پیام غدیر را به دیگران برسانیم گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

پرسیدم از هلال، چرا قامتت خم است؟ آهى کشید و گفت که: ماه محرم است گفتم که چیست ماه محرم؟ به ناله گفت: ماهى که خلق جمله افلاک در غم است گفتم براى که؟ به فغان داد این جواب: ماه عزاى اشرف اولاد آدم است... (مرحوم فدایی مازندرانی) تسلیت ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام)🏴🏴🏴🏴🏴 گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

قَتلِ حُسَین نقشهٔ شُومِ سَقیفه بُود تیر و کمان و نِیزه بِه دَستِ خَلیفه بُود سَر را عُمَر بُرید و اَبوبَکر زَد به نِیْ کرْبُ وَ بَلا نَتیجهٔ تَلخِ صَحيفه بُود. ♻️عاشُورا مَعلُولِ سَقيفه است:  اگر بُوبَکر بَر مِنبَر نِمی شُد حُسینِ بنِ عَلی بی سَر نمی شُد هَمان هائی که از حِیدَر بُریدند حُسینِ بنِ عَلی را سَر بُریدند نَبُود گر رُویِ زَهرا را نِشانه  نِمی‌زَد کس به زینب تازیانه  اگر مُحسِن چو گُل پَرپَر نمی‌شُد  به خون رَنگین عَلی اصغَر نمی‌شد  اگر فِتنه نِمی‌شُد دَر مَدینه نمی‌خُورد از عَدُو سیلی سَکینه هَمان حَبْلی که بَر حَبْلُ الْمَتین شُد غُل و زَنجیرِ زَیْنُ الْعابِدین شُد هَمان آتَش که دَربِ خانه پا شُد بِه دَشتِ کربَلا دَر خِیمه ها شُد. گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

شعر آیت الله شیخ محمد حسین غروی اصفهانی (کمپانی) فما رماه اذ رماه حرمله و انما رماه من مهد له سهم اتی من جانب السقیفه و قوسه علی ید الخلیفه و ما اصاب سهمه نحر الصبی بل کبدالدین و مهجه النبی ترجمه: وقتی حرمله تیر زد تیر را و پرتاب نکرد بلکه کسی پرتاب کرد که این زمینه را فراهم کرد تیری که از جناب سقیفه آمد و کمانش به دست خلیفه بود تیر او به گلوی طفل نخورد بلکه بر جگر دین و قلب پیامبر خورد گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

یک مصاحبه قدیمی: حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، عبارت مشهور «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» (همه روز‌ها عاشورا و همه زمین‌ها کربلاست) سال‌های متمادی در گفتار سخنرانان و گویندگان مورد توجه و تأکید قرار داشته و همچنین شخصیت‌های شناخته شده‌ای از این عبارت در نطق‌ها و سخنرانی‌ها بهره برداری کرده‌اند. از سخن مذکور، نتایج مختلفی برداشت شده و برخی آن را حدیث یا گفتاری از اهل بیت (ع) دانسته‌اند. باشگاه خبرنگاران جوان در گفت‌و‌گویی کوتاه، این موضوع را بدون سوء غرض به بوته نقد گذاشته است. دکتر مسعود شکوهی استاد دانشگاه و کارشناس مذهبی، در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، با بیان اینکه از عبارت «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» توجیه و برداشت‌هایی شده است، گفت: دقت‌های ظریف علمی و عقلی (کاربرد عقل در علوم دینی) در استفاده از جمله فوق کنار گذاشته شده و در مناسبت‌های مختلف از آن بهره گیری می‌شود؛ البته توجیه و برداشت بر پایه یک اصل یقینی پسندیده‌تر است. او یادآور شد: عمده برداشت شخصیت‌ها و عموم در چند حوزه قرار می‌گیرد که به «زنده بودن و زنده نگه داشتن همیشگی عاشورا»، «توجه همیشگی به عاشورا و کربلا»، «اشاره به نبرد همیشگی حق و باطل» و «ظلم ناپذیری در هیچ مکان و زمانی» اشاره می‌کند. عضو هیئت علمی دانشگاه تصریح کرد: در هیچ یک از متون حدیثی عامه و خاصه، اثری از عبارت «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» یا مشابه و نزدیک به معنی آن و همچنین به عنوان حدیثی بسیار ضعیف یافت نمی‌شود. او با بیان اینکه جمله یاد شده حدیث برشمرده نمی‌شود، ادامه داد: در اشعار برخی از شاعران مفاهیمی نزدیک به این مضمون می‌توان پیدا کرد؛ گویا قدیمی‌ترین رد پای این مفهوم در ضمن اشعار محمّدبن سعید بوصیری (متوفّای قرن ۷ هجری) در رثای امام حسین (ع) و یارانشان وجود دارد که به این شرح است: «کُلُّ یَومٍ وَ کُلُّ أرْضٍ لِکَرْبی فیهِمُ کَرْبَلاءُ وَ عاشُورا» هر روزی و هر سرزمینی، به خاطر اندوه من بر [مصیبت]آنان، کربلا و عاشوراست. شکوهی افزود: همچنین در قصیده رائیه عبدالحسین اعصم نیز به مفهومی مشابه بر می‌خوریم که وی چنین بیان کرده است: «کانَ کلُّ مکانٍ کربلا لَدُنّی عَینی زمانُ یومٌ عاشورا» در نزد من هر مکانی کربلاست و زمان چشمم روز عاشوراست. این کارشناس مذهبی گفت: چندین مورد نقلی وجود دارد که نقطه مقابل این عبارت مشهور است؛ روایات فراوانی با عبارات مختلف درباره کربلا و تشویق به حضور و زیارت این مکان مقدس وجود دارد، تا جایی که بیان شده زمین کربلا برتر از مکه و همچنین تربت مطهر امام حسین (ع) شفای درد‌ها است. روایاتی درباره فضیلت کربلا وجود دارد و نشان می‌دهد هر مکانی نمی‌تواند کربلا باشد؛ به علاوه درباره آداب، اعمال و ویژگی‌های عاشورا نیز نقل‌های فراوانی هست که این روز را خاص و متمایز می‌کند. این پژوهشگر دینی در ادامه به نقل روایاتی از اهل بیت (ع) پرداخت و گفت: در حدیثی، امام صادق (ع) به نقل از امام حسن مجتبی (ع) فرموده‌اند که امام دوم در پیشگویی شهادت برادرشان، به امام حسین (ع) گفته‌اند «لایوم کیومک یا أبا عبدالله؛‌ای ابا عبدالله! هیچ روزی، چون روز تو (عاشورا) نخواهد بود» (۱) شکوهی افزود: در این باره، حدیث «لا یوم کیوم الحسین علیه السلام؛ هیچ روزی مانند روز حسین (عاشورا) نیست» هم به نقل از امام سجاد (ع) آمده است (۲) او در پایان با بیان اینکه کتاب‌های تاریخی، واقعه عاشورا را یک واقعه خاص معرفی می‌کند، گفت: مشابه این اتفاق را در هیچ دوره تاریخی و مکانی نمی‌توان یافت و این چنین، عبارت کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا پذیرش تاریخی ندارد. پی‌نوشت ها: ۱. الأمالی، شیخ صدوق، ص ۱۷۷. افزون بر شیخ صدوق، دیگر دانشوران شیعی نیز این حدیث را نقل کرده‏اند. مثیر الأحزان، ابن نمای حلّی، ص ۲۳؛ الملهوف علی قتلی الطفوف، سید ابن طاووس، ص ۹۹. ۲. الأمالی، شیخ صدوق، ص ۵۴۷ گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

ایام محسنیه بدعت یا سنت؟ چند سالی است که گروهی از شیعیان با پایان ماه صفر چند روز بیشتر عزاداری را با عنوان ایام محسنیه ادامه می دهند در مقابل گروهی این کار را بدعت دانسته و تخطئه می کنند براستی بر این کار چه عنوانی باید داد آیا این کار بدعت است یا سنت؟ معیار بدعت یا سنت بودن یک مراسم چیست؟ بدیهی است معیار نمی‌تواند بودن یا نبودن در زمان معصومین باشد مثلا در زمان معصومین سیستم‌های صوتی امروزین نبود آیا این کار بدعت است؟ روشن ترین معیاری که در این مورد می توان ارائه کرد این است که اگر مراسمی با اصول کلی اعتقادی هماهنگ باشد سنت است و اگر منافات داشت بدعت است اصل مهمی که در بسیاری از زیارات و ادعیه و روایات به آن اشاره شده این است که شعیان، یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا حال ایام محسنیه طبق این قاعده در کجا قرار می گیرد؟ نخستین روزهای ربیع سالگرد هجوم به خانه صدیقه طاهره و آتش زدن آن و مجروح کردن شدید ایشان که منتهی به شهادت آن بانو شد غصب خلافت و... چه کسی می‌تواند این مناسبات را حزن آور برای معصومین نداند؟ آیا می‌توان گفت معصومین از هجوم به خانه ام الائمه محزون نیستند؟! پس این عزاداری در این ایام هرگز بدعت نیست بلکه عین سنت است حالا اسم این ایام محسنیه باشد یا نام دیگری داشته باشد. گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

اقوال علمای بزرگ شیعه در مورد تاریخ هلاکت عمر بن خطاب و فضیلت این روز (۱) 👤 ۱- شیخ صدوق رضوان الله علیه 🔹 رئیس المحدثین قائل به قتل عمر در نهم ربیع بوده است. علامه مجلسی در کتاب زاد المعاد می‌آورد: سید بزرگوار علی بن طاووس رحمت الله علیه در کتاب اقبال اشاره نموده است به آنکه ابن بابویه رحمت الله علیه (شیخ صدوق) روایتی از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده است که آن ملعون در روز نهم ماه ربیع الاول به درک اسفل جحیم متوجه شده است و از نقل او چنان معلوم و مفهوم می‌شود که شیخ صدوق چنین اعتقاد داشته است. زاد المعاد،‏ تألیف علامه مجلسی، صفحه ۴۰۴ 👤 ۲- علامه سید هاشم بحرانی رضوان الله علیه 🔹 ایشان حدیثی را در هلاکت عمر بیان می‌کند. و در آخر می‌گوید: ✍ قال أبي سليم: رأيت ابن عمر في ذلك المحلّ قد خنقته العبرة، و دمعت عيناه، ثمّ انّ عمر تأوّه ساعة و مات‏ آخر ليلة التاسع من شهر ربيع الأوّل سنة ثلاث و عشرين من الهجرة، و قيل لأربع بقين من ذي الحجّة من السنة المذكورة و الأوّل أصحّ، و له يومئذ ثلاث و سبعون سنة. 🔸 ابی سلیم (راوی حدیث) می‌گوید: عبد الله را در آن مجلس دیدم در حالی که اشک در دیدگانش حلقه زده و گریه او را دچار تنگی نفس کرده بود. سپس پدرش بعد از ساعتی ناله‌ای زد و در آخر شب نهم ربیع اول سال ۲۳ هجری مرد. و گفته می‌شود در بیست و شش ذی الحجه در سال مذکور مرد، ولی قول اول صحیح‌تر است. سن او در آن روز، ۷۳ سال بود. 📚 مدينة المعاجز، تألیف سید هاشم بحرانی، جلد ۱، صفحه ۳۰۳ 👤 ۳- علامه محمد باقر مجلسی رضوان الله علیه 🔹 یکی از مدافعین تاریخ قتل عمر بن خطاب در نهم ربیع، علامه مجلسی است. به گوشه‌ای نظرات علامه اشاره می‌کنیم؛ ایشان در کتاب بحار الانوار می‌نویسند: ✍ و يظهر منه ورود رواية أخرى عن الصادق عليه السلام بهذا المضمون رواها الصدوق رحمه اللّه، و يظهر من كلام خلفه الجليل ورود عدّة روايات دالّة على كون قتله في ذلك اليوم، فاستبعاد ابن إدريس و غيره رحمة اللّه عليهم ليس في محلّه، إذ اعتبار تلك الروايات مع الشهرة بين أكثر الشيعة سلفا و خلفا لا يقصر عمّا ذكره المؤرّخون من المخالفين، و يحتمل أن يكونوا غيّروا هذا اليوم ليشتبه الأمر على الشيعة فلا يتّخذوه يوم عيد و سرور. 🔸 از سخنان سید بن طاوس اینگونه ظاهر است که روایتی دیگر با همین مضمون از قول امام صادق علیه السلام را شیخ صدوق روایت کرده است. و از کلام فرزند ارجمند ایشان نیز ظاهر است که گروهی از روایات وجود دارد که نشان می‌دهند روز به قتل رسیدن عمر بن خطاب در این روز – نهم ربیع الاول – بوده است. پس استبعاد ابن ادریس و دیگران – که رحمت خدا بر ایشان باد – صحیح نمی‌باشد. زیرا اعتبار این دسته از روایات با شهرتی که در میان علمای خلف و سلف شیعه دارند به خاطر گفته‌های مورخان مخالفین (اهل سنت عمری) زیر سوال نمی‌رود. و چه بسا مخالفین تاریخ این روز را تغییر داده‌اند تا امر بر شیعیان مشتبه شده و این روز را به عنوان عید و روز شادی نگیرند. 📚 بحار الانوار، تألیف علامه مجلسی، جلد ۳۱، صفحه ۵۰ 🔹 و در جای دیگر این کتاب می‌نویسد: ✍ واشتهر بين الشيعة أنه قتل في التاسع من ربيع الأول. 🔸 در میان شیعیان این چنین مشهور است که عمر بن خطاب در روز نهم ربیع الاول به قتل رسیده است. 📚 بحار الانوار، تألیف علامه مجلسی، جلد ۲۹، صفحه ۲۰۳ 🔹 ایشان هم چنین در کتاب دیگر خود زاد المعاد بیان می‌کند: ✍ و يظهر من الكتب المعتبرة و كما هو مشهور الآن بين عوام الشيعة- أن قتله كان في اليوم التاسع من ربيع الأول، و كان ذلك مشهورا أيضا في السابق بين جمع من محدثي الشيعة. 🔸 آنچه از کتب معتبره به دست می‌آید و در میان عوام شیعه نیز مشهور است این است که روز قتل عمر در روز نهم ربیع الاول می‌باشد و این مطلب نیز بین گروهی از محدثان سابق شیعه مشهور می‌باشد. 📚 زاد المعاد،‏ تألیف علامه مجلسی، صفحه ۲۵۳

. اقوال علمای بزرگ شیعه در مورد تاریخ هلاکت عمر بن خطاب (۲) 👤 ۴- شیخ محمد حسن نجفی رضوان الله علیه 🔹 ایشان ضمن بیان استحباب غسل روز نهم و بیان نظرات در باب قتل عمر بن خطاب، می‌نویسد: ✍ قلت : لكن المعروف الآن بين الشيعة إنما هو يوم تاسع ربيع. 🔸 من می‌گویم: ولی معروف الآن بین شیعه فقط همان روز نهم ربیع است. 📚 جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تألیف شیخ محمد حسن نجفی، جلد ۵، 👤 ۵ـ رضی الدین علی بن سید بن طاووس رضوان الله علیهم 🔹 فرزند بزرگوار سید بن طاووس پس از نقل روایتی طولانی در پنج صفحه به نقل از امام حسن عسکری علیه السلام از حذیفه یمان رضوان الله علیه از امیر المومنین علیه السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله در تاریخ قتل عمر بن خطاب و فضائل و اسامی این روز و شادی و جشن در آن در تایید این روایت می‌گوید: ✍ كتبت هذا الحديث عن خط علي بن محمد طي رحمه اللّه، و وجدت في الكتب الأخرى التي تتبعت فيها هذا الحديث عدة أحاديث و روايات أخرى موافقة، فاعتمدت عليها، و حري بالشيعة أن يعظّموا هذا اليوم و يظهروا فيه السرور و الفرح. 🔸 این حدیث را از خط علی بن محمد بن علی رحمت الله علیه نوشتم و در کتب دیگر تتبع کردم، روایات دیگری که موافق این روایت باشد، یافتم و به این روایت اعتماد نمودم، و سزاوار است شیعیان این روز را تعظیم نمایند و در این روز اظهار سرور و شادی کنند. 📚 زاد المعاد، تألیف علامه مجلسی، صفحه ۲۵۷ 👤 ۶- عبد الجلیل قزوینی 🔹 عبد الجلیل قزوینی رازی از علمای شیعه در قرن پنجم و ششم در مورد تاریخ هلاکت عمر بن خطاب می‌نویسد: ✍ او را بو لؤلؤ فروزى بكشت نهم روز از ماه ربيع الاول. 📚 النقض، تألیف عبد الجلیل قزوینی، صفحه ۳۵۳ 👤 ۷- میرزا حسین نوری رضوان الله علیه 🔹 ایشان پس از نقل روایت مشهور احمد بن اسحاق قمی از امام حسن عسکری علیه السلام در مورد قتل عمر در روز نهم ربیع الاول و فضیلت این روز می‌نویسد: ✍ قُلْتُ قَالَ الشَّيْخُ الْمُفِيدُ فِي كِتَابِ مَسَارِّ الشِّيعَةِ وَ فِي الْيَوْمِ التَّاسِعِ مِنْهُ يَعْنِي الرَّبِيعَ الْأَوَّلَ يَوْمَ الْعِيدِ الْكَبِيرِ وَ لَهُ شَرْحٌ كَبِيرٌ فِي غَيْرِ هَذَا الْمَوْضِعِ وَ عَيَّدَ فِيهِ النَّبِيُّ ص وَ أَمَرَ النَّاسَ أَنْ يُعَيِّدُوا فِيه‏ وَ يُتَّخَذَ فِيهِ الْمَرِيس‏. 🔸 شیخ مفید در کتاب مسار الشیعة می‌گوید: روز نهم ماه ربیع الاول، روز عید بزرگی است و برای این موضوع در جای دیگری توضیح داده شده است، روزی است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در آن روز عید گرفتند، و امر کردند که مردم در این روز عید بگیرند، و در این روز طعام ترید (آبگوشت) درست کنند. 📚 مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، تألیف میرزا حسین نوری، جلد ۲، صفحه ۵۲۲ 👤 ۸- سید حبیب الله هاشمی خوئی رضوان الله علیه 🔹 ایشان ضمن بیان اقوال علما در باره‌ی هلاکت عمر بن خطاب، در انتها می‌گوید: ✍ أقول: قد عرفت أنّ المشهور بين جمهورى الشّيعة هو أنّه في شهر الرّبيع فدعوى الاجماع على كونه في ذي الحجّة ممنوعة و يدل على ذلك ما رواه في الأنوار من كتاب محمّد بن جرير الطبري قال: المقتل الثّاني يوم التاسع من شهر ربيع الأوّل‏. 🔸 من می‌گویم: قطعا دانستم که مشهور بین جمهور شیعه، قطعا همان در ماه ربیع بوده است و ادعای اجماع بر اتفاق در ذی الحجه ممنوع است. بر آن (نهم ربیع) دلالت می‌کند آنچه که در انوار از کتاب محمد بن جریر طبری که گفت: مقتل ثانی در روز نهم ربیع الاول است. 📚 منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، تألیف سید حبیب الله هاشمی خوئی، جلد ۳، صفحه ۶۸ 👤 ۹- علامه آقا بزرگ طهرانی رضوان الله علیه ✍ (۲۴۹: يوم وفات عمر) وأنها اليوم التاسع من ربيع الأول وليس ۲۴ ذو الحجة. 🔸 ۲۴۹- روز وفات عمر: آن روز نهم ربیع الاول می‌باشد و ۲۴ ذی الحجه نیست. 📚 الذریعة الی تصانیف الشیعة، تألیف علامه آقا بزرگ طهرانی، جلد ۲۵، صفحه ۳۰۳

سقیفه پژوهی قسمت اول (ضرورت بحث) گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

سقیفه پژوهی قسمت دوم (جریان یهود) گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

سقیفه پژوهی قسمت سوم (جریان نفاق) لطفا اگر این کلیپ را مفید و مناسب تشخیص دادید به دوستان خود هم ارسال کنید گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

سقیفه پژوهی قسمت چهارم (وضعیت جامعه با توجه به سوره مائده قسمت۱) لطفا اگر این کلیپ را مفید و مناسب تشخیص دادید به دوستان خود هم ارسال کنید گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi