بسم رب الحسین
#منبرمکتوب
شب اول محرم
▪️یکی از تجار کوفه نقل می کند در راه کوفه رسیدم کاروانسرای عراقی ها، استراحت می کردم. دیدم پیرمردی هست که هر کاروانی می رسد می رود و پرس وجو می کند و برمی گردد. علت کارش را پرسیدم. گفت در جوانی خدمت پیامبر اکرم بود. نوه اش حسین بن علی وارد شد. پیامبر او را به زانو نشاند و گریه کرد و گفت این فرزندم در سرزمینی به نام کربلا تنها و غریبانه کشته میشود. هر کس او را یاری کند و به فریادش برسد با من در قیامت محشور میشود. پیرمرد گفت من هم شنیدم نوه رسول خدا عازم این منطقه است و منتظرم تا به او برسم. این تاجر ماجرا را شنید و رفت دنبال تجارت خودش. بعداً که شرح شهادت حسین را در کربلا شنید گفت بروم ببینم چه بر سر پیرمرد آمده. پرسید و گفتند کمی پایین تر از پیکر حسین در خون خودش غلطیده بود. سؤال از بین این دو نفر تاجر پرسود کیست؟
🔸 همه ما احادیث ظهور و نشانه های قیام امام زمان عجل الله تعالی فرجه را شنیدیم. خبر از وقایع نزدیک ظهور و آخر الزمان داریم، واقعاً چقدر مانند این پیرمرد شهید کربلا منتظر امام زمان خود هستیم؟!
▪️بله شرح ماجرای کربلا را خیلی ها خبر داشتند. آنقدر پیامبر در این زمینه اخبار غیبی فرموده بودند که همه از نحوه تنها و غریب ماندن حضرت اباعبدالله خبر داشتند. حتی پیامبر فرزند سعد را به سبب این گناه لعنت کرده بود.
🔸سالم بن ابى حفصه نقل میکند:
عمر سعد به امام حسین علیه السالم گفت: از مردم نادان مکرر شنیده ام که مرا قاتل الحسین صدا می زنند. حضرت فرمود: إنهم
لیسوا بسفهاء لکنهم حلماء. آنها نادان و سفیه نیستند و راست می گویند و مردمى باخردند و
من خوشحالم پس از آنکه دستت به خون من آلودى و دل خویشاوندان مرا داغدار ساختى، اندکى بیش از گندم عراق بهره نگیری.
▪️سوره نحل آیه ۸۳:
يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ.
نعمت های خدا را میشناسند سپس آن را انگار می کنند و بیشتر آنها کافران هستند.
تا صحبت از نعمت ها می شود افراد دنبال نعمت های مادی هستند. پول و شغل و خانه و اینها. خیلی اهل بصیرت باشند سلامتی را هم ذکر می کنند. اما نعمت اصلی قبول ولایت است که در تفسیر این آیه به قبول ولایت امام علی علیه السلام تعبیر شده است.
🔸 امام حسین علیهالسلام رو به اصحاب خودشان کردند و فرمودند به خدا سوگند خدا کسی را خلق نکرده مگر به این خاطر که او را بپرستند. بعد یکی از یاران پرسید پرستش خدا به چیست؟ حضرت فرمودند:
مَعْرِفَهًُْ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِی یَجِبُ عَلَیْهِمْ طَاعَتُهُ.
اینکه امام زمان خود را بشناسد و از او تبعیت کنند این عین بندگی خداست. این بندگی حقیقی و راستین است.
◽️ حال سوال این جاست که منظور از این معرفت چیست؟ کوفیان امام زمان خود را به اصل و نسب و اسم و فامیل می شناختند. آیا این معرفت کافی است؟ برای یاری امام زمان اینگونه معرفت بس است؟ اصلا به این معرفت می گویند؟ بله آن چیزی که اهمیت دارد معرفت است. اینکه با معرفت در مجلس روضه حاضر شویم، با معرفت به زیارت برویم این اهمیت دارد.
🔸 معرفت به امام یعنی شناخت مقام امام و لزوم تبعیت از امام. هر دو در کنار هم. بله همه ما مقام امامت امام زمان را می شناسیم اینکه او عین الله است، به واسطه او ما روزی از جانب خدا دریافت می کنیم و حتی می دانیم باید از او تبعیت کنیم. اصطلاحا امام واجب الطاعه است. ولی با دانستن اینها هم ممکن است در زمره بدترین و منفورترین مردم نزد خداوند باشیم.
امام سجّاد عليهالسلام: ألا و إنَّ أبغَضَ النّاسِ إلَى اللّه ِ مَن يَقتَدي بِسُنَّةِ إمامٍ و لا يَقتَدِي بِأعمالِهِ،
هشدار كه منفورترين مردم نزد خداوند كسى است كه سيره امامى را برگزيند ولى از كارهاى او پيروى نكند.
🔸 همان طور که اسلام به دور از مکتب امامت داعش رو به وجود می آورد اسم محب اهل بیت داشتن و دور بودن از رسم آنها به همین اندازه زشت و چندش آور میشود. متاسفانه آمار بالای پرونده های دادگاه ها، طلاق ها، دزدی ها و اختلاس ها، بداخلاقی ها، پارتی بازی ها همگی می گوید ما دچار آفت اسم بدور از رسم شدیم.
▪️▪️▪️ روضه
وقتی خبر شهادت حضرت مسلم رسید آقا اباعبدالله فرزندان مسلم رو خواست. یتیم نوازی کرد. به دختر مسلم فرمود: «یا اِبْنَتِی! اَنَا اَبُوکَ وَبَناتِی اَخَواتُکِ؛ دخترم! از امروز من پدر تو ام، دخترانم خواهران تو.»
شد عصر عاشورا، وداع آخر، سکینه با نگاهش به پدر گفت: بابا علی اکبر رفت، قاسم رفت، عموم ابالفضل رفت، بابا اینها به علی اصغر هم رحم نکردن، بابا ما رو به کی میسپاری. از این به بعد کی قراره برای ما پدری کنه. بابا نمی بینی قراره با حرمله و خولی و شمر همسفر بشیم.
🌷🍀پاسخگویی به سؤالات شرعی و اعتقادی
http://eitaa.com/joinchat/170328076Cfaddc15100
صلی الله علیک یا اباعبدالله
#منبرمکتوب
شب دوم محرم
▪️یکی از شهدای کربلا بِشر بن عمرو است. از یاران امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام. فردی با سابقه در جهاد فی سبیل الله. فردی باسابقه در جهاد فی سبیل الله. در کربلا سن بالایی هم دارد. در میانه های جنگ و روز عاشورا، امام حسین علیه السلام خبر دار شد که فرزند بشر را در ری اسیر کردند. بشر را خواست و به او فرمود:
«رَحِمَک اللَّه أنتَ فی حِلٍّ مِن بَیعَتی، فاذهَبْ و اعْمَل فی فَکاک ابنک؛
خدا تو را رحمت کند، بیعتم را از تو برداشتم، برو و برای آزادی پسرت کاری کن.»
بشر با خود نگفت که بالاخره پسرم است باید بروم جانش را نجات دهم، آن هم جهاد است، این همه من جهاد کردم دیگر کافی است، حتی نگفت که خود حضرت دعای خیرش را بدرقه رفتن من کرده و بروم اوضاع خانواده را سامان بدهم، او گفت:
أَکلَتْنِی إِذَنِ السِّبَاعُ حَیاً إِذَا فَارَقْتُک وَ أَسْأَلُ عَنْک الرُّکبَانَ وَ أَخْذُلُک مَعَ قِلَّةِ الْأَعْوَانِ لَا یکونُ هَذَا أَبَداً
حیوانات درنده من را زنده زنده، پاره پاره کنند اگر از تو جدا شوم. تو را با این غربت تنها بگذارم و بعداً خبرت را از کاروان ها بگیرم.
حرف عجیبی زده است. رشادت و از خودگذشتگی بزرگی نشان داده این بزرگمرد تاریخ، آقا امام زمان علیه السلام نیز از ایشان در زیارت ناحیه مقدسه یاد کرده و کل قضیه گفتگوی امام حسین با او را ذکر کرده است و اینگونه به او سلام داده است:
السَّلَامُ عَلَی بِشْرِ بْنِ عُمَرَ الْحَضْرَمِی شَکرَ اللَّهُ لَک قَوْلَک لِلْحُسَینِ .... الی آخر
لابد این قضیه درس های مهمی داشته که امام عصر اینگونه از آن یاد کرده و آن را گرامی داشته است!
▪️در این فراز زیارت ناحیه مقدسه دو نکته وجود دارد: اول اینکه امام عصر با بیان این ماجرا و گفتگو می خواهد مرز همراهی با ولی خدا و نصرت امام را یادآوری کند. مرز نگهبانی و نصرت حجت خدا. اولویت دفاع از ولایت نسبت به دیگر اولویت های زندگی. بله باید بدانیم که پول و ثروت، مقام و شهرت، آبرو و منسب، حتی زن و فرزند همگی باید در خدمت به امام زمان و برای حفظ جان ایشان خرج شود.
▪️سوره توبه آیه۹:
قُلْ إِنْ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ
بگو: اگر پدرانتان و فرزندانتان و برادرانتان و همسرانتان و خویشانتان و اموالی که فراهم آورده اید و تجارتی که از بی رونقی و کسادی اش می ترسید و خانه هایی که به آنها دل خوش کرده اید، نزد شما از خدا و پیامبرش و جهاد در راهش محبوب ترند، پس منتظر بمانید تا خدا فرمان عذابش را بیاورد؛ و خدا گروه فاسقان را هدایت نمی کند.
اصلا دین خدا همین است که انسان تمام امکانات مادی و معنوی خویش را خرج در راه امام زمان خویش بکند.
▪️سوره احزاب آیه۱۵:
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ
منحصرا مؤمنان واقعی آن کسانند که به خدا و رسول او ایمان آوردند و بعدا هیچ گاه شک و ریبی به دل راه ندادند و در راه خدا به مال و جانشان جهاد کردند. اینان به حقیقت راستگو هستند.
▪️خداوند در کنار واجبات غیر مالی یکسری واجبات و حقوق مالی را نیز قرار داده است که این روحیه گذشت از مادیات در ما نهادینه شود. خمس و زکات و کفارات از این دست است. واقعاً شیعه ای که به فتوای مرجع تقلیدش اهل خمس و محاسبه مال نیست چطور به وقت یاری امام زمانش می تواند غز جان خود بگذرد؟
نکته دوم این است که انسان باید برای تقدیر و تشکر خداوند کار و تلاش بکند نه خوش آمدن فلان مسئول و رئیس. حتی در انجام کارها و به وقت انتخاب و دوراهی بین رضای خدا یا رضایت خود و خانواده، رضایتمندی خود و خانواده را انتخاب نکند. چقدر ساده روضه ها کم فروغ شده است. مگر چه اتفاقی افتاده که دسته های عزا ترک شده، مراسمات و روضه های ۷۰ساله و ۸۰ساله جمع شده است. مگر همین مردم برای مخالفت با دستور رضاخان که دستور داده بود تعزیه خوانی ممنوع، ایستادگی نکردند و جان ندادند ولی حاضر به تعطیلی روضه نشدند، نیستند. این همه راه اقامه نذورات و روضه ها و در عین حال رعایت مقررات بهداشتی
▪️شعر
من نمیآیم برون از محملم
چون گرفته، ای حسین جان این دلم
آخر ای نور دل اهل یقین
من چگونه پا نهم بر این زمین
از مدینه تا به مکه تاکنون
همچو شمع آب گشتم از درون
این زمین آتش به دل افکنده است
آنچه بر لب نآید اینجا خنده است
خاک اینجا بوی ماتم میدهد
بوی هجران بویی از غم میدهد
@EAhkam
السلام علی المظلوم
#منبرمکتوب
شب سوم محرم
عبدالله بن عمر آمد خدمت امام حسین، زمانی که حضرت در مکه بودند و خطاب به حضرت عرض کرد سید و سرور عرب در این زمانه تو هستی ولی این مردم یزید را برای خلافت انتخاب کردند و بیعت کردند من می ترسم این مردم به خاطر پول یزید با او متحد شده و تو را بکشند و در آن صورت عده زیادی از این مردم کشته میشوند. من از پیامبر شنیدم که فرمودند حسین من را این قوم می کشند و مردم او را تنها می گذارند و هرکس حسین را یاری نکند در روز قیامت در محضر خدا خوار می شود. در ادامه ابن عمر گفت من مصلحت می بینم که تو هم مانند مردم با یزید سازش کنی و صبر کنی تا خدا بین شما قضاوت کند.
امام تا این سخنان را شنید فرمودند:
أُفٍّ لِهذَا الْکَلامِ أَبَداً ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الاَرْضُ!
در اصل امام منطق این گفتار را تقبیح کرده است و آن را تا روز قیامت و در هر دوره ای از دوران ها ناپسند معرفی کردند. این منطق در عصر ما هم هست. به نام نصیحت برای ولی خدا تعیین تکلیف میکنند.
▪️کسانی که قصد همراهی امام عصر را دارند نباید اهل این کار باشند. این منطق در اردوگاه سربازان امام مهدی علیه السلام جایی ندارد. آنها باید کاملا مطیع و فرمانبر امام خویش باشند. اما این چون و چرا کردن از کجا سرچشمه می گیرد؟ علت چنین حرفی عدم ایمان است. ایمانی که فقط ادعاست. نه مقام امام و ولایت را می شناسد و نه با اهداف آن آشنایی دارد. در همه عصر ها هم متاسفانه در اطراف ائمه از اینگونه افراد بوده است.
در حدیثی امام کاظم علیه السلام فرمودند:
لَوْ مَیَّزْتُ شِیعَتِی لَمْ أَجِدْهُمْ إِلَّا وَاصِفَةً ... إِنَّهُمْ طَالَ مَا اتَّکَوْا عَلَى الْأَرَائِکِ فَقَالُوا نَحْنُ شِیعَةُ عَلِیٍّ إِنَّمَا شِیعَةُ عَلِیٍّ مَنْ صَدَّقَ قَوْلَهُ فِعْلُهُ
اگر شیعیانم را بررسى کنم جز مردمانى زبان آور (و اهل حرف) بیش نیستند، و اگر آزمایششان کنم جز مردمانى از دین برگشته نیستند ، و اگر ایشان را تصفیه و غربال نمایم از هزار نفر یک نفر سالم درنیاید، و اگر غربالشان کنم چیزى جز آنچه مخصوص منند در غربال نمانند، اینها دیر زمانى است که بر بالش ها تکیه زده و گفته اند: ما شیعه على هستیم، در صورتى که تنها شیعه على آن کسى است که کردارش گفتارش را تصدیق کند.
▪️ایمان از روی حرف از معضلات و مشکلات جامعه ایمانی ماست. چیز جدیدی هم نیست دیدیم که امام کاظم علیه السلام هم از آن خبر می دهد و حتی در قرآن کریم هم آمده و تقبیح شده است.
سوره حج آیه ۱۱
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ
و از ميان مردم كسى است كه خدا را فقط بر يك حال [و بدون عمل] مىپرستد. پس اگر خيرى به او برسد بدان اطمينان يابد، و چون بلايى بدو رسد روى برتابد. در دنيا و آخرت زيان ديده است. اين است همان زيان آشكار.
بله عصر ظهور و آخرالزمان عصر امتحان هاست و تنها کسانی که از امتحان الهی موفق بیرون آیند افتخار یاری امام عصر را خواهند داشت.
▪️ابی سعید عقیصا خدمت امام مجتبی علیه السلام رسید و پرسید آقا وقتی خلافت حق شما بود چرا با معاویه صلح کردید. امام مجتبی خیلی غریب است. دوستان حضرت هم در کار امام زمان خویش چون و چرا وارد می کردند. امام در پاسخ می گویند مگر من امام نیستم مگر حجت خدا نیستم اگر حجت خدا هستم شما باید تبعیت داشته باشید. مگر رسول خدا در حق من و برادرم نفرمود حسنین امام هستند چه قیام کنند و چه قیام نکنند.
یَا أَبَا سَعِیدٍ إِذَا کُنْتُ إِمَاماً مِنْ قِبَلِ اللَّهِ تَعَالَى ذِکْرُهُ لَمْ یَجِبْ أَنْ یُسَفَّهَ رَأْیِی فِیمَا أَتَیْتُهُ مِنْ مُهَادَنَةٍ أَوْ مُحَارَبَةٍ
اى ابا سعید وقتى من امام از جانب خدا بودم، دیگر نباید من را تخطئه کنید که چرا جنگ نکردی. بعد در ادامه حضرت مثال حضرت خضر را زدند که کار او علت داشت ولی علت مخفی بود ولی به هر حال وظیفه شیعیان و پیروان تبعیت و همراهی است.
▪️ نتیجه نصیحت ولی خدا و زیر بار امر ولی نرفتن چیست؟ این نتیجه را در عاقبت همان عبدالله بن عمر می بینیم. همین عبدالله بن عمر که به جای همراهی با امام حسین وی را نصیحت کرد، پس از یزید که نوبت به حکومت عبدالملک بن مروان رسید، گفت: من از پیامبر شنیدم که فرمود: کسى
که شب را صبح کند و در بیعت با خلیفه نباشد مسلمان نیست. شبانه رفت قصر، حجاج که در حال استراحت بود پای خود را بلند کرد و گفت با پای من بیعت کن. این نتیجه عدم تبعیت از امام و تعیین تکلیف برای ولی خداست.
▪️شعر
یک لحظه یادم رفت اسم من رقیه است
سیلی که خوردم عمه را هم تار دیدم
احساس کردم صورتم آتش گرفته است
خود را میان یک در ودیوار دیدم
@EAhkam
السلام علیک یا ثارالله
#منبرمکتوب
شب چهارم
▪️از سلمان نقل شده است در آخرین لحظات حیات پیامبر اکرم صلی الله علیه، ناگهان حضرت زهرا علیهاالسلام به بالین پدر آمد و با دیدن حال پدر بسیار ناراحت شدند و شروع به گریستن کردند. ناگهان رسول خدا چشم باز کردند و دخترشان را دلداری دادند و پس از اشاره به امام حسن و امام حسین فرمودند: «ای فاطمه، سوگند به خداوندی که مرا به پیامبری برانگیخت. مهدی این امت از نسل این دو فرزندم است. چون دنیا پر از هرج و مرج شد، فتنه ها همه جا را فرا گرفت، راه ها ناامن گشت، گروهی از مردم بر گروه دیگر برای دنیا شبیخون زدند، بزرگان بر زیردستان ترحّم نکردند و کوچکترها احترام بزرگترها را رعایت نکردند، خداوند کسی را خواهد فرستاد که قلعه های ضلالت را فتح می کند، دین را در آخرالزمان حاکمیت می بخشد و زمین بعد از آن که از ستم پرشده از عدالت پرخواهد ساخت».
این سخن بیان ارتباط خونی بین امام حسین و حضرت مهدی است. البته در حدیث دیگری باز پیامبر فرموده بودند که امامان امت من دوازده نفرند که نُه نفر آنها از نسل حسین است و آخرین امام است که قیام می کند و گوشت او از گوشت من است و خون او از خون من است. ولی علاوه بر پیوند خونی باید توجه داشته باشیم که اهداف هر دو امام نیز یکی است. امام حسین علیه السلام به صراحت بیان کرده بودند که برای اصلاح در امّت جد خویش قیام کرده و می خواهد امر به معروف و نهی از منکر کند و به همان سیره و شیوه مرسوم جدّ و پدر بزرگوارشان عمل کنند. حتی در نامه به بزرگان بصره مبارزه با بدعت های رواج یافته و اقامه احکام الهی که ترک گردیده بود را از اهداف قیام خویش بر شمردند. این موارد دقیقاً هدف امام زمان عجل الله تعالی فرجه نیز است. مثلا در حدیثی امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: هنگامی که مردم به جای قدم گذاشتن در مسیر هدایت الهی دنبال هوا و هوس افتادند و با امیال نفسانی حتی قرآن را تفسیر کرده و در دین بدعت گذاری کردند مهدی موعود قیام کرده و تعالیم اصیل قرآن و اعتقادات صحیح اسلامی را جانشین خرافات و بدعت ها می نماید.
▪️وجه دیگر قیام حسینی رد حکومت های فاسد و اعلام برائت از نسخه اُموی اسلام بود. در قیام نیز اعلام برائت از دشمنان و رد آنها جایگاه ویژه ای دارد. امام باقر علیهالسلام در این موضوع فرمودند: حضرت مهدی مردم را به سوی کتاب خدا، سنّت پیامبر و ولایت علی بن ابی طالب و بیزاری از دشمنان آنان دعوت خواهد کرد. علاوه بر این دعوت مبارزه با مستکبران و دفاع از مظلومان عالم از اهداف قیام مهدوی است. به این دلیل است که بعد از پر شدن جهان از ظلم و جور حضرت قیام می کند. هرکس که بخواهد در زمره یاران امام زمان باشد باید یار و یاور مظلومان عالم باشد و این را در عصر غیبت تمرین کرده باشد.
بله از آنجا که بزرگترین ظلم ها در کربلا صورت گرفته است امام عصر وظیفه خونخواهی اباعبدالله الحسین علیه السلام را نیر بر عهده دارد.
وارد شده است وقتی امام ظهور می کند مابین رکن و مقام پنج ندا می دهد:
۱- ألا يا أهل العالم أنا الإمام القائم
۲- ألا يا أهل العالم أنا الصمصام المنتقم
۳- ألا يا أهل العالم إن جدّي الحسين قتلوه عطشان
۴- ألا يا أهل العالم إنّ جدّي الحسين طرحوه عريانا
۵- ألا يا أهل العالم إنّ جدّي الحسين سحقوه عدوانا
▪️سوره اسرا آیه۳۳
وَ لاتَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللهُ إِلّا بِالْحَقِّ وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطانا
و كسى را كه خداوند خونش را حرام شمرده، جز بهحقّ به قتل نرسانيد و آن كس كه مظلوم كشتهشده، براى وليّش حقّ قصاص قرار داديم.
در تفسیر آیه از امام باقر نقل شده که منظور از وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً، «او حسینبنعلی است و منظور از فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُورا؛ مقصود امام مهدی است که نامش در آیه منصور میباشد.
نکات خاصی در پیوند امام حسین و قیام مهدوی وجود دارد مثلاً در حدیث روز قیام را روز عاشورا یاد کردند یا شعار حضرت که یالثارات الحُسَین است و حتی آمده که طنین صدای امام زمان طنین صدای امام حسین است. عده ای از اصحاب امام حسین در زمره اصحاب امام زمان هستند و با رجعت به یاری امام زمان می آیند. حتی در حدیث آمده بعد از ظهور و قیام و وفات امام عصر در حدیث آمده که حسین بن علی مسئول نماز و دفن ایشان میشود. اینها همگی بازگو کننده دو نکته می باشد
▪️نکته اول اینکه هرچقدر در معرفی امام حسین به جهانیان تلاش کنیم ظهور جلو می افتد چون وقتی امام خود را منتقم خون حسینی معرفی می کند برای جهانیان آشنا هست و به سادگی به حضرت می پیوندند. دوم اینکه از همین محافل و مجالس حسینی سربازان امام زمان جذب می شوند.
▪️میرزا احمد سیبوبه:
بیشترین گریه های امام زمان برای حضرت زینب است.
ام المصائب زینب ، شریکة الحسین زینب
@EAhkam
السلام علی الوتر الموتور
#منبرمکتوب
شب پنجم
▪️در عاشورا می بینیم از بین مسلمانان تنها عده محدود و معدودی به یاری امام خویش آمدند و به دست او به سعادت نائل شدند. درحالی که امام حسین از آغاز حرکت و قیام آغوش خویش را باز کرده و از افراد مختلف حتی با عقائد گوناگون دعوت می کند تا به او بپیوندند. نامه به اهل بصره، دعوت از عبیدالله بن حر، دعوت از زهیر بن قین و وهب نصرانی یا عمرو بن قیس و غیره از این دست است. البته از بین این دعوت ها، تنها وهب و زهیر به یاری امام آمدند.
حتی امام در خود روز عاشورا نیز دست از دعوت بر نداشت و از آغاز جنگ تا لحظاتی قبل از شهادت دعوت خویش را تکرار کرد. امام در آغاز نبرد اینگونه ندا داد: أَمَا مِنْ مُغِیثٍ یُغِیثُنَا لِوَجْهِ اللهِ؟ أَمَا مِنْ ذَابٍّ یَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ الله
و در آخرین لحظات عمر خویش، در گودال قتلگاه آخرین رمق ها و توان خویش را صرف این جملات کرد:
هَلْ مِنْ ذَابٍّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ الله؟ هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ یَخافُ اللهَ فِینا هَلْ مِنْ مُغِیثٍ یَرْجو اللهَ بِإِغاثَتِنا هَلْ مِنْ مُعِینٍ یَرْجو مَا عِنْدَ اللهِ فِی إِعانَتِنا
▪️حال ما باید بفهمیم که چه مانع هایی باعث عدم اجابت ولی خدا شد تا ما خود را از آنها حفظ کنیم که مبادا ما هم به امام زمان خویش پاسخ منفی دهیم. یک عامل ریشه ای که در شب های قبل گفتیم عدم وجود ایمان حقیقی و کامل است. ایمان از روی حرف و لقلقه زبان. ایمان همراه دنیاپرستی و مادی گرایی ها. دلیل دیگر اهل ایثار و فداکاری نبودن است. کسی که روحیه ایثارگری ندارد جایی در سپاه حضرت مهدی نخواهد داشت. چون عدم ایثارگری نشانه ترک ایمان یا ایمان حداقلی است پس چنین شخصی افتخار سربازی امام عصر را نخواهد داشت. امام علی علیه السلام ایثار را اینگونه معرفی میکند
الإِيثارُ أحسَنُ الإِحسانِ و أعلى مَراتِبِ الإِيمانِ
چه ایثار و فداکاری ای بالاتر از شهادت، یعنی ایثار جان. از این رو است که از شهدا برای یاری امام زمان دعوت می شود تا بیایند و حضرت را یاری کنند
امام صادق علیه السلام فرمودند سعادتمندی فرد ایثارگر حتمی است
فازوا وَ اللّه و أفلَحوا
پس باید به کلاس فداکاری و ایثار بیشترین اهمیت را بدهیم همانطور که امام حسین در مکه از اهل ایثار دعوت کرد
مَنْ کَانَ فِینَا بَاذِلًا مُهْجَتَهُ وَ مُوَطِّناً عَلَی لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا
پس کسی که دست از جان شسته نیست و اهل ایثار و فداکاری نمی باشد نمی تواند به فیض همراهی امام مهدی علیه السلام نائل شود.
▪️دیگر عامل عدم همراهی با امام زمان، بیماری دل و سخت شدن آن است. اینکه حرف حق در فرد اثر نمی گذارد. حق را از باطل تشخیص نمی دهد. اگر هم تشخیص دهد این بیماری پای او را از حرکت انداخته و نمی تواند در مسیر هدایت قدمی بردارد. قلب که بیمار شد از سخن و نفس امام هم کاری بر نمی آید. مثلا می بینیم که امام حسین شخصاً و حضوری عبیدالله ابن حر را دعوت کرد حتی به او سخن پیامبر را یادآور شد که حضرت فرمودند: مَنْ سَمِعَ داعِیَةَ أَهْلِ بَیْتی وَ لَمْ یَنْصُرْهُمْ عَلى حَقِّهِمْ إِلاَّ أَکَبَّهُ اللهُ عَلى وَجْهِهِ فِى النّارِ؛ هر کس فریاد استغاثه اهل بیت مرا بشنود و به یاریشان نشتابد خداوند وى را به رو در آتش دوزخ اندازد. ولی با این حال باز ابن حر در زمره یاران امام قرار نگرفت.
بله برای همراهی با امام زمان باید خطر گناهان کوچک را جدی بگیریم. گناه را ذنب می گویند چون دنباله دار است و پی در پی می آید. از روز اول فرد قاتل امام زمان نیست کم کم به این روز افتاده است
▪️سوره توبه آیه ۱۲۴ و ۱۲۵
وَإِذَا مَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِيمَانًا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُون
وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَى رِجْسِهِمْ وَمَاتُوا وَهُمْ كَافِرُون
سوره ای نازل میشود عده ای ایمان می آورند ولی افرادی که قلب مریضی دارند به کفر آنها اضافه میشود و در کفر خودشان می میرند.
امام باقر علیه السلام در حدیثی می فرمایند: مَا مِنْ شَیءٍ أَفْسَدَ لِلْقَلْبِ مِنْ خَطِیئَةٍ إِنَّ الْقَلْبَ لَیوَاقِعُ الْخَطِیئَةَ فَمَا تَزَالُ بِهِ حَتَّى تَغْلِبَ عَلَیهِ فَیصَیرَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ
هیچ چیز مانند گناه، تباه کننده دل نیست. دل سراغ گناه میرود و دچار معصیت میشود؛ همواره دست به گریبان با آن است، تا آنکه گناه بر او چیره شود و دل را زیر و رو میسازد
فرد عالی است ولی گناه او را تا اسفل السافلین پایین می کشاند بدون آنکه به او ذره ای رحم کند. در این صورت نه تنها سخن و نفس امام اثرگذار نخواهد بود بلکه آیات قرآن که باید سبب هدایت باشد سبب گمراهی و ضلالت میشود
▪️یک بیت روضه
بگذاريد ببيند كه خودش يك حسن است
حبس در خيمه شدن بر ضرر مردان است
@EAhkam
السلام علی الشهید الشهداء
#منبرمکتوب
شب ششم
▪️قرآن سوره حج آیه ۴۶ می فرماید:
فَإِنَّها لاتَعْمَى الاْ َبْصارُ وَ لکِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِی فِی الصُّدُور
چشم هاى ظاهر نابینا نمى شود، بلکه دل هائى که در سینه ها جاى دارد نابینا مى گردد
آرى، بدترین اثر گناه و ادامه آن، تاریک ساختن قلب و از میان بردن نور علم و حس تشخیص است، گناهان از اعضاء و جوارح سرازیر قلب مى شوند و قلب را به یک باتلاق متعفن و گندیده مبدل مى سازند، اینجاست که انسان راه و چاه را تشخیص نمى دهد و مرتکب اشتباهات عجیبى مى شود که همه را حیران مى کند.
با دست خود، تیشه به ریشه سعادت خویش مى زند و سرمایه خوشبختى خویش را به باد فنا مى دهد.
در حدیثى از پیغمبر اکرم صلى الله علیه وآله مى خوانیم: «کَثْرَةُ الذُّنُوبِ مَفْسَدَةٌ لِلْقَلْبِ»
اینکه می بینیم حرف و سخن و نفس امام اثرگذار نیست به این دلیل است که در اثر گناه کور دل شدند. هر کس که کور دل باشد در سپاه مهدی فاطمه نیز جایی نخواهد داشت. همچنانکه کوردلان از کاروان حسینی جا ماندند و حتی برخی از آنها با سپاه عمر سعد و یزید همراه شدند.
▪️آقا امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند:
إِنَّ لِلَّهِ عُقُوبَاتٍ فِی الْقُلُوبِ وَ الْأَبْدَانِ ضَنْک فِی الْمَعِیشَةِ وَ وَهْنٌ فِی الْعِبَادَةِ وَ مَا ضُرِبَ عَبْدٌ بِعُقُوبَةٍ أَعْظَمَ مِنْ قَسْوَةِ الْقَلْبِ
همانا، خدا عِقاب هایی در قلب و بدن دارد؛ [مانند] تنگی معیشت و سستی در عبادت. و هیچ بنده ای به عقوبتی بزرگ تر از قساوت قلب، مجازات نشده است.
چرا سخت ترین عقوبت سخت دلی است؟ چون تیر آخر است و فرد دیگر بعد از آن امیدی به سعادت و هدایت ندارد.
گناهان سبب آن میشود که انسان قدم به قدم از رنگ و بوی امام خود فاصله بگیرد تا جایی که با امام خود غریبه میشود. انقدر غریبه که دیگر حرف امام در او تأثیری نمی گذارد. به علاوه اینکه چنین شخصی مایه آبروریزی برای امام خود و مکتب امامت نیز بوده است. امام صادق علیه السلام شیعیان را سه گروه معرفی کردند:
الشِّيعَةُ ثلاثٌ:
مُحِبٌّ وادٌّ فهُو مِنّا
و مُتَزَيِّنٌ بنا و نحنُ زَينٌ لِمَن تَزَيَّنَ بنا
و مُستَأكِلٌ بِنَا الناسَ و مَنِ استَأكَلَ بِنَا افتَقَر
شيعه سه نوع است:
دوستدارِ مهر ورز [ نسبت به ما] . چنين شيعه اى از ماست
و شيعه اى كه خود را به ما مى آرايد و ما مايه آراستگى چنین كسى هستيم
و شيعه اى كه ما را وسيله ارتزاق خود قرار مى دهد و كسى كه به وسيله ما ارتزاق كند فقير مى شود.
طبق این حدیث کسی که اهل محبت به ائمه باشد و کسی که آبروداری کند و به خاطر آنها ترک گناه نماید از شیعیان بهشتی و خوش عاقبت شمرده می شود.
▪️در حدیث دیگری امام صادق می فرمایند
مَنْ تَوَلَّی آلَ مُحَمَّد وَ قَدَّمَهُمْ عَلَی جَمِیعِ النَّاسِ بِمَا قَدَّمَهُمْ مِنْ قَرَابَهًِْ رَسُولِ اللَّهِ فَهُوَ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ لِمَنْزِلَتِهِ عِنْدَ آلِ مُحَمَّد لَا أَنَّهُ مِنَ الْقَوْمِ بِأَعْیَانِهِمْ وَ إِنَّمَا هُوَ مِنْهُمْ بِتَوَلِّیهِ إِلَیْهِمْ وَ اتِّبَاعِهِ إِیَّاهُمْ وَ کَذَلِکَ حُکْمُ اللَّهِ فِی کِتَابِهِ وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ وَ قَوْلُ إِبْرَاهِیمَ فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی وَ مَنْ عَصانِی فَإِنَّکَ غَفُورٌ رَحِیمٌ
کسی که اهل ولایت باشد و به اهل بیت پیامبر بیشتر از دیگران اهمیت دهد در فرمانبرداری در تبعیت و پیروی، از آل و خاندان محمد شمرده میشود. همچنانکه حضرت ابراهیم فرمود هرکس از من تبعیت کند از من است.
امام حسین علیه السلام نیز در حدیثی نکته مهم در همراهی شیعیان با خویش را تبعیت بر شمرده و تا اینکه فرد در اعمال و رفتار خویش تابع آنها نباشد شیعه و حتی دوست ایشان هم شمرده نمی شود. حضرت فرمودند: شِیعَتُنَا وَ هُمْ مَوَالِینَا وَ هُمْ مِنَّا وَ لِذَلِکَ قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی.
شیعیان ما که دوستان ما هستند از ما شمرده میشوند همچنانکه حضرت ابراهیم بیان کرده که هرکس از من تبعیت کند از من است.
در اهمیت زندگی در سایه تقوا همین بس که پیامبر اکرم صلیالله علیه و آله فرمودند: کُلُّ تَقِیٍّ وَ نَقِیٍّ آلی؛ یعنی هر فرد متقی و پرهیزگار از آل و خاندان من است. بنابراین زندگی همراه با تقوا سبب همراهی با امام زمان است و ترک آن خطر دشمنی با ایشان را دارد.
حال سؤال اینجاست اهل گناه باشیم که سبب
دوری ما از اهل بیت
سنگ دلی
بیاثر شدن سخن و نفس امام در فرد
خروج گناهکار از زمره شیعیان
کم شدن رزق انسان
گرفتن لذت عبادت و اشک از انسان
میشود یا اهل ترک گناه و زندگی همراه با تقوا باشیم که ما را نه تنها از شیعیان و محبان بلکه ما را در زمره خاندان پیامبر وارد میسازد؟
▪️نادى يَا عمّاه
با اسب به روی بدنش افتادند
با کینه ی بابا حسنش افتادند
آنقدر عسل گفت که در آخر کار
با نیزه به جان دهنش افتادند
@EAhkam
السلام علی غریب الغرباء
#منبرمکتوب
شب هفتم محرم
▪️بحث در مواردی بود که ما را از امام زمان علیه السلام جدا می کند. دشمنان ما به هیچ عنوان راضی به ظهور امام زمان نیستند چون امام برای مقابله با آنان می آید. بنابراین تا می توانند دنبال تأخیر در ظهور و خالی کردن اطراف امام زمان هستند. اینکه ایشان هم بی یار و یاور باشد. باید این دشمنان قسم خورده امام مهدی را و حربه های آنان را شناخت.
شناخت دشمن خیلی مهم است تا جایی که امام کاظم علیه السلام اهمیت آن را مانند علم خداشناسی و خودشناسی و شناخت مبدأ و معاد قرار داده است. حضرت می فرمایند:
وَجَدْتُ عِلْمَ النّاسِ فى أرْبَعٍ: أوَّلُها أنْ تَعْرِفَ رَبَّكَ، وَالثّانِيَةُ أنْ تَعْرِفَ ما صَنَعَ بِكَ، وَالثّالِثَةُ أنْ تَعْرِفَ ما أرادَ مِنْكَ، وَالرّبِعَةُ أنْ تَعْرِفَ ما يُخْرِجُكَ عَنْ دينِكَ.
چه کسی و برای چه چیزی و با چه هدفی ما را خلق کرده و چه چیزی مانع ما برای دستیابی به آن هدف است.
این شناخت موانع بسیار مهم است. گاهی همه چیز به صورت تئوری دقیق بررسی شده و نوید موفقیت صد در صدی را می دهد اما یک مانع کوچک سبب بهم خوردن تمام نقشه ها میشود.
▪️ولایت پذیری و دوری از دشمنان، همان (سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم) است. همان فریادهای شهید عالیقدر شهید مطهری است که شمر زمانه ات را بشناس است. نکند کسی را که باید دشمن بگیریم به دوستی گرفته باشیم یا بلعکس و تازه خیال کنیم که در مسیر درست هم هستیم. همان مصداق آیات ۱۰۳ و ۱۰۴ سوره کهف، سوره امام حسین علیه السلام، سوره ای که حتی آیات آن را سر بریده حسینی هم تلاوت می کرد:
قُل هَل نُنَبِّئُکُم بِالاَخسَرینَ اَعمالًا اَلَّذینَ ضَلَّ سَعیُهُم فِى الحَیوةِ الدُّنیا وَ هُم یَحسَبونَ اَنَّهُم یُحسِنونَ صُنعًا
بله کسی که دشمن شناس نباشد از نقطه ای ضربه می خورد که محاسبه نکرده است.
▪️دشمن برای آنکه مانع پیشرفت، تکامل و سعادت ما شود پنج حربه دارد:
1⃣ ایجاد ناامیدی است. شعار نمی شود نمی توانیم. کار شما نیست و...
امام علی علیه السلام می فرمایند:
في القُنوطِ التَّفريطُ
نوميدى، باعث كوتاهى در عمل مى شود.
دشمن هم از ما همین کوتاهی در عمل را می خواهد که همین ترک فعل باعث نابودی ما شود. یعنی بدون هیچ هزینه ای باعث شوند ما به دست خودمان خودمان را نابود کنیم. زیرا افراد در دنیا سه دسته بیشتر نیستند یا رشد می کنند یا در حال رکود هستند و یا در حال سقوط، ناامیدی و شعار ما نمی توانیم که به خواست دشمن از برخی ها شنیده میشود ما را از قسم اول جدا می کند و این یعنی دستیابی دشمن به اهداف استکباری خودش
2⃣ حربه دیگر دشمن گسترش بی بند و باری و ابتذال است. در همین دهه محرم در تهران یک کافه خوانندگی زن بی حجاب. این حربه دشمن است. سیاستی که در آندلس دیدید چه بر سر حکومت هشتصد ساله اسلامی آورد.
ولی با آن همه خدمت که سبب رشد و تربیت افراد برجسته ای مثل ابن حزم، ابن عربی، ابن باجه، ابن رشد، محمد بن طفیل و... شد در آخر کار اباحه گری و ترویج لاابالی گری باعث از دست رفتن این حکومت هشتصد ساله شد.
3⃣ ایجاد شک و شبهه است. شبهه داشتن مسئله نیست در شبهه ماندن و به دنبال حل آن نبودن غلط است. اینهمه هزینه برای انتشار مطالب بی پایه و اساس و شبهه ناک از طرف دشمنان در همین راستا است.
حسن بن علی خزاز می گوید شنیدم امام رضا علیه السلام فرمود از دجال بدتر هم سر شیعیان و محبان ما می آید. تعجب کردم و پرسیدم آن چه چیزی است؟ حضرت فرمودند: بِمُوَالَاةِ أَعْدَائِنَا وَ مُعَادَاةِ أَوْلِيَائِنَا إِنَّهُ إِذَا كَانَ كَذَلِكَ اخْتَلَطَ الْحَقُّ بِالْبَاطِلِ وَ اشْتَبَهَ الْأَمْرُ فَلَمْ يُعْرَفْ مُؤْمِنٌ مِنْ مُنَافِقٍ،
اینکه با دشمنان ما دوستی می کنند و با دوستان ما دشمنی می کنند. هنگامی که اینچنین شود حق و باطل در هم آمیخته میشود و مردم دچار شبهه می شوند و مؤمن از منافق شناخته نمیشود.
وظیفه ما در مقابل شبهات این است که تحقیق کنیم: فسئلوا اهل الذکر ان کنتم لاتعلمون
4⃣ تهدید و تطمیع. از روز نخست خلقت اولین فریبکاری ابلیس با این حربه بود. شیطان از این حربه استفاده کرده و تا امروز هم شیطانهای جن و انس از این حربه استفاده می کنند. اگر چنین کنی فلان پست را می دهم و... البته نود و نه درصد هیچکدام عملی نمیشود.
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا
یا شما را از شهر و دیار خود اخراج می کنیم یا باید داخل در آیین ما شوید. همین تهدیدها و تطمیع ها بود که ائمه یکی پس از دیگری تنها و بی یاور می ماندند.
▪️وَ ذُبِحَ الرَّضیع
پسرم از نفس افتاد… به دادم برسید
داد از این همه بی داد به دادم برسید
تشنه ام ؛شیر ندارم ؛چه کنم ؛حیرانم
باید آخر چه به او داد به دادم برسید
@EAhkam