مراسم هفتگی با موضوع برسی ابعاد عملیات موشکی وعده صادق سخنران: دکتر مسعود بازودار مداح: کربلایی احمدرضا اسماعیل نژاد زمان: شنبه ۱ اردیبهشت۱۴۰۳ ساعت ۲۰:۳۰ مکان: سیدی شهید دایی ۶۳ مسجد و حسینیه امام حسن مجتبی علیه #هیات_محبان_الزهرا_س #پایگاه_شهید_منصوری #پایگاه_شهید_رضوی @mohebanalzahra_ir @paygah_mansori @studio_marv

«اشکان خطیبی» از شرایط زندگی‌ در اروپا می‌گوید ▪️دیگر توانایی کار کردن ندارم «اشکان خطیبی» بازیگر سینما و تئاتر: 🔹خودم به همه چیز پشت پا زدم؛ در ایران همه چیز داشتم و مدیر بودم! اگر اشتباه کردیم همگی با هم اشتباه کردیم! 🔹زندگی در اروپا کار راحتی نیست؛ اینجا به بیماری C-PTSD مبتلا شدم و تحت درمانم؛ نه بدنم و نه ذهنم دیگر توانایی کار کردن ندارد! 🔹اصلا از کیفیت کارهایی که در خارج از ایران کردم راضی نیستم و حدود ۶ سال است که روی صحنه نرفتم؛ سخت است واقعا سخت است. 🔹بهایی که من دادم به قیمت از دست دادن خانواده‌ام تمام شد! پ ن : البته این فقط حرف اشکان خطیبی نیست بلکه تمام کسانی که مثل حمید فرخ نژاد و برزو ارجمند و ... جو زده شدند و فکر کردند اونور خبریه و به همه چیز پشت پا زدند رفتند هم اوضاعشون همینجوریه هنرمند اگر بدونه همه اعتبارش از مردمش هست مطمئنا تو کشورش می مونه ، انتقاد هم میکنه ، صدای مردم میشه ، حرف حق میزنه و از کسی هم نمیترسه #سلبریتی #باسوادباش #سواد_رسانه @basavadbash @basavadbash

✅بزرگان محقّقين و اعلام اهل سيره و تاريخ و حديث از اهل سنّت تصريح كرده اند كه در جنگ احد، در شرايطى كه مشركين بعد از شكست ابتدائى، برگشتند و قصد قتل رسول خدا(ص) و انهدام قواى مسلمين را داشتند، ابوبكر و عمر نيز چونان ديگران، آن سرور را در درياى دشمن رها كرده و تنها گذاشته و براى حفظ جان خودشان پا به فرار گذاشتند، براى نمونه به مدارك زير در باب جنگ احد مراجعه شود : ۱)ابو داود طيالسى در كتاب «سنن». ۲)ابن سعد در كتاب «الطّبقات الكبرى». ۳)طبرانى در كتاب «معجم». ۴)ابوبكر بزّار در كتاب «مسند». ۵)ابن حبّان در كتاب «صحيح». ۶)دارقطنى در كتاب «سنن». ۷)ابو نعيم اصفهانى در «حلية الاولياء». ۸)ابن عساكر در «تاريخ مدينة دمشق». ۹)ضياء مقدسى در «المختارة». ۱۰)متّقى هندى در «كنز العمّال»(۱). و امّا در جنگ حنين، حاكم نيشابورى به سند صحيح از ابن عبّاس نقل مى كند كه تنها كسى كه در آن جنگ با رسول خدا(ص) ماند و استقامت كرد، علىّ بن ابيطالب عليه السّلام بود، و همه پا به فرار گذاشتند.(۲) امّا در جنگ خيبر، اعلام و محقّقين از اهل سنّت فرار ابوبكر و عمر را ذكر كرده اند كه از آن جمله : ۱)احمد بن حنبل در كتاب «المسند». ۲)ابن ابى شيبه در «المصنَّف». ۳)ابن ماجه قزوينى در «سنن المصطفى(ص)». ۴)ابوبكر بزّار در «المسند». ۵)طبرى در «تفسير و تاريخ». ۶)طبرانى در «المعجم الكبير». ۷)حاكم نيشابورى در «المستدرك». ۸)بيهقى در «السّنن الكبرى». ۹)ضياء مقدسى در «المختارة». ۱۰)هيثمى در «مجمع الزّوائد». و متّقى هندى در كتاب «كنز العمّال»(3) واقعه فرار را از افراد فوق الذّكر نقل مى كند. امّا در جنگ خندق كه معروف است كه رسول خدا(ص) فرمودند : ♦️《لَضَرْبَةُ عَليٍّ في يَوْمِ الخَنْدقِ اَفْضَلُ مِنْ عِبادَةِ الثَّقَلَيْنِ》 ضربه علىّ بن ابيطالب(ص) در جنگ خندق، از عبادت جنّ و انس نزد خداى تعالى برتر است، و در بعضى از نقلها اين چنين آمده است : 《اَفْضَلُ مِنْ عِبادَةِ الاُمَّةِ إلى يَوْمِ القِيَامَة》برتر است از عبادت تمامى امّت تا روز قيامت.(۴) شرط شجاعت از يكطرف، فرار شيخين در اين مواقف حسّاس از زندگانى رسول خدا(ص) از طرف ديگر، اهل سنّت را دچار گرفتارى كرده است، فكر كردند و كردند تا اينكه شيخ الاسلامشان يعنى جناب «ابن تيميّه» كه در چنين مواردى حلاّل مشاكل!! آنان است فكرى بكر و چاره اى معقول!! انديشيده، چنين مى گويد : شكّى نيست كه ما در خليفه و حاكم اسلام به لزوم وجود صفت شجاعت قائليم، ولكن شجاعت بر دو قسم است: ۱)شجاعت قلبى ۲)شجاعت بدنى و ابوبكر درست است از شجاعت بدنى بى بهره بوده، ولى او داراى شجاعت قلبى بوده، و همين مقدار از شجاعت براى حاكم اسلامى كافى است!! و در ادامه سخنانش مى گويد: و اگر شما مى گوئيد على(ع) اهل جهاد و قتال بوده، ما مى گوئيم : عمر بن خطّاب نيز اهل قتال و جنگ در راه خداوند بوده است، ولى بايد دانست كه قتال بر دو قسم است: ۱)قتال با شمشير ۲)قتال با دعاء و عمر بن خطّاب با دعاء، در راه خداوند قتال كرده است. سپس ابن تيميّه براى اثبات شجاعت بدنى ابوبكر ابن ابى قحافه ـ در قبال شجاعتها و مبارزه هاى محيّرالعقول اميرالمؤمنين(ع) با مشركين ـ تمسّك به واقعه زير نموده، چنين مى نگارد: بخارى و مسلم در كتاب خودشان آورده اند كه: عروة بن زبير مى گويد : من از عبدالله فرزند عمرو بن عاص پرسيدم كه : سخت ترين رفتار مشركين با رسول خدا(ص) كدام بود؟ جواب داد : روزى رسول خدا(ص) مشغول نماز بودند كه عُقْبَة بن ابى مُعَيْط آمد و رداء آن حضرت(ص) را به دور گردن مبارك پيچيده و به شدّت فشار داد، در همين حال ابوبكر آمده و شانه عُقْبه را گرفت و او را به كنارى زد و گفت: آيا مردى را مى كشيد كه مى گويد : رَبِّيَ الله؟(۵) قضاوت در گفتار ابن تيميّه را به اهل انصاف واگذار مى كنيم. اين بود موقعيّت ابوبكر در ارتباط با صفت شجاعت كه به اجماع اهل سنّت، در جانشين پيامبر و خليفه مسلمين معتبر است. 📚منابع : ۱)كنز العمّال متقی هندی، ج۱۰، ص۴۲۴ ۲)المستدرك حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۱۱ ۳)كنز العمّال متقی هندی، ج۱، ص۳۷۱ ۴)المستدرك حاکم نیشابوری، ج۳، ص۳۲ ۵)منهاج السنّة ابن تیمیه، ج۸، ص۸۵

#اعلام مراسم هفتگی ... 🏴شهادت امام صادق ع https://eitaa.com/zeynabey