دوستان در این ایام شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام را که به همه همراهان تسلیت عرض میکنم 🖤🖤🖤🖤 جای داره بررسی کوتاهی از جمله ای آقا در زمان ضربت خوردنشان فرمودند داشته باشیم هرچند که میشه بیشتر از اینها گفت منتها من چون بیمار هستم برام امکانش نبود بتونم بیشتر و جامع تر زمان بذارم

تفسیر روانشناختی جمله «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَةِ» به چه معناست : به خدای کعبه قسم که رستگار شدم 🕋 رستگاری چیزی نیست که یکدفعه به آن رسید باید سالها در این مسیر بود تا به مرحله ای رسید که احساس کنیم رستگار شدیم، رستگاری در مسیر است ،مسیری که لازمه آگاهی ،هدفمندی و مراقبت ،تلاش است کسی که تمام خودش را گذاشته حس پیروزی را دارد ،خودش را وقف هدف کرده به کمال رسیده اگر بخواهیم ملموس تر بگیم ما یک سر طیف داریم که اسمش هست آگاهی و یک سر طیف هم اسمش هست خودشکوفایی ،تعالی برای اینکه به سطح خودشکوفایی برسیم برسیم باید از مسیر خودآگاهی گذر کنیم تا به خودشکوفایی و تعالی برسیم ،فرد خودشکوفایی تمرکز روی حرف مردم ندارد ،در راستای ارزش های درونی خودش حرکت می‌کند و قدم های آگاهانه دارد امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در اوج خودآگاهی به خودشکوفایی رسیده بودند کسی که به این مرحله برسد احساس شکست نمی کند

🔹 چرا بعضی چیزها رو می‌دونیم ولی تغییر نمی‌کنیم؟ 🤔 تا حالا شده یه کتاب بخونی، یه سخنرانی گوش بدی، یه جمله عمیق بشنوی و با خودت بگی: "این دقیقا همون چیزیه که باید انجام بدم..." ولی بعد از چند روز انگار هیچی تغییر نکرده؟ چرا این اتفاق می‌افته؟ چرا گاهی با اینکه آگاهیم، باز هم در همون مسیر قبلی می‌مونیم؟ ⚡️شاید دلیلش اینه که دانستن فقط قدم اوله! "تجربه درونی" چیزی رو در ما بیدار می‌کنه که صرفا شنیدن و دانستن نمی‌تونه! 📌 توی این کانال قراره یه مسیر رو با هم طی کنیم… مسیری که از دانش فراتر می‌ره و تو رو به یه درک عمیق‌تر و ماندگارتر می‌رسونه. با من همراه باش… شاید همین قدم اول، مسیرتو عوض کنه!

🌟سلام به همه اعضای عزیز کانال!🌟 خوش اومدین به جایی که قراره از دانستن فراتر بریم و عمیق‌تر لمس کنیم اینجا فقط قرار نیست درباره چیزها بدونیم، بلکه می‌خوایم اونا رو با تمام وجود حس کنیم. مثلاً محرم… به جای فقط شنیدن، می‌تونیم لمسش کنیم، تجربه‌ش کنیم، و ازش چیزی برای زندگی‌مون برداریم. 🔹 توی این کانال، همه چی با تمِ درگیر شدن پیش میره! 🔹 هم از روانشناسی مدرن کمک می‌گیریم، هم از حکمت‌های عمیق دینی 🔹 راهکارهایی که می‌گیم، از هر دو دیدگاه خواهد بود، تا بتونیم به شناختی که واقعاً توی زندگی‌مون اثر داره برسیم. 🔹 به زودی کارگاه‌هایی عملی ، تجربه ای مهارت ،حتی گروه درمانی .......هم برگزار می‌شه، تا این مسیر رو کنار هم طی کنیم. با من همراه باش… شاید اینجا همون نقطه‌ای باشه که چیزی درونت رو بیدار کنه!

🎁هدیه دارم برای شما اعضای محترم به مناسبت عید سعید فطر همانطور که در ماه رمضان در نزدیک‌ترین حالت به خداوند قرار داشتیم، این عید فرصتی است برای ادامه دادن آن ارتباط معنوی و حفظ نزدیکی با پروردگار. در این ایام، قلب‌هایمان از نور عبادت روشن شد و این نور باید در طول سال ادامه یابد. هدیه‌ای که برای شما در نظر گرفته ام نه تنها یادگاری از ماه رمضان است، بلکه یادآوری‌ست برای همواره بودن در مسیر قرب به خداوند و حفظ ارتباطی عمیق با او. این هدیه، گامی کوچک برای تقویت ارتباط معنوی‌مان است و امید داریم که همچنان در هر لحظه از زندگی‌مان در این مسیر باقی بمانیم. خب چکار کنیم؟ از عید فطر شروع میکنیم راهکارها رو گفتن 😊

بریم برای راهکار اول بازگشت به یک لحظه خاص ✨ چشمهات رو ببند و به یک لحظه‌ای فکر کن که واقعاً حس کردی خدا باهات بوده. 📌 شاید یه لحظه دعا بوده، یه افطار خاص، یه وقت نماز شب، یا حتی یه بغل عاطفی از خدا تو دل یه سختی. 📌 اون لحظه رو با تمام وجودت احساس کن. صداها، نور، حتی احساسی که تو بدنت داشتی. 📝 حالا اینو بنویس: "اون لحظه، من چه حسی داشتم؟ چی باعث شد این حس رو تجربه کنم؟" 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 بعد از پایان گذاشتن راهکارها در 3 روز از طریق لینک ناشناس نظر یا تجربه ای ...مایل بودید میتونید به اشتراک بذارید 🙏

تا حالا شده یه تجربه معنوی عمیق داشته باشی، اشک بریزی، قلبت بلرزه... اما بعد از مدتی اون حس کمرنگ بشه؟ چرا این اتفاق می‌افته؟ گاهی برای همه ما پیش میاد که در لحظات خاص، مثلاً وقتی محتوای عمیق می‌خونیم یا برنامه‌هایی مثل «زندگی پس از زندگی» رو می‌بینیم، احساسات قوی‌ای داریم که قلبمون رو تکون می‌ده و باعث میشه حس کنیم به جایی بالاتر وصل می‌شیم. این احساسات ممکنه در مناسبت‌های مذهبی خاص مثل ایام فاطمیه، محرم یا رمضان هم بیشتر بشه. اما سوال اینجاست که چرا این احساسات تنها محدود به این لحظات می‌مونه و بعد از مدتی از بین میره؟ چرا این تغییرات عمیق در ما ماندگار نمی‌شن؟

این مفاهیم مثل شمعی هستن🕯 که در دل تاریکی روشن می‌شن، ولی روشنایی یک شمع برای اینکه تمام وجود ما رو غرق نور کنه، کمه. ما نیاز داریم که از این شمع کوچک، خورشیدی☀️بسازیم؛ خورشیدی که نه فقط خودمون، بلکه دنیای اطرافمون رو هم پر از نور کنه... 🤔 حالا این سوال از خودمون بپرسیم: چطور می‌تونم این نور رو در زندگیم نگه دارم؟" مشتاقم در لینک ناشناس که کسانی که خواهان به اشتراک گذاشتن نظر و تجربه هستند بهره مند شوم😊

در ادامه برامون ملموس تر میشه وقتی ادامه میدیم درون خودمون جستجو میکنیم ،سوال می‌پرسیم از خودمون ....آگاهتر میشیم و شناختمون از خودمون بیشتر میشه

راهکار دوم . پیدا کردن "جای خدا" در وجودم 🖐 دستت رو روی سینه‌ات بذار. 🤲 بگو:" خدایا، تو الان در کجای وجود منی؟در کجای بدنم میتونم تو را حس کنم" ؟ ✅ یه حس خفیف، یه گرما، یه آرامش، یه تپش، یه اشک... هر چی که هست، همون رو پیدا کن. 📌 سوال مهم: "الان چی باعث می‌شه حس کنم خدا باهامه؟ و چی باعث می‌شه ازش دور بشم؟" ✍ پاسخ رو با یه جمله کوتاه بنویس: "وقتی که …، حس می‌کنم خدا با منه." "وقتی که …، حس می‌کنم از خدا فاصله گرفتم."