#رمان_اورا...📕 #پارت_شصت_وپنجم🌺 قبل اینکه حرفی بزنه دوباره با بغض گفتم _ خواهش می کنم... _ اشکام رو که دید دست و پاشو گم کرد! _ باشه! باشه! گریه نکنید! الان باید چیکار کنم؟؟ _ منو از در ببرید بیرون! با این لباسا نمیذارن خارج شم! _ برم لباساتونو بیارم؟؟ _ نه آقا... وقت نیست! تا نفهمیدن باید برم!! _ خب چجوری؟؟ _ ماشین داری؟؟ _ بله! _ خب خوبه! من می خوابم رو صندلی عقب، یه پارچه ای، پتویی، چیزی بکش روم، زود بریم! _ بله؟؟ باشه... صبر کنید برم ماشینو بیارم نزدیک! _ ممنونم! رفت و بعد دو سه دقیقه با یه پراید برگشت. " چنان راجع به پول بیمارستان پرسید گفتم پورشه سواره! " سریع درو باز کردم و نشستم تو ماشین، یه پتو ازش گرفتم و کشیدم روم و خوابیدم رو صندلی! حرکت کرد و از بیمارستان خارج شد و یکم دور شد، فهمیدم که پیچید تو یه خیابون دیگه. _ خانوم؟؟ بلند شدم و اطرافم رو نگاه کردم و یه نفس راحت کشیدم!! _ ممنونم آقا! _ خواهش میکنم، همین یه کارمون مونده بود که اونم انجام دادیم! _ ببخشبد... ولی واقعاً لطف بزرگی در حقم کردی! _ خواهش میکنم. خب؟ الان می خواید کجا برید؟ موندم چه جوابی بدم!! _ نمیدونم. یه کاریش می کنم! بازم ممنون... خداحافظ! داشتم در ماشین رو باز می کردم که صدام زد! _ خانوم!؟ _ بله؟؟ _ با این لباسا کجا می خواید برید آخه؟؟ معلومه لباس بیمارستانه! درو بستم. _ خب... آخه چیکار کنم؟؟ _ کیف و گوشی همراهتونه؟؟ _ نه! _ پس مطمئناً نمی تونید جایی برید! ✍️ادامه دارد... •|محدثه افشاری|• ─┅═ঊঈ🌸ঊঈ═┅─ @Dokhtarane_parva