🔰 گزارش روز  🟢 وفاق ملی؛ شعاری گفتمانی یا عملیاتی «وفاق ملی» به عنوان شعار دولت چهاردهم، زمینه‌ساز بازبینی وفاق و ارائه تعابیر گوناگون از آن شد. یک دیدگاه، وفاق ملی را اجتماع هر کس با هر گونه ‌اندیشه مخالف معنا می‌کند؛ اما آیا چنین تعریفی در مقام عمل قابلیت اجرایی دارد؟ وفاق حول محور مشترک رخ می‌دهد. چگونه ممکن است افرادی با مبانی مختلف در کنار هم وفاق را ایجاد کنند؟ برخی دیگر بر این باورند که اگر تعریف مشخصی از وفاق ارائه نشود، سرانجامی، مانند مفهوم «اصلاحات» خواهد داشت. اصلاح‌طلبان تاکنون تعریف دقیقی از این عبارت ارائه نداده‌اند، لذا نتیجه این امر می‌شود یک مفهوم مثبت در خدمت افراد منفی و مغرض. این دیدگاه یک هشدار درست و دقیق را مطرح می‌کند. وفاق ملی تعریف مثبتی دارد که همواره چه در منظومه دینی و چه در نظام فکری امامین انقلاب با ادبیات گوناگون به آن پرداخته شده است؛ لذا باید مراقب بود این عبارت کلیدی دچار «کلمة الحق و یراد به الباطل» نشود. بنابراین، اکنون بیش از هر زمان دیگری لازم است تعابیر رهبر معظم انقلاب، از کلمه وفاق را بازنگری کنیم. ایشان در بیاناتی می‌فرمایند: «معنای وفاق این نیست که گروه‌ها و جناح‌های گوناگون اعلام انحلال کنند؛ معنای وفاق این است که نسبت به هم خوش‌بین باشند؛ همدیگر را در جهت ترسیم هدف‌های والا و عالی تحمّل کنند»؛ لذا وفاق در وهله اول قرار است همه را در کنار هم متحد نگه دارد؛ اما اتحاد یک محور مشترک می‌خواهد. رهبر معظم انقلاب در بیانات دیگر به این محور مشترک تصریح می‌کنند و وفاق ملی را حول نظام اسلامی، احکام‌ مقدس اسلام و قانون اساسی تعریف می‌کنند. اکنون تعریف وفاق واضح‌تر می‌شود. در واقع، هر کسی می‌تواند ذیل پرچم وفاق قرار بگیرد مشروط به آنکه به احکام الهی  و به نظام اسلامی معتقد بوده و آن را بستر مناسبی برای آبادانی کشور بداند. با این تعبیر، آن کسی که به دنبال فتنه‌انگیزی بوده و نظام اسلامی را در تعارض با اهداف خود می‌بیند، نمی‌تواند زیر پرچم وفاق قرار بگیرد. وفاق قرار است از راه مقدس، همه را برای رسیدن به اهداف مقدس بسیج کند. کسی که نه اعتقادی به راه دارد و نه اعتقادی به هدف، چگونه می‌خواهد عامل وفاق شود؟ نگاه سوم وفاق را با رویکرد فعلی دولت، دست‌یافتنی نمی‌داند. حقیقت آن است که وفاق ملی صرفاً با قرار دادن چند وزیر، آن هم با تفکرات و جناح‌های مختلف شکل نمی‌گیرد؛ بلکه باید وفاق، یک تکاپویی بین افراد مختلف جامعه با نگاه‌های گوناگون ایجاد کند تا در بستر نظام اسلامی آبادانی را به ارمغان بیاورند. مقدمه تحقق این امر ایجاد گفتمان وفاق ملی در جامعه و ارائه یک تعریف دقیق و عملی از آن است. به نظر می‌رسد، دولت فعلاً درحوزه گفتمانی موفق بوده، لذا ‌امید می‌رود ان شاءالله شاهد فعالیت‌های پر ثمر ملی ناشی از وفاق ملی در سطح کشور باشیم. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز 🟢 اولین نبرد پیروز انقلاب اسلامی‌ نقطه عطفی در سرنوشت ایران بود. رهبر فرزانه انقلاب درباره جنگ‌های دو قرن اخیر در ایران می‌فرمایند: «در همه جنگ‌هایی که ایران در این ۲۰۰ سال اخیر با کشوری داشته، ایران شکست خورده. این جنگ ۸ ساله اولین جنگ و تنها جنگی است که ایران طرف را شکست داده و شکست نخورده و یک وجب از خاک کشور به دست بیگانه نیفتاده است.» نبرد ایران و روس اولین نبرد در دو قرن‌ گذشته است. در نبرد اصلاندوز، ارتش روس با ۲۲۶۰ سرباز به ارتش ایران، به‌ فرماندهی عباس میرزا با ۳۰ هزار سرباز حمله کرد. در نهایت ارتش روس ۱۲۰۰ نفر از سربازان ایرانی را کشت و ۵۳۷ نفر را اسیر کرد. این در حالی بود که شمار سربازان کشته و مجروح روسی تنها ۱۲۷ نفر بود. پس ‌از آن‌ کشور ایران ‌مورد تهاجم بریتانیا قرار گرفت که نهایتاً با عقد معاهده پاریس و جدا شدن‌ افغانستان از ایران صلح برقرار شد. این در حالی بود که حدود ۷۰ سال بعد، صدام به ایران حمله کرد و خرمشهر را به اشغال درآورد. با آنکه‌ چیزی از انقلاب نگذشته بود و هنوز قدرت نظامی ایران به ثبات نرسیده بود، اما رزمندگان اسلام وقایعی را آفریدند که جهان را متحیر کرد. برای نمونه، پل خیبر که طولانی‌ترین پل شناور  نظامی جهان  است، به دست رزمندگان ایرانی ساخته شد و در عملیات خیبر از آن بهره‌برداری شد. خبرگزاری «یونایتدپرس» درباره این عملیات نوشت: «نیروهای ایران با گذشتن ازموانع ضمن تصرف بیش از ۱۰ روستا، رودخانه‌های دجله و فرات و در چندین نقطه بزرگراه استراتژیک بصره ـ بغداد که پایتخت عراق را به خلیج فارس متصل می‌سازد، قطع کرده‌اند.» در همین گزاره به وضوح می‌توان تفاوت ایران در زمان انقلاب اسلامی را با قبل آن دریافت. در جنگ جهانی دوم نیز با آنکه ایران اعلام بی‌طرفی کرده بود، اما شوروی و انگلستان به‌ بهانه فعالیت خصمانه کارمندان آلمانی مقیم ایران ‌به کشورمان حمله کردند. دولت ایران بلافاصله به ارتش خود دستور ترک مقاومت داد و پالایشگاه آبادان  به تصرف دشمن درآمد. اکثر قوای ایران در این منطقه غافلگیر شدند و به وسیله کامیون‌ها از مهلکه گریختند. این نتیجه آن همه هزینه و مانوری بود که رضاخان روی ارتش می‌داد. پس از انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به بهانه مردود دانستن توافق الجزایر و در واقع به دلیل تصور رژیم بعث از ضعف دولت ایران در شرایط ابتدایی انقلاب اسلامی روی داد. دو نگرش تحلیلی درباره جنگ تحمیلی وجود داشت. ▫️نگرش اول، نگرش غربی بود که تصورمی‌کرد با راه‌اندازی جنگ، نیرو‌ی نظامی ایران به تحلیل خواهد رفت و ملت انقلابی ایران نیز به ستوه خواهد آمد و سپس آنها هر چه بخواهند، عملیاتی می‌کنند؛ ▫️اما نگرش دوم، جنگ تحمیلی را مقدمه‌ای برای استحکام پایه‌های انقلاب ایران در نظام بین‌الملل قرار داد. در نهایت، در اردیبهشت ۱۳۶۹ صدام در نامه‌های محرمانه‌ای ‌به ‌ایران، خواستار مذاکره برای دستیابی به صلح پایدار شد. مقامات ایران ضمن تأکید مجدد بر اینکه در چارچوب قطعنامه ۵۹۸ به صلح پایدار می‌اندیشند، پیشنهاد صدام برای تعیین مرز آبی در اروندرود را مخالف با مفاد قرارداد الجزایر دانستند تا اینکه صدام از موضع پیشین درباره اروند عقب‌نشینی کرد. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز      💢 جنایتی تلخ در ضاحیه بیروت ضاحیه جنوبی، نامی است که در این ایام بیشتر شنیده می‌شود. فؤاد علی شُکر، از فرماندهان ارشد نظامی حزب‌الله لبنان و مشاور شهید سیدحسن نصرالله بود که در ۳۰ ژوئیه ۲۰۲۴ مصادف با ۹ مرداد ۱۴۰۳ در حمله رژیم صهیونیستی به ساختمانی در ضاحیه بیروت به شهادت رسید. چیزی از این واقعه نگذشته بود که جنایتی دیگر باز هم در ضاحیه بیروت رخ داد. بیش از هشتاد بمب یک تنی با هدف ترور رهبر حزب‌الله لبنان و برخی فرماندهان مقاومت یک محدوده از ضاحیه را هدف قرار داد. ضاحیه بیروت به معنای حاشیه بیروت است. منطقه‌ای عمدتاً شیعه‌نشین که ساختار جمعیتی متراکمی دارد. رژیم با تمرکز ویژه‌ای که روی این منطقه داشت توانست نقشه‌های شوم خود را محقق کند. گزاره‌های میدانی حکایت از این دارد که رژیم صهیونیستی در نبرد رودررو تاب‌آوری اندکی دارد. شکست این رژیم در جنگ ۳۳ روزه و نیز تهاجم زمینی به غزه مؤید همین مطلب است. هدف رژیم از تهاجم زمینی به غزه کشف تونل‌های حماس، از بین بردن حماس و آزادی اسرای صهیونیستی بود که هیچ یک محقق نشد. از این رو رژیم صهیونیستی مجبور به تغییر تاکتیک و زمین بازی شد و وارد فاز امنیتی و ترور شد. در واقع بعد از شکست‌های ارتش رژیم صهیونیستی در غزه، از دو جهت لازم بود رژیم صهیونیستی اوضاع را به نفع خود تغییر دهد؛ اول آنکه حیات خود را در خطر می‌دید؛ دوم آنکه موفقیت رژیم در انتخابات آمریکا مؤثر بود. ▫️از همین رو ترور شهید هنیه و فؤاد شکر از یک طرف، وقایع انفجار پیجرها از طرف دیگر و به تازگی نیز شهادت سیدحسن نصرالله نیز تکمیل‌کننده یک جورچین بود؛ اما واقعیت آن است که رژیم صهیونیستی صرفاً در یک پیروزی مقطعی قرار دارد. با جنایاتی که انجام داده، چهره‌اش در عرصه نظام بین‌الملل تطهیر نخواهد شد و جبهه مقاومت نیز متحدتر خواهد شد. درگیر شدن رژیم صهیونیستی در شش جبهه و تظاهرات داخل رژیم همگی مؤید وضعیت بحرانی است که رژیم تا به حال تجربه نکرده است. لذا شواهد حکایت از آن دارد که در آینده نزدیک شاهد ضعف‌های عمیق‌تری در رژیم صهیونیستی باشیم. ▪️ آنچه در برهه کنونی اهمیت دارد: اولاً حفظ سلامت فضای روانی جامعه است. دشمن سعی دارد با شایعات گوناگون جبهه مقاومت را به خود مشغول کند. ثانیاً در پاسخ به جنایت‌های اخیر رژیم باید از کنش‌های هیجانی پرهیز کرد. فرماندهان نظامی ما، همان فرماندهانی هستند که داعش را آن سوی مرزها زمینگیر کرده و در مقابل تجاوزات آبی، خاکی و هوایی دشمن بازدارندگی ایجاد کردند. لذا باید به توانمندی و عقلانیت نظامی دست‌اندرکاران ایمان داشت و از مواضع غیر منطقی برحذر بود. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز     💢 جشنواره «نووا» اسم رمزی برای تحریف  قرار است در نزدیکی کیبوتص رعیم در صحرای نگب در جنوب سرزمین‎هاس اشغالی جشنواره موسیقی رعیم برگزار شود. در واقع جشنواره رعیم به مناسبت جشن سوکوت ـ یکی از مهم‌ترین جشن‌های یهودیان ـ برپا می‌شود. رقاص‌ها، نوازنده‌ها و طیف‌های مختلف، از جمله LGBT ها یا همان همجنسگرایان نیز حضور دارند؛ چراکه‌ به تازگی بسیاری از جوامع یهودی تلاش کرده‌اند جشن‌های مذهبی خود را فراگیرتر و شامل همه افراد، از جمله همجنسگرایان کنند. جشنواره رعیم و جشن سوکوت مصادف شد با ۷ اکتبر۲۰۲۳. عملیات «طوفان‌الاقصی» در ۷ اکتبر ۲۰۲۳  نقطه عطفی در تاریخ مقاومت فلسطین ایجاد کرد. ریزش بازارهای مالی رژیم صهیونیستی از جمله تعطیلی شرکت اسپانیایی اینتدیتکس در سرزمین‌های اشغالی گرفته تا راه‌اندازی اعتراضات گسترده دانشجویان کشورهای غربی به حمایت از مردم فلسطین همگی از پیامدهای عملیات طوفان‎الاقصی بود که همچنان نیز ادامه دارد. در این عملیات، ابتدا نیروهای حماس، مناطقی از سرزمین‌های اشغالی را با راکت هدف قرار دادند و پس از آن به صورت زمینی وارد سرزمین‌های اشغالی شدند. یکی از نقاطی که نیروهای پیاده به آن رسیدند، منطقه کیبوتص رعیم صحرای نگب در نزدیکی غزه بود. همزمان با برگزاری جشنواره موسیقی رعیم عملیات آغاز شد. «یورو نیوز» در این باره می‌نویسد: «در پی حمله نظامیان فلسطینی به خاک اسرائیل، حدود ۱۲۰۰ نفر به قتل رسیدند،۲۵۰ نفر به گروگان گرفته شدند. از این تعداد ۲۶۴ نفر در جشنواره موسیقی رعیم جان خود را از دست دادند. همچنین حدود ۴۰ نفر از محل برگزاری این جشنواره موسیقی ربوده شدند.» اکنون رژیم پس از یک سال، به مناسبت نخستین سالگرد کشته‌شدگان ۷ اکتبر ۲۰۲۳در محل جشنواره «نووا» مراسمی را برگزار می‌کند. صفحات مجازی وابسته به رژیم صهیونیستی همچون «ایران اینترنشنال»، تلاش دارند با مظلوم‌نمایی فوق‌العاده تصویری انسانی از این مراسم نشان دهند و از وقایع جشنواره رعیم به منزله کشتار فجیع یاد کنند. در واقع کارکرد مراسم سالگرد، سرپوش گذاشتن بر جنایاتی است که رژیم صهیونی از سال ۱۹۴۸بر ملت مظلوم فلسطین روا داشته است. اکنون وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه شمار شهدای جنگ غزه را در مرز ۴۲هزار نفر اعلام کرده است. «گالانت» وزیر جنگ رژیم منحوس صهیونیستی با این استدلال که «ما در غزه با حیوانات انسان‌نما مواجهیم» دستور قتل عام گسترده هزاران طفل و زن و مرد و پیر و جوان را صادر می‌کند. همه این جنایات در این رسانه‌ها مسکوت مانده، اما برای تلفات خود در ۷ اکتبر جریان رسانه‌ای به راه می‌اندازند. جالب آنکه روزنامه «هاآرتص» در گزارشی ‌می‌نویسد:«بالگردهای ارتش اسرائیل حین حمله به حماس به سمت غیرنظامیان نیز شلیک کردند.» ◽️ شاید بتوان گفت، یکی دیگر از پیامدهای عملیات طوفان‌الاقصی این بود که چهره کریه رژیم فاسد را به ساکنان اشغالگر صهیونیستی نیز نمایان کرد؛ چرا که دیدند ارتش به ساکنان رژیم رحمی نکرده و اکنون نیز تلاشی برای گروگان‌ها نمی‌کند؛ لذا تظاهرات انبوه در سرزمین‌های اشغالی نیز از همین مسنله نشئت می‌گیرد؛ از این رو امید است به حکم «مکروا و مکرالله و الله خیرالماکرین» شر این رژیم سفاک به خودش برگردد و هرچه زودتر شاهد نابودی رژیم صهیونیستی باشیم. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز  💠  دست برتر ایران ثبات‌آفرین بر آمریکای بحران زیست یکی از روندهای اصلی در پیکربندی مجدد مدرن جهان، افزایش تعداد کشورهای مستقل است که در چارچوب هویت خود عمل می‎کنند و سعی دارند از منافع ژئوپلیتیک خود در یک محیط بین‌المللی در حال تغییر دفاع کنند. به منزله بخشی از این روند، آشفتگی ژئوپلیتیک در صحنه جهانی به طور خودکار افزایش می‌یابد که با پیچیدگی روابط بین‌الملل و افزایش رقابت بین قدرت‌ها در مبارزه برای رهبری همراه است. این روند به ویژه در خاورمیانه خطرناک است که به گفته «ریچارد هاس»، بالاترین «سطح خشونت» را دارد و چالشی قدرتمند برای «توسعه‌‌دهندگان و پدیدآورندگان» سیاست جهانی است. با این مقدمه شاید بهتر بتوان حضور مقامات آمریکایی، به ویژه در منطقه غرب آسیا را درک کرد. در واقع، در نظم نوین جهانی، آمریکا سعی دارد همچنان حوزه تأثیر خود را در مناطق گوناگون جهان تعبیر کند؛ اما حقایق چیز دیگری می گویند. از جمله تغییرات محسوسی که در نظم نوین جهانی قابل مشاهده است، انزجار از حضور آمریکا در منطقه خاورمیانه، خروج نظامیان آمریکا از عراق، موردحمله قرارگرفتن پایگاه‌ها و کاروان‌های آمریکایی همگی ناشی از نمود تغییرات جهانی در منطقه خاورمیانه است. اما به هر حال باید خاطرنشان کرد که هر یک از قدرت‌های بزرگ که به دنبال پرده برنده هستند، نقش مرکز را در شکل‌گیری یک زیر سیستم منطقه‎ای تثبیت می‌کنند. یک قدرت بزرگ به عنوان دولتی معرفی می‌شود که در پیگیری سیاست خارجی خود بسیار مستقل است و تأثیر مستقیم بر سیاست منطقه‌ای و جهانی دارد. از این رو جمهوری اسلامی ایران به منزله یک قدرت مستقل به دنبال آن است که نه تنها ارزش‌ها، تجربه‌ها و سنت‌های خود را در حوزه‌های داخلی و خارجی تثبیت کند؛ بلکه ثبات را برای منطقه وجهان نیز به ارمغان بیاورد؛ چرا که  یک کشور قدرتمند و مستقل در بستر یک منطقه امن و مستقل شکل می‌گیرد. شاید همین را بتوان تفاوت ماهوی برای ایران و آمریکا به شمار آورد. آمریکا برای ابراز قدرت خود در جهان به هر جنایتی دست زده است؛ اما ایران بدون قصد دخالت و تنها با نیت ثبات‌آفرینی در منطقه و جهان نقش‌آفرینی می کند. لذا حضور مقامات ایرانی در نقاط مختلف منطقه و جهان ثبات‌آفرین بوده است. حضور سردار سلیمانی در کردستان عراق نمونه‌ای از این حضور ثبات‌آفرین است. اکنون نیز سفرهای متعدد رئیس جمهور، وزیر امور خارجه و رئیس مجلس در نقاط گوناگون با هدف اهتزاز گفتمان انقلاب اسلامی در جهان قابل تعبیر است. استقبال گرم مردم بیروت از آقای قالیباف و نیز استقبال گرم مقامات لبنان از آقای عراقچی، همین ادعا را اثبات می‌کند که باور مردم منطقه نیز بر همین نقش ثبات‌آفرین ایران اسلامی شکل گرفته است. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز  💠 راه سنوار وقتی خبر سقوط خرمشهر را به امام خمینی(ره) رساندند، پاسخ امام یک جمله بود: «جنگ است، یک وقت ما می‌بریم، یک وقت آنها.» احوالات امام(ره) در مواجهه با خانواده‌های شهدا و بیانات گهربار ایشان خود گواه بر این بود که ایشان بیشتر از هر شخص دیگری احوال خانواده‌های شهدا و سختی‌هایی را که بر مناطق جنگ‌زده حادث شده بود، درک می‌کنند؛ اما عنصری که بیشتر از هر چیز در جنگ باید حفظ شود، روحیه و امیدآفرینی و ناامید نشدن از ظرفیت‌های موجود است. امام(ره) در واقع می‌خواستند متذکر بشوند که کار اینجا تمام نشده و راه روشنی در پیش روی جبهه اسلام است. این همان نگاهی است که محور مقاومت و هم‌پیمانان آن در مواجهه با رژیم صهیونی بیش از هر زمان دیگری باید به آن مسلح بشوند. محور مقاومت در تاریخچه خود شهادت برجستگانی، چون شیخ احمد یاسین، فتحی شقاقی، رنتیسی و اسماعیل هنیّه را ثبت کرده، اما هرگز از پیشروی باز نمانده است. عملیات طوفان‌الاقصی خود گواهی بر این مدعاست.  ضربات وارده بر پیکره رژیم صهیونی قابل کتمان نیست تا آنجا که «آلن پینو» که سابقه‌ای طولانی در آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) دارد، به‌عنوان تحلیلگر و افسر شورای ملی اطلاعات در زمینه خاورمیانه چنین تحلیل می‌کند: «نیروهای نیابتی ایران اسرائیل را با «حلقه آتش» تهدید می‌کنند که هدف آن عدم گسترش منابع دولت یهود و تضعیف روحیه آن از طریق وادار کردن آن به جنگ در چندین جبهه در آن واحد است. حملات روزانه راکتی و پهپادی حزب‌الله به شمال اسرائیل که از ۸ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، منجر به تخلیه حدود ۷۰ هزار اسرائیلی از خانه‌های خود در شمال شد. حملات موشکی حوثی‌ها علیه اسرائیل اساساً بندر ایلات اسرائیل در دریای سرخ را تعطیل کرده است. شبه‌نظامیان شیعه عراق نیز اسرائیل را با موشک‌ها و پهپادها هدف قرار داده‌اند. آنان حدود ۱۷۰ حمله علیه نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه انجام داده‌اند، به امید اینکه بتوانند ایالات متحده را که حمایتش از اسرائیل را کلید بقای اسرائیل می‌دانند، از منطقه بیرون کنند.» این گزارش به خوبی بیان می‌کند که رژیم صهیونیستی وضعیت بحرانی جدیدی را تجربه می‌کند. اعتراضات گسترده دانشجوهای آمریکایی که سایر کشورهای غربی را نیز با خود همراه کرد، پدیده جدیدی در انزجار بین‌المللی از رژیم صهیونیستی بود. این موارد خود گواه این است که مقاومت هم در میدان نبرد و هم در عرصه بین‌المللی توانسته حرکت موفقی را رقم بزند. عملیات‌های گوناگون پس از شهادت سیدحسن نصرالله و شهید سنوار که منجر به تلفات شدید تیپ گولانی وانهدام تانک حامل فرمانده تیپ ۴۰۱ لشکر ۱۶۲ ارتش اسرائیل شد نیز می‌خواهد همین پیام را صادر کند که درخت مقاومت چنان است که اصلها ثابت و فرعها فی‌السماء. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز  🔵 منطق مواجهه با تجاوز رژیم صهیونیستی درباره تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی به ایران لازم است به چند نکته اشاره شود:  آنچه چند روز گذشته رخ داد، تجاوز به حریم سرزمینی جمهوری اسلامی ایران، همراه با خسارات هرچند جزئی و شهادت چهار نفر از دلاورمردان ارتشی بود. بنابراین، ایران در مجامع بین‌الملل و مواضع اعلامی، حق پاسخ را برای خود، محفوظ داشته و رسماً عنوان می‌کنیم. نکته دوم اینکه تا کنون فرماندهان دلیر جمهوری اسلامی هیچ تجاوزی را از سوی دشمن بی‌پاسخ نگذاشته‌اند؛ اما باید دانست که این به معنای این نیست که حتماً در این مقطع زمانی فوراً پاسخ متقابل داده شود؛ بلکه پاسخ می‌تواند تثبیت یک راهبرد اساسی باشد. چنانکه پس از شهادت حاج قاسم، پاسخ ایران صرفاً شلیک موشک به عین‌الاسد نبود؛ بلکه اخراج آمریکا از منطقه ‌در پیش گرفته شد؛ بنابراین، اکنون آمریکا همچون سابق قدرت اعمال نفوذ ندارد. صرفاً پایگاه‌هایی دارد که گاه و بی گاه مورد حمله نیروهای مقاومت قرار می‌گیرد.  امروزه، هر یک از قدرت‌های بزرگ که به دنبال پرده برنده هستند، نقش مرکز را در شکل‌گیری یک زیر سیستم منطقه‌ای تثبیت می‌کنند. یک قدرت بزرگ به عنوان دولتی معرفی می‌شود که در پیگیری سیاست خارجی خود بسیار مستقل است و تأثیر مستقیم بر سیاست منطقه‌ای و جهانی دارد. از این رو پایان دادن به تجاوزات رژیم صهیونی در غزه و آتش‌بس هم می‌تواند یک اعمال قدرت و پاسخ مناسب باشد. پس از جنگ جهانی دوم، کشورهای قدرتمند تلاش کرده‌اند که کمتر وارد نبرد مستقیم شوند وسیاست‌های خود را به روش‌های دیگر دنبال کنند؛ بنابراین، این کشورها ضمن حمله به خاک یا پایگاه‌های آنان لزوماً فوراً پاسخ نظامی نداده‌اند. برای نمونه، حمله به کشتی‌های نفتکش در دریای بالتیک که از سوی اروپایی‌ها بی پاسخ ماند یا پس از الحاق کریمه توسط روسیه، اوکراین و کشورهای اروپایی به طور مستقیم به این اقدام نظامی پاسخ ندادند یا در جنگ‌های بالکان در دهه 1990، برخی از حملات به پایگاه‌های نظامی بدون پاسخ نظامی مستقیم از سوی کشورهای اروپایی باقی ماند. البته گفتنی است نگارنده قصد ندارد پاسخ ایران را صرفاً یک پاسخ دیپلماتیک عنوان کند، بلکه بنای این نگارش بیان آن است که اولاً حق انتقام از دشمن متجاوز مسلم است. ثانیاً پاسخ ایران می‌تواند در مقطع مناسب صورت پذیرد. ثالثاً تصمیم فرماندهان نظامی در هر سطحی اعم از ایجاد آتش‌بس در غزه یا پاسخ مستقیم نظامی یا هر تدبیر دیگری قطعاً می‌تواند نشان‌دهنده قدرت و ابتکار ایران اسلامی باشد. بنابراین، در این برهه زمانی پاسخ از اشکال و انواع مختلف باشد. مضاف بر آنکه، در نظریه‌های بین‌الملل، مانند نظریه بازی‌ها این مدل رفتاری قابل تحلیل است؛ چرا که بیان می‌دارد کشورهای قدرتمند در مقابل حملات و تجاوزات دشمن بر اساس هزینه فایده برخورد می‌کنند. از آنجایی که قدرت در دست آنان است، لذا ابتکار عمل را به دست گرفته و روشی را برمی‌گزینند که بیشترین فایده را برای آنها به همراه داشته باشد. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز   💢 رژیم صهیونیستی علیه حکومت یا مردم ایران؟ پس از تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی، این بار نوبت به اجرای جنگ شناختی بود. هدف این بود که افکار عمومی به سمتی که دشمن می‎خواهد متمرکز شود. تصاویری از خلبان‎های زن را نشان می‎دادند تا به این بهانه هشتگ‎های «زن، زندگی، آزادی» را ترند کنند. پیاده نظام‌های دشمن تلاش می‌کنند در اجتماع اعتراضی بازنشستگان در یکی از استان‌های کشور، شعارهایی مطرح شود که اقدام جمهوری اسلامی را جنگ‎افروزی تلقی کند. در پلن بعدی، دشمن تلاش می‌کند تجاوزات خود را صرفاً یک زد و خورد با حکومت القا کند. رژیم صهیونیستی این پیام را به مردم لبنان نیز داده بود. «نتانیاهو» نخست‎وزیر رژیم صهیونیستی در پیامی خطاب به مردم لبنان، گفته بود: «اسرائیل با شما سر جنگ ندارد، جنگ ما با حزب‎الله است.» کمتر از ۲۴ ساعت از  صدور این جملات نگذشته بود که وزارت بهداشت لبنان اعلام کرد، در حملات جنگنده‌های ارتش صهیونیستی بیش از ۷۰۰ غیرنظامی شهید و بیش از ۲ هزار و ۶۰۰ نفر مجروح شدند. پیشتر «اسحاق هرتسوگ» رئیس جمهور رژیم صهیونیستی، اندکی پس از حمله این رژیم به غزه گفت: «مردم غزه مقصرند چون علیه حماس قیام نکردند.» به همین راحتی کشتار بیش از ۴۳ هزار شهید و ۹۶ هزار زخمی در غزه را توجیه می‌کنند. اکنون رژیم سفاک صهیونیستی در پیامی ویدئویی خطاب به مردم ایران می‌گوید: «اسرائیل هیچ مشکلی با مردم ایران ندارد.» کذب این ادعا را در سخنان «اویخای ادرعی» سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی می‌توان به وضوح دریافت. او در یک محتوای ویدئویی چند بار تأکید می‌کند و خطاب به مخاطبانش می‌گوید: «ایرانیان برای شما از همه کس خطرناک‌ترند.» رصد فعالیت و همکاری‌های رژیم صهیونیستی با گروهک‌های ضدانقلاب به وضوح نشان می‌دهد، نیت واقعی این رژیم چیست؟ در سال ۱۳۹۷ که ترامپ به دنبال اجرای پروژه فشار حداکثری بر ایران بود، روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» عنوان کرد، سران گروهک‌های ضدانقلاب با آمریکایی‌ها و نیز افسران موساد در واشنگتن دیدارهایی داشته‎اند. در یکی از جلسات خصوصی، افسر موساد اظهار می‌کند موتور محرک آشوب در ایران، اسلحه گروهکی است! لذا لازم است شاخه‌های مختلف گروهک‌ها با هم متحد شوند تا بهتر بتوانند از غرب سرویس بگیرند. سرویس‎دهی به گروهک‌هایی که جز ناامنی و اقدامات وحشیانه برای مردم مرزی ایران هیچ آورده‌ای نداشته‌اند، پیام صلح است یا پیام جنگ؟ 📍 مانع اصلی پیاده‎سازی نقشه‌های شوم دشمن پس از انقلاب اسلامی، اقتدار نظام، انسجام درونی و وجود نیروهای مسلح جان بر کف بوده است؛ اما وجود برخی نحله‌های انحرافی، این امید را برای آنان زنده نگه داشته و آنان را دچار خطای محاسباتی کرده است. واقعیت این است که دشمنان، ایران تجزیه شده را می‌خواهند؛ چرا که پس از آن قدرت دفاعی نیز تجزیه می‌شود؛ آنگاه نفوذ و اشغال منطقه از سوی استکبار به راحتی انجام خواهد پذیرفت و کدام ملت و کشور است که از اشغال کشورش و مستعمره شدن ملتش نفع برده باشد؟ ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز   🔵 ابعاد عملیات رژیم صهیونیستی و رزمایش شهدای امنیت اقدام تجاوزکارانه اخیر رژیم صهیونیستی به دنبال ترمیم شکستی بود که رژیم پس از وعده صادق 2 متحمل شد. تحلیل و راهبرد اتاق فکر رژیم صهیونی بر این اصل استوار بود که ایجاد چالش‌های درونی، می‌تواند در شدت پاسخ ایران تأثیر بگذارد. در قدم اول سناریوی چالش‌های اجتماعی ـ امنیتی کلید خورد. این سناریو با توئیت اکانت «ارتش دفاعی اسرائیل» شروع شد. توئیتی که با انتشار تصاویر زنان خلبان، تلاش در ترندکردن هشتگ «زن، زندگی، آزادی» داشت. بلافاصله پس از آن شبکه‌های مختلف، از جمله VOA و ایران اینترنشنال اخبار دخترانی را که پوشش خود را کنار گذاشته بودند، منتشر کردند. به دنبال آن، پیاده نظام‌های دشمن تلاش کردند سمت و سوی خاصی به برخی تجمعات اعتراضی در کشور بدهند. از سوی دیگر، سناریوهای ضدامنیتی به جریان افتاد. این راهبرد در یکی از جلسات خصوصی از سوی افسر سازمان تروریستی موساد به «مصطفی هجری» دبیرکل حزب دموکرات گفته شده بود که موتور محرک آشوب در ایران اسلحه گروهکی است! در فروردین امسال همزمان با حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق، ۱۸ تبعه تاجیک افغان که در پوشش سوخت وارد کشور شدند، همزمان به پنج نقطه از اماکن عمومی، نظامی و انتظامی در شهرستان‎های راسک، چابهار و پارود در استان سیستان و بلوچستان حمله کردند که با عملیات‎های جداگانه نیروی زمینی سپاه تمامی آنها به هلاکت رسیدند.  جنایت دیگری از گروهک تروریستی «جیش‎الظلم» در منطقه تفتان رخ داد؛ ده نفر از نیروهای خدوم مرزبانی به شهادت رسیدند. اقدامات هماهنگ این گروهک‌های تروریستی با رژیم صهیونیستی را نمی‌توان اتفاقی دانست. حقیقت آن است که گروه‎های تروریستی و رژیم صهیونیستی دو روی یک سکه‌اند و دشمن تلاش دارد با سوء استفاده از گروه‎های تروریستی عملیات‎های نیابتی را در منطقه انجام دهد تا با افزایش هزینه‌ها برای رقیب مانع پاسخ مستقیم جمهوری اسلامی شود؛ سلاح‌های آمریکایی کشف شده از تروریست‎های معدومی در رزمایش عملیاتی اخیر نیروی زمینی سپاه مؤید همین مطلب است. رزمایش عملیاتی شهدای امنیت از تاریخ ۵ آبان با به‎کارگیری یگان‎های اطلاعاتی و رزمی در چند سطح طرح‌ریزی شد و به اجرا درآمد. اولویت هلاکت تروریست‌هایی بود که مرتکب جنایت تفتان شده بودند. در سطح بعدی امن‎سازی منطقه کلید خورد؛ محدودیت‌هایی از جمله ایجاد و افزایش ایستگاه‌های کنترل تردد و بازرسی در بخشی از جاده‌های اصلی و فرعی به مرحله اجرا درآمد. تروریست‌های جنایتکار که قصد بر هم زدن امنیت کشور را داشتند، اکنون با اقدام مناسب کشور پاکستان، حتی آن سوی مرزها هم برای‎شان امن نیست. این می‌تواند نمودی از شکست این مدل بازیگری دشمن باشد؛ از این رو به نظر می‌رسد پس از اتمام این رزمایش عملیاتی، تقویت و توسعه ظرفیت‌های منطقه جنوب شرق می‌تواند این منطقه را به یک مرکز اقتصادی مهم در کشور تبدیل کند؛­ چرا که امنیت می‌تواند بستر توسعه اقتصادی باشد. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز  🔘 حضور ترامپ و زمزمه‎های مذاکره  «معصومه ابتکار» معاون امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور در دولت دوازدهم در قالب یک پیشنهاد خطاب به رئیس دولت چهاردهم گفته است: «معتقدم دولت پزشکیان حتی می‌تواند با دولت جمهوری‌خواه ترامپ مذاکره کرده و شرایط بهتری برای منطقه و جهان ایجاد کند.» البته در این روزها چنین سخنانی از برخی افراد سرشناس نیز شنیده می‌شود؛ اما آیا واقعاً ترامپ ناجی جهان خواهد شد؟ ترامپ چند روز پیش از انتخابات ریاست جمهوری گفت: «آنچه ما می‌خواهیم صلح است.» کمپین ترامپ روی بیلبوردهای بزرگراه‌های میشیگان و در جریان بازدیدها از آنجا، استدلال می‌کرد که او «طرفدار صلح» در خاورمیانه است؛ در حالی که هریس را طرفدار رژیم صهیونیستی معرفی می‌کرد؛ اما ترامپ در یک هفته پس از پیروزی در انتخابات، افرادی را برای کابینه‎اش معرفی کرده است که یا به‌صراحت از شهرک‌سازی و الحاق کرانه باختری به اراضی اشغالی حمایت می‌کنند، یا از کوچک‌ترین پیشنهادی برای انتقاد از رژیم صهیونیستی به‌شدت انتقاد می‌کنند. «هگزا» گزینه پیشنهادی ترامپ برای وزارت دفاع، الحاق کرانه باختری از سوی رژیم صهیونیستی را تأیید کرد؛ «الیز استفانیک» نامزد ترامپ برای نمایندگی آمریکا در سازمان ملل هم رویکرد مشابهی دارد؛ «مارکو روبیو» گزینه پیشنهادی ترامپ برای وزارت خارجه، از حامیان رژیم صهیونیستی است. این رویکرد، اعرابی را که به ترامپ رأی دادند، ناامید کرده است. آنان معتقدند دولت آتی آمریکا نیز تمام عیار حامی رژیم صهیونیستی خواهد بود. از سوی دیگر «فایننشال تایمز» به نقل از منابع نزدیک به تیم دونالد ترامپ، اعلام کرد ترامپ قصد بازگرداندن سیاست «فشار حداکثری» علیه ایران را دارد؛ راهبرد «فشار حداکثری» با هدف بازگرداندن ایران به میز مذاکره برای حصول یک توافق جامع بر سر برنامه هسته‌ای این کشور اجرا می‌شود. در میان کابینه آینده ترامپ نیز رویکرد مناسبی نسبت به ایران دیده نمی‎شود. «الیز استفانیک» نامزد ترامپ برای نمایندگی آمریکا در سازمان ملل را یکی از مدافعان ترامپ در ترور شهید سلیمانی معرفی می‎کنند. استفانیک در آخرین موضع‎گیری خود علیه ایران ۲۰ آبان در ایکس نوشت: «ایالات متحده آماده است تا به کارزار فشار حداکثری رئیس‌جمهور ترامپ علیه ایران بازگردد.» طرح «مارکو روبیو»، گزینه پیشنهادی ترامپ برای وزارت خارجه، با نام «قانون توقف حمایت از نفت ایران »(SHIP) هنوز در سنای آمریکا در دست بررسی است. این گزارش‎ها حکایت از این دارد که کابینه دولت دونالد ترامپ آنقدری که ظرفیت برای تنش‎زایی در منطقه دارد، ظرفیتی برای ثبات در منطقه ندارد. البته راهبرد کلان جمهوری اسلامی در مواجهه با آمریکا اصول ثابتی دارد؛ بنابراین، در مواجهه با دموکرات‎ها یا جمهوری‎خواهان غافلگیر نشده است. ایران در زمان دموکرات‎ها نیز شرایط ساده‎ای نداشته است. حمله طبس، قانون داماتو و تحریم نفت از سال ١٣٩١ همگی در زمان دموکرات‎ها رخ داده است. بنابراین، وضعیت فعلی شرایط جدیدی نیست و نباید با ساده‎اندیشی در تحلیل، جامعه را دچار دو قطبی کاذب مذاکره و آبادانی کرد. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز  💢 چارچوب تحلیلی خط خبری مذاکره ایران با آمریکا انتشار خبر جعلی دیدار سفیر ایران و «ایلان ماسک» و از سوی دیگر  تعبیر «فایننشال تایمز» از اظهارات معاون وزیر امورخارجه، گویی که ایران چراغ سبز به آمریکا نشان داده است، چه هدفی را می‌‌تواند دنبال کند؟ رویکرد امپریالیسم و نیز سرمایه‎داری غربی به پدیده‎ها به چشم معامله‎ای نگاه می‌کند که منجر به سود یک طرفه برای غرب شود. موضوع مذاکره نیز با همین نگاه قابل تأمل است. در واقع، غرب به دنبال آن است که از مسیر مذاکره خواسته‎های خود را تا آنجا که می‎تواند محقق کند. پیشبرد نقشه‎های غرب نیز در گرو ایجاد چالش در زمین رقیب است. در زمان دولت سیزدهم دو اتفاق مهم رخ داد: 🔸️اول آنکه  برخی تنش‌ها در منطقه، از جمله تنش‌های میان یمن و عربستان در این مقطع فروکش کرد. 🔸️دوم اینکه به همت دولت انقلابی در داخل کشور رویکرد یکپارچه‌ و به دور از دوگانه اصلاح‎طلب و اصولگرا شکل گرفت. رویکرد جدید منطقه، باب میل سیاست‎های غرب نبود. لذا در خصوص اتحاد داخلی در ایران باید تدابیری اندیشیده می‌شد تا واگرایی‎ها بیشتر خود را نشان دهند. به نظر می‌رسد، تمرکز روی برجسته‌سازی دوگانه‎های کاذبی همچون اصولگرا ـ اصلاح‌طلب آن چیزی است که غرب دنبال می‎کند. یک دوگانه دیگر دولت مذاکره و دولت مقاومت است. در واقع رسانه‌های غربی تمایل دارند این دوگانه‎های کاذب فعال شوند. تمایل دارند دولت فعلی را در تقابل با مفهوم مقاومت قرار دهند تا این دوگانه بیشتر خود را نشان دهد. حال آنکه مذاکره و مقاومت هردو در دل راهبرد کلان سیاست خارجی جمهوری اسلامی قابل جمع است و لزوماً با هم دوگانه نمی‎سازد. نکته دیگر اینکه متأسفانه هنوز بخشی از افکار عمومی مذاکره و بهبود معیشت را به هم وابسته می‎دانند. تقویت حافظه تاریخی می‎تواند وضوح صحنه را بیشتر کند. بنا به برخی ضرورت‎ها جمهوری اسلامی در مقاطعی راه مذاکره را در پیش گرفت، اما گاهی با عدم مذاکره اتفاقاً دستاوردهای محسوسی نیز داشته است. آنجا که تمامیت‎خواهی آمریکا مسیر مذاکره را به سمت منع ایران در غنی‎سازی اورانیوم پیش می‌برد. مجاهدت دانشمندان ایرانی همچون شهید شهریاری غنی‌سازی ۲۰ درصد را به ارمغان آورد که ۱۰ هزار سانتریفیوژ نسل اول راه‏اندازی شد و تأثیر محسوسی در تأمین رادیو داروها ایجاد کرد. این دستاورد در نتیجه حرکت در خلاف جهت مسیر مذاکره‎ای که غربی‎ها در پی آن بودند، حاصل شد. اکنون نیز ضرورت دارد حافظه تاریخی در فضای عمومی تقویت شود و با نگاه به گذشته به سمت آینده پیش رفت و مسیر طی شده به عنوان عبرتی در پیش روی ما قرار گیرد. 📍 نکته پایانی اینکه قطعنامه اخیر شورای حکام بدون توجه به سفر گروسی و دستاوردهای مثبت آن زنگ خطری جدی است؛ چراکه بیان‎کننده بی‌اعتباری آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از سوی دولت‎های غربی است. این اقدام قطعاً فضای مثبتی را در عرصه دیپلماسی در پی نخواهد داشت. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman

🔰 گزارش روز       🟣 سوریه باز هم کانون بحران زیستی غرب شد در روز‌های اخیر، سوریه شاهد افزایش شدید درگیری‌ها بوده است. گروه‌های مسلح به رهبری «هیئت تحریرالشام» به مناطق استراتژیکی در شمال غرب این کشور هجوم آورده‎اند. این درگیری‌ها به مناطق ادلب و حلب گسترش یافته و گروه‌های مسلح با استفاده گسترده از پهپاد‌ها و تسلیحات سنگین، پیشروی‌هایی در برابر ارتش سوریه داشته‌اند. در بررسی این تحولات لازم است چند نکته را مد نظر قرار داد. ایالات متحده بر اساس تحلیل نظریه‌پردازی  اندیشکده بروکینگز ،CFR و نظریه‎‌پردازانی همچون «نوام چامسکی» نهایتاً استراتژی «الگوی تفکیک» را در پیش گرفته است.الگوی تفکیک به مواجهه غرب با موج بیداری اسلامی می‌پردازد که در بخشی از این استراتژی الگوی تغییر رژیم و براندازی را برای دولت سوریه مطرح می‎کند. از این رو تحولات اخیر را باید در کانسپت بحران‎سازی آمریکا در منطقه خاورمیانه تعبیر کرد. بحران سوریه مدلی شبیه بحران سال ۲۰۱۱ را طی می‎کند که البته این بار با پیچیدگی‎های خاصی همراه است. نقش‌آفرینان این بحران را در سه ضلع آمریکایی، صهیونیستی و برخی کشورهای منطقه می‎توان دنبال کرد. هرچند چنین اتفاقی برای سوریه تازگی ندارد؛ اما به نظر می‎رسد بحران اخیر در سوریه با اهداف خاصی طراحی شده بود. اروپا در جبهه اوکراین با روسیه درگیر است. از طرف دیگر آمریکا در جبهه‌ای که رژیم صهیونیستی در مقابل مقاومت و کشورهای حامی آن به خصوص ایران و روسیه گشوده، ایفای نقش می‎کند. بر اساس شواهد و قراین، انتقال و تجمیع صحنه‎های نبرد در سوریه، تحلیل دور از ذهنی نیست. رسانه «میدل ایست اسپکتیتور» گزارش داد فرماندهان میدانی اوکراینی در بین تروریست‌هایی که به نیروهای دولتی سوریه حمله می‌کنند، شناسایی شده‌اند و این خود، مؤیدی بر این تحلیل است. طرح ترکیبی آمریکا و رژیم صهیونیستی در سوریه قطعاً کمکی به آنها در بحرانی که در آن قرار گرفته‎اند، نخواهد کرد. «عبدالباری عطوان» سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای «رأی الیوم» و تحلیلگر برجسته فلسطینی در مقاله اخیر خود ذکر می‎کند: «من زمانی که در ماه مه ۲۰۲۳ با آقای بشار اسد، رئیس جمهور سوریه در منزل او دیدار کردم، به من گفت که اعتمادی به اردوغان ندارد و تا زمانی که همه نیرو‌های ترکیه از خاک سوریه خارج نشوند، با او ملاقات نخواهد کرد و تحت هیچ شرایطی از این شرط خود عقب‎نشینی نمی‌کند؛ بنابراین من از اینکه آقای بشار اسد چندین بار درخواست اردوغان برای آشتی و برگزاری نشست دوجانبه میان آنها تحت نظارت پوتین را رد کرده و آن را مشروط به اخراج همه نیرو‌های ترکیه از سوریه دانست، تعجب نکردم.» این اقدام عملاً نقض معاهدات آستانه و سوچی است. لذا آنچه قابلیت پیگیری در عرصه حقوق بین‌الملل دارد نیز باید در فرصت مناسب پیگیری شود. ✍️ #محمد_حکیمی http://Eitaa.com/e_beman