قسمتت بود پیرتر بشوی رنگ افسوس، طرح غم باشی به تو هربار سوءظن ببرند و تو هربار متهم باشی ‌ حرف از آغوش و عشق کم بزنی در دل پاره‌ات قدم بزنی زخم یک سایه‌ی لگد خورده پشت یک مرد محترم باشی! ‌ حرمت ذاتی‌ات سقوط کند روح سقراطی‌ات سقوط کند پشت تنهایی‌ات سکوت کنی حسرت چند قطره سم باشی... ‌ قسمتت بود ناپدید شوی بروی ماضی بعید شوی یا که یک حسّ شرمگین وسطِ جمله‌ی "عاشقت شدم "باشی ‌ فکر یک شانه آتشت بزند حسرت خانه آتشت بزند وسط گریه‌ی شبانه پُر از هوس چای تازه دم باشی ‌ شانه‌ات را دوباره خم بکنند دست و پای تو را قلم بکنند عاقلانه به مرگ فکر کنی باز دیوانه ی قلم باشی... ‌‌‌ ‌‌‌ از کتاب #آقای_هیچکس اثر #حامد_ابراهیم_پور ‌‌ ‌ @sokhne_mandegar