#درس_عبرت گریه ستارخان ستارخان در خاطراتش می گوید: من هیچوقت گریه نکردم، چون اگر گریه می کردم آذربایجان شکست می خورد، و اگر آذربایجان شکست می خورد ایران شکست می خورد. اما در زمان مشروطه یک بار گریستم. و آن زمانی بود که 9 ماه در محاصره بودیم بدون آب و بدون غذا. از قرارگاه آمدم بیرون، مادری را دیدم با کودکی در بغل، کودک از فرط گرسنگی به سمت بوته علفی رفت و بدلیل ضعف شدید ، بوته را با خاک ریشه می خورد، با خودم گفتم الان مادر کودک مرا فحش می دهد و می گوید لعنت به ستارخان. اما مادر، فرزند را در آغوش گرفت و گفت: "اشکالی ندارد فرزندم، خاک می خوریم، اما خاک نمی دهیم." آنجا بود که اشک از چشمانم سرازیر شد، 🛑 زنده و جاودان باد نام شهیدان و کسانی که، بخاطر عزت این ملت و مملکت ، جانانه ایستادند آیا سزاوار است امروز ما بخاطر تخم مرغ و ماکارونی پشت پا به خون شهدا و شرافت خود بزنیم؟؟؟!!! چو ایران مباشد تن من مباد پاینده باد ایران سربلند باد ایران 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 https://eitaa.com/EhssanAbedinpoor