شب قدر است و درهای رحمت امشب باز است کدام در را بکوبیم؟ کاسه گدایی را کجا ببریم؟ سفره دل را پیش چه کسی باز کنیم؟ گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

💠علامه مجلسی رحمة‌الله‌علیه و  کتاب ارزشمند بحارالانوار ✅اواخر ماه ذی‌الحجه ۱۰۳۷ یا ابتدای محرم ۱۰۳۸ متولد شد،‌ 📚کتاب بحار الانوار 🔸علامه مجلسی در مقدمه بحارالانوار چنین می‌نویسند: "در آغاز  به مطالعه کتاب‌هاى معروف و متداول پرداختم و بعد از آن به کتاب‌های دیگرى که طى اعصار گذشته به علل مختلف متروک و مهجور مانده بود، رو آوردم. 🔹 هر جا که نسخه حدیثى بود سراغ گرفتم و به هر قیمتى که ممکن شد بهره ‌بردارى می‌کردم، شرق و غرب را گشتم تا نسخه‌هاى بسیار گردآورى کردم. در این امر مهم جماعتى از برادران مذهبى مرا یارى کردند و به شهرها و قصبه‌ها و بلاد دور سر کشیدند تا به فضل الهى منابع و مَصادر لازم را به دست آوردند… بعد از تصحیح و تَنقیح آن کتاب‌ها بر محتوای آن‌ها واقف شدم، نظم و ترتیب کتاب‌ها را نامناسب دیدم و دسته‌بندى احادیث را در فصل‌ها و ابواب متنوع، راهگشاى محققان و پژوهشگران نیافتم. از این رو به ترتیب فهرستى، همت گماشتم که از هر جهت جالب و مفید باشد، در سال ۱۰۷۰ هجرى این فهرست را ناتمام رها کردم... از خدا یارى طلبیدم - و به کتاب بحارالانوار پرداختم... ✅در این کتاب پربار قریب ۳۰۰۰ باب طى ۴۸ کتاب علمى خواهیم یافت که شامل هزاران حدیث است. 🔸سرانجام علامه بزرگوار پس از عمری پر برکت در راه تألیف، تصنیف، تدریس، تعلیم و تربیت شاگردان دانشمند و خدمتگزار در شب ۲۷ رمضان سال ۱۱۱۰ قمری در اصفهان به دیار باقی شتافت و در کنار مسجد جامع شهر و نزدیک خانه‌اش و در جوار پدر علامه‌اش ملا محمدتقی مجلسی مدفون شد. گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

◾️سلام ای حریمِ جانانم سلام ای بهشتِ ویرانم... در هشتم شوال سالروز تخریب قبور ائمه بقیع علیهم السلام به سوگ می نشینیم گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

روز معلم روزی است که به یاد همه عزیزانی باشیم که آموزگاران ما بوده اند و در این بین اساتید مرحوم جایگاه ویژه دارند و برای من در صدر این لیست پدر مرحومم حضرت حجه الاسلام و المسلمین حاج شیخ احمد شکوهی به عنوان نخستین معلم زندگی ام قرار دارد از معلمان دوره ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان هم یاد کنیم همان معلمان گمنام که خشت های اولیه علم و دانش را در وجودمان نهاده اند و نمی‌دانم کدامشان مرحوم شده اند و کدامشان زنده هستند برای من نام مرحوم استاد حاج تیمور افغانی هرگز فراموش شدنی نیست استاد بی نظیری که تاکنون مشابهی برایش نیافته ام از اساتیدم در دانشگاه نیز باید یاد کنم از آن جمله مرحوم سیدی علوی استاد مسلم و مسلط بر احکام ارث فریقین و نیز اساتیدم در حوزه مشهد مرحومان آیت الله محمد رضا مهدوی دامغانی آیت الله سید جواد فقیه سبزواری آیت الله میرزا علی آقا فلسفی و... و خداوند بر عمر استاد خلیق و دوست داشتنیم حضرت آیت الله سید جعفر سیدان بیفزاید و اما در میان اساتید مرحومم حوزه قم باید از استاد بی بدیل حضرت آیت الله سید عبدالرسول موسوی تهرانی یاد کنم چیزی که قدردان زحمات این عزیزان باشد ندارم جز شرمساری و یاد خیر و خواندن فاتحه گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

قم را دوست دارم نه به خاطر آب شورش قم را دوست دارم نه به خاطر هوای گرم و کویری آن قم را دوست دارم نه به خاطر سوهان خوش طعم آن قم را دوست دارم نه به خاطر مردمان خونگرمش قم را دوست دارم نه بخاطر علمای آن قم را دوست دارم نه به خاطر حوزه علمیه آن.... اما قم را دوست دارم: به خاطر بوی صدیقه طاهره علیها السلام به خاطر حرمش به خاطر حضرت معصومه اش به خاطر عش آل محمد بودنش به خاطر مجالس پر رونقش عرض ادب بر آستان بانوی کرامت صلوات گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

پیام غدیر را به دیگران برسانیم گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

پرسیدم از هلال، چرا قامتت خم است؟ آهى کشید و گفت که: ماه محرم است گفتم که چیست ماه محرم؟ به ناله گفت: ماهى که خلق جمله افلاک در غم است گفتم براى که؟ به فغان داد این جواب: ماه عزاى اشرف اولاد آدم است... (مرحوم فدایی مازندرانی) تسلیت ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام)🏴🏴🏴🏴🏴 گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

قَتلِ حُسَین نقشهٔ شُومِ سَقیفه بُود تیر و کمان و نِیزه بِه دَستِ خَلیفه بُود سَر را عُمَر بُرید و اَبوبَکر زَد به نِیْ کرْبُ وَ بَلا نَتیجهٔ تَلخِ صَحيفه بُود. ♻️عاشُورا مَعلُولِ سَقيفه است:  اگر بُوبَکر بَر مِنبَر نِمی شُد حُسینِ بنِ عَلی بی سَر نمی شُد هَمان هائی که از حِیدَر بُریدند حُسینِ بنِ عَلی را سَر بُریدند نَبُود گر رُویِ زَهرا را نِشانه  نِمی‌زَد کس به زینب تازیانه  اگر مُحسِن چو گُل پَرپَر نمی‌شُد  به خون رَنگین عَلی اصغَر نمی‌شد  اگر فِتنه نِمی‌شُد دَر مَدینه نمی‌خُورد از عَدُو سیلی سَکینه هَمان حَبْلی که بَر حَبْلُ الْمَتین شُد غُل و زَنجیرِ زَیْنُ الْعابِدین شُد هَمان آتَش که دَربِ خانه پا شُد بِه دَشتِ کربَلا دَر خِیمه ها شُد. گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

شعر آیت الله شیخ محمد حسین غروی اصفهانی (کمپانی) فما رماه اذ رماه حرمله و انما رماه من مهد له سهم اتی من جانب السقیفه و قوسه علی ید الخلیفه و ما اصاب سهمه نحر الصبی بل کبدالدین و مهجه النبی ترجمه: وقتی حرمله تیر زد تیر را و پرتاب نکرد بلکه کسی پرتاب کرد که این زمینه را فراهم کرد تیری که از جناب سقیفه آمد و کمانش به دست خلیفه بود تیر او به گلوی طفل نخورد بلکه بر جگر دین و قلب پیامبر خورد گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

یک مصاحبه قدیمی: حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، عبارت مشهور «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» (همه روز‌ها عاشورا و همه زمین‌ها کربلاست) سال‌های متمادی در گفتار سخنرانان و گویندگان مورد توجه و تأکید قرار داشته و همچنین شخصیت‌های شناخته شده‌ای از این عبارت در نطق‌ها و سخنرانی‌ها بهره برداری کرده‌اند. از سخن مذکور، نتایج مختلفی برداشت شده و برخی آن را حدیث یا گفتاری از اهل بیت (ع) دانسته‌اند. باشگاه خبرنگاران جوان در گفت‌و‌گویی کوتاه، این موضوع را بدون سوء غرض به بوته نقد گذاشته است. دکتر مسعود شکوهی استاد دانشگاه و کارشناس مذهبی، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، با بیان اینکه از عبارت «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» توجیه و برداشت‌هایی شده است، گفت: دقت‌های ظریف علمی و عقلی (کاربرد عقل در علوم دینی) در استفاده از جمله فوق کنار گذاشته شده و در مناسبت‌های مختلف از آن بهره گیری می‌شود؛ البته توجیه و برداشت بر پایه یک اصل یقینی پسندیده‌تر است. او یادآور شد: عمده برداشت شخصیت‌ها و عموم در چند حوزه قرار می‌گیرد که به «زنده بودن و زنده نگه داشتن همیشگی عاشورا»، «توجه همیشگی به عاشورا و کربلا»، «اشاره به نبرد همیشگی حق و باطل» و «ظلم ناپذیری در هیچ مکان و زمانی» اشاره می‌کند. عضو هیئت علمی دانشگاه تصریح کرد: در هیچ یک از متون حدیثی عامه و خاصه، اثری از عبارت «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» یا مشابه و نزدیک به معنی آن و همچنین به عنوان حدیثی بسیار ضعیف یافت نمی‌شود. او با بیان اینکه جمله یاد شده حدیث برشمرده نمی‌شود، ادامه داد: در اشعار برخی از شاعران مفاهیمی نزدیک به این مضمون می‌توان پیدا کرد؛ گویا قدیمی‌ترین رد پای این مفهوم در ضمن اشعار محمّدبن سعید بوصیری (متوفّای قرن ۷ هجری) در رثای امام حسین (ع) و یارانشان وجود دارد که به این شرح است: «کُلُّ یَومٍ وَ کُلُّ أرْضٍ لِکَرْبی فیهِمُ کَرْبَلاءُ وَ عاشُورا» هر روزی و هر سرزمینی، به خاطر اندوه من بر [مصیبت]آنان، کربلا و عاشوراست. شکوهی افزود: همچنین در قصیده رائیه عبدالحسین اعصم نیز به مفهومی مشابه بر می‌خوریم که وی چنین بیان کرده است: «کانَ کلُّ مکانٍ کربلا لَدُنّی عَینی زمانُ یومٌ عاشورا» در نزد من هر مکانی کربلاست و زمان چشمم روز عاشوراست. این کارشناس مذهبی گفت: چندین مورد نقلی وجود دارد که نقطه مقابل این عبارت مشهور است؛ روایات فراوانی با عبارات مختلف درباره کربلا و تشویق به حضور و زیارت این مکان مقدس وجود دارد، تا جایی که بیان شده زمین کربلا برتر از مکه و همچنین تربت مطهر امام حسین (ع) شفای درد‌ها است. روایاتی درباره فضیلت کربلا وجود دارد و نشان می‌دهد هر مکانی نمی‌تواند کربلا باشد؛ به علاوه درباره آداب، اعمال و ویژگی‌های عاشورا نیز نقل‌های فراوانی هست که این روز را خاص و متمایز می‌کند. این پژوهشگر دینی در ادامه به نقل روایاتی از اهل بیت (ع) پرداخت و گفت: در حدیثی، امام صادق (ع) به نقل از امام حسن مجتبی (ع) فرموده‌اند که امام دوم در پیشگویی شهادت برادرشان، به امام حسین (ع) گفته‌اند «لایوم کیومک یا أبا عبدالله؛‌ای ابا عبدالله! هیچ روزی، چون روز تو (عاشورا) نخواهد بود» (۱) شکوهی افزود: در این باره، حدیث «لا یوم کیوم الحسین علیه السلام؛ هیچ روزی مانند روز حسین (عاشورا) نیست» هم به نقل از امام سجاد (ع) آمده است (۲) او در پایان با بیان اینکه کتاب‌های تاریخی، واقعه عاشورا را یک واقعه خاص معرفی می‌کند، گفت: مشابه این اتفاق را در هیچ دوره تاریخی و مکانی نمی‌توان یافت و این چنین، عبارت کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا پذیرش تاریخی ندارد. پی‌نوشت ها: ۱. الأمالی، شیخ صدوق، ص ۱۷۷. افزون بر شیخ صدوق، دیگر دانشوران شیعی نیز این حدیث را نقل کرده‏اند. مثیر الأحزان، ابن نمای حلّی، ص ۲۳؛ الملهوف علی قتلی الطفوف، سید ابن طاووس، ص ۹۹. ۲. الأمالی، شیخ صدوق، ص ۵۴۷ گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

ایام محسنیه بدعت یا سنت؟ چند سالی است که گروهی از شیعیان با پایان ماه صفر چند روز بیشتر عزاداری را با عنوان ایام محسنیه ادامه می دهند در مقابل گروهی این کار را بدعت دانسته و تخطئه می کنند براستی بر این کار چه عنوانی باید داد آیا این کار بدعت است یا سنت؟ معیار بدعت یا سنت بودن یک مراسم چیست؟ بدیهی است معیار نمی‌تواند بودن یا نبودن در زمان معصومین باشد مثلا در زمان معصومین سیستم‌های صوتی امروزین نبود آیا این کار بدعت است؟ روشن ترین معیاری که در این مورد می توان ارائه کرد این است که اگر مراسمی با اصول کلی اعتقادی هماهنگ باشد سنت است و اگر منافات داشت بدعت است اصل مهمی که در بسیاری از زیارات و ادعیه و روایات به آن اشاره شده این است که شعیان، یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا حال ایام محسنیه طبق این قاعده در کجا قرار می گیرد؟ نخستین روزهای ربیع سالگرد هجوم به خانه صدیقه طاهره و آتش زدن آن و مجروح کردن شدید ایشان که منتهی به شهادت آن بانو شد غصب خلافت و... چه کسی می‌تواند این مناسبات را حزن آور برای معصومین نداند؟ آیا می‌توان گفت معصومین از هجوم به خانه ام الائمه محزون نیستند؟! پس این عزاداری در این ایام هرگز بدعت نیست بلکه عین سنت است حالا اسم این ایام محسنیه باشد یا نام دیگری داشته باشد. گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi