🌀 #رمان ❤️ #جان_شیعه_اهل_سنت ✳️ #قسمت298 در یکی از پوسترها تصویری از سید حسن نصرالله، دبیر کل حزب الله لبنان🇱🇧 نقش بسته و در زیر آن نوشته شده بود: «دولت که هیچ، کشور که هیچ، روستا که هیچ، ما حتی طویله‌ای هم به نام #اسرائیل نمی‌شناسیم😏!» به حال خودم نبودم که تمام انگشتان پایم می‌سوزد و به شدت می‌لنگم که مجید به سمتم آمد و با لحنی مضطرب سؤال کرد: «الهه! چرا اینجوری راه میری😳؟» از میان سیل جمعیت عبورم داد تا به کناری رسیدیم. مجید مقابلم روی زمین زانو زد و کفش‌هایم را درآورد که دیدم سرِ هر دو جورابم خونی شده. مجید در سکوتی سنگین فقط به پاهایم نگاه می‌کرد.😔 چند قدم آنطرف‌تر، به دیوار سیمانی یکی از موکب‌ها، شیر آبی وصل بود که کمکم کرد تا آنجا بروم و باز برایم صندلی گذاشت تا بنشینم.💺 مامان خدیجه از ساک دستی‌اش💼 ملحفه‌ای درآورد و دور پاهایم را پوشاندند تا در دید نامحرم نباشم. مجید جوراب‌هایم را در آورد، شیر آب را باز کرد و همانطور که روی صندلی نشسته بودم، قدم‌هایم را زیر آب می‌شست. مجید کفش‌هایم را در کیسه‌ای پیچید و توضیح داد: «الهه جان! اگه دوباره این کفش رو بپوشی، پات بدتر میشه!» کفش‌های اسپرت👟 خودش را درآورد و مقابلم روی زمین جفت کرد. با پای برهنه به راه افتاد...👣 @rahpouyan_nasle_panjom