اقوال علمای بزرگ شیعه در مورد تاریخ هلاکت عمر بن خطاب و فضیلت این روز (۱) 👤 ۱- شیخ صدوق رضوان الله علیه 🔹 رئیس المحدثین قائل به قتل عمر در نهم ربیع بوده است. علامه مجلسی در کتاب زاد المعاد می‌آورد: سید بزرگوار علی بن طاووس رحمت الله علیه در کتاب اقبال اشاره نموده است به آنکه ابن بابویه رحمت الله علیه (شیخ صدوق) روایتی از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده است که آن ملعون در روز نهم ماه ربیع الاول به درک اسفل جحیم متوجه شده است و از نقل او چنان معلوم و مفهوم می‌شود که شیخ صدوق چنین اعتقاد داشته است. زاد المعاد،‏ تألیف علامه مجلسی، صفحه ۴۰۴ 👤 ۲- علامه سید هاشم بحرانی رضوان الله علیه 🔹 ایشان حدیثی را در هلاکت عمر بیان می‌کند. و در آخر می‌گوید: ✍ قال أبي سليم: رأيت ابن عمر في ذلك المحلّ قد خنقته العبرة، و دمعت عيناه، ثمّ انّ عمر تأوّه ساعة و مات‏ آخر ليلة التاسع من شهر ربيع الأوّل سنة ثلاث و عشرين من الهجرة، و قيل لأربع بقين من ذي الحجّة من السنة المذكورة و الأوّل أصحّ، و له يومئذ ثلاث و سبعون سنة. 🔸 ابی سلیم (راوی حدیث) می‌گوید: عبد الله را در آن مجلس دیدم در حالی که اشک در دیدگانش حلقه زده و گریه او را دچار تنگی نفس کرده بود. سپس پدرش بعد از ساعتی ناله‌ای زد و در آخر شب نهم ربیع اول سال ۲۳ هجری مرد. و گفته می‌شود در بیست و شش ذی الحجه در سال مذکور مرد، ولی قول اول صحیح‌تر است. سن او در آن روز، ۷۳ سال بود. 📚 مدينة المعاجز، تألیف سید هاشم بحرانی، جلد ۱، صفحه ۳۰۳ 👤 ۳- علامه محمد باقر مجلسی رضوان الله علیه 🔹 یکی از مدافعین تاریخ قتل عمر بن خطاب در نهم ربیع، علامه مجلسی است. به گوشه‌ای نظرات علامه اشاره می‌کنیم؛ ایشان در کتاب بحار الانوار می‌نویسند: ✍ و يظهر منه ورود رواية أخرى عن الصادق عليه السلام بهذا المضمون رواها الصدوق رحمه اللّه، و يظهر من كلام خلفه الجليل ورود عدّة روايات دالّة على كون قتله في ذلك اليوم، فاستبعاد ابن إدريس و غيره رحمة اللّه عليهم ليس في محلّه، إذ اعتبار تلك الروايات مع الشهرة بين أكثر الشيعة سلفا و خلفا لا يقصر عمّا ذكره المؤرّخون من المخالفين، و يحتمل أن يكونوا غيّروا هذا اليوم ليشتبه الأمر على الشيعة فلا يتّخذوه يوم عيد و سرور. 🔸 از سخنان سید بن طاوس اینگونه ظاهر است که روایتی دیگر با همین مضمون از قول امام صادق علیه السلام را شیخ صدوق روایت کرده است. و از کلام فرزند ارجمند ایشان نیز ظاهر است که گروهی از روایات وجود دارد که نشان می‌دهند روز به قتل رسیدن عمر بن خطاب در این روز – نهم ربیع الاول – بوده است. پس استبعاد ابن ادریس و دیگران – که رحمت خدا بر ایشان باد – صحیح نمی‌باشد. زیرا اعتبار این دسته از روایات با شهرتی که در میان علمای خلف و سلف شیعه دارند به خاطر گفته‌های مورخان مخالفین (اهل سنت عمری) زیر سوال نمی‌رود. و چه بسا مخالفین تاریخ این روز را تغییر داده‌اند تا امر بر شیعیان مشتبه شده و این روز را به عنوان عید و روز شادی نگیرند. 📚 بحار الانوار، تألیف علامه مجلسی، جلد ۳۱، صفحه ۵۰ 🔹 و در جای دیگر این کتاب می‌نویسد: ✍ واشتهر بين الشيعة أنه قتل في التاسع من ربيع الأول. 🔸 در میان شیعیان این چنین مشهور است که عمر بن خطاب در روز نهم ربیع الاول به قتل رسیده است. 📚 بحار الانوار، تألیف علامه مجلسی، جلد ۲۹، صفحه ۲۰۳ 🔹 ایشان هم چنین در کتاب دیگر خود زاد المعاد بیان می‌کند: ✍ و يظهر من الكتب المعتبرة و كما هو مشهور الآن بين عوام الشيعة- أن قتله كان في اليوم التاسع من ربيع الأول، و كان ذلك مشهورا أيضا في السابق بين جمع من محدثي الشيعة. 🔸 آنچه از کتب معتبره به دست می‌آید و در میان عوام شیعه نیز مشهور است این است که روز قتل عمر در روز نهم ربیع الاول می‌باشد و این مطلب نیز بین گروهی از محدثان سابق شیعه مشهور می‌باشد. 📚 زاد المعاد،‏ تألیف علامه مجلسی، صفحه ۲۵۳

. اقوال علمای بزرگ شیعه در مورد تاریخ هلاکت عمر بن خطاب (۲) 👤 ۴- شیخ محمد حسن نجفی رضوان الله علیه 🔹 ایشان ضمن بیان استحباب غسل روز نهم و بیان نظرات در باب قتل عمر بن خطاب، می‌نویسد: ✍ قلت : لكن المعروف الآن بين الشيعة إنما هو يوم تاسع ربيع. 🔸 من می‌گویم: ولی معروف الآن بین شیعه فقط همان روز نهم ربیع است. 📚 جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تألیف شیخ محمد حسن نجفی، جلد ۵، 👤 ۵ـ رضی الدین علی بن سید بن طاووس رضوان الله علیهم 🔹 فرزند بزرگوار سید بن طاووس پس از نقل روایتی طولانی در پنج صفحه به نقل از امام حسن عسکری علیه السلام از حذیفه یمان رضوان الله علیه از امیر المومنین علیه السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله در تاریخ قتل عمر بن خطاب و فضائل و اسامی این روز و شادی و جشن در آن در تایید این روایت می‌گوید: ✍ كتبت هذا الحديث عن خط علي بن محمد طي رحمه اللّه، و وجدت في الكتب الأخرى التي تتبعت فيها هذا الحديث عدة أحاديث و روايات أخرى موافقة، فاعتمدت عليها، و حري بالشيعة أن يعظّموا هذا اليوم و يظهروا فيه السرور و الفرح. 🔸 این حدیث را از خط علی بن محمد بن علی رحمت الله علیه نوشتم و در کتب دیگر تتبع کردم، روایات دیگری که موافق این روایت باشد، یافتم و به این روایت اعتماد نمودم، و سزاوار است شیعیان این روز را تعظیم نمایند و در این روز اظهار سرور و شادی کنند. 📚 زاد المعاد، تألیف علامه مجلسی، صفحه ۲۵۷ 👤 ۶- عبد الجلیل قزوینی 🔹 عبد الجلیل قزوینی رازی از علمای شیعه در قرن پنجم و ششم در مورد تاریخ هلاکت عمر بن خطاب می‌نویسد: ✍ او را بو لؤلؤ فروزى بكشت نهم روز از ماه ربيع الاول. 📚 النقض، تألیف عبد الجلیل قزوینی، صفحه ۳۵۳ 👤 ۷- میرزا حسین نوری رضوان الله علیه 🔹 ایشان پس از نقل روایت مشهور احمد بن اسحاق قمی از امام حسن عسکری علیه السلام در مورد قتل عمر در روز نهم ربیع الاول و فضیلت این روز می‌نویسد: ✍ قُلْتُ قَالَ الشَّيْخُ الْمُفِيدُ فِي كِتَابِ مَسَارِّ الشِّيعَةِ وَ فِي الْيَوْمِ التَّاسِعِ مِنْهُ يَعْنِي الرَّبِيعَ الْأَوَّلَ يَوْمَ الْعِيدِ الْكَبِيرِ وَ لَهُ شَرْحٌ كَبِيرٌ فِي غَيْرِ هَذَا الْمَوْضِعِ وَ عَيَّدَ فِيهِ النَّبِيُّ ص وَ أَمَرَ النَّاسَ أَنْ يُعَيِّدُوا فِيه‏ وَ يُتَّخَذَ فِيهِ الْمَرِيس‏. 🔸 شیخ مفید در کتاب مسار الشیعة می‌گوید: روز نهم ماه ربیع الاول، روز عید بزرگی است و برای این موضوع در جای دیگری توضیح داده شده است، روزی است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در آن روز عید گرفتند، و امر کردند که مردم در این روز عید بگیرند، و در این روز طعام ترید (آبگوشت) درست کنند. 📚 مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، تألیف میرزا حسین نوری، جلد ۲، صفحه ۵۲۲ 👤 ۸- سید حبیب الله هاشمی خوئی رضوان الله علیه 🔹 ایشان ضمن بیان اقوال علما در باره‌ی هلاکت عمر بن خطاب، در انتها می‌گوید: ✍ أقول: قد عرفت أنّ المشهور بين جمهورى الشّيعة هو أنّه في شهر الرّبيع فدعوى الاجماع على كونه في ذي الحجّة ممنوعة و يدل على ذلك ما رواه في الأنوار من كتاب محمّد بن جرير الطبري قال: المقتل الثّاني يوم التاسع من شهر ربيع الأوّل‏. 🔸 من می‌گویم: قطعا دانستم که مشهور بین جمهور شیعه، قطعا همان در ماه ربیع بوده است و ادعای اجماع بر اتفاق در ذی الحجه ممنوع است. بر آن (نهم ربیع) دلالت می‌کند آنچه که در انوار از کتاب محمد بن جریر طبری که گفت: مقتل ثانی در روز نهم ربیع الاول است. 📚 منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، تألیف سید حبیب الله هاشمی خوئی، جلد ۳، صفحه ۶۸ 👤 ۹- علامه آقا بزرگ طهرانی رضوان الله علیه ✍ (۲۴۹: يوم وفات عمر) وأنها اليوم التاسع من ربيع الأول وليس ۲۴ ذو الحجة. 🔸 ۲۴۹- روز وفات عمر: آن روز نهم ربیع الاول می‌باشد و ۲۴ ذی الحجه نیست. 📚 الذریعة الی تصانیف الشیعة، تألیف علامه آقا بزرگ طهرانی، جلد ۲۵، صفحه ۳۰۳

سقیفه پژوهی قسمت اول (ضرورت بحث) گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

سقیفه پژوهی قسمت دوم (جریان یهود) گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

سقیفه پژوهی قسمت سوم (جریان نفاق) لطفا اگر این کلیپ را مفید و مناسب تشخیص دادید به دوستان خود هم ارسال کنید گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

سقیفه پژوهی قسمت چهارم (وضعیت جامعه با توجه به سوره مائده قسمت۱) لطفا اگر این کلیپ را مفید و مناسب تشخیص دادید به دوستان خود هم ارسال کنید گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

سقیفه پژوهی قسمت پنجم (وضعیت جامعه با توجه به سوره مائده قسمت۲) لطفا اگر این کلیپ را مفید و مناسب تشخیص دادید به دوستان خود هم ارسال کنید گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

سقیفه پژوهی قسمت ششم (غدیر خم قسمت۱) لطفا اگر این کلیپ را مفید و مناسب تشخیص دادید به دوستان خود هم ارسال کنید گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

سقیفه پژوهی قسمت هفتم (غدیر خم قسمت۲) لطفا اگر این کلیپ را مفید و مناسب تشخیص دادید به دوستان خود هم ارسال کنید گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

[ سقیفه پژوهی قسمت هشتم (جیش اسامه1) لطفا اگر این کلیپ را مفید و مناسب تشخیص دادید به دوستان خود هم ارسال کنید گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

دنبال واژه‌ای بودم که در عین عظمت مظلومیت را بیان کند، در عین آشنایی غُربت را به تصویر بکشد، گریه‌های شبانه روزی، ناله‌های پیوسته، زخم‌های ناسور، استخوان‌های شکسته، و از همه مهمتر قلب شکسته را معنی دهد. آیا چنین کلمه‌ای را سراغ دارید؟ با من به دل تاریخ بیا؛ اواخر صفر و روزهای آغازین ماه ربیع الاول سال یازدهم هجری رسول خدا تازه از دنیا رفته است، مدینه از تعفُّن نفاق پر شده است، یاران دیروز پیامبر و اهل بیت، دشمنان امروز او و خاندانش شده‌اند، به خانه تنها یادگار پیامبر هجوم برده اند درِ خانه‌اش را آتش زده‌اند، تنها یادگار پیامبر را میان در و دیوار و آتش فشرده‌اند، جِنین داخل شکمش را سقط کرده اند، استخوان‌هایش را شکسته اند. چه کسانی چنین رفتاری با سرور زنان جهان کرده‌اند؟ بیگانگان؟ دشمنان خارجی؟ نه، نه. همان‌ها که خود را صحابی پیامبر می‌دانند، همان‌ها که خود را جانشین پیامبر می‌دانند، همان‌ها که مدعی پیروی از پیامبر هستند، پیامبری که گفته بود: من از شما مزد رسالت نمی‌خواهم جز مودت خاندانم آیا این رفتار‌های وحشیانه مودت بود؟ آیا اگر پیامبر می‌گفت: بعد از من خاندانم را آزار و اذیت دهید، بیش از این امکان داشت اذیت کنند؟ مگر فراموش کرده اند که قرآن گفته است: «خداوند کسانی را که خدا و رسولش را اذیت کند در دنیا و آخرت لعن می‌کند» مگر می‌شود خدا و رسولش را باور داشت و باز هم چنین کارهایی انجام داد؟ آیا می‌توان گفت: پیامبر از حمله به خانه ی دخترش و آتش زدن آن و آزار و اذیت دخترش اذیت نشده است؟ فکر می‌کنم واژه‌ای را که دنبالش بودم پیدا کردم، آری آن واژه «فاطمه» است وقتی می‌گویی «فاطمه» از یک سو به عظمت این بانو توجه می‌کنی، بانویی که سرور زنان جهانیان است، بانویی که هم کلام فرشتگان است، بانویی که دُرِّ آفرینش است؛ اما از سوی دیگر وقتی می‌گویی «فاطمه» غم دنیا بر دلت آوار می‌شود، یادِ خیانت، آتش، دود، تازیانه، شکست استخوان، سقطِ جنین، می افتی، و گریه و گریه و گریه اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ السِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi

در گفت‌وگو استاد شکوهی با خبرگزاری ایکنا مطرح شد 🔸حضرت زهرا(س) مبانی فکری سقیفه را برای همیشه تاریخ رسوا کرد لینک انتشار: https://iqna.ir/00Hq3J گاه نوشت های من لینک عضویت https://eitaa.com/Dr_shokouhi