🔴 ما چگونه میتوانيم در زمان غيبت امام زمان به آن حضرت خدمت کنيم
خدمت به امام زمان عليه السّلام، خدمت به دين مقدّس اسلام است هر چه انسان به اسلام بيشتر خدمت کند به امام زمان عليه السّلام بيشتر خدمت کرده است، چون امام زمان عليه السّلام کار شخصی به آن صورت ندارند که مثلا بخواهند سوار اسب شوند شما کمکشان کنيد، در هيچ يک از اين گونه مسائل احتیاجی به کسی ندارند، بهترين خدمت و کمکی که میتوان کرد همان کاری است که خود آن حضرت هم مشغول آن کار هستند وخدمت به هدف آن حضرت است که تربيت انسانها میباشد و اينکه شما افرادی را که با شما در ارتباط هستند به سوی #انجام_واجبات و #ترک_محرّمات و#تزکيه_نفس بکشانيد. اين بهترين خدمتی است که میتوان به آن حضرت کرد.
لذا وظيفه واجب هر مسلمانی اين است که مردم را با آن حضرت آشنا کند تا مطيع فرمايشات او و اجداد و آباء طاهرينشان عليهم السّلام باشند.
منبع کتاب شریف انوار صاحبالزمان
🌸سلامتی وتعجیل در فرج
مولا صاحب الزمان عجل الله صلوات🌸
⁉️چگونه میتوانیم امام زمان ارواحنافداه را بیشتر درک کنیم؟
🔸برای اینکه بتوانیم خود را به امام زمان نزدیکتر کرده و او را بیشتر درک کنیم، دو راه مهم را باید در نظر بگیریم:
1⃣انتظار:
🔸برای این که بتوانیم حالت انتظار را در خود ایجاد کنیم، اول باید معنای انتظار را بفهمیم.
انتظار وضعی #روحی است که باعث به وجود آمدن حالت #آمادگی میشود و ضد آن یأس است.
انتظار فرج آثاری دارد، یکی از آثار انتظار این است که انسان را از هرگونه انحراف و خطا حفظ میکند و روح و جسم منتظر را برای درک بیشتر امام آماده میکند.
یکی دیگر از آثار انتظار به دست آوردن توفیق عنایات و توجهات امام زمان است.
👌 امام دلهای بسیار آماده و منتظر را انتخاب و تربیت میکند.
2⃣محبت به حضرت ولی عصر:
🔸اگر واقعا به امام زمان محبت داریم باید آثاری داشته باشد.
بزرگترین اثر آن #تزکیه_نفس و #تقوا است و جنبهٔ دیگرش آن است که باید به #یاد محبوب بوده و به دنبال بدست آوردن رضایت او باشیم.
اثر دیگر محبت، دوست داشتن هرچیزی است که به محبوب منتسب است. انسان هرچه را که برای خود میخواهد، اول برای محبوب درخواست میکند و اگر دعا میکند اول برای محبوب دعا میکند و دائماً انتظار محبوبش را میکشد.
به طور خلاصه باید گفت برای درک بیشتر امام زمان باید رضای او را به دست آوریم و رضایت او در گِرو #ترک_گناهان و #انجام_واجبات میباشد.
📚۲۰۰پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۶۶