
:+هیچی،گفتم که... کل برنامه ی امشب به خاطر باباس
:_نیکی جان ایمانت رو به رخش نمیکشی ها
:+چشم
:_چیزی که نداره،به روش نمیآری ها
:+سعی میکنم
:_عموجان با منطق جواب احساسش رو دادن،یه کم بی انصافیه...حواست باشه ها
:+عمو امشب هیچی نمیشه...من هیچ سنخیتی با این آدم ندارم...همین رو بهش میگم،تموم...
:_چی بگم..
صدای در میآید و بعد صدای خوش و بش...
🖤 ➣『 @Dokhtarane_parva 』
#مسیحاےعشق
#پارت_پنجاه_سوم
با عمو به سالن میرویم.
عمو بلند سلام میدهد و بعد با رادان و دانیال دست میدهد.
دانیال کت و شلوارخوش دوخت سرمه ای پوشیده و پیشانی اش کمی سرخ به نظر می رسد.آرام
سلام میدهم و کنار عمو مینشینم.
رادان میگوید:آقاوحید مشتاق دیدار.
عمو لبخند میزند:کم سعادتی از بنده بوده..
سرم پایین است،اما نگاه های سنگین را حس میکنم.
منیر چای میآورد.
رادان در حالی که فنجان را برمی دارد با خنده میگوید:نیکی خانم این چای وقتی میچسبید که
شما برامون میآوردی ها مگه نه دانیال ؟
شهره،مادر دانیال با زهرخند میگوید: فعلا نیکی جون مشغول کارای دیگه هستن،وگرنه پسر
ساده لوح من رو چه به این ازدواج؟!
دانیال میغرد:مامان
متلکش داغم میکند،میخواهم جواب بدهم اما نگاه عمو به آرامش دعوتم میکند.
سرم را پایین می اندازم و با بندهای انگشتانم بازی می کنم.
مامان با حالت عصبی میگوید:شهره جون،نجابت نیکی از اول زبونزد همه بود،چه برسه به
الان،خودت بهتر میدونی...
★
پله ها را آرام بالا میروم،دانیال هم پشت سرم میآید
مبل ها را نشان میدهم:بفرمایید
دانیال مینشیند و من هم روبه رویش.
سرش پایین است،خجالت به او نمیآید...
چند دقیقه ای میگذرد،با دو انگشت یقه اش را میگیرد:گرمه،نه؟
:_من گوش میدم
:+از کجا شروع کنم؟ آخه اولین بارمه
و لبخند میزند...
:_آقادانیال
خنده اش را میخورد و تلخ می گوید
:+قبلا آقا قبل اسمم نبود...
:_قبلا گفتید،منم جواب دادم:گذشته تو گذشته،مُرد.. اون نیکی هم مرد.. آقادانیال،من نسبت
به شما خیلی احترام قائلم،ولی واقعا این پیشنهاد شما از پایه و اساس غلطه،من و شما اونقدر با
هم فرق داریم که اگه بخواهیم هم نمیتونیم شبیه هم بشیم..
مضطرب میگوید
:+من هرجوری شما بگید میشم،اصلا ریش میذارم،از این انگشترا دستم میکنم،به خاطر تو..با
هم میریم مشهد،آره؟مشهد خوبه دیگه؟مکه میریم،ها؟
:_ایرانیا رو مکه راه نمیدن...
:+خب..خب میریم یه جای دیگه،من همون جوری میشم که شما دوس داری
دلم برای تقالی بیهوده اش میسوزد.
:_آقادانیال... من دنبال کسی هستم که کاملم کنه،من مکملش باشم. من دلم نمیخواد شما به
خاطر من ریش بذارید و اینا.. اصلا شما که کامل در جریانید،من دور از چشم پدر و مادرم چادر
سر میکنم. دوست دارم وارد خانواده ای بشم که از این قضیه استقبال کنن...نه اینکه مثل
خونواده ی خودم....
:+باشه من....من از خونوادم جدا میشم
:_من نمیخوام اسباب دردسر باشم...همین الانشم بین خونواده هامون تنش ایجاد شده..من
دلم نمیخواد...نشدنیه آقادانیال،خواهش میکنم تمومش کنید...
بلند میشوم و راه میافتم،از پشت صدایش بلند میشود:پس تکلیف دل من چی میشه؟
برمیگردم:یه کم فکر کنید...خواهش میکنم، این خواسته ی شما غیرمنطقیه،ما هیچ جوره شبیه
هم نیستیم،نه..
بدون لحظه ای مکث از پله ها پایین میروم. بابا و رادان مشغول بگو و بخند هستند و مامان و
شهره با اخم نشسته اند. عمو وحید آن طرف با موبایل حرف میزند.
آرام مینشینم،توجه همه جمع من میشود. رادان با خنده میگوید:خب دهنمون رو شیرین کنیم؟
دانیال میآید و مینشیند.با حرکات عصبی دستمالی برمی دارد و پیشانی اش را خشک می کند.
گلویم را صاف میکنم:با همه ی احترامی که براتون قائلم،جواب من منفیه..
دانیال عصبی سر تکان میدهد.
شهره با شادی بلند میشود:خب انگار نیکی جان هم مثل ما راضی نیس،بهتره ما بریم دیگه
رادان هم بلند میشود:نیکی جان،یه کم بیشتر فکر کن...
★
با عمو،کنار استخر نشسته ایم..
:_انگار بابات و رادان،بیمیل نبودن..پسره خیلی داغون بود،چی بهش گفتی تو؟
:+حرفایی که باید میشنید...
صدای موبایل عمو بلند میشود .
:_ای بابا،از سر شب هزار بار زنگ زد
:+کی؟
:_سیاوش..
نمیدانم چرا ناخودآگاه لبخند روی لب هایم مینشیند...
🖤 ➣『 @Dokhtarane_parva 』