▼حرف روز
👈منافع ملی یا تعصب حزبی!
چند اتفاق خوب در روزهای اخیر بارقه امید را برای کاهش مشکلات جامعه به وجود آورده است؛ افزایش نزدیک به 80 درصدی واردات واکسن در مدت کوتاهی که باعث شکسته شدن رکورد تزریق واکسن نیز شد و پیوستن جمهوری اسلامی ایران به سازمان همکاری شانگهای؛ پیمانی که برای پی بردن به پیامدهای مثبت آن، کافی است نگاهی کوتاه به ظرفیت‌هایش داشت و یا حتی واکنش‌های پیوستن ایران به آن را بررسی کرد. هم‌زمان با این اتفاقات مثبت، رویکردی حاشیه‌ای شکل گرفته تا با ایجاد دعوای جناحی در داخل، این دستاوردها را به حاشیه ببرد.
👈نکات تحلیلی:
1- آنچه مهم است موفقیت‌هایی است که موجب بهبود شرایط، شکست پروژه فشار دشمن، امیدواری مردم و افزایش تاب‌آوری جامعه است؛ بنابراین نقطه تمرکز رسانه‌ای می‌بایست دفاع از این موفقیت‌ها باشد که باوجود دشمنی‌ها و توطئه‌های دشمنان و بخصوص دولت آمریکا کسب شده است.
2- این موفقیت‌ها درس بزرگی به همراه دارد؛ اینکه نگاه به غرب و چشم امید به گشایش کشورهای غربی آورده‌ای برای کشور ندارد و در مقابل، سیاست نگاه به شرق که بارها توسط مقام معظم رهبری مورد تأکید قرار گرفته است، می‌تواند از فشار تحریم‌ها بکاهد و با تلفیق آن با خودباوری ملی، تحریم‌های ظالمانه نیز بی‌اثر گردد.
3- رویکرد سیاست خارجی کشور همواره توسط کشورهای دیگر نیز رصد می‌شود و بر روابط فی‌مابین تأثیرگذار است. رویکرد دولت کنونی در پیگیری نگاه به کشورهای همسایه و کشورهای آسیایی می‌بایست به‌صورت اصولی و برای تأمین منافع ملی در دولت سابق به جد دنبال می‌شد، این سیاست بخصوص در سال 94 و با سفر رئیس‌جمهور چین در رأس یک هیئت بلندپایه به ایران، امکان زمینه‌سازی داشت؛ اما رویکرد ضعیف دولت روحانی در به‌کارگیری این ظرفیت، مواضع و عملکردهای غربگرایانه دولت نشان داد که همچنان چشم دولتمردان به گشایش‌های برجامی است. دولت سابق تا آخرین روزها نیز علاقه‌ای برای گسترش روابط با چین، روسیه و یا سایر کشورهای همسایه و آسیایی نشان نداد و گام مؤثری در این حوزه برنداشت؛ هرچند سیاست نگاه به شرق توسط مقام معظم رهبری نیز مورد تأکید قرار گرفته بود. حالا اما با اعلام رسمی سیاست خارجی دولت رئیسی، کشورهای عضو شانگهای و ازجمله چین و روسیه می‌دانند که سیاست نگاه به شرق در دولت جدید ایران، مدنظر خواهد بود. این مسئله مورد استقبال این کشورها نیز قرار گرفت که عضویت دائم ایران در سازمان همکاری شانگهای، اولین چراغ مثبت به موضع جدید سیاست خارجی کشورمان
✍#مصطفی _برزکار
https://eitaa.com/e_beman
✅حرف روز
👈عاقبت سازش با صهیونیست‌ها!
برخی از کشورهای عربی در حالی این روزها به دنبال عادی‌سازی روابط و سازش با رژیم صهیونیستی هستند که حافظه تاریخ به‌خوبی بیان می‌کند که راه سازش عاقبت خوبی را برای ایشان نشان نمی‌دهد. یکی از عبرت‌های تاریخ، انور سادات و مصر است.
با روی کار آمدن انور سادات، مقامات آمريکا از او خواستند تا در ازاي امتيازاتي، راه سازش با رژیم صهیونیستی را در پيش گيرد. آمريکايي‌ها در حقيقت با کشاندن سادات به‌پای ميز مذاکره، به‌اصطلاح صلح وعده حل شدن منازعات و کمک به توسعه مصر را دادند. درنهایت در سال 1978 در استراحتگاه رئيس‌جمهور آمريکا، معروف به «کمپ ديويد»، توافق‌نامه صلح به امضای سران رژيم صهيونيستي و انورسادات رسید.
اشتباه انور سادات در امضاي پيمان كمپ ديويد نه‌تنها به قيمت جانش تمام شد، بلكه اثرات وضعي ديگري را نيز براي آينده خاورميانه به دنبال داشت. حمله رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان، سركوب شديد حركت‌هاي مسلحانه فلسطيني‌ها و نبرد با قواي سوري، همگي اقداماتي است كه به نظر پژوهشگران مسائل خاورميانه، رژیم صهیونیستی مجوز آن‌ها را در كمپ ديويد دريافت كرد.
اکنون بعد از 40 سال؛ مردم مصر طعم عذاب سازش در مقابل رژيم صهيونيستي و آمريکا را مي‌چشند؛ مصر که روزي پرچم‌دار کشورهاي عربي و يکي از تأثيرگذارترين کشورهاي اسلامي بود، امروز اين جايگاه را از دست داده و به بازيگري منفعل در معادلات منطقه‌اي تبديل شده است و البته مردم این کشور نیز اوضاع مناسبی ندارند و عقب‌ماندگی در سرتاسر مصر هویداست.
«فهوي حسين» روزنامه‌نگار مصري که اتفاقاً مشي ضد ايراني دارد، در مقاله‌ای مفصل در مقام مقايسه مصر و ايران چنين مي‌نويسد: «ما و ايراني‌ها بيش از سي سال پيش در فضاي بين‌المللي در يک سطح بوديم. ايراني‌ها راه مبارزه و مقاومت در برابر ابرقدرت‌ها، به‌خصوص آمريکا را انتخاب کردند و ما مسير سازش را برگزيديم. ما هرسال مزد خيانتمان به اعراب را از طرف آمريکا در قالب ۴ ميليارد کمک بلاعوض مي‌گرفتيم و ايراني‌ها از همان اول فشار سياسي، اقتصادي و تحريم و جنگ داخلي و جنگ نابرابر را تجربه کردند... امروز ايران از يک قدرت منطقه‌اي به يک قدرت جهاني تبديل شده که هيچ مشکلي در سطح منطقه و جهان بدون جلب نظر ايران قابل‌حل نيست و کانديداهاي رياست‌جمهوري آمريکا ۶۴ بار هرکدام عبارت ايران را در مناظره تلویزیونی خود به کار مي‌برند. گويي حريفي جز ايران در سطح جهان ندارند».
✍️ #مصطفی _برزکار